Share
CHAPTER TWELVE

// "You musn't trust a person too much like how you trust yourself." \\
___
"THE AMBIANCE is really creeping me out." mahina niyang saad sa sarili at pinalibot ang dalawang kamay sa magkabilang braso at hinaplos haplos ito, tipong niyayakap ang sarili habang binabagtas niya ang madilim na pasilyo ng ospital na kinaroroonan.
The lights are off so the moon outside the place is the only one who's giving light just enough for the person to see the dark corridor of the place. The patients are probably sleeping right now nor the presence of the nurses and doctors in night shift.
&n
Kaugnay na kabanata
Assassinating Psychology CHAPTER THIRTEEN
// "Don't fall to hard or you'll break trully apart in the end." \\___MCNAMARA. DID HE HEARD it right? McNamara? But how? How did she know that he's a McNamara? Sinabi na ba niya? Nasabi niya ba yun o kaya ay may nagsabi ba dito?Sh*t! He cursed himself in annoyance through his mind. Maingat niyang inihiwalay ang dalaga sa kaniya at medyo lumayo dito. Kunot noo niya itong tinignan."September.. H-How did--""Liar." He gasp."Sept--" He stilled. A tear roll down from her right eye. She's crying."September.." unti-unti siyang nakaramdam ng pagsikip ng dibdib. Parang may humahawak na sa puso niya ngayon at unti-unti itong hinigpitan dahilan para makaramdam siya ng pagsikip sa di
Assassinating Psychology CHAPTER FOURTEEN
// "Hate can blind the love that you are feeling, and it'll make you turn into another person." \\___"DO YOU KNOW what does Sixteen in Sobejana mean?"Mas lalong kumunot ang noo niya ng marinig ang pinagsasabi ni Min."I don't understand--""Victims." natigilan siya. "It's not the 'Death Of Ten', your majesty. Her name-- Sixteen, it is."Doon na siya tuluyang natigilan."The five victims.." bigla niyang naalala sina Vanessa, Aria, Jerra, at iba pang mga naging biktima."This is the continuation of her game, your majesty.. and maybe the last."
Assassinating Psychology CHAPTER FIFTEEN [ PART ONE ]
// "Devils should be punish but they deserve humanity." \\____STABS TO LASHES. KICKS TO PUNCHES. Iyan ang mga nararanasang tama ng doktora makalipas ang mga araw na hinatulan ito.It's been a week since she was caught as the suspect, chained and tortured until death.Ito ang nabalitaan ni Einver na nangyayari ngayon sa doktora. Sa loob ng isang linggo ay pilit niyang binabalewala ang iba niyang nararamdaman para dito. Parating nasa isip niya lamang ay tama ang ginawa nila. Na dapat talaga nitong naranasan ang lahat ng ginawa sa mga naging biktima."She's tough." saad ni Chester. Kasalukuyan silang nasa library ng organisasyon kasama sina Min at Chille. Nagbabasa lamang siya ng libro ng bigla itong sabihin ni Chester, ang bun
Assassinating Psychology CHAPTER FIFTEEN [ PART TWO ]
// "There are things that should be left unsaid even if it's the hardest thing to hide." \\___BLANK. HIS MIND became blank as he stared at the doctor who's currently unconscious. Nasa loob ng kulungan si Min at iba pang mga tauhan upang gamutin ito. Kanina pa ito nahimatay at kung hindi nga lang sumulpot si Min sa tabi niya ay wala paring tumutulong dito. Dahil nanatili lang ang mga mata niya sa walang malay nitong estado katulad ng buong katawan niyang parang naparalisado at hindi makakilos.He should be happy, right? Maaaring hindi na ito makaligtas ngayon dahil sa mga natamo nito. At dapat ay hindi ganito ang nararamdaman niya, dapat hindi blanko, dapat ay may sumisilay ngayon na ngiti sa mga labi niya habang tinitignan itong nawawalan na ng buhay ngunit
Assassinating Psychology CHAPTER SIXTEEN
// "Even death can't.." \\__AMONTH IN PRISON is purely hell for Sobejana. Pinaparusahan sa bawat araw at sa gabi lang pinapahinga. Araw-araw na nakatatanggap ng iba't ibang hampas, suntok, sipa, at latigo sa buong parte ng katawan. Nakakapagod at nakakapanghina ngunit sa kabila ng mga natanggap ay nanatili siyang buhay.. o mas tamang sabihin ay gusto pa niyang mabuhay.Sa ilang taon niyang buhay ay halos purong sakit at hinagpis lamang ang naranasan niya. She want to experience the positivity of life but how can she do that? Ni hindi na nga niya halos maigalaw ang katawan dahil sa mga natamo.She's tired, exhausted, depressed, and alone. How can she find light when she already drowning in dar
Assassinating Psychology CHAPTER SEVENTEEN
// "Even time can't heal your wounds easily when you aren't even willing. It'll leave scars eventually." \\___ISANG LINGGO NA NAMAN ang lumipas at ngayon lang niya nakuhang maglakas loob na pumunta sa kulungan ng doktora.Kagaya ng palaging nakagisnan niya noon ay tumitig lang siya sa doktora. Tulala rin ito sa kawalan at mukhang wala itong balak na pumansin sa kaniya.Napabuntong hininga siya."Sixteen.." Tawag niya rito ngunit parang wala itong narinig at nanatiling nakatitig lamang sa kawalan."Sixteen.." ulit niya ngunit wala parin. He silently groan. Pinigilan niya ang inis na nagsisimula ng umusbong.Lakas loob siyang umabante at binuksan ang kulungan gamit ang susing
Assassinating Psychology CHAPTER EIGHTEEN
// "Will time forgets?" \\___A LOUD BANG ROARED inside the arena because of the gunshot. As everyone went silent because of awed and surprise, he stood up from his seat and walk away from the place.Sakto sa paglabas niya sa lugar ay doon na dumagundong ng tuluyan ang malalakas na hiyawan ng mga taong naroon. Nagsisisyahan dahil sa nasaksihan. Umismid na lamang siya't napa-iling.Naroon kasi siya sa centro ng arena kung saan malayang naglalaban sa mga paligsahan ang mga kasapi ng Zeus Organization.Zeus, it's a hidden organization for just a normal persons. They are the hidden force of the governments to handle large cas
Assassinating Psychology CHAPTER NINETEEN
| ＷＨＡＴ ＨＡＰＰＥＮＥＤ？|// "Will anger resurface again after the paths crossed again?" \\___ILANG SEGONDO NA ANG LUMIPAS ngunit nanatili parin siyang nakatitig sa taong nasa harapan. Nakatulala dahil sa gulat at hindi makapaniwala sa nadatnan."You're my Doctor?" Napatigil siya nang marinig ang boses nito."Tsk," mahina itong napaismid. "Kung pinaglalaruan ka ba naman ng tadhana.." bulong nito na hindi niya masyadong narinig.He compose himself and look at her, emotionless. "I didn't expect that you are here.. and will be my patient." He said trying to act casually.She
Pinakabagong kabanata
- Assassinating Psychology SPECIAL CHAPTER
- Assassinating Psychology EPILOGUE
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART FOUR ]
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART THREE ]
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART TWO ]
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY FOUR [ PART ONE ]
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY THREE [ PART THREE ]
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY THREE [ PART TWO ]
- Assassinating Psychology CHAPTER TWENTY THREE [ PART ONE ]
