CHAPTER 22

AURORA’S POV

Hindi ko kailanman nagawang isipin na haharap ako sa ganitong kamatayan kahit pa sa mga panahong nasa dilim ako; nakalutang sa ere, may mga nakapalibot ng kanidila sa akin at isang kakaibang amoy.

 Ang kamatayan ko ay kapalit ng pagkabuhay ng isang demonyo. Kawalan ng pag-asa ang siyang nangibabaw sa aking puso na halos wala na maski isang kititing na pag-asa akong maramdaman.

Nasa punto na ako na sumuko na lamang nang bigla na lamang nasa harapan ko na sina Caleb at Tyson, pero sigurado akong isa lamang iyong ilusyon. Kaya naman hindi na ako nagdalawang isip pa at ipinikit ko na lamang ang aking mga mata.

Maya’t maya pa ay may kung anong maligamgam na likido ang siyang tumutulo sa aking mukha. Agad na bumukas ang aking mga mata, inaasahan ko na nakahanap ng paraan si Logan upang iligtas ako.

Isang kulay tanso at kayumangging mga mata ang siyang bumungad sa paningin ko imbes na kulay asul. Blo