LOGINNasa kwarto nya na si Jhea at namangha na naman siya sa laki nito at napakaganda na tanawin na matatanaw sa bintana. Nakikita nya lang sa mga magazine at sa social media ang ganitong style bg design.
"Ma'am Jhea?" alam nya ang boses ni Jocelyn ng kumatok ito kaya naman binuksan nya ito agad.Nagtataka rin siya kong bakit 'di pa rin siya pinag s-start ni Caleb at ang tawag pa sa kanya ng mga katulong ay Ma'am."Jocelyn 'wag muna akong tawaging ma'am hindi naman ako amo dito.""Sige po kong yan ang gusto nyo. Pinapatawag po pala kayo ni sir, don po siya sa office nya."Sinamahan siya ni Jocelyn na pumunta sa office nito. Ang laki ng bahay kaya natagalan sila makarating lalo na nasa may dulo ito ng mismong bahay. Kumatok si Jocelyn dito at sumagot naman si Caleb na pumasok sila. Nang makapasok na sila ay umalis na si Jocelyn tanging sila na lamang ni Caleb ang naiwan."Sir, magsisimula na ba ako mag work?""No, I have a proposal to you." Inabot nya sa akin ang isang envelope."Ano po ito?""I know who you are Jhea. Alam ko lahat ng mga pinagdaanan mo sa kamay ng pamilya ng asawa mo. Gusto mo bang gumanti sa kanila?" napaisip si Jhea sa tanong nito. Gustuhin nya man gumanti ay wala naman siyang kakayahan kaya tinanggap nya na lamang ang kapalaran nya na hanggang dito na lang talaga siya."Mas magiging tahimik kong hahayaan ko na lang sila. Wala naman akong laban sa kanila.""I can help you." natigilan siya sa sinabi nito. "Tutulungan kitang makabangon, tutulungan kita sa lahat kong paanong hirap ang ipaparanas mo sa kanila kagaya ng pagpapahirap mo sa kanila. Hindi mo kailangan maging katulong sa pamamahay ko." Hindi siya makapaniwala sa sinabi ng binata."Ang isang tulad ko ay tutulungan mo? Alam kong may kapalit ang lahat hindi ka gagawa ng ganito kong wala.""You right but the condition is so simple. I want you to be my fiance. Ikaw ang ipapakilala ko na fiance.""Fiance? Bakit ako? Marami namang iba dyan na pwede mong maging totoong fiance. Alam kong maraming magkakandarapa na maging asawa mo.""I know but they are all after my money. You can leave now, I will wait for your decision if you're ready." Marahan siyang tumango sa binata bago lumabas sa office nito.Nang gabing yon ay 'di maayos na nakatulog si Jhea. Inalala nya lahat ng mga ginawa sa kanya ng mga ito simula't sa una. Ang naging malaking pagkakamali nya lang naman ay ang mahalin si Jerome pero sobra ang naranasan nya.Naalala nya pa na ayaw ng mga ito na pinapalabas siya sa labas ng bahay. Ayaw din nilang nakakasama siya sa mga outing ng pamilya. Hindi rin siya kasama sa family picture at kong anong hirap ang naranasan nya ng malaglag ang bata sa sinapupunan nya. Walang nag alaga sa kanya non kundi ang sarili nya lang. Ilang beses nyang tinawagan nun si Jerome na samahan siya pero wala siyang natanggap na response mula dito.Mukhang tama ang suggestion sa kanya ni Caleb. Gusto nyang maparanas sa mga ito kong gaanong hirap ang napagdaanan nya sa mga kamay ng mga ito. Kong paano nya iniyakan gabi-gabi ang mga pang-aali pusta sa kanya. Sumibol ang galit sa dibdib ni Jhea dahilan para maging buo ang decision nya na tanggapin ang alok ng binatang si Caleb.Kinabukasan ay maaga siyang nagising para puntahan ang binata. Naitanong nya kasi kay Jocelyn na maaga itong umaalis at hapon na bumabalik. Marahan siyang kumatok sa pintuan pero walang sumasagot kaya napilitan siyang buksan ito."Sir?" walang tao sa loob ng office nito.Napatingin siya sa mga display sa gilid. Bago nya lang na pansin ang mga picture na nakasabit dito at napakaraming mga trophy."What you're doing here?" napalingon mula sa likuran si Jhea. Bakas sa mukha ng binata na kagigising pa lang nito at mukhang walang sa mood pero agad din naman nag bago ang expression nito."Nakapag desisyon na ako."Umupo ang binata sa swivel chair na nasa harapan at hinihintay ang susunod pang sasabihin ni Jhea."Tinatanggap ko na ang alok mong maging fiance kita." bumatay sa mukha ng binata ang saya."That's great, ipapagawa ko na mamaya ang contract.""Contract?" nagtatakang sagot ni Jhea."Yeah, we need a contract. Contract sa pagpapanggap na mag fiance tayo at kong saan tayo nagkakilala. Kailangan nating gumawa ng kwento na kapani paniwala. Ipapakilala kita sa family ko kaya dapat maging handa ka.""May katapusan ba ang contract?""Yes, after kong makuha lahat ng mana ko. Makakalaya ka na just do whatever you want. Kong kailangan mo ng pera ibibigay ko.""Para sa mana mo kaya tayo magpapanggap na fiance?""Yeah, kailangan kong magpakilala kay lolo ng girlfriend at sasabihin lang natin na nag propose na ako sa'yo. Hindi kasi papayag si lolo na wala akong maipakilala sa kanyang girlfriend bago pa man siya mawala. Hindi nya ibibigay lahat ng mana ko kapag nagkataon."Ngayon naiintindihan nya na kong bakit gusto siyang maging fiance ng binata. Okay lang din naman sa kanya dahil mag be-benefit din naman sa kanya.Pagkatapos ng pag-uusap nila ay bumalik na siya sa kwarto nya. Pero hinarang siya ni Jocelyn."Jhea, kailangan namin ang sukat ng katawan mo."Nagulat man ay pumayag siya. Ilang saglit pa ay nagtaka siya ng kumatok sa pintuan ng kwarto nya si Jocelyn dala-dala ang mga mamahaling damit. Napakarami nito gayon din ang mamahaling mga sapatos, sandals, bags and accessories."Para saan yan?""Sabi ni sir masanay ka na daw dapat magsuot ng ganito."Sa dami nun ay 'di nya na alam kong anong uunahin nyang i-suot."Jhea, pupunta nga pala dito ang pinaka magaling na make up artist. Aayusan ka nya."Pumili siya ng damit at ang napili nyang dress ay white na may slit sa gilid. Color black naman na heels ang napili nya. Muntik pa siya matapilok ng tumayo siya kaya naman pumili siya ng mas mababa ang inches ng takong.Napatingin siya sa salamin habang tinitigan ang sarili."Simula ngayon kakalimutan mong naging si Jhea ka. Magiging si Celeste ka na at 'di babalikan ang naging buhay ni Jhea."Pinag buksan nya ito ng pinto at sinalubong naman siya nito ng ngiti. Matutuwa na sana si Celeste kaso lang ay nilampasan siya nito at dumiritso agad sa sofa at humiga. Gusto ni Celeste mag reklamo pero wala naman siya magagawa. In the first place ang laki ng utang na loob nya kay Caleb at isa pa si Caleb ang nag bigay sa kanya ng bahay na ito. Kaya may karapatan ito sa lahat ng meron siya. "Anong—" magtatanong sana si Celeste kong anong nangyare kay Caleb pero hindi nya na rin ito tinuloy ng makita na nakatulog ito agad. Napailing si Celeste kasi mukhang pagod na pagod si Caleb. Napaisip pa siya kong ano kayang ginawa nito na parang puyat na puyat at pagod. Lumapit pa si Celeste dito at inamoy ang damit o hininga nito. Baka kasi nakainom ito kaya ganon na lamang ang puyat nito. Pero nang maamoy nya ay ang pabango lang naman nito na nakaka adik amuyin. Halos tumagal siya ng ilang minuto sa tabi nito dahil hindi nya talaga maamoy kong amoy alak ito. Mabuti na nga lang ay hi
Kinabukasan ay maagang gumising si Celeste, nagluto siya ng masarap na ulam. Balak nya kasing pumunta sa bahay mismo nila Jerome. Kagabi nya pa pinag-iisipan maigi ang dapat nyang gawin, nag da-dalawang isip kasi siya. Baka kasi ay bigla siyang pumalpak kapag naka harap nya na ang sister and mother ni Jerome. Pero ngayong umaga nang magising siya ay nag decide na siya na kailangan nya nang harapin ang mga ito, hindi bilang Jhea kundi bilang Celeste. Kailangan nyang maging malakas, hindi na siya si Jhea na mahina ang loob at sanay na inaapi. Kaya naman na isipan nya na ipagluto ang mga ito ng ulam. Alam nya ang mga favorite ng mga ito na putahe sa ulam, alam nyang sa ngayon ay walang matino na nauulam ang mga yon. Except na lang kong kumuha ito ng kasambahay, pero sa tingin nya ay walang kasambahay ang mga ito sa ngayon. Sa loob kasi ng ilang years nyang mga nakasama ang mga ito ay hindi ito marunong mag luto kahit na ang ina ni Jerome. Umaasa lang talaga ito sa kusinera nila p
Celeste's eyes widened as she stared at Tiffany, who looked stunning in her red dress. But what caught Celeste off guard was the lack of recognition in Tiffany's eyes. "Are you okay?" Tiffany asked, smiling politely. Celeste nodded, still trying to process the situation. "Y-yes, I'm fine. Sorry again for bumping into you." Tiffany smiled and waved her hand. "No worries, really. I'm Tiffany." Celeste's heart skipped a beat as she heard Tiffany's name. She knew that name all too well. But she played it cool, not wanting to reveal her true identity. "I'm...Celeste," she replied, trying to sound casual. Tiffany's eyes sparkled with friendliness. "Nice to meet you, Celeste." Celeste forced a smile, feeling a mix of emotions inside. She couldn't believe that Tiffany didn't recognize her. Pero mas mabuti na nga rin na hindi siya na kilala nito. For sure kong na recognize nito siya ay magkakagulo talaga. Sa ngayon ayaw nya munang malaman kong sino siya. Hanggat hindi nya pa
Halos sumakit ang binti ni Celeste sa buong araw. Pagdating nya sa bahay ay agad nyang tinanggal ang heels nya at nahiga. Gustuhin nya man umidlip man lang ay hindi pwede. Kailangan nya pa umattend ng Celebratory Dinner para sa kanilang mga new model na nakuha. Hindi siya pwedeng ma late, ayaw nya ng maulit pa ang mga nangyare kanina. 'Hindi ko na siguro need magluto, kakain din naman ako mamaya.' Agad na sumakay ng kotse nya si Celeste ng maayos nya ang sarili. Inagahan nya naman ang pag punta pero dumating siya sa venue ng sakto sa sobrang bagal nya mag drive. 'Pwede kaya ako kumuha ng driver?' sa isip ni Celeste. Nahihirapan pa kasi talaga siya magmaneho at baka magka violation pa siya sa sunod. Wala din kasi siyang maisip na spot para makapag practice siya magmaneho. Gusto nya kasi ay hindi matao at walang ibang sasakyan. Sa subdivision kasi nila ay maraming pumapasok na sasakyan kaya marami siyang nakakasalubong. Pag dating nya sa venue ay na amaze siya. Isa kasi
Hinila ni Caleb si Celeste sa isang corner. "You okay?" he said softly. "Ayos lang ako," mahinang sagot ni Celeste tsaka pinunasan ang luha. "Kasalanan ko rin naman kasi kabago bago ko pa lang late agad ako. Feel ko, I've let everyone down." "Stop that!" Caleb voice firm but kind. "One mistake doesn't define you," he assured her. "We all have moments where things don't go as planned. You're doing your best, and that's enough. Don't let one bad moment the rest of your day." Gumaan ang pakiramdam ni Celeste sa sinabi ni Caleb. Para bang inalis nitong lahat ang sama ng loob nya pati na rin ang nangyare sa kanya kaninang umaga. "Salamat." tugon ni Celeste. Matapos nilang mag lunch ay bumalik na si Celeste sa loob. Pinatawag na kasi siya para i-shoot ang gagawing endorsement. Samantalang ay pumasok sa isang executive office si Caleb. Tinawagan nya ang secretary nya para papuntahin ang photographer na nagalit kay Celeste kanina. Pumasok ang photographer na may pagtataka. Hind
Maagang gumising si Jhea para mag jogging. Alam nya kasing si Jerome na nag jo-jogging tuwing umaga. Lalo na nakita nya kagabi na umuwi ulit ito sa kanila. Hindi lang maiwasan ni Jhea na mainggit dahil nong panahon na naninirahan pa siya sa puder nila Jerome ay bihira lang itong umuwi. Nag bihis lang si Celeste ng pang jogging outfit. Bago ay lumabas na siya. The sun was just starting to rise, casting a warm glow over the quiet street. Mas nagustuhan ni Celeste ang paligid dahil sa tahimik ito. Ilang minutes din siya nagpa balik balik sa subdivision hanggang sa nakita nya na ang target nya. Pinagpatuloy nya ang pag takbo. Sinadya nyang tignan ang phone nya habang tumatakbo para lang ma banggaan nya si Jerome. At natupad nga ang plano nya na mabangga ito. Agad na tumilapon ang hawak nyang phone. "I'm sorry miss!" agad na dinampot ni Jerome ang phone na tumilapon sa di kalayuan. "Sorry, hindi ko na pansin mukhang nabasag 'tong phone mo papalitan ko na lang siguro o kong may







