“WHAT DO you mean by that?” tanong ni Beckett habang tinititigan si Vivianne, ngunit hindi sumagot ang babae. Ngumiti lang si Vivianne habang patuloy na hinahaplos ang pisngi ni Beckett. May bahid ng lungkot sa ngiti at sa ekspresiyon ng mga mata nito na nakatingin sa labi ng lalaki. “I’m just telling you the same…” ani Vivianne sa isang mahinang tono bago muling umangat ang tingin. “Kung paano mo nalaman na may inililihim ako sa ‘yo, ganoon ko rin nalaman na may inililihim ka sa akin. Kaya maghihintayan tayo.” Beckett’s heart skipped a bit after hearing Vivianne’s answer. Tila ay tinakasan siya ng dugo sa buong katawan niya. Hindi niya alam kung bakit pero pakiramdam niya ay mayroong nalaman si Vivianne… Kung ano man ‘yon ay hindi niya alam. “Pero paano pala kung wala tayong balak mag-open up sa isa’t-isa?” dagdag na tanong ni Vivianne. Her tone was gentle yet intimidating, and Beckett knew that she was trying to insinuate something. “It would be bad, then…” answered Beckett in a
‘What the fuck?’ Sunod-sunod ang pagmumura ni Beckett nang mapagtantong si Alfred ang nasa harap niya ngayon. Noong una ay in-denial pa siya at iniisip na baka namamalikmata lang siya, pero hindi. The great Alfred Allamino, whom everyone knew as a hard-working and innocent guy, was in his coffee shop, and his potential client, for fuck’s sake. “I know that you know me already, so I don’t need to introduce myself,” ani Alfred bago ngumisi. Umikot ang tingin nito sa paligid. Mas lumalawak pa ang kan’yang pagngisi habang tinitingnan isa-isa ang mga empleyado roon. “I expected the meeting place to be eerie and dark like an abandoned room. Coffee shop didn’t even reached my mind. That was so unique of you.” “I believe that our products should be treated with care, too, just like the other products in the market,” malamig na sagot ni Beckett sa tapat ng kan’yang voice changer. “And I want my client to be comfortable while talking to me, too.” Beckett’s voice was cold and intimidating
AFTER A couple of rings, the person on the other line answered. “Hello?” “Trevin Angeles,” Beckett replied as he leaned on his swivel chair and crossed his legs. He also turned his phone to the loudspeaker so Nathan could hear their conversation. “Did I call the right number? This is Beckett Clainfer.” “Beckett Clainfer...” pag-uulit ni Trevin sa pangalan niya, halatang nag-iisip. Ilang segundo ang lumipas bago ito muling tumugon. “Kaibigan ka ni Jeru, hindi ba?” “Yes.” Lumipat ang tingin ni Beckett sa tablet ni Nathan bago inilahad ang kamay. Inilagay naman ni Nathan ang tablet na hawak niya roon. “I have a favor to ask. There’s this document we got in the middle of an investigation, but it’s heavily encrypted.” “Kayang gawin ‘yan ng ordinaryong hackers.” “It’s not only encrypted. The whole flash drive was filled with viruses, too,” sagot ni Beckett habang binabasa ‘yong notes na nilagay ni Nathan sa kan’yang notes app. “It’s a flash drive containing different viruses, and it cou
“TELL ME, who is it?”Napalunok si Vivianne at tila napako sa kan’yang kinatatayuan. Sanay naman siya sa ganitong ugali ng ama. Bigla na nga lang naghahagis ng kutsilyo si Alfred paminsan-minsan pero hindi siya nagugulat doon.Pero ngayon ay may kakaiba kay Alfred… Para bang handa itong pumatay ano mang oras. Vivianne wondered what she said that triggered her father to be like this.“Saan mo nakita ang tattoo na kaparehas ng sa akin?” muling tanong ni Alfred. Mas malalim na ang boses nito kaysa kanina.“Hindi pa ako sigurado.” Yumuko si Vivianne at huminga nang malalim para mapigilan ang panginginig ng katawan niya. “Common ang infinity sign tattoo, kaya nagtataka ako kung bakit gan’yan na lang ang reaksyon mo.
[You’re probably busy at work, so I didn’t bother calling you. We’ll have dinner in the mansion tomorrow. I won’t take no for an answer.] The message came from her father, Alfred. Hindi niya inaasahang magte-text ito sa kan’ya. Madalas kasi ay kinukulit siya nito sa tawag lalo na kung may mahalaga itong sasabihin kaya naman ay nagtaka siya, lalo na nga sa sinabi nitong “dinner.” It just didn’t sound right for her. “Excuse me, magbabanyo lang po ako,” pagpapaalam ni Vivianne kay Fiona, at tumango lang ito. Ni hindi nga siya nito tinapunan ng tingin at nanatili lang ang pagkakatitig ng manager kay Beckett. Vivianne only shrugged. Mula kasi nang pumasok siya sa Syneverse Entertainment bilang dress stylist ay malamig na ang pakikitungo sa kan’ya ni Fiona—Or maybe neutral. Kahit papaano naman kasi ay pinupuri siya ni Fiona kapag maganda ang pagtatrabaho niya. She wondered if Fiona knew something about her relationship with Beckett, or if she’s jealous dahil mas malapit si Beckett sa kan
Tila binuhusan si Beckett ng malamig na tubig sa narinig. Pagkatapos matulala nang ilang saglit ay mabilis siyang lumabas ng warehouse. Tinatawag pa siya ni Nathan dahil may mga ilan pang kailangang asikasuhin si Beckett sa trabaho ngunit hindi na niya iyon pinansin pa.Using his car, Beckett went to the Allamino mansion as fast as he could. Magkalayo ang distansya ng warehouse sa mansiyon pero dahil sa paharurot niya ay nakarating din siya kaagad sa Manila.“Shit. Shit,” paulit-ulit na mura ni Beckett habang mahigpit ang hawak sa manibela. He’s trying to call Vivianne, too, pero hindi ito sumasagot. “Fuck, Vivianne. Answer the phone, goddamn it.”Sa bawat paglipas ng oras ay mas lalong dumadagdag ang kaba sa puso niya. Naiipon na rin ang pawis sa kan’yang noo, ganoon na rin ang galit sa katawan niya. If only he knew that Alfred would make Vivianne as his tester, sana ay hindi na niya pinagbentahan pa ang gagong ‘yon.Makalipas ang ilang minuto ay ipinarada na ni Beckett ang kotse sa
As if on cue, Beckett’s mind went back to that day, especially when Alfred re-enacted exactly what the killer did that night. Naghuhubad ito ng pang-itaas na damit habang pinaglalaruan ang tinidor sa kanang kamay nito.Napatigil si Beckett sa paggalaw kasabay ng panginginig ng katawan niya. Ganoon na naman ang nangyayari. Tila napupuno ng dugo ang buong lugar gawa ng kan’yang imahinasiyon. Napigil na rin niya ang paghinga, at hindi niya namalayang nabitawan na niya si Vivianne.Gladly, Vivianne was sober enough to balance herself, but she was confused about why Beckett suddenly stopped walking when it was he who was eager to take her out of the house in the first place.“Beckett?” pagtawag ni Vivianne sa nobyo sa isang mahinang boses, pero hindi ito sumagot. Nanatili lang itong nakatitig kay Alfred kaya naman ay dumako rin ang kan’yang paningin sa ama.Kumunot ang noo niya nang makitang tanggal na ang pang-itaas nito, at nakaharap na sa kanilang dalawa. There, she saw the tattoo again
ISANG LINGGO na ang nakalipas mula nang sumugod si Beckett sa Allamino mansion. Pagkatapos no’n ay muli silang nagbalik sa kani-kanilang trabaho. Like before, they were doing their best not to get caught, lalo na ngayon at gumaganda pa lalo ang career nilang dalawa.“Joan, puwede mo bang kunin ‘yong isang blower doon sa kabilang kuwarto? Hindi kasi maganda ang buga nitong isa,” ani Vivianne habang inaayusan ang isang amateur model ng Syneverse Entertainment. “Kumuha ka na rin ng hair spray, just in case kulangin ito.”“Okay!” sagot ni Joan, ang assistant ni Vivianne, bago nito sinunod ang utos niya.Vivianne was still Beckett’s exclusive dress stylist, but she started to get out of her comfort zone, too. Nitong nakaraan lang ay sinubukan niyang mag-style ng buhok, at naging bagong hobby niya iyon. Her company was generous enough to let her pursue her new passion with amateur models.“Ito, Viv.” Ibinigay na ni Joan ang blower at hair spray pagkabalik nito.“Thank you.” Kumindat si Vivi