Sumandal si Zio sa may kotse niya habang nakahalukipkip. He roamed his eyes around the parking area. He's been waiting for his best friend for a couple of minutes now and still there is no sign of her yet."Nasan na ba 'yon? Hindi man lang ako sinundan agad pagkatapos ko siyang layasan. Tsk," pagrereklamo ni Renzo at iginala ulit ang mga mata sa kapaligiran, nagbabakasakaling dumating na ang kanina pa niyang hinihintay. Sumulyap ang binata sa kanyang wrist watch na suot at napabuntong-hininga. Kinuha niya ang kanyang cellphone mula sa bulsa at i-dinial ang number ng kanyang kaibigan. Itinapat niya ang kanyang cellphone sa may tainga habang ang mga mata niya ay patuloy pa rin sa paghahanap. Nakailang ring na ito ngunit hindi pa rin niya sinasagot. Napaisip na lalo ang binata kung saan na nagpunta ang kanyang kaibigan nang maya-maya lamang at nakita na niya itong naglalakad papalapit sa kinaroroonan niya. Agad na dumako ang kanyang mga mata sa hawak ni Avery. Lumawak naman ang ngiti
Prince Darius and Prince Charles went out of the bedroom. The maids who saw the two Prince are greetings them as they walked through the hallways of the castle.Nang makalabas na ang dalawang Prinsipe ng kastilyo ay maglalakad na sana sila papalapit sa royal carriage nang pigilan ni Charles si Darius. Nilingon naman ni Prince Darius ang kanyang kuya. "What is it, kuya?" He asked. "Hmmm... I do not feel like riding the carriage today."Kumunot naman ang noo ni Darius dahil sa sinabi nito. "What? Why? Then how are we going to roam around Luxuinia if we are not going to ride the carriage?" Isang makahulugang ngiti ang sumilay sa mga labi ni Prince Charles. "Let's do it the old way." Ilang segundong napatitig si Darius sa kanyang pinsan. A mischievous smile formed on his lips as he gets the thing that Prince Charles want to say. "If that's what you want..." Prince Darius crossed his arms over his chest and shrug. "Then let's go for it."-•••-"I admire from afarYour charm and your g
"Sweet eyes of blue! The stars by night,That swoon the world with laughing light,And touch the hills with tender glowWhile all the vales are kissed below,Beside you would no more be bright.My worlds ye are, and while I throwMy heart to catch the beams that flowFrom your fair shrine, my woes take flight,Sweet eyes of blue!Glad orbs of beauty! In your sightMy soul mounts up with secret might,Till Eden's lovely bowers I know;And as through Heaven's gates I go,The pleasures all my sorrow smite,Sweet eyes of blue!" —Freeman E. Miller—•••—Habang kumakain ulit sila Avery at Renzo, napansin ng dalaga na kanina pa nakangiti ang kanyang kaibigan habang kumakain. *Anong nangyari bigla sa isang 'to?*Kanina pa niya napapansin na hindi nawawala ang ngiti nito. Kaunti na lang at iisipin na niyang nasisiraan na ng bait ang kaibigan niya."Hoy, Zio, anong nangyari sa 'yo?" nagtatakang tanong ni Avery sa binata.Nag-angat naman ng tingin sa kaniya si Renzo na hindi pa rin nawawala ang
It is a beautiful and normal morning. Umalingawngaw ang tunog ng alarm clock sa isang silid, ngunit mahimbing pa ring natutulog ang dalaga sa kanyang kama.Inabot niya ang alarm clock na nakapatong sa kanyang side table at pinatay ito nang nakapikit pa rin ang mga mata. After she turned it off, she went back to sleep.And suddenly..."AVERY ROSE YANCEY! Bumangon ka na diyan! Anong oras na!" Umalingawngaw sa loob ng silid ang sigaw ng mommy niya.Kukusot-kusot pa ng matang bumangon mula sa pagkakahiga si Avery at sumimangot sa kanyang mommy na nakahalukipkip ngayon sa harapan niya."Mommy, summer vacation naman na ngayon. Why do I still need to wake up at seven?" she said and pouted like a kid.Tinaasan naman siya ng kilay ng kanyang mommy. "Don't you remember? Pupunta tayo ngayon sa bahay ng lola mo 'di ba?""Ay, ngayon ba 'yon? Hehe.." Napakamot sa kanyang ulo si Avery.
Avery let her eyes to adjust from the light. Nang makapag-adjust na ang kanyang mga mata, she scanned the room that she is in."Where am I?"Nasa isang hinding pamilyar na silid ang dalaga. It looks like it's a bedroom. A very big bedroom! Halos kasing laki na nito ang living room ng bahay nila. And the room looks medieval. Based on the design and furnitures of the room, mukhang lalaki ang may ari ng kwarto na ito. The bed is also in king size.Hindi pa rin makapaniwala si Avery na dinala siya ng salaming iyon sa lugar na ito. A place where she is not familiar with. The aura of the room feels old. Even the furnitures are all look antique.Nang mapagmasdan ni Avery ng mabuti ang silid, something came into her mind.*This all looks like someone royalty owns this room.*Lahat ng bagay na nakikita niya sa loob ng silid ay pagmamay-ari ng isang hari o prinsipe. She is familiar with it because she saw it i
Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Avery. She is glad that she's not going to get punish.*I guess he is a kind Prince.But there is one thing that Avery wants to ask Darius."Uhmm... Prince Darius?""Hmm?""Can I ask you something?""What is it?""C-can I stay here for a little while?"Napaisip naman si Darius dahil sa sinabi ng dalaga. Nanahimik naman si Avery habang hinihintay ang sagot ng prinsipe."Wala namang problema kung mananatili ka muna rito, but with that dress?" Darius pointed her dress. "I think it will cause us a little problem."Bahagya namang kumunot ang noo ni Avery at pinagmasdan ang kanyang suot."Why? What's wrong with it?""You're in the medieval period, lady. Walang kababaihan ang nagsusuot ng ganyang kaikli na damit," Darius said with a smirk on his lips.Napapahiya namang ngumiti at tumango-
After a half an hour of waiting, bumukas na ang pinto ng kwarto ni Prince Darius at iniluwa nito si Lila na may dalang mga gamit.The maid's smile widened nang makarating na siya sa tapat ni Avery.Avery's brows furrowed when she saw what Lila is holding. "What's that?" she curiously asked the woman."Here are the things that you need in order for you to fit in this period of time and of course if you want to roam around the Kingdom," Lila answered before putting the other things that she is holding on the mini table.Itinaas naman niya ang isang damit na kulay blue sa harap ng dalaga. A blue colored medieval gown with silver threads for the lace. Avery was amazed on how pretty the gown is."It is so beautiful.." namamangha na sabi ni Avery.Lila chuckled, "I knew you will like it. Here, wear this and I'll fix your hair after."Tumango lang si Avery bago kinuha ang
Avery watched as the people get surrounded on the prince. Hindi niya maalis-alis ang ngiti sa kanyang labi habang pinagmamasdan ang masasayang tao na nakikipag-usap sa kanilang mahal na prinsipe.Prince Darius smiled widely when his gaze turned to Avery. Pakiramdam ng dalaga ay bumilis ang tibok ng kanyang puso sa hindi malamang dahilan matapos niyang makita ang matamis na ngiti ng prinsipe.Nang mapansin ng mga tao na sa ibang direksyon nakatingin si Prince Darius, pati sila ay sinundan rin ng tingin yung tinitignan ng binata. Mas lalong lumiwanag ang kanilang mga mukha nang makita nila si Avery."Oh my ghad! Who is that beautiful young lady, Prince Darius?" a woman asked.Napalunok naman si Avery nang mapansin niyang nasa kaniya na pala ang lahat ng atensyon nila."Her name is Avery. A princess from Estoleothia."Namangha ang lahat ng mga tao na nakapalibot sa kanila dahil sa sinabi ng kanilang prinsipe habang