Nagkwentuhan lang kami about life when I realized something.
"Teka nga, paano mo malalaman if you like someone na?" hininto ko ang treadmill para humarap sakaniya habang naka pamewang, he looks so shocked nang mabanggit ko 'yon.Huminto rin siya at humarap sa 'kin. "Paano ba? Hmm.. siguro kapag nakikita mo siya, parang gusto mong ihinto yung oras para magkasama kayo ng matagal. Siguro kapag tanggap mo siya sa kung ano siya, kahit pa masama ugali niya. O 'di kaya'y tuwing naaalala mo yung mga moments niyo together, bigla ka nalang mapapangiti," aniya. Huminto siya sandali at seryoso akong tinitingan. "And the fact that you're asking this now, whoever that guy is, you already like him. You wouldn't asked me questions like that if you don't. You're doubting, am I right?" aniya.He got me there! Hinampas ko ito sa balikat at bahagyang tumawa para hindi niya mahalata ang kaba ko. "Korni mo! You like someone na ba? Is it a girl?" pang aasar ko. Muli, nagulat na naman siya sa tanong ko. Seems like Oly has a crush on someone, too! "Duh? No way!" depensa niya at nagpatuloy na kami sa ginagawa. Nang matapos ang work out routine ay nag shower na 'ko para makauwi na, it's almost lunch time. Dadaan nalang ako sa malapit na karinderya sa gilid gilid, sana may mami o kaya pares. Niyaya ko rin si Oly kaya naghintay pa 'ko bago kami umalis, naglakad lang kami papunta doon dahil malapit lang naman, babalikan ko nalang yung kotse ko pagtapos dahil wala namang dalang kotse si Oly, may susundo raw sakaniya. "Pares po, dalawa," sambit ni Oly sa tindera, libre niya raw kaya pumayag na 'ko since ngayon lang makakatikim ng libre ni bruha. He's not the type of guy na kumakain sa ganitong place, like Isaiah, sino naman kayang nag impluwensya dito? "Who influenced you to eat in this kind of place?" tanong ko, halata kasi sakaniya na mayaman siya kaya hindi mo aakalaing kumakain siya sa ganitong place, wala namang mali pero nakakapagtaka lang.Ako kasi noong bata palang ay nakain na 'ko sa ganitong place dahil kay Papa, gusto nila na mamuhay kami ng simple at walang arte sa katawan. Si Maine lang naman ang maarte. Maselan at sakitin kasi 'yon."My friend, she loves to eat in places like this. Mukha lang siyang maarte pero hindi," sagot niya. I wonder whose friend, 'di ko naman kilala mga kaibigan nito at nagkakilala lang naman kami dahil nasa iisang organisation kami kaya medyo naging close na rin. To be honest, siya lang yung guy na kaibigan ko. I don't usually have guy friends, ayoko lang.Nang dumating ang food ay kumain na kami, ngayon ko nalang ulit natikman 'to kaya sinulit ko talaga. Nag order pa 'ko ng tatlo pang take out kila Ate, for sure magugustuhan nila 'to. Nakapag bayad na si Oly pero hindi muna kami tumayo dahil may hihintayin pa siya, mauna na raw ako sabi niya pero ayoko, maaga pa naman. "Posible kayang magkagusto ako sa isang babae? I mean, I'm not really gay, you know that. What do you think?" he suddenly asked. Nagulat ako sa tanong niya kaya napatingin ako sakaniya, nakatingin lang siya sa malayo.I smiled, it's payback time Oly! "She's lucky, you like her," sambit ko. Nanlaki yung mata niya nang mapatingin siya sa 'kin sabay tawa na halatang fake, gaya ng ginawa ko kanina. "Why would I like her? Ang arte arte," depensa niya. Natawa rin ako sa sinabi niya, got you Oly!"So there's this girl nga and you're confused now because of her? Girl, you like her. Hindi ka naman magkakaganyan kung 'di mo siya gusto—" Someone interrupted us. "Ew, girl. Since when did you eat in places like this? Disgusting," maarteng bulong ng isang babaeng umupo sa harap namin, may kasama pa siyang isa at ganoon din ang ginawa."Ask Lia, siya nagdala sa 'kin sa ganito," sagot ni Oly. Nagkibit-balikat naman yung isang babae na mukha ring maarte. Nakatingin lang ako sakanila the whole time, sinusuri gaya ng lagi kong ginagawa.The other girl, yung maarteng nagsalita kanina. She's wearing white sweetheart top and floral skirt ending above her knee matched with her white heels, her hair is in half braid at naka curl ang end nito, mahaba yung buhok niya at bagay sakaniya 'yon plus her bangs, ang cute niya sa bangs na 'yon. While the other one named Lia, she's wearing black sleeveless jumpsuit that ended inch above her knee and it fits her body, matched with white sneakers and black shades. Nakaladlad ang buhok niyang maikli na hanggang itaas ng balikat at walang kahit na anong ipit o clip na nakalagay doon. They both look gorgeous!"This is Treia, schoolmate at the same time friend ko. Treia, this is Lia and Mikee, best friends ko since highschool," pakilala niya, I smiled and wave at them. Mikee seems energetic and nice kasi nginitian niya rin ako at kumaway pabalik while Lia is busy on her phone, medyo awkward sa part na 'yon."By the way, I have to go. Nice meeting you, and see you around Oly," I kissed his cheeks before walking away. Kailangan ko ng umuwi para makapag-pahinga at the same time mag-ayos dahil may pupuntahan pa 'kong bar. It's almost 1 PM nang makauwi ako sa bahay dahil sa traffic, dali dali akong umakyat para magpahinga sandali, inaantok pa 'ko dahil madaling araw na 'ko nakatulog kaya iidlip muna ako saglit. Mag-a-alarm nalang ako.Naalimpungatan ako nang gisingin ako ni bunso, hinihila niya yung paa ko kaya binato ko siya ng unan at tinakluban ng kumot ang mukha ko para matulog ulit."Ate, Kuya Niko is here. He's waiting for you outside, bahala ka dyan! Kausap na siya ni Mama." Dahil doon ay napabalikwas ako, muntik pa 'ko mahulog sa kama.Kinuha ko ang phone at chineck kung anong oras na, 3:30 PM na pala pero bakit ang aga niya pumunta? Pero hindi!! Kausap siya ni Mama? What the—Nagmadali akong bumaba para i-check kung nagsasabi ng totoo si Maine at oo nga, nasa living room si Mama kausap si Isaiah. Nagtatawanan pa sila."Kailan mo ba liligawan ang anak ko?" tanong pa ni Mama."MAMA!" sigaw ko kaya nabaling sa 'kin ang atensyon nila. Nakasando lang ako at dolphin short, gulo na rin ang buhok ko pero wala akong pake."CHANTREIA SAGE!" sigaw niya pabalik kaya lalo akong nainis, tawang tawa naman sila. Mabuti at wala pa si Papa at Ate, baka pinagkaisahan na nila ako ngayon."Ate get ready na, you have muta and panis na laway pa, yucky!" maarteng sabi ni Maine kaya inirapan ko siya.Sinamaan ko ng tingin si Mama pati na rin si Isaiah bago ako umakyat ulit para mag ayos na. This time, binilisan ko ang pagligo at pag aayos, napagkasya ko yon sa loob ng 30 minutes.I'm wearing mint green crop top off shoulder, button down denim skirt and a pair of white sneakers. Hinayaan ko lang na nakaladlad ang buhok ko, magdadala nalang ako ng lang ipit. I put liptint lang dahil trip ko lang at dinala ko rin yung white clutch bag ko para ilagay doon ang mga gamit ko. Nang maayos na ay bumaba na 'ko, kung paano ko sila iniwan kanina ay ganoon pa rin ang pwesto nila."Let's go," sambit ko at nilagpasan na sila, 'di pa man ako nakakalabas ay sumigaw na naman si Mama."Isama mo 'tong si Nikolai pag-uwi mo, ha! Dito na siya magdi-dinner," sigaw niya kaya napalingon agad ako at tiningnan ng masama si Isaiah, nagkibit-balikat lang siya."No need, kakain kami sa labas," sambit ko at ngumiti pa kay Mama, ganoon din ang ginawa niya pero halatang sarcastic gaya ko."E 'di kumain ka sa labas mag-isa," sagot ni Mama bago humarap kay Isaiah, umamo bigla ang mukha nito, "Dito ka magdi-dinner ha Niko, ipakikilala kita sa Papa nila—""MAMA! Male-late na kami!" inis na sambit ko, tumingin siya sa 'kin at sumimangot bago tumingin ulit kay Isaiah para ayusin ang suot nito. He's wearing plain white shirt na pinatungan ng denim jacket, black pants and black converse shoes. May suot din siyang black watch sa left hand niya. Hinawi niya ang buhok niya para ayusin 'yon bago ngitian si Mama para magpaalam, lumabas na agad ako para doon maghintay.Nakakainis! Kilala na siya ng family ko.Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri