LOGIN10:30 ng gabi, sa mansyon ng mga Torres, kararating lamang ni Julian..
“Kumusta po si Lola Celestina?”, tanong sa isang kasambahay.
Agad na hinubad ni Julian ang kanyang coat at pumasok sa loob.
Ang maid sa tabi niya ang kumuha ng damit at magalang na sumagot,
“Maayos na po ang lola n’yo at nagpapahinga. Dumating po pala si Miss Chloe.”
Nang marinig ang pangalan ni Chloe, huminto si Julian sa kanyang mga hakbang.
Sa loob ng kwarto ni Lola Celestina, nakayuko si Chloe sa kama at nakikipag-usap sa kanya. Sabay silang tumatawa, at ang kanilang halakhak ay abot pa sa labas ng kwarto, na
Hindi dinala ni Julian si Chloe pababa. Sa halip, direkta niya ang pinindot ng elevator patungo sa rooftop.Bahagyang nagulat si Chloe. Sa ganitong oras ng gabi, balak ba siyang dalhin ng lalaki sa itaas para manood ng mga bituin?Ngunit agad ding nawala ang ideyang iyon. Hindi ganoong klaseng tao si Julian lalo na hindi siya ang tipo na romantiko, o gagawa ng ganitong kabataang kilos.Tama nga ang hinala niya.Walang makikitang mga bituin sa rooftop, ngunit sa gilid ng gusali ay may nakaparadang helicopter.Humampas ang malakas na hangin, pinaypay ang laylayan ng kanilang mga damit. Napatingin si Chloe kay Julian nang may pagtataka.
Matagal na naghintay si Chloe, ngunit hindi pa rin dumarating si Julian.Tiningnan niya ang huling tawag sa kanyang cellphone.Dalawang oras at kalahati na ang nakalipas nang tumawag si Julian at sabihing may biglaang nangyari kaya’t mahuhuli siya.Lumapit ang waiter, halatang alanganin.“Miss, pasensya na po… magsasara na po kami.”Tumingala si Chloe, alas-onse y medya na.Patay na ang karamihan sa mga ilaw sa labas, at ang gabi ay tila walang katapusan.“Sige po, aalis na rin ako.” 
Kinabukasan ng gabi.Maingat na nagbihis si Chloe at dumating nang mas maaga sa pribadong restaurant na kanyang ni-reserba.Ngunit pagpasok niya at makita ang mga romantikong dekorasyon sa paligid, saka niya lamang napagtanto—Araw pala iyon ng ng mga puso! Ang Araw ng mga Magkasintahan.Naramdaman ni Chloe ang biglang pag-init ng kanyang dibdib.*Kung aayain ko si Julian sa araw ng mga puso, baka iba ang isipin niya…?*Nagpareserba siya ng pinakamarangyang pribadong silid sa pinakataas na palapag na may tatlong panig na salaming mula sahig hanggang kisame, tanaw ang buong makinang na tanawin ng lungsod sa gabi.Habang lumalalim ang gabi, lalong naging tahimik at payapa ang paligid.Biglang nag-vibrate ang cellphone ni Chloe, isang tawag iyon mula kay James.Sinubukan niyang i-dismiss ang tawag, ngunit dahil sa sobrang bilis ng galaw ng kanyang daliri, aksidente niyang nasagot ito.“Chloe?”Agad niyang narinig ang boses ni James. Wala na siyang oras para ibaba pa ang tawag.Halatang h
Nang gabing iyon, pagdating pa lamang ni Chloe sa bahay, agad niyang tinawagan si Julian.Pinagmasdan niya ang regalong pinili niya, at hindi niya mapigilang makaramdam ng pananabik.“Ano’ng nangyari?” agad na tanong ni Julian nang masagot ang tawag.Normal ang kanyang tono, ngunit hindi niya alam kung guni-guni lang niya na parang mas banayad at mas malambing ang boses ng lalaki ngayong gabi.Napakalambot nito na parang natutunaw sa bibig.“Ahm… may itatanong lang sana ako, Julian. May oras ka ba bukas ng gabi para makapaghapunan tayo nang magkasama?”Bahagyang natigilan si Julian, na para bang may hinihintay siyang marinig.Tumingin siya kay Mark na nasa tabi niya, iniabot ang kamay at hiningi ang iskedyul. Mabilis niya itong sinulyapan at nakita niyang puno ang buong araw kinabukasan.Hindi maiwasang makaramdam ng awa si Mark para kay Julian.Buong taon itong abala sa trabaho. At ngayon na mayroon na siyang fianceé, halos wala pa rin silang oras na magkasama at mas magkakilala pa.
“Ah… Ma’am, napakamahal po nito. Hindi ko po ito matatanggap…”“Kunin mo na. Marami namang pera ang asawa ko. Palagi siyang nagbibigay ng regalo sa mga kaibigan niya ng ganito. Nakita mo naman kanina, hindi ba?”“Kung ganoon…sige po, tatanggapin ko po. Maraming salamat po!”Halos mangisay sa tuwa ang saleslady. Kanina pa niya pinapanood ang buong pangyayari at malinaw na naintindihan ang sitwasyon ng tatlo.Sabi nga ng lahat, mahirap maging asawa ng isang mayaman. Kahit na mayroon ka nang napakagandang asawa, bakit kailangan mo pang humanap ng ibang babae?Ngunit ang ginawa ni Chloe ay talagang
“Napansin ko lang Chloe, ang pinakamurang item sa store na ito ay nagkakahalaga ng isa hanggang isa’t kalahating milyong piso. Mukhang hindi rin basta basta yang relo na binili mo. Para ba kay James ‘yan?”Nakita ni Vanessa ang shopping bag ni Chloe at agad na tumawa nang malamig.“Hindi nanganganak ng pera si James, lalo na sa sitwasyon ngayon ng kumpanya. Kung gusto mo talaga siyang pasayahin, mas mabuti pang tulungan mo siya sa mga importanteng gawain sa kumpanya. Paano mo pa nagawang bumili ng ganyang kamahal na luho?”“Sa ugali mong ganyan, kahit gustuhin pa ni James na ibigay sa’yo ang shares ng ALC Corp, paano ako magkakaroon ng kapanatagan na hindi mababalewala ang mga pagsisikap niya?”Ang mga







