Kinikilig ako habang sinusulat ko ito! Sana kayo rin HAHAH
Ayaw pa ring sumama ni Jamila. Wala nang ibang magawa ang mga pulis kundi tumawag ng karagdagang tauhan para tuluyang maihatid si Jamila sa presinto.Dalawang babaeng pulis ang lumapit at walang pasabi na tinulungan si Jamila na tumayo. Mahigpit nilang hinawakan ang kanyang mga braso, hindi na siya
Tahimik lamang si Kyro habang pinagmamasdan si Vaiana. Malalim ang kanyang mga mata, puno ng pag-aalala, pero hindi niya ito ipinapakita. Sa simula pa lang, nag-aalala na siyang baka mapahamak si Vaiana sa gulong ito.Pero sa kabila ng lahat, buo ang loob niyang kakampihan si Vaiana, anuman ang mang
Hindi na nakatiis si Mr. Serrano. Tumayo siya at lumapit sa pulis. “Sir, we can talk outside. Pero Miss Vaiana… please leave this room. You are not welcome here.”Tahimik lang si Vaiana. Hindi siya sumagot, pero ang mga mata niya ay diretso kay Jamila. Walang bahid ng takot, at lalong wala nang awa.
Habang nagsasalita si Jamila, patuloy ang pagdaloy ng luha sa kanyang pisngi. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng ina, tila ba natatakot pa rin sa presensiya ni Vaiana.Sa tagpong iyon, lalong lumalim ang galit ni Mrs. Serrano. Nahigpit ang pagkakayakap niya kay Jamila, tila ba gusto niyang prote
Nagngangalit si Mrs. Serrano.“Hindi gagawa ng masama ang anak ko! Tignan mo nga, siya ang nasa hospital bed! Kung totoo ngang nahulog rin sa dagat ‘yang babae mong iyan, bakit wala siyang sugat? Ha? Malamang, ginawa lang niya ‘yan para pagtakpan ang krimen niya!”Tila hindi matatapos agad ang banga
Hindi kalayuan, nakatayo si Vaiana habang tahimik na pinagmamasdan si Kyro. Mahina ngunit malinaw ang pagtawag niya, puno ng damdaming pinipigilang sumabog.Nasa tabi niya si Liddy, hindi siya iniwan at buong pusong sinamahan sa ospital. Ngunit pagkadating nila roon, hindi nila inasahan ang tensyon