Sunday is a day for lifestyle shows, especially cooking shows. That's why I like mostly to watch TV on this day. It educates to be visited.
When I got up at 7:30 AM and opened the door, I saw Tito Sam approaching. He then borrowed P7 from me for fare to Gate 2. He also asked me if I want to "magpabili". So, I said yes. He actually did. Yet he did not ask for payment.Mj and Hanna's trip was postponed again due to Super Typhoon Paeng, which was Signal #1. And, I reckon it was also the reason why Mama did not arrive.Twelve noon, I tore u the pages of Correspondence Book I have written and made it int a "Summary of Daily Life". Or I preferred to call it "Autosummary". It is similar to a slam book. The only difference is that the questions are only keywords such as: mission, vision, desire, wants, necessity, health, wealth, dream, th"Hindi." Pinagmasdan ko siya, "And why? make money, and I have no money. This is a negative mental attitude. In fact, it was I have read in a booklet "Good Housekeeping". Now I confirmed it is potentially true. A success story of Cristina Decena is one of the examples.That topic is actually Chapter 13. I couldn't wait till tomorrow to peruse it.When Jano arrived at 7PM, he wowed upon seeing our 'paksiw na salmon' viand, despite of his bad delivery experience today. It gladdens me. It seems that I was appreciated. Thanks, Tito Sam!After dinner, I excitedly read the 13th chapter. Yet, I haven't finished it.This would be my prayer tonight: "Lord God, thank You for You're always there. Thank You for You're our God who provides, who guides, who blesses, who pardons. Thank You for Your blessings. You equipped me today with multifarious learn
Inaapakan ni Zia ang mga natumbang shelves kaya mahirap After Vivien told us that she's alright fighting those guys ay mabilis na bumalik kami sa pakikipaglaban. Panay suntok dito, suntok doon. Sipa dito, sipa doon. Nagpapalitan kami ng kamao sa mga kalaban namin ngunit napansin kong pahina ng pahina ang pwersa namin. Is it because kulang kami sa tao?"Are you doing alright there, Mitsuya?!" Narinig kong tanong ni Vladmir-kun sa kanya."Yeah! Don't worry about me. There's just too many of 'em!" Sagot naman ni Mitsuya-kun pabalik. Yeah, Mitsuya-kun is right."We're already at a disadvantage here. Valhalla's 300 and Tokugawa's only 150. To top it off, they're older and stronger than us. Even if us captains could handle it, the guys below us can't." Paliwanag ni Mitsuya-kun sa bawat suntok at tadyak niya. Damn, he's right in every aspect. We need to think o
"Missy..." tawag nya kay Missy sa kanyang isipan."... sorry bitch. I can't stand my promise! But, I enjoyed playing this shit with you!" sigaw nya sa isipan. At pumatak ang luha sa kanyang mata. Alam na nyang ito na ang oras nya. Imposibleng makalabas pa sya at mahawi ang katawan ng mga Kiefers para makagawa ng daan.Tanggap na rin nya ang pagkatalo. Dahil dati pa man, hindi sya sumuko. Pero may pagkakataon siyang nabibigo. At ang pakirameam nya dating pagsuko ay nararamdan nya ngayon.Maraming nagflashback sa isipan nya. Ang mga pinagsamahan nilang dalawa ni Missy ng labing apat na taon. Ang kanilang pagkakaibigan ay hindi matutumbasan nino man. Ang pagkakataon na nagtatawanan sila.Mabilis syang lumingon sa kasamahan at sumigaw para tawagin ang atensyon ng lahat."Guys!"N
Namewang ako sa harap niya. Napansin kong medyo tinatawanan na kami nung mga staff dun, pero wala akong pakelam."Magpapa-clean cut ka, o ako mismo kakalbo sayo?" mataray na tanong ko.Wala siyang nagawa kundi umupo dun sa barber's station. Sinimulan na siyang lagyan nung mantle nung barbero bago natatawang kina-usap siya nito."Boss, sundin mo nalang yung girlfriend mo. Parang hindi ka mananalo dyan." sabi nito sa kanya.Bigla kaming nagka-tinginan ni Mathieu dahil dun. He's looking at me through the mirror kaya naman naka-ramdam agad ako ng init sa pisngi ko."Uhh... kinakapatid ko po yan..." Math corrected him.Napa-sulyap sakin yung barbero, tapos ay nakakalokong bumaling ulit kay Math. "Ganun ba? Akala ko girlfriend mo e! Ang ganda pa naman. Sayang!""Can you just please do your thing and shut up?" iritang
"Argh! Ayokong mag-please sa'yo!""Ah ganon?" pinatalon ko ang unang nabitawan ko kanina sa sahig.
Again, my sleep was disturbed. But, this time, Chriz , Jano and Flor were the disturbances. Yet, I tried to fall sleep gain, when they're all gone.It was 8, when I got up. My feeling wasn't good. I wanted more. However, I fought for it. There were so many chores to do. Even though I would be alone all day of half day, I still have to work. I considered on the sky that full of stars, "I actually don't know how to start. Kinakabahan ako. I don't know. The last time I felt this," bumaling siya saakin, "Ay 'yung muntik nang may mangyari sa'yong masama."I gulped. "Lagi kayong ganyan kay Doc Mia. Porket di ka napansin ni Uriel dati ay bitter ka na. Wala naman ginagawa yung tao para ganyanin nyo." saway ng kasama nito."Huwag ka nga sumawsaw dyan. Bakit totoo naman ang sinabi ko diba? Akala ko pa naman ay matibay sa tukso si Uriel, kahit anong papansin ko nga
"Wala pa ba siya, Ate?"Napabaling ako sa kapatid kong kabababa palang ng hagdan. Humalukipkip siya at mapang-asar na ngumisi."Baka nagbago ang isip niya, Ate. Baka na-realize niyang hindi ka naman niya talaga gusto."Sinimangutan ko siya kahit iyon din ang iniisip ko kanina pa, "Tumigil ka!"Natatawa lang siyang tinalikuran ako patungo sa kusina.Paano nga kaya kung ganun? Paano kung nagbago ang isip niya at hindi na-realize niyang hindi naman talaga niya ako gusto?Naputol lang ang pag-iisip ko nang maramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko. Nakita kong may message na dumating galing sa kanya, kaya kaagad ko itong binasa.ang mensahe niya.Gusto kong mailing. Kanina pa niya sinasabing kinakabahan siyang pumunta rito sa bahay. Pero makailang beses ko rin bang sasabihin sa kanyang wala dapat siyang ikakaba dahil tanggap at gusto siya ng pamilya ko?
Napamulat ako nang marinig ko ang kasambahay sa labas ng kwarto ko, "Nandito na si Khalid."Bumuntong-hininga ako, "Sige po, Ate. Susunod na ako."Narinig ko ang yabag ng kasambahay palayo sa kwarto ko. Samantala, muli kong tiningnan ang repleksyon ko sa salamin saka bumuntong-hininga ulit at nagdesisyon nang bumaba na.Bumababa palang ako sa hagdan, nakita ko na si Khalid na kinakausap ng mga magulang ko. Napatigil siya sa pagsasalita nang mapatingin siya saakin. Agad kong naramdaman ang pamumula ng mukha ko nang makita ko kung paano niya ako titigan kaya bahagya akong nagbaba ng tingin."Anak!"Napaangat lang ulit ako ng tingin dahil sa boses ni Mommy. Malaki ang ngiti niyang nilapitan ako."Ang ganda-ganda mo, anak ko! Sabi ko na nga ba't babagay sa'yo ang napili kong damit para sa'yo."Napangi