"Sa mall."Sabi ko at pumasok sa loob.It's a lie.I will just grab a taxi there.Then, I will go to Jezz.Gusto kong malaman kung ano na ang lagay nila.Medyo matagal rin akong nawala.Nakarating na rin kami sa mall kaya nauna na kong bumaba."Wag mo na akong sunduin.I will just get a taxi."Sabi ko."Sige po, Sir Xavier.Mag-iingat po kayo."Sabi nito at tumango ako dito.Inintay ko itong makaalis bago ako pumunta sa nakaparadang taxi.Sinabi ko sa driver ang lugar na pupuntahan ko.Hindi ko alam pero parang kinakabahan ako.There's something inside me that I can't explain.Umabot ng isang oras bago ako makarating sa lugar.Sa lugar kung saan kami nakatira.The place looks quite.Siguro nasa head quarters sila.Nagbayad na ako sa driver at umalis na rin ito.Pinagmasdan ko muna ang lugar dahil baka may makakita sa akin.Nang masiguro ko na wala naman ay naghanda na ako sa pagpasok.This place is full of CCTV.Pero dahil saulo ko ang lugar na ito ay madali na lang para sakin na malampasan ito.Umakya
'Hindi ko na talaga alam kung pa'no magsisimula." Bahagya pa siyang napahawak sa batok bago umayos ng tayo para tuluyan akong harapin. "Lewis, uh..."Lito ko siyang sinipat. "Yes?""I've always wanted to tell you this," maingat niya itong sinabi, nag-aabang sa magiging reaksyon ko.I just stared blankly at him. Nagpatuloy siya."About sa nangyari noon, I've always, for countless times tried to tell you."Tumango ako sa sinabi niya, trying to be patient and attentive."Uh..." he swallowed hard.Patience. I blinked. Patience..."Kaya ba today?" may pagkasarkastikong biro ko. Gaano ba kahirap na maging straight to the point?He let out a nervous laugh. "Uhm... that."Narinig ko ang pagkakaputol ng pasensiya ko. I've always been one impatient kid. "Niel for God's sake just say it. Ano ba 'yon?"Napahalakhak siya sa turan ko. Katulad ng mga kabarkada ni Raf ay sanay na sila sa ugali ko."I'm sorry."Muli akong tumango. "So? What is it you want to tell me?""I'm sorry," ulit niya with empha
The irritation on her face was visible that her face had completely turn red.I stop and sighed deeply, "don't you think I need to stop Kierra?""In what? Liam? Hell yeah!"This bitch, she didn't even hesitate even a second."His not my boyfriend, just some companion , I posted that picture to see if Liam would react but he did not Kierra"I look at her sadly, "duh, stop acting like it's your first time !, Beside his girl came back so that means your chance has gotten so low now"She hold me by the shoulder and shook it lightly. "I cooked you fried rice, egg, bacon, and here's your cup of coffee..." Lahat ng iyon ay hinain ng binata sa kanya.Nahihiyang tumingin siya kay Leroy. "May tuyo ka?" Napakamot si Suzette sa itinanong. Nagc-crave kasi siya tuyo at nagbabakasakali siyang mayroon ang lalaki. Chef naman ito eh.Leroy creased his eyebrows. "Dried fish?..." Nag-aalangang sabi ng binata.Tumango siya. "Sorry ha, demanding yata ako eh nakikikain lang naman ako. Wag mo na lang isipin
"Selena! Hoy! May ahas ba?! Ano? Natuklaw ka?!" rinig kong sunod-sunod ding tanong ni Paulo habang hindi alam kung saan ako aalalayan dahil sa patuloy kong paglilikot.Napa-paranoid ako na baka kung saan sumuot sa damit o buhok ko yung kaninang gumagapang kaya todo-pagpag talaga ako. Hindi ako tumitigil kahit pawis na pawis na ako at gulo-gulo na ang kanina kong nakapusod na buhok.Isa talaga sa mga ayaw ko ay mga insekto lalo na yung nakakadiring tignan at maramdaman sa balat. Natatakot akong makagat nito at ang mga itsura pa lang nila ay hindi ko na magawang titigan ng matagal dahil sa kakaiba at kahindik-hindik nitong mga pigura. Nakakatakot din na baka pumasok ito sa tenga, ilong, o maging sa bibig ko kaya ang isipin ko pa lang na baka nasa loob na sya ng katawan ko ay gusto ko na lang sumuka.Isang pares ng kamay ang humawak sa magkabilang siko ko dahilan para mapatigil ako sa ginagawa at mapatingin sa lalaking nasa harapan kong nililibot rin ang mata sa buo kong katawan. Sinabay
I got up and went downstairs to see Matt. At least, he's here. He's here to see me.Matt was sitting on our couch, he was holding his phone and typing on it based on the movements of his fingers."How's your practice and group work?" I asked Matty and smiled at him. I walked towards him and sat beside him to see who he was talking to on his phone and I can help but be more annoyed when I saw the name of that Stella girl on his phone."Okay naman... Medyo hirap lang sa field kasi sobrang init pa at tirik na tirik 'yong araw kanina." He looked at his phone because it vibrated."Who's Stella?" I asked before I was able to stop myself from asking. Gosh! How did I sound while asking that? "I saw the tagged photo of your group work with her so I got curious. She's an activist."Matt patted my head and chuckled. "May pinaglalaban kasi sila Stella kaya sila aktibista pero hindi sila hateful hindi kagaya noong mga nang-aaway sa'yo, 'yong galit niya napupunta naman sa mga taong dapat kagalitan.
Kanina ko pa iniisip na makipag-kita kay Thirdy today.Kinuha ko yung cellphone ko sa may side table sunod just to check if I have any important messages. Automatic na nag-salubong yung kilay ko nung nakita kong naka-dalawang missed calls na pala si Thirdy sakin. Hindi ko na rin muna binasa yung mga messages niya since talagang wala ako sa mood.Antanga ko sa part na to, promise.I sat down on my bed, then combed my hair using my fingers. I even yawned while walking towards my bathroom. After a while, I heard someone knocking on my door. When I opened it, I saw Nana Lusing. For some reason, mukhang worried pa siya na ewan. What's the problem?"Ellen? Kaka-gising mo lang ba?" tanong nito sakin."Yes po. Bakit?""May bisita ka. Nasa baba at kanina ka pa hinihintay gumising..." sabi ni Nana Lusing sakin."Huh? Sino daw po?" wala sa huwisyong tanong ko."Thirdy daw? Lalabas daw kayo ngayong araw?"Napa-nganga nalang ako dahil sa narinig. "Sino po? Thirdy?"Alangang tumango si Nana Lusing.
Kaya nang makuntento ako sa ayos ko, kinuha ko ang sling bag ko at lumapit sa kanya. Nang makatayo ako sa harapan niya, tumikhim ako para kunin ang atensyon niya. Kaagad naman siyang napaangat ng tingin saakin.Kinagat ko ang ibabang labi ko, "T-tara na."Hindi ko na siya hinintay na magsalita pa. Dala nang sobrang pagkailang sa titig niya, tumalikod na ako. Pero hindi pa man ako nakakahakbang, halos mapatalon ako sa gulat nang bigla niyang hawakan ang kamay ko.Gulat ko siyang nilingon. I gulped hard when he stared at me, "B-bakit?""Let's go together."Naramdaman ko ang paghumirintado ng puso ko sa sinabi niya."Baka magtaka ang kapatid mo kapag hindi tayo magkasabay."Pero kaagad ding naglaho ang pagka-flutter ng puso ko sa dinagdag niya.Oo nga pala. We need to pretend that we're okay. Kaya niya ako hinintay dahil ganun siya noon. Sabay kaming lumalabas ng kwarto. Kaya hindi na rin ako nagulat nang tumayo siya at pinagsakilop ang mga daliri namin."Let's go."Para akong papel na s
I saw my smiling face when my eyes landed on the mirror, "Friend?" Dad asked."Yes, friends," I respond and he cleared his throat."I know what will gonna happen next. He'll court you," Dad said and my jaw almost drop."Dad? Your kidding me. You sounds so sure ha? Why that happened to you already ba? Don't be too malicious," I said to him and he just shrugged."Malamang, kinaibigan din niya mama mo eh. Tapos niligawan. They started as a friends, Nia."Our AI-Neko, suddenly butt in. I look at her with my widening eyes."Seriously?" I asked her and she nod."But we're different. Not gonna happen," I said between my laugh and they just nod.When we finished eating our breakfast. I immediately went outside when Aiden already arrived.While"Mag-almusal na muna tayo. Gusto ko sa Green House."My husband nodded, "Green house, then."Tulad ng gusto ni Sabrina, sa Green House kami nag-almusal. Dahil nga iniisip kong totoo ang pinapakita ni Khalid saakin, nag-i-enjoy ako sa pagiging gentleman