SPG
Naaawa na naman ako sa sarili ko. I felt so stupid and damn hopeless!
Magdadala na nga lang ng baril, wala pang laman. Napagtawanan tuloy ng iba.
Tumungo ako, hindi na napigilan pa ang sariling umiyak.
“Hey.”
Agad na tumama ang kamay ko sa pisngi ni Fergus nang lumapit ito upang ako'y daluhan. Hindi pa nakontento dahil maging ang buhok niya'y hinila ko narin. Naiinis ako, sobra!
I shout and curse right into his face. Hinahayaan niya naman akong gawin ang lahat ng gusto sa kanya. Nakaigting ang panga, nasa ibang direksyon ang tingin.
Isang suntok sa dibdib ang huli kong pinakawalan bago pagod na tumayo.
Ang mga guwardiya naman ngayon ang hinarap.
“Who shot the fucking gun?” may diin sa boses kong tanong.
Mabilis na nagsiatrasan ang mga ito. Pasimpleng umiiwas ng tingin. Ma
"Here," limang magkapatong na libro ang inilapag niya sa aking harapan.Walang gana ko itong binalingan at lantarang umirap."You expect me to eat that?" ngumuso ako."You don't eat books Amira, you read it," inis siyang umupo sa aking harapan.Naumay na akong manatili sa kama, kaya ito'y sa sahig naman naisipang pumwesto. Nakasandal ang likod sa sliding door at nanlulumo.I am bored!Kailan niya ba ako palalabasin? Ilang araw na akong nakakulong dito. Bibisitahin lang para bigyan ng pagkain at kung ano-ano, bukod sa telepono o kompyuter. Cause I will surely make a statement regarding this kidnapping case. Sasabog sa publiko ang baho niya kung ganoon."Gusto ko nang lumabas," dinukot ko ang librong may pamagat na science fiction.Mukhang isinasampal yata ng lalaking ito ang kakulangan ko sa kaalaman ukol sa
"Nasaan siya?”“Dito lang po siya pumasok sir.”Pasimple kong ginapang ang maliit na distansya papunta sa pinakahuling istante. Saktong walang laman ang baba. Awtomatiko akong napangiti. Mukhang nakikiayon sa akin ang pagkakataon.Madalas akong matulog sa library namin noon, kaya gustong-gustong pumwesto sa pinakadulo. Minsan lang kasi dumadako ang ibang studyante dahil dictionaries and world vocabularies ang naroon. Iilan lang ang naglalakas loob na kumuha. Siyempre kasama na ako, pang unan. Malay ko ba, baka swerteng pumasok sa utak ko ang mga nakasulat sa libro.I shrugged and smiled even more.Ngayon ko napagtantong ang tindi ko pala talaga bilang studyante. Pero nakakakuha naman ng malaking marka. Tamad lang akong mag-aral minsan, hindi bobo!So much for that, ang totoo'y kanina pa ako inaantok. Ang dami kong n
I spent almost an hour staring at my reflection in the mirror. Naririnig man ang boses ni Fergus sa labas, hindi ko ito pinansin. I don't know what to react, matutuwa ba ako o iiyak? May parte sa akin ang umaasa, ngunit agad ding nabura matapos makita ang resulta.Muli kong tinitigan ang isang linya sa hinahawakang PT. It's negative. Inilapit ko pa ito lalo sa aking mukha, sakaling mag-iba ang resulta. Ngunit hindi, it's still negative.Lima ang binili niya, itinapon ko na ang iba. Isa lang ang itinira dahil nagustuhan ko ang disenyo, cute!I sighed heavily for the third time.Inayos ko muna ang aking sarili, bago sa wakas ay naisipang lumabas.Mukha agad ni Fergus ang aking nabungaran. Nakatayo ito malapit sa pinto, kagat-kagat ang daliri na binalingan ako."Congratulations..." I smiled a bit. "I'm not pregnant," inihampas ko sa dibdib niya ang
"I mean you... S-top tormenting me Fergus and just...ummm t-tell me the t-truth," kinakabahan kong sabi.Hindi ko kayang pantayan ang titig nito. I can see his suspicious glare on my peripheral vision. Napakagat labi ako. Lihim ang pagdarasal na sana'y makalusot kahit mukhang imposible."Oliver!" tawag nito sa kanyang assistant na naghihintay lang sa hindi kalayuan."Yes sir?""Go to our room. Tingnan mo ang mga PT sa basurahan at dalhin dito."I let out a soft curse. Pasimpleng sinabunutan ang sarili at muling isinubsob ang mukha sa handrail. Paano ko ipapaliwanag?He sat on the couch beside me. Sinadya pang banggain ng paa ang aking hita."I can see secret in your eyes Kiesha," mahinahon ngunit may diin sa boses niyang sabi."You are-""Wala pong laman sir," p
"Strip," pabalya akong umupo sa couch. Itinuko ang siko sa sandalan, saka ngumuso.Kakatapos lang namin maghapunan. Sumabay na ako kay Fergus papunta rito sa kwarto dahil may gustong tingnan."Pati ba naman ako pinaglilihian mo Kiesha? Hindi ka pa busog? You want a taste of Da Silva?" sunod-sunod na tanong nito.Nakapamaywang niya akong hinarap. Gulat na gulat at hindi ako makapaniwalang tinitigan.Agad kumunot ang aking noo."Gago, hindi 'no!""Why do you want me to strip then?""Basta, gawin mo nalang kasi," inis kong itinapon sa kanya ang nahawakang unan.He licked on his lips. Umiling-iling ito, 'di naglaon ay naghubad naman.I bit my lower lip, trying to hide a smile. Kung pagtripan ko kaya 'to? Tutal kinulong niya naman ako rito, may kasalanan parin siya."Turn around.
"Itong mangga o ako?" bungad na sabi ni Fergus nang maabutan ko siya sa kusina.It's a new day, new headache, and new information perhaps? I just hope so..."Shut up. I don't want neither of you," pabalya akong umupo sa high end chair.I am craving for something I can't determine. Iyong tipong may gusto akong kainin at gawin pero hindi ko matanto kung ano ba talaga."Ano ang gusto mong kainin?" inabot niya sa akin ang hinanda nitong cereal. May kasama pang strawberry at ice cream.He definitely knew my kind of food!Lihim akong napangiti habang inaabot ang mga pagkain."This is enough for me," dumako ang aking tingin telepono niya."Are you sure? You don't need something else?""Can I borrow your phone?""Nope," mabilis niyang sagot."Fergus nama
SPG"Write an article about Spencer Valle," bungad na sabi ko kay Ven, kaklase ko noon na piniling maging journalist ngayon."You know how dangerous he was. Minsan ko nang ginawa iyan, but I failed. His IT blocked me from accessing the internet," reklamo nito."You did?" pasimple akong tumingin sa pinto. Baka may makakita sa aking hawak ang nagtagpuang telepono. Hindi pa naman alam ni Fergus ang tungkol dito.While searching for a pen, I accidentally found my phone instead. Inilagay niya lang pala sa tokador na nakapuwesto lamang sa gilid ng tanggapan. Kung hindi ko pa ito binuksan, hindi ko malalaman."Marami na akong sinulat tungkol sa kanya. Pero nabubura lang din kinabukasan. Nagawa niya rin akong paalisin sa kompanyang pinagtatrabahuan."Bahagya akong napasinghap sa narinig."Wala ka nang trabaho ngayon?"
"Dito po ma'am. Tamang-tama lang sa iyo ang laki ng lugar, tahimik pa at malapit sa dagat," masiglang sabi ni manang Liz, ang dating kasambahay namin.Napilitan akong ibenta ang aming lupain matapos ang nangyaring trahedya. I can't live there anymore, patuloy ko lang maaalala ang nangyari.At kahit ayaw ko man, kailangang umalis ng mga kasambahay. Pero binigyan ko naman sila ng sapat na pera para makapagsimula ng negosyo. Kaya ito, nagpagawa si manang ng apat na bahay paupahan.Lucky enough, I still had her number. Hindi na ako nag atubili pang tawagan siya para humingi ng tulong, walang pagdadalawang isip naman itong pumayag. Siya at ang binatang anak niya na mismo ang sumundo sa akin sa terminal ng bus.Nagawa kong iwala sina Fergus kanina. Mabuti at hindi nila ako naabutan bago pa man makarating sa syudad. I am sure they are tracing me now. But I got my friend