Hindi pinapansin ni Caroline ang mga tingin ni Eddy. Ngumiti siya at nagsabi, "Mr. Morrison, parang mahina po ang inyong memorya. Lagi po akong binibigyan ni Lolo ng puwesto sa mesang ito."Ang pagtawag niya kay Eddy ng Mr. Morrison ay lalo pang nagpalayo ng kanilang distansya.Nahawakan ni Eddy ang kanyang noo. Ayaw niyang tawagin siya ni Caroline ng ganun. Sa kanyang pagkakatanda, lagi siyang Eddy ang tawag sa kanya.Nag-ubo ng ilang beses si Layla. Napansin ito ni Eddy. "May problema ba? Hindi ka ba masaya? Gusto mo bang ihahatid na kita?"Umiiling si Layla kahit hirap na hirap siya. May ningning ng kasamaan sa kanyang mga mata, na parang nagpapakita na nag-aalala si Eddy para sa kanya.Matagal nang hindi naapektuhan si Caroline sa mga ganitong pagkilos. Tatalikod na sana siya nang sabihin ni Layla, "Ngayon ang kaarawan ni Lolo. Gusto ko dito lang. Hindi mo naman ako pag-aalis dito, di ba Caroline?"Tumingin si Caroline, ngunit bago siya makapagsalita, si Jude ang nagsabi ng w
Nanginginig ang buong katawan ni Layla. Nang maghanap siya ng tulong kay Eddy sa pamamagitan ng kanyang mga mata, ang malamig na tingin ni Jude ang sumalubong sa kanya. Biglang lumubog ang kanyang puso."Balak mo bang akitin ang iyong pinsan sa kasal?" kunot-noong tanong ni Jude. Wala na ang anumang bakas ng ngiti sa kanyang mukha.Biglang nag-panic si Layla at dali-daling nagpaliwanag, "H—Hindi po. Mr. Morrison Senior, hindi ko po iyon ...""Isumpa mo, kung gayon."Kinagat ni Layla ang kanyang labi. Sa ilalim ng matitinding titig ng lahat, dahan-dahan niyang sinabi, "Sige. Ako, si Layla Evans, ay sumusumpa na kung sakaling ako'y ikakasal sa aking pinsan sa kasal balang araw, sana'y masagasaan ako ng kotse paglabas ko." Pagkatapos niyang magsalita, inangat niya ang kanyang ulo at masama ang tingin kay Caroline.Nagkunot ng ngiti si Caroline. Dahil gusto ni Layla na siya'y mamatay, gagawin niya ang lahat upang hindi makapag-asawa si Laylay kay Eddy habambuhay. At kung sakaling magk
Lumunok ng laway si Kirk at sumagot, "Oh?"Nagkamot si Eddy ng ulo. Habang mas pinag-aaralan niya ang kurbatang hawak, pamilyaridad ang kanyang naramdaman. Pero hindi niya matiyak kung saan niya ito unang nakita. Pagkatapos ay umupo siya sa gilid at wika, "Siguro may ibang tao ring may kaparehong kurbata."Lumuwag ang tensyon sa balikat ni Kirk at sagot niya'y walang kagana-gana.Muling humigop si Eddy ng beer, na naka-recover na mula sa pagkabigla. "Aalis ka na ba, Tito Kirk?"Sandaling binalingan ni Kirk si Caroline sa screen, pagkatapos ay marahang pinisil ang gitna ng kanyang noo. "Hindi, mas kapana-panabik ang manuod ng mga pangyayari sa lihim."Tumango si Eddy. "Mauna na ako."Nagsimula nang kumirot ang sentido ni Eddy sa pag-iisip na makakasalo niya si Caroline sa iisang hapag.…Sa loob ng marangyang bulwagan, masiglang nakikipagkwentuhan si Caroline kay Jude, na animo'y mas magkalapit pa kaysa sa totoong magkamag-anak.Nang masaksihan ito ng ibang mga Morrison, dali-d
Tila isang manipis na telon ang panlalait sa bawat salita ni Layla habang tinatanaw niya ang kaakit-akit na pagkilos ng babaeng hindi niya maatim, "Kakapalan talaga ng mukha! Paano niya magawang akitin si Eddy sa harap ng lahat!" bulong niya sa kanyang sarili, na tila isang sumpa na humuhugis sa kanyang loob.Subalit, sa pag-iisip ni Layla na nasa bingit na ng kamatayan si Caroline sa operating table, dahan-dahan niyang pinakawalan ang tensyon sa kanyang katawan.Sa marangyang mesa, marahang umiwas ng tingin si Caroline at umatras ng bahagya, animo'y isang dahong pinadpad ng hangin. "Hindi mo kailangang magsalita kung ayaw mo, limutin na lang natin," ang kanyang payapang alok.Nasa isip ni Caroline na pwede niyang tanungin ang mga tauhan sa paligid. Tiyak may isa man lang sa kanila ang may alam kung nasaan si Kirk.Samantala, hindi maikukubli ni Eddy ang kanyang inis nang mapansin niyang walang pakialam si Caroline. "Bakit hindi niya ako magawang paligayahin tulad ng ginagawa niya
"Pakita mo na sa amin," utos ni Brie sa staff.Tila estatuwang napatigil ang staff, saka tumingala kay Jude.Kumindat si Jude. "Ayos, aking rin namang gustong makita ang handog sa akin ni Carrie."Sa wakas ay kumilos ang staff at dinala ang tubo ng poster.Nang buksan at iladlad ang laman nito, laking gulat nila na isa palang obra maestra ni Zach Zimmer ang kanilang nakita, isang artist na hindi masyadong tanyag sa industriya. Kung hindi dahil sa pagkakataong naiinis si Brie at binili ang painting, hindi sana niya nadiskubre ang galing ng artist na iyon.Sa pagkakita sa obra, bahagyang kumunot ang noo ni Brie at bumakas sa kanyang mukha ang mapanuyang ngiti. Itinuro niya ang painting na may diin at panlalait. "Caroline, ito ba ang iyong ipinagmamalaki ngayon? Tingnan mo ang kalidad. Hindi pa ito umaabot sa lebel ng isang Mr. Morrison Senior. Hindi ba't nakakalungkot na hindi niya ito maappreciate gayong walang sawa niyang binubuhos ang pagmamahal sa'yo?"Narinig ng iba ang kanyan
Lumapit ang mayordomo kay Jude nang may pag-iingat. "Ginoong Morrison Senior, dahil pambihira at mahalaga ang antigong plorera, baka mas mainam na dalhin na ito sa inyong tahanan para sa seguridad?"Isang praktikal na suhestiyon, kaya't pumayag si Jude. "Mag-utos ka na may magbalik agad nito."Hindi na nagtanong pa si Jude. Napabuntong-hininga naman ng maluwag si Caroline at pasasalamat ang isinukli niya sa mayordomo. Tumugon lang ito ng isang tango bago muling bumalik sa kanyang mga gawain.Samantala, hindi naman pinalampas ng iba ang tsansa na magpapansin kay Jude."Magandang idagdag ito sa iyong koleksyon, Ginoong Morrison Senior.""Ang bait talaga ni Ms. Evans.""Swerte talaga ni Ginoong Morrison Senior na magkakaroon ng manugang na katulad niya."Halata ang kasiyahan ni Jude habang tinatanggap ang mga papuri.Si Brie, na atat na atat magpakita ng respeto kay Jude, ay itinaboy palayo ng mga tao.Nainis siya dahil lahat ay nagbibigay pansin kay Caroline. Inaamin niyang mas
Hawak ni Caroline sa kwelyo si Kirk, luhaan pa rin ang kanyang mga mata.Galit na galit si Kirk kay Eddy dahil sa panggugulo nito. Pero wala siyang magagawa kundi pigilan ang sarili. Tumindig siya, inayos ang kanyang damit, at nagmartsa palabas.Hindi man niya narinig ang sinabi ni Kirk kay Eddy, pagkaraan lang ng ilang sandali, narinig ni Caroline ang mga yabag ni Kirk na papalayo.Mabilis niyang naunawaan ang sitwasyon. Ginawa 'yon ni Kirk para bigyan siya ng pagkakataong makalayas. Madali siyang nag-ayos at dahan-dahang binuksan ang pinto upang masiguradong walang tao sa labas. Walang pag-aatubili, diretso siyang pumunta sa banyo.Doon sa loob, nilabas ni Caroline ang salamin at inayos ang kanyang make-up. Nakita niya ang sariling repleksyon – ang mga pisngi niyang namumula at mga matang malamlam, tila isang rosas na unti-unting namumukadkad. Muli, uminit ang kanyang mga pisngi sa pag-alala sa hininga ni Kirk sa kanyang tainga.Nagbuntong-hininga siya nang malalim para kumalma.
Ang nag-aalab na titig ni Caroline ay naghatid ng kilabot sa gulugod ni Layla. Sa unang pagkakataon, nasaksihan ni Layla ang labis na galit sa mga mata ng isang tao—sobrang lakas na tila kayang kumitil ng buhay."Caroline, ano ba ang pinaggagagawa mo?"Humalakhak si Caroline at marahan niyang pinalaya ang hibla ng buhok ni Layla. "Gusto mo bang magpakasal ako kay Eddy, 'di ba? Sige. I-aanunsyo ko na sa lahat ngayon. At ipapahayag ko rin na ikaw ang aking maid of honor. Ikaw ang magiging saksi sa pagiging tunay kong kabiyak ni Eddy."Lahat ng pagmamahal, kaligayahan, at pagpapala ay mananatili sa labas ng iyong abot. Itinakwil mo 'yon sa harap ng madla. Kung akala mo'y gusto mong ikasal kay Eddy, si Lolo ang unang tututol."Lalo pang namutla ang mukha ni Layla. Nakalupasay pa rin siya sa sahig, desperadong inaabot ang takong ng sapatos ni Caroline. "Witch ka! Sira-ulong witch!"Walang lingon likod, iniwan ni Caroline si Layla at nagpatuloy siya sa paglalakad sa koridor hanggang sa