Si Holden-- May kasama itong apat na lalaki na kung titingnan niya ay puro mga empleyado nito. Pero may isang babaeng kasama ang mga ito. Sobrang ganda nito lalo pa sa suot nitong dress na yumayakap sa hubog ng kanyang katawan.
“What a small world. Tss. O baka naman sinasadya mo talagang makita ako?” Bungad ni Holden nang mapamilyaran niya agad si Solene. He's holding a glass of alcohol in his hand.
“Boss, ikaw na ‘yan, e. Sino ba naman ang aayaw makita ang isang Holden Anderson? Rich, handsome, and famous.” Sulsol naman ng sekretarya nito.
“Halos lahat ng kababaihan ay mababaliw sa iyo.” Dagdag naman ng isa.
“Nandito lang ako para mag-deliver ng order niyo.”
Nagsalita ang babae. “That’s so sweet of you! Put it here, sweety.” Wika naman
ng babae.Napangiti si Solene dahil kahit papaano ay may mahinahong kumausap sa kanya. Ilalapag na sana niya ang lahat nang bigla siyang patirin nito.
“Ops, my bad! Oh no!” Napasigaw ang dalaga sa gulat.
“Isabel!” Suway ni Holden.
Nang marinig iyon ni Solene ay tila pamilyar sa kanya ang pangalan. Isabel?
“What? Did I do anything? Wala akong ginawa ha. Iyang delivery girl na tatanga-tanga ang mismong nagpahamak sa sarili niya. Not me? Saka, kasalanan ko bang nanghina agad ang tuhod niya nang makita ka? So predictable.”
Kahit na gigil na gigil na si Solene ay wala siyang nagawa kundi sinimulang ligpitin ang mga nagkalat na drinks sa sahig.
“Oh stop that, girl. What are you doing? Stand and drink with us.”
Natigilan ang dalaga. Drink with them? Hindi siya umiinom.
“Pasensya na. Hindi ako umiinom.”
Para sa kanya, lason ang alcohol na lumason sa isip ng ama niya.
“Really? That’s boring. What if I give you five thousand pesos per cup? Are you
in?” Paghahamon pa ni Isabel.“Oh come on. Syempre kakasa ‘yan. Pera na e.” Sagot naman ng isang lalaki.
“F-Five thousand pesos p-per cup? Tila hindi makapaniwalang tanong pa ni
Solene.“Mukha ba akong nagbibiro? Syempre, my friend will pay for that. Right, Holden? Barya lang ‘yan sa kanya. H’wag kang mag-alala. You drink then we’ll pay you. Sounds amazing right?!” tila excited pa at pumapalakpak nitong wika.
Napalunok ng laway niya si Solene. Malaking halata na iyon para sa isang baso lang. Kailangan niya ng pera. Kailangan niyang makaipon ulit.
“S-Sige.” Pagpayag nito.
“Oh my gosh! So easy! Iba talaga kapag may bait na money.” Maarte pa nitong sagot saka siya nagbuhos ng Bacardi sa glass.
“Here, drink it straight!” Paghahamon pa ni Isabel.
The boys cheered loudly habang si Holden ay napailing-iling na lang. Halata naman kasi na hindi talaga umiinom si Solene. Kita niya iyon sa mukha pa lang nito. She is too innocent for it.
Sa isang baso ay tila masuka na si Solene. Pero nagawa niya itong pigilan. Tila babaliktad yata ang sikmura niya.
“More! More!” sigaw ng mga lalaki sa loob ng silid.
“More to go, girl! Here, have some pa!” ani Isabel na tila ba gustong gusto talagang malasing ang dalaga.
Nang makatatlong baso ay tila hindi na maramdaman ng dalaga ang katawan niya. Hindi naging maganda ang pagtanggap ng katawan niya sa alcohol. Halos mapahiga na siya sa sahig dahil nanghihina na siya. Her face is all red. Nagpa-palpitate na rin siya.
“Tsk. Isabel, that’s enough. Tama na ang laro.”
“But Holden, hindi pa nga kami tapos, e. You want more money, right, girl? I am still enjoying!”
Hindi na nakasagot pa si Solene. She just moaned slightly.
“I said stop.” Awat ng binata kaya natahimik na lamang si Isabel.
Sinikap ni Solene na tumayo at nagtagumpay naman siya. She stood up and started to walk out of that room kahit na sa bawat hakbang niya ay tila matutumba na siya.
Hindi siya kayang tingnan ni Holden na ganoon lang kaya agad itong tumayo.
“Where are you going?” nagtatakang tanong naman ni Isabel.
Pero sa halip na sagutin ay hindi siya kinibo nito. Hinabol nito ang susuroy-suroy at lasing na si Solene sa labas ng hotel. Napailing-iling na lamang siya. Ibang klaseng babae, aniya sa isipan.
Nang maabutan niya ito ay agad niya itong hinatak papunta sa parking lot.
“S-S-Sandali, sino ka ba. Ba’t mo a-ako h-hinahatak? Mmmmm.”
Holden did not answer her. He tucked her in the car and fastened her seatbelt. Sa mga puntong iyon ay nagkalapit ang kanilang mga mukha. Sobrang gulo ng buhok ni Solene. Para itong sinabunutan. Antok na antok siya gawa ng alak pero gising pa rin ang diwa niya.
“Hmmm,” she moaned softly saka niya sinubukang imulat ang mga mata. “W-
Wait, a-asawa pala kita, e. A-asawa ko.” Tuwang-tuwa na parang bata nitong sambit habang pinipisil-pisil ang pisngi ng binata.Holden felt cringe after hearing those words from her. Asawa ko? That sounds
disgusting to him. Ni ayaw nga niyang hawakan siya nito.“What the hell, Solene. Huwag kang malikot. Kapag hindi ka umayos itatapon kita sa ilog. Ipapakain kita sa mga isda don.” Pagbabanta ng binata.
“H-H’wag naman. H-h’wag mo akong i-itatapon, o-okay. H-Hinihintay pa ako ng Mama ko, e. P-Pero pwede rin. P-Pagod na rin n-naman akong mabuhay. W-Wala na akong scholarship. Bwiset na panot na dean kasing ‘yon, e. Na-frame pa ako.
Por que umayaw ako sa offer niyang one night? K-kadiring p-panot talaga ‘yon.” She ranted habang nakapikit. Tila ba sinasariwa niya ang lahat.
Napakunot-noo si Holden. “He framed you?”
Napangiti ng pilit ang dalaga. “Hehe, ano ka ba, ayos lang. Saka alam kong hindi ka naman maniniwala. Sino ba naman ako para paniwalaan mo ‘di ba?”
Habang sinasabi niya iyon ay hindi maiwasang mapatingin ni Holden sa mga labi nitong mapupula. Her cheeks also turned red due to alcohol. Para itong mansanas na mamula-mula. Her lips looks so kissable. Tila ba iniimbita siya nito.
Solene bit her lips as a tear fall down her cheek.
“Are you seducing me?” ani Holden.
“N-No. B-Bakit ko naman iyon gagawin—”
Bago pa man matapos ng dalaga ang sasabihin ay agad nang siniil ni Holden ang mga labi niya. It feels so tender. Sobrang lambot. Para bang gusto niya itong kagatin. He can already feel his body wanting her just by a kiss. This kiss is familiar to him. These soft lips. . .parang pamilyar.
She gasped for air. “H-Holden. . .”
“Mmmmm.” He moaned.
“N-Nasusuka ako.”
“F*ck.” Mura nito saka agad na napahiwalay sa dalaga. “What the hell, Solene? Gusto mo talagang dumihan ‘tong sasakyan ko?” Reklamo pa ni Holden.
The moment was so perfect pero biglang nasira. Pakiramdam tuloy ni Solene ay Nawala ang kalasingan niya.
Higit-higit ni Holden ang kamay ni Solene habang nagmamadali itong naglakad papuntang parking lot. He’s on serious mode at the moment. The thought of Vlad being with Solene makes him mad. Bakit tila lumiliit ang mundo? Now that Vlad knows he knows Solene, mas maghihinala iyon. Knowing, he knows that he’s been with Valerie last night. And they’re siblings for pete’s sake!“How did you know that man?” he asked nang tumigil sila sa tapat ng sasakyan nito.Napakagat-labi tuloy si Solene. Bakit parang nakakatakot naman ito ngayon? Ang daming tanong sa isipan niya lalo pa nung gabing hindi ito nakauwi pero pinili niya munang huwag magtanong.“Magkakilala sila ng best friend ko, Holden.” Matapat at diretso niyang sagot kahit na medyo kabado siya.“Then how come magkatabi na kayo agad? Don’t be so close with him. I am warning you.” Tiim-bagang na banta nito. Seryoso siya sa bawat salitang binitawan niya.“Bakit naman hindi? Mukha naman siyang mabait at saka, wala rin naman akong ibang kaibigan
Napahilot si Holden sa sumasakit niyang ulo habang nakasandal siya sa kanyang swivel chair. Wala siyang sapat na tulog. Madaling araw na siyang nakauwi mula nang puntahan niya ang ex niya. Hindi niya magawang humindi dito. He’s always been like that simula’t sapul. Noong maayos pa ang lahat. Noong mga panahong okay pa silang dalawa. He was a dedicated lover boy. Until she turned him to be a wicked monster.“Sir, you have a visitor.” Wika ni Elson, sekretarya niya.“I am not expecting any visitors today, Elson. Masakit ang ulo ko. Who the f*ck is--”“Si Miss Valerie Rayford daw po.”Napatigil sa pagsasalita niya si Holden. Tila nag-iba ang timpla ng kanyang mukha. He doesn’t know what to react. Napatulala siya at natahimik. Until Elson snapped his fingers in front of him.“Sir? Shall I let her in?” tanong nito.He gulped. “Y-Yes. Let her in.”Ewan niya ba. He can’t compose himself. Tila nawawala siya sa sarili niya now that she’s back. Yes. His ex is back--Valerie Rayford is back.Lu
Natatarantang napabalikwas ng bangon si Solene. Muntik na niyang makalimutang mag-isa ang nanay niya sa hospital. Kailangan na niya itong dalawin. Masyado siyang na-busy nung family dinner. Alam naman niya na bumubuti na ang lagay ng nanay niya pero kailangan pa rin nitong matutukan. Iyon pa nga ang kailangan niyang ipag-alam kay Grandma Lustria.Inilibot niya ang tingin sa paligid. Alas syete na ng umaga. Wala si Holden. Nasaan kaya siya? Tanong niya sa kanyang isipan. Iniisip niya na baka hindi na ito nakauwi. Pero saan naman kaya ito nagpunta at hindi na ito nakauwi pa? Buong gabi siyang pinaghintay nito.Inayos niya ang kanyang sarili para magmukhang disente siya sa paglabas ng kwarto. Bumungad sa kanya si Grandma Lustria sa may labas ng kwarto niya. Bahagya siyang nagulat.“Grandma!” aniya habang nakangiti. Niyakap niya ito.“Ano? Kumusta ang gabi ninyo ng aking apo? Magkaka-apo na ba ako sa tuhod, Solene?” tila excited nitong tanong. Bakas ang tuwa sa mga mata nito.Simpleng nap
Inis na tiningnan ni Solene ang sarili niya sa salamin. Nandito siya ngayon sa loob ng kwarto nilang mag-asawa. Basang-basa ang dress na suot niya. She wiped her make-up dahil sira na rin naman ito. Naiinis siya kay Isabel. Pero mas naiinis siya kay Holden. Hindi man lang siya nito pinakinggan.“Bwiset ka talaga kahit kailan, Holden Anderson! Ni hindi mo man lang ako pinagsalita muna.” Banas niyang wika habang pilit na tinatanggal ang make-up niya.Pagkatapos niyon ay sunod niyang hinubad ang dress na suot niya. Gusto pa sana niya itong isuot ng matagal pero wala na, madumi na. Hindi niya naman magawang umiyak pa dahil inis ang nararamdaman niya. She walked around naked trying to look for her clothes pero hindi niya ito makita.Asan na ba ‘yun? Aniya sa isipan.Nang walang anu-anoy bumukas ang pinto ng kanilang kwarto.Gulat na napatitig si Solene sa imahe ng lalaking nakatayo sa may pintuan. Si Holden. Nakatitig sa kanya at tila hindi rin makapaniwala sa nakikita niya.Hindi nagawang
Tila maingat ang bawat hakbang ni Solene. Lalo na nang papalapit sila nang papalapit sa pamilya ni Holden. Hindi naman sobrang dami ng tao sa garden kung saan ini-held ang dinner. Parang apat o limang pamilya lang ang naririto pero lahat sila ay nakasuot ng magagarang damit. May iba rin mga bisita bukod sa pamilya ng mga Anderson. Naroon din daw ang ilan sa mga kaibigan at kaanak ng mga ito. Mukang gusto talaga ni Grandma Lustria na ipakilala si Solene sa angkan nila.Nang makapunta sa gitna ang dalawa ay nagsitinginan ang mga bisita sa kanila sabay ngiti. Ang iba’y nagbubulungan pa. Hindi maulinigan ni Solene kung anong pinag-uusapan o sinasabi ng mga ito pero sa tingin niya ay hindi naman siya pinag-iisipan ng masama.Maya-maya pa ay umakyat si Holden sa stage hawak-hawak niya pa rin ang kamay ni Solene at tila inaalalayan ito. Inabot sa kanya ng secretary niya ang mic. At that moment, naguluhan siya bigla. Akala niya ba, ayaw ni Holden na malaman ng lahat na siya ang asawa? E bakit
“Perfect!” tanging naibulalas ng make-up artis na binayaran ni Holden para ayusan ang kanyang asawa sa dinner na ‘to. Hindi naman na-inform si Solene na may pa-ganito pa pala kahit simpleng dinner lang. Siguro ganon na lamang talaga ang takot ni Holden na humarap itong hindi presentable sa harap ng pamilya niya lalo pa at hindi lang si Grandma Lustria ang makakasama nila ngayong gabi kundi pati na rin ang uba pa nitong mga angkan. Nag-aalangan pang tingnan ni Solene ang sarili niya sa salamin. Perfect ba talaga ang pagkakaayos sa kanya? Baka naman hindi maganda at mapagtawanan lang siya. Ni hindi naman kasi siya nagmi-make-up. “Maam, tingnan niyo na ang sarili niyo sa salamin. H’wag kayong matakot.” natatawa pang bulong ng babaeng make-up artist. Naiilang na ngumiti si Solene. Saka niya dahan-dahang sinulyapan ang sarili. Napahawak siya sa mukha niya. Ang maputla niyang balat ay tila nagkaroon ng buhay. Her lips were plummed. Her cheeks were rosy. The make-up is light pero buhay n