Napapikit ako nang malakas niyang sinuntok ang pader na malapit sa aking ulunan.
He looked at me and growled. "Tell me the name of the bastard who hurt you."
"W-Wala nga."
Sinubukan ko siyang itulak palayo pero hindi man lang siya natinag.
He gently touched my neck and pinned me down on the wall.
Huminga siya ng malalim habang pilit na pinapakalma ang kanyang sarili.
"If you don't want to tell it then fine." Marahas siyang bumuga ng hangin at tinitigan ang aking mga balikat. Merong dumaan na galit sa kanyang mga mata pero kagyat ding iyong nawala.
"Masakit ba?" nag-aalala niyang tanong.
Hindi ko siya sinagot at pinagmasdan ko lang siya. Naguguluhan ako. Hindi ko siya maintindihan. Sa dami ng mga personalidad na pinapakita niya ay hindi ko matukoy kung alin doon ang totoo.
On our first encounter, he looks cold and cocky. Yesterday, he is acting like the biggest jerk and now, he's way more creepier.
Bakit siya nag-a
"She is not your mate. So why are you having that kind of connection to her? Hindi ka na dapat nakikialam pa sa problema nila."I growled loudly. Inihagis ko siya sa pader. Nawasak ito at sumulpot siya sa kabilang panig ng kwarto.Wala akong inaksayang oras at sinundan siya sa kabilang silid. Marahas kong hinablot ang kanyang damit at sinuntok siya sa kanyang mukha.Nagdidilim ang paningin ko. Gusto kong pumatay ng tao.Mahigpit kong sinakal si Liam pero hindi man lang siya nagtangkang lumaban."I've told you before! Ilang beses ko bang sinabi sa iyo na mahal ko siya simula pa noon! Bata pa lang siya, bata pa lang ako ay siya na ang gusto ko! Na sa puso ko ay siya na ang nakatakda para sa akin at hindi yang p*tanginang itinadhana ng diyosa ng buwan! Naiintindihan mo ba ako Liam? Kailangan ba na ulit-ulitin ko sa iyo na sabihin ang tungkol sa bagay na ito upang maintindihan mo?!"Mabilis ang pintig ng puso ko at hindi na mapakali ang mga kama
Lauren's POV..As I opened my eyes, I found myself lying in a big and wide black bed. Napalingkwas ako ng bangon at nahihilong inilibot ang paningin sa kwartong kinalalagyan ko.Mula sa design nito at mga kagamitan, alam ko na kung kaninong kwarto ito. Hindi ako pwedeng magkamali dahil humahalimuyak ang pamilyar na amoy na ito sa aking ilong, amoy na amoy ng ilong ko amoy ng Alpha saang mang sulok ng kwartong ito.Damn. What am I doing in his room?Ang natatandaan ko ay nawalan ako ng malay tapos paggising ko ay nandito na ako sa kwarto niya. Ibig bang sabihin ay siya ang nagdala sa akin dito? Sa sarili niyang kwarto mismo?Bigla akong nakaramdam ng kakaibang pakiramdam sa aking dibdib. Pakiramdam na hindi ko mapangalanan kung ano dahil banyaga ito sa akin.Ano ba kasi iyong naamoy kong iyon kanina?Dumako ang tingin ko sa glass shelves kung saan nakahilera ang iba't ibang klase ng mga mamahalin na mga relong pambisig.So he's
Tahimik kong sinundan si Dean palabas ng palasyo habang sinusuot ko ang bigay niyang coat. Hindi ko alam kung kanya ba ito dahil kasyang-kasya sa akin. Siguro ay pinagliitan na niya ang isang ito.Bawat madaanan niyang mga tagapagsilbi at kawal dito sa palasyo ay yumuyukod at binabati siya ng buong respeto.Pagdating namin sa labas ay namataan ko si Liam sa ibaba at hinahanda ang dalawang kabayo.Nang makalapit kami sa kanya ay binati ko siya. Nagtaka pa ako dahil may mga galos siya sa kanyang mukha. Hindi na lang ako nag-usisa pa dahil hindi naman kami ganun kaclose."Are you sure you're gonna ride horse?" tanong ni Liam kay Dean na sinisipat ang dalawang kabayo."Yeah. I don't feel like riding in a car," sagot naman niya.Bumaling so Liam sa akin." What about you Lauren? Alam mo ba kung paano sumakay sa kabayo?"Tinanguan ko siya. "Ever since I was a kid.""Oh. Okay. Here," inabot niya sa akin ang tali ng isang kabayo.
What? Tama ba ang narinig ko? Ang isang Alpha na katulad niya ay basta na lang iniwan? Sabagay, hindi naman kasi lahat ng mga babae ay nakukuha sa mga katangian na meron siya.Natagpuan ko ang aking sarili na naaaliw sa mga nalalaman kay Liam tungkol sa Alpha kaya nagtanong pa ako."Ilang taon ba siya nung iniwan siya?"Natawa si Liam dahil sa tanong kong iyon. "I'm not sure though. Maybe 15?"15? Hindi ba ay masyado pang bata ang edad na iyon upang magmahal?"Yung babae, kilala mo ba? Taga Magnuth ba siya?"Napansin ko na bahagyang natigilan si Liam. Bigla rin siyang naging alerto at bahagyang umiwas."I-I don't know. He didn't gave enough details about her.""Even her name?" nakataas kilay kong tanong."Yes. Even her name," he confirmed.Duda ako dun. Magkaibigan sila pero hindi man lang sinabi ang pangalan ng babae sa kanya? I know men. Mas matindi pa silang magtsismisan pag ang babaeng gusto nila ang kanilang
Tumaas ang kilay ni Dean na parang hindi naniniwala. "Are you sure?Tumaas din ang kilay ko. "Gusto mong bawiin ko?"Umikot ang kanyang mga mata."Matanong ko lang. Bakit kailangan pa nilang magsanay ng close combat? Hindi ba ay mas malakas kayo pag nasa wolf form kayo?" tanong ko.Yun kasi ang pagkakaalam ko. Lobo sila kaya malamang na mas malakas ang anyong lobo nila kaysa sa tao."You have a point but that's not the case in the upcoming battle.""What do you mean?" I asked wondering."The South District are fighters. Kahit hindi sila magpalit ng anyo ay kayang-kaya nilang makipagsabayan sa mga nag-anyong lobo na. They are trained to fight two wolves at a time in their human form. Dehado kami pag nangyari iyon. When we shift in to our wolf's, that's our great advantage. But since we're up against the South District, that's our great disadvantage.""Is it because of your wolf's size?" hula ko.Tumango siya. "Yeah. Bigge
Kanina ay natutuwa ako dahil makakalibre na naman ako ng pagkain sa gabing ito, pero sa ngayon, mukhang hindi na pwede pang pumasok ang pagkain sa aking sikmura dahil sa eksena na nasa aking harapan.Paano ba naman kasi ay halos lahat ng mga kalalakihan na aking mga kasama ay may mga kandu-kandung na mga babae, mapaguro man o mga estudyante. Ang mga iilan na babaeng kasama ko dito ay nagsilipat na ng pwesto dito sa banda ko.Si Liam at Dean lang ang wala. Sino ba naman kasi ang lalapit kay Liam kung nandiyan si Larian na bantay sarado sa kanya? Nagkasya na lang si Liam sa panunuod sa mga kababaihan na nagkakatuwaan at lumalangoy sa tubig.Wala ring naglakas loob na lumapit kay Dean, dahil bukod sa siya ang Alpha ay babahag agad ang buntot ng sino mang magtangkang lumapit sa kanya dahil sa madilim niyang mukha. Hindi naman siya mukhang galit, wala lang siguro sa mood at halatang badtripNagkamali ako sa iniisip ko sa kanya. Ang akala ko noon ay mahilig siy
Marahas kong hiniklas ang aking kamay mula sa kanyang pagkakahawak."Hindi ako sasama sa'yo," matigas ko ring wika.Hindi ko alam kung bakit big deal din pala sa kanya pati ang pagtira ko sa bahay ni Jacob. Anong ibig niyang sabihin? Na wala akong karapatan na nanatili doon? Tapos ngayon ay pagbabawalan niya akong manatili ngayong gabi sa bahay ni Sebastian? He can't just ask me to go with him and stay at the palace. Ano na lang ang sasabihin ng mga tao kapag nalaman nilang doon ako sa palasyo nakatira? If I can't have a low profile here then I want to build a good relationship to the people of Magnuth. At hindi iyon mangyayari kung ganitong mapapalapit ako masyado sa Alpha nila."At ano ang rason mo?" naiinis niyang tanong."You are the Alpha. I can't just stay with you in one roof.""I'm the Alpha so it's my decision and no one will dare to go against me," pagpupumilit pa niya.Huminga ako ng malalim. "Can we drop this topic already? I won
Jacob's voice is calm now. Wala ng bahid ng galit di tulad kanina na kulang na lang ay sumpain ako at itapon sa kabilang mundo."C-Can we talk?" he asked. His voice is soothing and almost pleading.Natuod ako sa aking kinauupuan. Sa sobrang gulo ng isip ko ay parang nawala na rin si Auntie Divina sa harap ko at ang tangi ko na lang na maririnig ay ang malakas na tibok ng aking puso."Lauren.." tawag ulit sa akin ni Jacob.At base sa boses niya ay nasa likuran ko na siya at naghihintay lang na lumingon ako sa kanya.My forehead started to sweat. Hindi naman ako natatakot kay Jacob pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Dahil ba sa sobra akong nasaktan dahil sa mga sinabi niya kaninang umaga?Napapitlag ako nang may tumapik sa balikat ko. Pag-angat ko ng tingin ay naabutan ko si Auntie Divina na nakadungaw sa akin.She didn't speak. Instead, she gave me a reassuring smile and after that, she went inside the house.Naiwan kaming d