BOLCT-17

BOLCT-17

MARINEL

KANINA ko pa gustong maluha pero pinipigilan ko lang. Kitang-kita ko ang paghawak ng kamay ng pinsan ko kay Enzo kanina. At para bang ang saya nilang dalawa. Mas lalo akong nangamba. Paano kung sila na? Paano kung nagkaayos na nga silang dalawa? Napahugot ako ng malalim na hininga. Pansin kong kanina pa rin nagpipigil ang dalawang 'to sa galit at hindi ko alam kung bakit.

"Nakakabuwesit! Diyos ko naman!" litanya ni Veronica.

"This is ridiculous!" sabi rin naman ni Andy.

"Andy may– " Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil biglang bumungad si Enzo sa harapan namin. Natahimik naman bigla si Nica at Andy.

"Can I talk to you, Nel?" aniya. Napatayo ako.

"Oo naman, may sasabihin din ako," sagot ko.

Gusto ko nang magtapat sa kanya bago pa mahuli ang lahat. Nauna akong naglakad at tumigil sa may harap ng isang kubo. Malayo ng konti sa mga tao.

"Enzo gusto ko sana–" Napatigil ako dahil bigla niya akong niyakap.

"Nel, thank you for doing that to me and I really owed you a lo