Sabihin mo na kasi Celina!!
JeffersonAno bang problema ng babaeng 'yon? Nabubwisit ako kapag hindi pinapansin habang nagsasalita ako, at hindi siya exempted doon kahit na alam kong si Celina pa siya.Ang saya ko buong araw sa trabaho, at ang iniisip ko lang ay ang makauwi para makasama at maangkin siya. Pero ngayon, ano 'tong inaasta niya? Sana man lang ipinaliwanag niya kung bakit siya nagagalit.Pumasok ako sa kwarto namin, in-expect ko siyang sumunod, pero wala. Ano ngayon? Gusto niya akong lumapit at suyuin siya? Walanghiyang 'yan. Kailangan ba ay ako na lang lagi ang manunuyo?Yes, dati kay Wendy ay ginagawa ko 'yon, pero dahil sinasabi niya kung anuman ang ikinakatampo niya. Hindi niya ako ginagawang manghuhula!Hindi ko rin naman siya kinukumpara sa babaeng 'yon. Natural, magkaiba sila. Asawa ko siya. Kaya lalo kong hindi maintindihan kung bakit ayaw niyang sabihin gayong pwede naman naming pag-usapan.Kung gusto niyang ayusin kung ano man ‘tong issue niya, siya ang lumapit at kumausap sa akin. Asawa niya
Jefferson Maaga akong nagising at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ni Celina. Gusto ko sana na hintayin siya para pag-usapan kung ano bang problema namin, pero naisip kong mamaya na lang. Kailangan ko rin namang gawin ‘yon sa tamang oras, lalo na’t aalis na kami papuntang Miami bukas at kailangan naming maghanda. Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama para hindi siya magising, saka dumiretso sa banyo para maligo. Pagkatapos kong makapaligo ay tulog pa rin si Celina, kaya nagbihis na lang ako at tumuloy sa opisina. Sinubukan akong kumbinsihin ni Susane na kumain muna, pero sinabi kong sa opisina na lang. Ayoko rin kasing kumain mag-isa. "Sir, ready na po ‘yung interview para sa secretary," anunsyo ni Daria pagkapasok ko sa opisina. Tumango lang ako habang naupo sa upuan ko. Ewan ko ba kung bakit ang aga-aga palagi nitong si Daria. Alam ko namang may asawa siya, kaya dapat siguro inuuna niya ‘yon bago magtrabaho o kaya pagkatapos ng trabaho. "May asawa ka, ‘di ba?" tanong
Dahil ba talaga doon?Sumandal ako sa upuan at nag-isip tungkol sa nangyari kahapon. Kahit anong balik-tanaw ang gawin ko, wala akong maisip na dahilan kung bakit siya magagalit sa akin. Dahil lang ba ‘yon sa hindi ko siya tinawagan?Kailangan kong tapusin lahat ng dapat kong gawin ngayon para wala akong iniisip kapag nasa Miami na kami ni Celina. Iniisip ko ring baka may pareho sila ni Daria na mahalaga ang bawat text at tawag ko lalo at talagang araw araw ko ring ginagawa iyon maliban nga ng nagdaang araw.Dapat siguro mas intindihin ko si Daria ngayong alam ko na ang pakiramdam ng may tampuhan sa asawa. Malamang ganito rin ang inis na nararamdaman niya sa tuwing may hindi sila pagkakaintindihan ng mister niya. Pasalamat ako sa assistant ko dahil mas alam ko na ang dapat kong gawin. At una na roon ang magbago. Kailangan kong mag-adjust para sa asawa ko."Sir, ready na po ang interview," sabi ni Daria."Dito ko na lang gagawin sa office ko," sagot ko at tumango siya. Sinimulan kong ay
JeffersonAs usual, nasa study room ko na naman si Celina. Sa paraan ng pagliligpit niya sa mesa, halatang tapos na siya sa ginagawa niya. Naalala ko ‘yung tanong ko sa kanya kanina tungkol sa gamit niya kung naka-impake na, pero sagot niya, hindi pa. Ano bang problema niya?Gusto ko sanang tanungin kung may kinalaman ba ‘to sa hindi ko pagtawag sa kanya, pero ‘di na lang ako nag-abala. There's no way na mag-aasta siyang ganito dahil lang doon. Kilala ko siya, mayabang din ‘yan sa sarili, kaya kahit totoo man, hindi niya ‘yon aaminin sa akin.Pagbukas ng pinto, nakita ko si Susane na may dalang tray ng pagkain. Bakit siya may dalang pagkain dito? Ibig sabihin ba nito? Tama ang hinala ko nang sabihin niyang hindi pa kumakain si Celina. Syempre, nainis ako.Ang daming tao sa mundo na walang makain, tapos heto siya, walang pakialam kahit magutom siya. Ginawa niya ‘to dahil ba nag-aaway kami? Kung gano’n nga, siguro matutuwa pa ako, pero ayoko pa rin ng ideya na hindi siya kumakain.Tining
CelinaNanlaki ang mga mata ko dahil sa aking narinig. Gusto ba niya akong dalhin doon para ayusin ang divorce namin? Balak pa rin ba niyang ituloy ‘yon kahit na may nangyari na sa amin?Dahil ba sa litratong ‘yon? Tama, malamang iyon ang dahilan kung bakit niya gustong ipursige ngayon. Nagpapanggap siya na walang alam kunyari. Napalitan ng lungkot ang kanina ay galit sa mukha ko, pero pinilit kong huwag ipahalata na alam ko na ang plano niya.Humarap siya sa akin at kitang-kita ko ang gulat sa mukha niya. Hindi ko inakalang maririnig ko mismo ang plano niya."Kanina ka pa ba diyan?" tanong niya. Halatang kinakabahan siya na baka may narinig ako, kaya nagkunwari akong clueless."Kakapasok ko lang. Bakit?" Tingnan natin kung ano ang isasagot mo."Wala," sagot niya, pero napansin kong magulo ang gamit ko, kaya tinanong ko siya. Sinabi niyang ineempake na niya ang mga gamit ko at gusto ko sanang sumigaw sa inis, pero hindi ko ginawa. Kailangan kong mag-isip nang mas maayos. Kailangang hin
Mature ContentCelina"Nagustuhan mo ba ang kwarto?" tanong ni Jefferson nang makapasok kami sa hotel room. Hindi ako sumagot at diretso lang sa paglakad at hinayaan lang niya ako. Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya, pero hindi ko siya nilingon.Sa totoo lang, sobrang gara ng kwarto. Ang hirap pigilan ng excitement ko, pero ayokong ipahalata sa kanya. Tinignan ko ang paligid at tsaka lumapit sa couch sa sala.Naupo ako doon.Geez... ang lambot at ang sarap upuan! Walang duda, world-class talaga ang JS Hotel Resort and Casino. Bawat sulok ng kwarto namin ay sumisigaw ng yaman. Kahit alam kong nasa presidential suite kami, pakiramdam ko kahit ang regular rooms nila ay sobrang mahal.Naramdaman kong umupo siya sa tabi ko, pero hindi ko siya pinansin. Naiinis ako dahil wala na akong nagawa kundi sumama sa kanya, at sobrang naiirita pa rin ako sa dahilan. Hindi ko makalimutan dahil paulit-ulit iyong tumatakbo sa isip ko.***"Bangon na, my Celina," bulong ni Jefferson habang tinatapik
Jefferson"Sige, magpahinga ka muna at pupunta na ako sa opisina. Gusto sana kitang isama para ipakilala sa mga empleyado natin, pero kung inaantok ka pa, magpahinga ka na lang habang wala ako," aniya.P-Pakilala sa mga empleyado? Nabigla ako. Pero hindi… sigurado akong may binabalak siya."Hindi ako inaantok!" mariin kong sagot. "Pagod lang ako. Masakit ang buong katawan ko dahil sa walang katapusang pagbayo mo sa'kin sa bahay tapos ang haba pa ng naging biyahe natin," dagdag ko, na agad niyang tinawanan."Ano'ng walang katapusan? Tumigil naman tayo, 'di ba?" tanong niya habang sige pa rin siya sa pagtawa."Oo nga! Pero tumigil ka lang kasi hindi ko na kayang sumabay sa'yo! At siguro, naisip mong late na tayo sa flight natin!" sagot ko nang may halong pagka-inis."My Celina, kung gugustuhin ko ay kaya kong i-rebook ang flight natin kahit kailan. Ikaw ang iniisip ko, kaya ako tumigil. Nanginginig na ang mga hita at tuhod mo at hindi ka na makatayo nang maayos. Sa totoo lang, balak kit
JeffersonLitong-lito ako sa mga kilos ni Celina. Simula noong araw na umuwi ako at nagalit siya sa akin, parang may kakaiba sa ikinikilos niya. Alam kong galit siya, ramdam ko iyon kahit na hinayaan niya na may mangyari sa aming dalawa.Nang sabihin sa akin ni Daria na nagalit siya sa asawa niya dahil hindi ito tumawag, naisip kong baka ganoon din ang dahilan ni Celina. Kaya naman, plano ko siyang suyuin kahapon pag-uwi ko.Pero galit pa rin siya sa akin, kaya nagtataka ako kung bakit bigla siyang naging sweet at mapang-akit. Oo, gusto ko iyon, pero may pakiramdam akong may dahilan siya sa ginagawa niya. At nakumpirma ko iyon nang sabihin niyang hindi siya sasama sa akin papunta nga ng Miami.Pinag-usapan na namin ito noong nakaraang buwan pa, at kahit basta ko na lang sinabi sa kanya na aalis kami, hindi naman din siya tumutol kaya ang akala ko ay okay na ang lahat.Kakapasok lang niya sa bathroom ngayon at may kutob akong may nangyayari sa kanya na ayaw niyang sabihin sa akin at gus
JeffersonNaging mas matindi ang pagkabahala ko nang makita kong seryoso ang aking ama.“Dad, gusto ko lang malaman mo na masaya ako sa buhay ko ngayon. Lalo na ngayong malapit na akong maging ama. Kaya pwede mo nang sabihin kung bakit si Celina ang pinili mong mapangasawa ko o ni Noris. Gusto kong marinig ang dahilan at matagal ko na rin gustong malaman ito."Napabuntong-hininga siya habang nakatingin kay Celina. Kita sa mga mata niya ang pag-aalala sa asawa ko, kaya hinayaan ko siyang magsalita sa sarili niyang oras. Ayokong pilitin siya kung hindi pa siya handa.“Dad, okay lang kung hindi mo pa kayang ikwento,” sabi ni Celina habang hinahawakan ang kamay niya. “Wala rin naman akong pinagsisisihan sa naging desisyon ko. Kahit hindi mo pa kami ipinagkasundo, tatakas pa rin ako sa mga umampon sa akin,” dagdag pa ng asawa ko.“Hindi ko lang talaga kayang saktan ka. Para ka nang anak na babae sa akin. At alam kong hindi mo maalala ang nakaraan mo,” sagot ni Dad.Doon na ako naintriga. W
Jefferson Sa totoo lang, parang perpekto na ang lahat, at kuntento na ako. Malapit na akong maging ama at ramdam na ramdam ko kung gaano ako kamahal ng asawa ko. Sino bang mag-aakala na mauuwi sa ganito ‘yung kasal naming hindi ko naman talaga ginusto noong una? Pero heto kami ngayon, punong-puno ng pagmamahal at nagsisimula ng sariling pamilya. Siguro nga, may mata talaga si Dad sa tamang tao. Hindi ko alam kung magiging ganito kasaya si Celina kung si Noris ang kanyang napakasalan. Siguro, siya ‘yung pinaka-masayang lalaki sa buong mundo habang ako, naglalakad sa landas ng pagkawala. Pero sa totoo lang, ang bait din sakin ng Diyos. Binigyan Niya ako ng kakayahang patakbuhin ang negosyo… at isang asawang katulad ni Celina. Walang perpekto sa mundo, pero si Celina ang perpektong bahagi ng di-perpekto kong mundo. Saktong-sakto siya sa buhay ko, habang ‘yung titi ko, putangina, eksaktong-eksakto rin sa puke niya. Tangina. Gusto ko siyang k******n ngayon na. Pero bakit ba ‘ko iniini
With Mature Content!!Celina“Sinabi ko na ngang ayos lang ako. Siguro normal lang sa mga buntis ang pagsusuka ng lahat ng kinakain,” sabi ko kay Jefferson habang sinusuklay niya ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Halatang-halata ang pag-aalala niya dahil halos wala na akong nakakain. Lahat ng pinapasok ko sa tiyan ko, bumabalik sa lababo sa banyo namin. Noong una, nahirapan akong i-handle ‘yon. Pero habang tumatagal, nasasanay na rin ako.“Hindi mo ako masisisi, Celina ko. Mahal na mahal kita, kaya nababahala lang ako kapag hindi mo nakukuha ang mga nutrisyon na kailangan mo. Lagi kang sumusuka,” sagot niya habang tinutulungan akong maupo sa kama pagkatapos naming lumabas ng banyo.“Baka kasi ayaw ng baby natin sa mga kinakain ko,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“Ano naman kaya ang gusto ng prinsesa natin, hmm?” tanong niya sabay dampi ng palad niya
Third PersonNanatili si Celina sa mansyon, pero kahit gano’n, tumatanggap pa rin siya ng trabaho ng paisa-isa. Ayaw ni Jefferson na magsabay-sabay sa pag-aalala na baka mapagod siya.Kahit nasa bahay lang siya, tutok pa rin siya sa construction ng country club gamit ang tawag at video call. Dati, bumibisita siya sa site isang beses kada linggo, pero ngayon, halos araw-araw na siyang nakikipag-ugnayan kina Engr. Mark at sa contractor through phone. Ayaw niyang masisi ang pagbubuntis niya sa kahit anong delay o aberya sa proyekto.“Dennis, nakausap ko si Engr. Mark. May gusto raw siyang ikonsulta, pero hindi ako makakapunta. Pwede mo ba akong i-represent dun?” tanong ni Celina habang kausap ito sa phone.“Walang problema,” sagot ni Dennis. “Pero alam mo, dapat nagpapahinga ka na. Hindi matutuwa si Mr. Scott ‘pag nalaman niyang nagtatrabaho ka pa rin nang ganito.”“Ay
JeffersonNaayos na rin sa wakas ang gulo sa kompanya. Lumabas sa imbestigasyon na dalawang board members pala ang matagal nang ginagapang si Noris, pinapalabas na mas karapat-dapat siya sa posisyong hawak ko.Matagal na nilang sinasadya ang mga banggaan namin ni Noris, ginamit pa nila ang pagkahumaling niya kay Celina bilang mitsa para lalong masira ang samahan namin bilang magkapatid.Sinabi ni Noris kay Dad na balak niyang magbakasyon kasama ang nanay niya, at pumayag naman si Dad. Ang hangarin: kapag malayo siya kay Celina, baka unti-unti na rin siyang makamove on. Pero sa loob ng tatlong taon na wala ako, mas lalo lang lumalim ang damdamin niya para kay Celina. Hindi ko siya masisi. Si Celina kasi, ibang klaseng babae. Napakaganda, elegante, at may kakaibang alindog na kahit sinong lalaki, mahuhulog ang loob.Napatingin ako sa asawa ko na mahimbing pa ring natutulog. Napakunot ang noo ko. ‘Di niya ugali ang matulog nang ganito katagal. Karaniwa
"Bilang parusa sa pag-amin mo, aalisin ka sa lahat ng executive responsibilities mo sa kumpanya. Mananatili ka na lang bilang miyembro ng board, katulad ng dalawang taong sangkot sa isyung ‘to," mariing pahayag ni Jefferson."Matagal mo nang hinihintay 'to, 'di ba?" singhal ni Noris, halatang nag-aalab sa galit."Kung oo man o hindi, wala 'yan sa usapan. Ikaw ang nagpasimula ng gulo, kaya huwag mong ibunton sa akin ang sisi. Kahit sabihin kong ‘di ko naman talaga ginusto ang ending na 'to, sigurado akong hindi ka rin maniniwala. Galit ka na, at ako ang pinili mong pagdiskitahan," matigas na sagot ni Jefferson."At ikaw naman, dad? Alam mong siya dapat ang mapapangasawa ko pero pinabayaan mong mangyari ‘to. Celina, kakampi ka na rin ba sa kanila ngayon?" matalim na tanong ni Noris, sabay tingin sa akin. Napatingin ako kay Daddy John, at may kirot akong naramdaman para sa kanya."Noris, huwag mong isisi sa tatay mo
Celina"Next time, sana hinintay mo ako para ihatid ka kay Dad," seryosong sabi ni Jefferson pagpasok sa kwarto naming dalawa. Napangiti ako at sinalubong siya ng halik, ramdam ko agad ang init ng presensya niya, at parang nawala bigla ang lahat ng kaba sa dibdib ko."Alam kong pagod ka, at siguradong mabigat ang naging pag-uusap n’yo. Dagdag pa ‘yung stress mo sa kumpanya, lalo na sa board meeting... halos wala kang pahinga," sabi ko habang inaabot ang kamay niya."Oo, pero kahit gano’n ako kapagod, dapat sinabi mo pa rin. Alam mong susunduin pa rin kita. Huwag mo na ulitin ‘yon, Celina," seryosong bilin niya habang nakatitig sa’kin."Promise, hindi ko na uulitin. Next time, magpapasabi muna ako bago ako umuwi mag-isa," sagot ko na may konting tawa nang mapansing napabuntong-hininga siya. "Pero seryoso, kaya ko namang umuwi mag-isa. Hindi naman natin kailangang laging magkasama, 'di ba?"
CelinaPagpasok ko sa mansyon, parang biglang tumanda si Daddy John ng sampung taon. Kita ko sa mukha niya ang bigat ng mga nangyayari.Napag-usapan na nila ni Jefferson ang tungkol kay Noris, at kahit ayaw naming maramdaman niya ang bigat ng sitwasyon, wala kaming ibang choice kundi hayaang harapin ni Noris ang sariling kalokohan niya.Nilagay ni Noris sa kahihiyan ang pangalan ng kumpanya nila, at kahit ako man ang nasa kalagayan ng asawa ko ay siguradong mangingibabaw pa rin sa akin na gawin kung ano ang tama.Hindi lang basta negosyo ang nakataya dito kung hindi pati na libu-libong empleyado ng Scotts Group. Kaya napakarami ang umaasa sa kumpanyang 'yon para mabuhay ang pamilya nila.Flashback...Naging kaibigan ko si Noris ng lapit niya ako habang nasa isang coffeeshop ako.Noon, abala ako sa pagdidisenyo para sa isang overseas client. Wala nang ibang bakanteng mesa, kaya nang lumapit siya, tinan
Third Person"Pasensya na, dad, pero hindi ko kayang palampasin ‘to," seryosong sabi ni Jefferson kay John. Mahigit isang linggo na ang nakalipas mula nang ipadala ni Luigi sa kanya ang lahat ng ebidensya na nagtuturo kay Noris bilang utak ng malisyosong mga komento sa social media accounts ng kompanya. Noon lang siya nakapagdesisyon dahil ayaw niyang saktan ang damdamin ng ama niya."Pwede mo bang kausapin muna siya? Alam mo namang kapatid mo pa rin si Noris," mahinahong sagot ng kanyang ama.Napa-buntong-hininga si Jefferson. Inaasahan na niyang ito ang sasabihin ni John. Hindi niya rin naman masisi ang matanda. Anak din niya si Noris at siguro, mas mahirap para sa kanya tanggapin ang katotohanan.Pero buo na ang pasya ni Jefferson. Nangako siya sa sarili na kahit sino pa ang nasa likod ng paninira sa kompanya nila ay hindi makakaligtas sa nararapat na kaparusahan. Hindi niya inakala noon na ang sariling step-brother pa niy