"Bilang parusa sa pag-amin mo, aalisin ka sa lahat ng executive responsibilities mo sa kumpanya. Mananatili ka na lang bilang miyembro ng board, katulad ng dalawang taong sangkot sa isyung ‘to," mariing pahayag ni Jefferson.
"Matagal mo nang hinihintay 'to, 'di ba?" singhal ni Noris, halatang nag-aalab sa galit."Kung oo man o hindi, wala 'yan sa usapan. Ikaw ang nagpasimula ng gulo, kaya huwag mong ibunton sa akin ang sisi. Kahit sabihin kong ‘di ko naman talaga ginusto ang ending na 'to, sigurado akong hindi ka rin maniniwala. Galit ka na, at ako ang pinili mong pagdiskitahan," matigas na sagot ni Jefferson."At ikaw naman, dad? Alam mong siya dapat ang mapapangasawa ko pero pinabayaan mong mangyari ‘to. Celina, kakampi ka na rin ba sa kanila ngayon?" matalim na tanong ni Noris, sabay tingin sa akin. Napatingin ako kay Daddy John, at may kirot akong naramdaman para sa kanya."Noris, huwag mong isisi sa tatay moJeffersonNaayos na rin sa wakas ang gulo sa kompanya. Lumabas sa imbestigasyon na dalawang board members pala ang matagal nang ginagapang si Noris, pinapalabas na mas karapat-dapat siya sa posisyong hawak ko.Matagal na nilang sinasadya ang mga banggaan namin ni Noris, ginamit pa nila ang pagkahumaling niya kay Celina bilang mitsa para lalong masira ang samahan namin bilang magkapatid.Sinabi ni Noris kay Dad na balak niyang magbakasyon kasama ang nanay niya, at pumayag naman si Dad. Ang hangarin: kapag malayo siya kay Celina, baka unti-unti na rin siyang makamove on. Pero sa loob ng tatlong taon na wala ako, mas lalo lang lumalim ang damdamin niya para kay Celina. Hindi ko siya masisi. Si Celina kasi, ibang klaseng babae. Napakaganda, elegante, at may kakaibang alindog na kahit sinong lalaki, mahuhulog ang loob.Napatingin ako sa asawa ko na mahimbing pa ring natutulog. Napakunot ang noo ko. ‘Di niya ugali ang matulog nang ganito katagal. Karaniwa
Third PersonNanatili si Celina sa mansyon, pero kahit gano’n, tumatanggap pa rin siya ng trabaho ng paisa-isa. Ayaw ni Jefferson na magsabay-sabay sa pag-aalala na baka mapagod siya.Kahit nasa bahay lang siya, tutok pa rin siya sa construction ng country club gamit ang tawag at video call. Dati, bumibisita siya sa site isang beses kada linggo, pero ngayon, halos araw-araw na siyang nakikipag-ugnayan kina Engr. Mark at sa contractor through phone. Ayaw niyang masisi ang pagbubuntis niya sa kahit anong delay o aberya sa proyekto.“Dennis, nakausap ko si Engr. Mark. May gusto raw siyang ikonsulta, pero hindi ako makakapunta. Pwede mo ba akong i-represent dun?” tanong ni Celina habang kausap ito sa phone.“Walang problema,” sagot ni Dennis. “Pero alam mo, dapat nagpapahinga ka na. Hindi matutuwa si Mr. Scott ‘pag nalaman niyang nagtatrabaho ka pa rin nang ganito.”“Ay
With Mature Content!!Celina“Sinabi ko na ngang ayos lang ako. Siguro normal lang sa mga buntis ang pagsusuka ng lahat ng kinakain,” sabi ko kay Jefferson habang sinusuklay niya ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Halatang-halata ang pag-aalala niya dahil halos wala na akong nakakain. Lahat ng pinapasok ko sa tiyan ko, bumabalik sa lababo sa banyo namin. Noong una, nahirapan akong i-handle ‘yon. Pero habang tumatagal, nasasanay na rin ako.“Hindi mo ako masisisi, Celina ko. Mahal na mahal kita, kaya nababahala lang ako kapag hindi mo nakukuha ang mga nutrisyon na kailangan mo. Lagi kang sumusuka,” sagot niya habang tinutulungan akong maupo sa kama pagkatapos naming lumabas ng banyo.“Baka kasi ayaw ng baby natin sa mga kinakain ko,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“Ano naman kaya ang gusto ng prinsesa natin, hmm?” tanong niya sabay dampi ng palad niya
Jefferson's POV"Marry her, and you will have all my shares in the company," sabi ni Dad na nakakapagpainit ng ulo ko. Alam naman niya na may girlfriend na ako pero heto siya at gusto niyang magpakasal ako sa ibang babae?Simulat simula ay hindi siya nangialam sa buhay ko lalo na sa lovelife ko. Lagi niyang sinasabi na tiwala siya sa mga desisyon ko at hinding hindi pakikialaman ang personal kong buhay. Pero heto sya ngayon singing different tune.“At kung hindi ako pumayag?” Syempre ay kailangan kong itanong iyon kahit na may palagay na ako kung ano ang magiging consequences. Confident akong tanungin siya dahil I know na alam niya ang capabilities ko at hindi dahil sa ako ay anak niya. “I-o-offer ko ito kay Noris.” Kulang ang salitang shock para ilarawan ang nararamdaman ko. Hindi ko ma-imagine ang bastardong iyon na namumuno sa kumpanya namin, kumpanyang pinaghirapan ko rin. Ganun ba siya kadesperadong maikasal sa kahit na sino sa amin ang kung sino mang babaeng iyon? “Alam mong i
Celina's POV“Wala kang karapatang tumanggi, sa ayaw at sa gusto mo ay magpapakasal ka kay Jefferson Scott,” sabi ni Daniel. “Bigyan nyo ako ng magandang dahilan para pumayag ako sa kahibangan nyo.” sagot ko na may kasamang pagpipigil dahil nanggigil talaga ako sa kanya, actually, sa kanilang mag asawa. Adoptive father ko siya. Noong nasa ampunan ako ay gusto ko ng kahit na sinong maaaring kumuha sa akin doon.Nang dumating siya, kasama ang asawang si Lalaine para ampunin ako, pakiramdam ko ay ako na ang pinakamasayang tao sa mundo. Parang lahat ng kahilingan ko ay natupad, alam mo yon, parang iyon na ang katuparan ng lahat ng pangarap ko. Pero wala pa lang dapat ikasaya.Sila na yata ang pinaka worst na taong nakilala ko. Sa murang isipan ay inalila nila ako. Nagkaroon sila ng libreng katulong ng dahil sa akin. Ang mabuti na lang ay napwersa ko sila na patapusin ako ng pag-aaral sa kundisyon na gagawan ko sila ng pabor. At mukhang iyon ang gagamitin nila ngayon para mapasunod ako.“
Third PersonNagpunta si Celina sa Clandestine at pagpasok niya ng restaurant ay pinigilan siya ng waitress. “Excuse me, this part of the restaurant is off-limits,” sabi ng staff sa kanya na tinanguan lang ni Celina bago sinabing may reservation siya."Reservation under Mr. John Scott," Celina said, and the waitress glared at her na hindi niya nagustuhan kaya naman inikutan niya ito ng mga mata dahil pakiramdam niya ay parang minamaliit siya ng kaharap."If you are going to look down on me, you better look at yourself first. Remember what you are here for," she said. Ginabayan na siya ng waitress para papunta sa table kung nasaan ang kanyang kakatagpuin habang hindi naman makatingin na sa kanya ang staff dala ng hiya.Pagpasok niya sa private room ang nadatnan niya si Jefferson na simangot at mukhang madilim na ang mukha sa paghihintay sa kanya. Napangiti si Celina sa loob loob dahil nga nagawa niyang mapaghintay ang isang Jefferson Scott na ayaw sa mga late. Jefferson looked at her a
JeffersonNa-announce na ang kasal namin ni Celina at alam na rin ng buong kumpanya iyon dahil imbitado naman silang lahat. Gusto nilang malaman kung sino ang magiging Mrs. Scott at kung anong klase ng babae siya.Maganda ba? Matalino? Saang pamilya nanggaling? Inaasahan na nila na ang mapapangasawa ko ay ang pinakaeleganteng bride dahil ako ang groom. Ang kinikilalang most sought-after bachelor at isa sa pinakamayaman sa bansa.Dahil sa ang aking ama na isang strikto at kilalang metikuloso pagdating sa trabaho ang pumili sa kanya ay inaasahan na nila na mula ang aking mapapangasawa sa kilala at prominenteng pamilya. Pero kabaligtaran iyon ng katotohanan dahil mukhang wala sa bokabularyo ni Celina ang salitang prominente.Alam ng aking ama na hindi niya ako mapapayag sa kasalang ito kaya ginamit niya ang kumpanya kaya nawalan ako ng choice kung hindi ang makisama sa babaeng ito na napakataas ng tingin sa sarili.Nakakagalit isipin na parang isinantabi ng aking ama ang mga pinagpaguran
Third PersonNatapos ang kasal at naging satisfied naman ang lahat lalo na si John. Sa tingin niya, kunng umaarte lamang ang dalawang ikinasal ay hindi naging halata dahil sa tingin niya ay mukhang sincere ang dalawa. Busy ang matandang Scott sa reception dahil sa hindi mapukaw na mga pagbati mula sa mga guests pati na ang napakaraming bilang ng mga regalo. Kita ang kaligayahan sa lahat ng matapos ang pagdiriwang maliban kay Noris.Sa kanilang mansyon, nasa kanilang silid ang mga bagong kasal at naghahanda para sa kanilang pagpapahinga ng kumatok ang isa sa mga katulong. Sinundan ng tingin ni Celina si Jefferson na siyang nagbukas ng pintuan.“Sir, nasa labas po si Sir Noris. Lasing na lasing at binabasag ang lahat ng makita habang tinatawag po kayo,” sabi ng katulong. Tumingin si Jefferson sa asawa na naghihintay ng kanyang sasabihin.“I’ll be back, stay here,” sabi ni Jefferson na tinaguan lamang ng kanyang asawa. Naiwang nagtataka si Celina kung bakit tila gumagawa ng gulo si Noris
With Mature Content!!Celina“Sinabi ko na ngang ayos lang ako. Siguro normal lang sa mga buntis ang pagsusuka ng lahat ng kinakain,” sabi ko kay Jefferson habang sinusuklay niya ang buhok ko gamit ang mga daliri niya. Halatang-halata ang pag-aalala niya dahil halos wala na akong nakakain. Lahat ng pinapasok ko sa tiyan ko, bumabalik sa lababo sa banyo namin. Noong una, nahirapan akong i-handle ‘yon. Pero habang tumatagal, nasasanay na rin ako.“Hindi mo ako masisisi, Celina ko. Mahal na mahal kita, kaya nababahala lang ako kapag hindi mo nakukuha ang mga nutrisyon na kailangan mo. Lagi kang sumusuka,” sagot niya habang tinutulungan akong maupo sa kama pagkatapos naming lumabas ng banyo.“Baka kasi ayaw ng baby natin sa mga kinakain ko,” sagot ko habang hinahaplos ang tiyan ko.“Ano naman kaya ang gusto ng prinsesa natin, hmm?” tanong niya sabay dampi ng palad niya
Third PersonNanatili si Celina sa mansyon, pero kahit gano’n, tumatanggap pa rin siya ng trabaho ng paisa-isa. Ayaw ni Jefferson na magsabay-sabay sa pag-aalala na baka mapagod siya.Kahit nasa bahay lang siya, tutok pa rin siya sa construction ng country club gamit ang tawag at video call. Dati, bumibisita siya sa site isang beses kada linggo, pero ngayon, halos araw-araw na siyang nakikipag-ugnayan kina Engr. Mark at sa contractor through phone. Ayaw niyang masisi ang pagbubuntis niya sa kahit anong delay o aberya sa proyekto.“Dennis, nakausap ko si Engr. Mark. May gusto raw siyang ikonsulta, pero hindi ako makakapunta. Pwede mo ba akong i-represent dun?” tanong ni Celina habang kausap ito sa phone.“Walang problema,” sagot ni Dennis. “Pero alam mo, dapat nagpapahinga ka na. Hindi matutuwa si Mr. Scott ‘pag nalaman niyang nagtatrabaho ka pa rin nang ganito.”“Ay
JeffersonNaayos na rin sa wakas ang gulo sa kompanya. Lumabas sa imbestigasyon na dalawang board members pala ang matagal nang ginagapang si Noris, pinapalabas na mas karapat-dapat siya sa posisyong hawak ko.Matagal na nilang sinasadya ang mga banggaan namin ni Noris, ginamit pa nila ang pagkahumaling niya kay Celina bilang mitsa para lalong masira ang samahan namin bilang magkapatid.Sinabi ni Noris kay Dad na balak niyang magbakasyon kasama ang nanay niya, at pumayag naman si Dad. Ang hangarin: kapag malayo siya kay Celina, baka unti-unti na rin siyang makamove on. Pero sa loob ng tatlong taon na wala ako, mas lalo lang lumalim ang damdamin niya para kay Celina. Hindi ko siya masisi. Si Celina kasi, ibang klaseng babae. Napakaganda, elegante, at may kakaibang alindog na kahit sinong lalaki, mahuhulog ang loob.Napatingin ako sa asawa ko na mahimbing pa ring natutulog. Napakunot ang noo ko. ‘Di niya ugali ang matulog nang ganito katagal. Karaniwa
"Bilang parusa sa pag-amin mo, aalisin ka sa lahat ng executive responsibilities mo sa kumpanya. Mananatili ka na lang bilang miyembro ng board, katulad ng dalawang taong sangkot sa isyung ‘to," mariing pahayag ni Jefferson."Matagal mo nang hinihintay 'to, 'di ba?" singhal ni Noris, halatang nag-aalab sa galit."Kung oo man o hindi, wala 'yan sa usapan. Ikaw ang nagpasimula ng gulo, kaya huwag mong ibunton sa akin ang sisi. Kahit sabihin kong ‘di ko naman talaga ginusto ang ending na 'to, sigurado akong hindi ka rin maniniwala. Galit ka na, at ako ang pinili mong pagdiskitahan," matigas na sagot ni Jefferson."At ikaw naman, dad? Alam mong siya dapat ang mapapangasawa ko pero pinabayaan mong mangyari ‘to. Celina, kakampi ka na rin ba sa kanila ngayon?" matalim na tanong ni Noris, sabay tingin sa akin. Napatingin ako kay Daddy John, at may kirot akong naramdaman para sa kanya."Noris, huwag mong isisi sa tatay mo
Celina"Next time, sana hinintay mo ako para ihatid ka kay Dad," seryosong sabi ni Jefferson pagpasok sa kwarto naming dalawa. Napangiti ako at sinalubong siya ng halik, ramdam ko agad ang init ng presensya niya, at parang nawala bigla ang lahat ng kaba sa dibdib ko."Alam kong pagod ka, at siguradong mabigat ang naging pag-uusap n’yo. Dagdag pa ‘yung stress mo sa kumpanya, lalo na sa board meeting... halos wala kang pahinga," sabi ko habang inaabot ang kamay niya."Oo, pero kahit gano’n ako kapagod, dapat sinabi mo pa rin. Alam mong susunduin pa rin kita. Huwag mo na ulitin ‘yon, Celina," seryosong bilin niya habang nakatitig sa’kin."Promise, hindi ko na uulitin. Next time, magpapasabi muna ako bago ako umuwi mag-isa," sagot ko na may konting tawa nang mapansing napabuntong-hininga siya. "Pero seryoso, kaya ko namang umuwi mag-isa. Hindi naman natin kailangang laging magkasama, 'di ba?"
CelinaPagpasok ko sa mansyon, parang biglang tumanda si Daddy John ng sampung taon. Kita ko sa mukha niya ang bigat ng mga nangyayari.Napag-usapan na nila ni Jefferson ang tungkol kay Noris, at kahit ayaw naming maramdaman niya ang bigat ng sitwasyon, wala kaming ibang choice kundi hayaang harapin ni Noris ang sariling kalokohan niya.Nilagay ni Noris sa kahihiyan ang pangalan ng kumpanya nila, at kahit ako man ang nasa kalagayan ng asawa ko ay siguradong mangingibabaw pa rin sa akin na gawin kung ano ang tama.Hindi lang basta negosyo ang nakataya dito kung hindi pati na libu-libong empleyado ng Scotts Group. Kaya napakarami ang umaasa sa kumpanyang 'yon para mabuhay ang pamilya nila.Flashback...Naging kaibigan ko si Noris ng lapit niya ako habang nasa isang coffeeshop ako.Noon, abala ako sa pagdidisenyo para sa isang overseas client. Wala nang ibang bakanteng mesa, kaya nang lumapit siya, tinan
Third Person"Pasensya na, dad, pero hindi ko kayang palampasin ‘to," seryosong sabi ni Jefferson kay John. Mahigit isang linggo na ang nakalipas mula nang ipadala ni Luigi sa kanya ang lahat ng ebidensya na nagtuturo kay Noris bilang utak ng malisyosong mga komento sa social media accounts ng kompanya. Noon lang siya nakapagdesisyon dahil ayaw niyang saktan ang damdamin ng ama niya."Pwede mo bang kausapin muna siya? Alam mo namang kapatid mo pa rin si Noris," mahinahong sagot ng kanyang ama.Napa-buntong-hininga si Jefferson. Inaasahan na niyang ito ang sasabihin ni John. Hindi niya rin naman masisi ang matanda. Anak din niya si Noris at siguro, mas mahirap para sa kanya tanggapin ang katotohanan.Pero buo na ang pasya ni Jefferson. Nangako siya sa sarili na kahit sino pa ang nasa likod ng paninira sa kompanya nila ay hindi makakaligtas sa nararapat na kaparusahan. Hindi niya inakala noon na ang sariling step-brother pa niy
JeffersonHindi ko mapigilang matawa sa itsura ng mga board members matapos marinig ang mga sinabi ni Celina. Lutang at parang nawala sila sa sarili! Halata mong naglalakas-loob si Celina dahil nandoon ako. Natapos ang meeting na para bang lahat sila ay kinain ng kaba. Pati si Noris ay hindi makapaniwala!Speaking of him... seryoso ba siyang iniisip niya na kaya niyang gawin ang mga nagagawa ko para sa kumpanya? Sira na ba talaga siya? O matagal na siyang nag-aabang ng pagkakamali ko?Ni minsan, hindi humingi si Noris ng tulong kay dad tungkol sa negosyo. Hindi naman siya pinagkaitan. In fact, si dad pa nga ang laging nag-aabot ng suporta. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit bigla siyang nag-aasal na parang siya ang tunay na tagapagmana ng lahat ng ito.Ang namayapa kong ina ang kasama ni dad nung pinaghirapan nila ang negosyo. Pareho nilang binuo ang kumpanya mula sa wala. Yung nanay naman ni Noris? Pinili ang sariling pamilya a
JeffersonAlam ko na kung anong mangyayari, kaya hinanda ko na ang sarili ko. Tumingin ako kay Celina at ngumiti.“Wala kang dapat alalahanin,” sabi ko sa kanya nang may kumpiyansa. Ayokong mabahala pa siya sa mga problema ko dito. Tama si Noris, karapat-dapat siyang maging kampante at mag-enjoy lang.“Since nandito ka na rin lang, sumama ka na sa meeting,” dagdag ko pa. Tumango siya habang tumatayo mula sa sofa.“Pupunta rin ba si Noris?” tanong niya habang inaayos ang sarili. “Napaisip lang ako kung andun din siya. At least, tatlo tayong magpapatunay sa mga gurang na kaya nating asikasuhin lahat, ‘di ba?”“Noris? Hindi ‘yan uma-attend ng mga ganitong meeting. Kung andun man siya ngayon, aba, bago ‘yan," sagot ko.Totoo naman. Kahit kailan, hindi siya sumipot sa mga board meeting, kahit may mga isyu sa kumpanya na kailangang tutukan. Ni minsan, hindi niya ko kinontra, kaya kanina, ‘yung bigla niyang pagpunta sa opisina ko, kakaiba na ‘yon.Sa tagal ng panahon, pinananatili niya ang lo