KABANATA 149Gender RevealI am very happy that everyone was really into the party, kahit nandito lang naman kami sa bakuran ng aming bahay. Nagmukhang maliit ang munti naming bakuran dahil sa mga kapitbahay, kaibigan at mga kakilala. “My gosh girl, namamalikmata ba ako? Bakit nandito yung Kassius na yun?” iritang saad ni Pam kaya naman mabilis na gumala ang mata ko sa buong bakuran. “H-ha nasaan? K-kasama ba si a-ano—” hindi na natuloy ang sasabihin ko ng simangutan ako nito. It’s been months and wala na talagang paramdam ang tatay ng anak ko. He sends money and groceries almost every week. Lahat yun ay sobra-sobra kahit hindi ko naman hinihingi iyon sa kanya. His brother has been always caring and accompanies me into my monthly check-up kaya naman mas naging close kaming dalawa. May times lang talaga na feel kong may tinatago siya sa akin na hindi niya masabi-sabi. “Siya pa rin talaga ang hinahanap mo no?” seryosong tanong ni Pam na ikinanguso ko lang. Baka kasi gusto niya rin
KABANATA 148His Last GoodbyeIt all ends here, he came here not for us but to close a chapter that should have never opened. The chapter where there is US, and it sinks to me. Alam kong mahirap at masakit pero mas kakainin lang kami ng mga emosyon na iyon kapag patuloy kong ipipilit ang sarili ko. Seeing him now should be good enough. I am thankful enough my memories came back. Ayun na lang siguro ang panghahawakan ko at ipapaalala ko sa anak namin. He might not be with us pero his memories, those funny faces he used to do before, his serious and jealous moments was a treasure me and my future baby can hold onto. “I hope you can find your happiness, Fily. I know I can’t give it to you, masyado na akong maraming ginawa para maging deserving ng pagmamahal mo,” nakayukong wika nito. Alam kong pinipigilan nitong maluha. Ganito siya palagi kapag sobra na yung emosyon na nararamdaman niya. Hindi ko alam kung bakit ngayong sumusuko na ako ay tsaka naman ganito ang reaksiyon niya. “K-kay
KABANATA 147Buong umaga tuloy ay sinisipag akong mag-abang hanggang ala-una ng tanghali. My inner self really wants to see him. I want to see him so badly, kaya sa mumunting pag-asa na iyon ay umasa ako. “Aba! Bakit parang masigla ka ngayon aber?” pang-aasar ni inay na marahan ko lang na inilingan. “Wala lang ‘nay, may hinihintay lang po ako,” nakangiti kong sagot sa kanya. “Sino ba ‘yan at parang ganadong ganado ka naman?” pang-aasar ni inay kaya naman namula ang psingi ko. Ano ba ‘yan para naman akong teenager na nagtatago ng feelings sa crush niya, ito nga at nabuntis pa. TInitigan ako ng maigi ni inay at mukhang nahulaan na nito kung sino ang hinhintay ko. “Matagal ko na ring hindi nakikita ang batang iyon, kung makita ko man ay mabilis ding nawawala sa harapan ko. Parang may tinatakbuhan palagi kapag nakikita ako,” saad ni inay kaya muling nagpintig ang tenga ko. “N-nagpapakita siya rito malapit sa b-bahay ‘nay?” utal na tanong ko sa aking ina. Mukha namang nagulat siya d
KABANATA 145“Fily, ayos ka na ba talaga? Pwede pa naman atang mag-stay tayo dito sa hospital diba Papa Craise?” pagpapa-cute ni Maximus habang naka-lipbite na nakatingin kay Craise. Kita ko naman kung paano umikot ang mata ni Craise at sumimangot sa bakla kong kaibigan. Sa loob ng halos tatlong linggo kong pamamalagi rito sa hospital ay ang mga magulang at kaibigan ko ang nagbabantay sa akin. Mahina namang nagtawanan sina Amy at Pam sa aking tagiliran ng itulak ni Craise si Max dahil bigla na lang lumingkis na parang linta sa lalaki. “Ano ba Maximus? Maghunos dili ka nga!” nakasimagot na wika ni Craise at maarteng pinunasan ang braso niyang nilingkisan ng kaibigan kong walang pakialam. “Okay na ako Max, kung gusto mo ay magpa-admit ka rito para naman makasama mo ng matagal si Craise,” pang-aasar ko na nag-bigay naman ideya sa kaibigan ko. “P-parang nahihilo ako be, padala nga ako sa emergency room.” Maarte pang humawak sa ulo niya ang bakla at parang matutumba sa kinatatayuan ka
KABANATA 145“Fily, ayos ka na ba talaga? Pwede pa naman atang mag-stay tayo dito sa hospital diba Papa Craise?” pagpapa-cute ni Maximus habang naka-lipbite na nakatingin kay Craise. Kita ko naman kung paano umikot ang mata ni Craise at sumimangot sa bakla kong kaibigan. Sa loob ng halos tatlong linggo kong pamamalagi rito sa hospital ay ang mga magulang at kaibigan ko ang nagbabantay sa akin. Mahina namang nagtawanan sina Amy at Pam sa aking tagiliran ng itulak ni Craise si Max dahil bigla na lang lumingkis na parang linta sa lalaki. “Ano ba Maximus? Maghunos dili ka nga!” nakasimagot na wika ni Craise at maarteng pinunasan ang braso niyang nilingkisan ng kaibigan kong walang pakialam. “Okay na ako Max, kung gusto mo ay magpa-admit ka rito para naman makasama mo ng matagal si Craise,” pang-aasar ko na nag-bigay naman ideya sa kaibigan ko. “P-parang nahihilo ako be, padala nga ako sa emergency room.” Maarte pang humawak sa ulo niya ang bakla at parang matutumba sa kinatatayuan ka
KABANATA 144Nagsimula ng posasan ang mga tauhan ni Mr. Villagonzalo. Unti-unti ay nakahinga ako ng malalim dahil sa wakas ay tapos na rin ang gabing ito. I smiled at Colton for the very first time. I couldn’t even see everybody kasi masyado akong naka-focus sa lalaki. Nanghihinang napaupo rin ako sa sahig ng kuhanin ng mga pulis ang mga tauhan ng matanda. “W-we can finally go home anak,” bulong ko at hinawakan ang aking tiyan pero nanlaki na lamang ang aking mga mata ng makita ang dugong nakabakat sa aking pantalon. “C-colton!” mahinang sigaw ko na sapat lang para marinig ng lalaki. Inilagay ko ang magkabilang kamay para hawakan ang tiyan ko nagbabaka-sakaling makatulong iyon. Pero sa isip ko ay gusto ko na lang na agaran kaming madala sa hospital at mailigtas ang anak ko. “Ambulansya!” Hindi ko na alam kung sinong sumigaw nun dahil unti-unti na namang nanlalabo ang mga mata ko.“Fuck! Your p-pregnant l-love,” namamaos na bulong ni Colton. Napatingin ako sa kanya, kahit hindi ko
KABANATA 143“Alam kong kagagawan mo itong babaitang ka!” galit na sigaw ni Mr. Villagonzalo. “Anong sinasabi mo diyan? Wala nga akong ginagawa dahil kanina pa ako nakatali rito,” saad ko pabalik kaya naman sinamaan ako nito ng tingin. “Nakaramdam na ang mga inutil kong anak kaya alam kong kumikilos na ang dalawang iyon para hanapin ka,” galit na wika nito at sinampal ako. Masama kong tinignan ang matanda dahil ilang beses na akong sinasampal nito. Kung hindi lang mapapahamak ang anak ko ay baka ginantihan ko na ito. “Baka ikaw ang hinahanap nila? Kasama ang mga pulis para arestohin ka?” patanong na sambit ko sa kanya kaya naman lumingon ito sa akin ng masama ang tingin. “Who will have the authority to arrest me, woman? I can buy their entire existence if they do,” mayabang na wika nito. “Then why not open the entrance? So we can see if someone really has an authority to arrest the great Mr. Villagonzalo?” pag-aamok ko sa kanya pero hindi ko inaasahan ang magiging tugon nito. “H
KABANATA 142FILY’S POVKitang kita ko ang nakangising pagmumukha ni Villagonzalo pagkalabas pa lang ng sasakyan. Napatiim bagang na lang ako dahil tama ang hinala kong napa-kidnap sa akin. Hindi talaga siya titigil hanggat may mga taong kumakalaban sa kanya. Gagawin niya ang lahat para lang mapatahimik ang mga taong may panlaban at ebidensya ng kahayupan niya. “Ikaw pa talaga ang tatraydor sa ‘kin? I remember how I like you back when you are my secretary, na-miss ko ang pagkendeng ng mga pwet mo,” nakangising sabi nito kaya mas lalong sumama ang tingin ko sa kanya. Kung patalim lang ang mga tingin ko ay baka kanina pa siya nakabulagta sa harapan ko. Mas lalo lang umusbong ang galit na nararamdaman ko sa kanya. “You betrayed me first, how can you blame someone innocent for your own good?” matapang na sigaw ko sa kanya habang nakatayo na ito sa harapan ko. “Really? I betrayed you? You should have questioned your father who used to be my bestfriend not until she pursued my woman,” m
KABANATA 141COLTON’S POVHinahanap ng mata ko ang nag-iisang babae na hinahanap nito. Si Filoteemo, pero kahit anong suyod ko sa court room ay hindi ko siya makita. “Craise, nasaan si Fily?” tanong ko sa nakababatang kapatid habang nag-aayos ito ng gamit at mga dokumento para sa gaganaping trial. Hindi ko na napigilan ang sarili kong tanungin ang kapatid ko dahil hindi maganda ang pakiramdam ko na wala siya ngayon. Alam ko naman kung gaano kadelikado ang Dad pero sinisigurado kong hindi siya makakatunog sa mga ginagawa namin. I also secretly put a tracker in Fily’s phone, upon checking napahinga ako ng malalim dahil nasa loob ito ng kumpanya. Mas nakapag-focus ako sa kasong kinakaharap ng kapatid at mariin na pinapakinggan kung gaano basurahin ng kapatid ko ang sarili naming ama. I know his dirty tactics, his mistresses and his bribery. Lahat yun ay maibubunyag sa loob ng court room, at ipinapako ko iyon sa relasyon naming natapos dahil sa kagustuhan kong pagbayarin ang aking ama.