Chapter: CHAPTER 197: DUDACHAPTER 197: Gusto kong sumigaw at ilabas lahat ng sama sa kalooban ko. Ngunit, habang nakatingin sa mukha ng tinuring kong anak ay bigla na lamang akong napaupo sa sahig. “B-bakit? B-bakit pati ikaw hindi totoong akin?” nasasaktang tanong ko kay Glia na mahimbing na natutulog sa princess bed niya. Akala ko maswerte pa ako dahil nandiyan si Gino at Glia simula ng bumukas ang mata ko. Naniwala ako sa mga sinabi ni Gino dahil nakita ko kung paano siya mangiyak ngiyak ng makitang bukas na ang mata ko. Thank God you’re alive. Ito yung eksaktong sinabi niya habang hawak hawak ang kamay ko. Naramdaman ko na lang na may kamay na humahaplos sa mukha ko. Pagmulat ng mata ko ay nakita ko si Glia na kakagising lang din na nakadungaw sa ‘kin.“Good morning, mommy,” magiliw na wika niya at niyakap ako.“Goodmorning din, a-anak…..Glia.” I suddenly stopped. Bigla ay nangangapa ako kung dapat ba anak ang itawag ko sa kanya.“Why are your eyes puffy po?” tanong niya ng mapansin ang pamamaga ng
Terakhir Diperbarui: 2025-10-12
Chapter: CHAPTER 196: ANG KATOTOHANANCHAPTER 196”Why is Tita Lara so angry again?” pungas na tanong ni Glia na mukhang nagising dahil sa sigawan nina Gino at Lara. ”Tita? Is that how you tell Glia to call me?” sarkastikong balik ni Lara at inirapan si Gino. Tumama naman ang tingin niya sa ‘kin ngunit wala akong maintindihan sa mga sinasabi niya. Pamangkin niya si Glia so bakit nagagalit siya kapag tinatawag na Tita?”Gosh, makaalis na nga rito,” sigaw niya pa at tuluyan ng sinarado ng malakas ang pinto pagkaalis niya. After niya umalis ay napaupo na lang ako sa sofa. My family is so draining, ni hindi ako makauwi sa amin dahil alam kong panglalait lang ang matatamo ko. I feel so lost. Hindi ko alam kung ikakasaya ko bang nagising ako sa napakatagal na pagkakacoma o ikakalungkot ko dahil parang wala namang magandang nangyayari sa buhay ko bukod kay Glia. ”Baby, are you hungry? I bought your favorite chicken joy,” nakangiting ani ko sa anak kong dahan dahang lumapit sa kinauupuan ko. May tuyong laway pa ito sa pisng
Terakhir Diperbarui: 2025-10-10
Chapter: CHAPTER 195: MAGKAPATID SILA?!CHAPTER 195: YVETTE’S POVBinitawan lang ako ni Gino ng makarating na kami sa opisina niya sa loob ng hospital. Mabilis kong nilapitan ang anak naming si Glia na ngayon ay tulala dahil sa nangyari kanina. “Baby…..okay ka lang? M-may masakit ba sa ‘yo?” nag-aalalang tanong ko at mabusising tinignan ang balat niya. “Sorry Mommy, kung tumakbo po ako kanina. I was excited nung nakita ko yung 7 11 po,” malungkot na aniya kaya naman hinawakan ko ang baba niya at itinaas ito. “Ano yung 7 11 baby? A playstore?” tanong ko sa anak ko ngayong nakakunot na ang noo sa harapan ko. “It’s a convenience store Mommy, you always buy me donuts pa nga dun dati e,” nakangusong sabi niya pero hindi ko nga maisip kung ano ba ang itsura ng 7 11 na sinasabi ng anak ko.“Stop making your mom’s head hurt, Glia,” suway naman ni Gino na nasa pintuan pa rin pala at nakatanaw sa aming dalawa.“It’s okay, Gino. Gusto ko ring malaman kung ano ba ako 3 years ago,” wika ko na ikinakunot ng noo niya.“The present a
Terakhir Diperbarui: 2025-10-06
Chapter: CHAPTER 194: Business CardCHAPTER 194Nagulat ako dahil akala ko ay single dad siya ngunit ipinagsawalang bahala ko na iyon dahil buhay naman iyon ng doktor. ”Sorry baby, Daddy will drive carefully,” suyo ko kay Calia na nangingilid ang luha dahil sa gulat. Tinignan ko naman si Flynn at mukhang hindi naman nagulat ang bata. Ngunit nakatingin pa rin siya sa labas at hindi matanggal ang mata kay Dok Gino o sa babaeng hawak nito?Itinabi ko na muna ang sasakyan upang tignan kung may sugat o maitutulong ako sa kanila. Nagpaalam din ako sa mga bata na bababa ako saglit upang i-check ang babae. ”W-wait,” hinihingal na sigaw ko sapagkat may kalayuan din ang tinakbo ko mula sa pinagtabihan ko ng kotse at pwesto nila Gino. Mabilis namang napalingon si Gino at nakita ko ang saglit na pagdaan ng kaba sa mukha niya. Mas niyakap niya ang babaeng sumagip sa anak niya kanina. ”Does she need any treatment?” tanong ko at hindi na humakbang kahit may kalayuan ang distansya namin. ”No! She doesn’t need anyones help especia
Terakhir Diperbarui: 2025-10-05
Chapter: CHAPTER 193: YvetteCHAPTER 193”I-it’s okay Tita……w-we know that he is still grieving po,” utal na ani ni Lara ngunit umiling lang ako at nagtuloy tuloy na paakyat sa bedroom ng kambal. They know that Fily is the only woman I would ever meet in the aisle. If not her, then I’ll wait next lifetime. ”You may go,” maikling saad ko sa yaya ng mga anak ko. Mabilis namang tumayo ang dalawa at tahimik na umalis sa kwarto.I really wished and pray na maging kamukha sila ng Mommy nila but Calia is literally my girl version. However, Flynn, I can always see Fily’s warm eyes and stares whenever he looks at me. He’s a boy version of Fily and I am glad he got that traits. Kahit ang pagiging tahimik at mahinhin ni Fily ay nakuha ng anak naming lalaki. Ganunpaman, he can always fight for his little sister kahit tahimik at mahinhin ito. I kissed them both in their cheeks before standing up para magpahinga na rin sa kwarto namin. ”Another night without you love, I missed you so much. C-can you visit me in my dreams
Terakhir Diperbarui: 2025-10-04
Chapter: KABANATA 192: Always HerKABANATA 192COLTON’S POV“Flynn, Calia!!! come here na kids,” sigaw ni Lara habang naglalaro sila sa parke kung saan kami nag-picnic ngayon. Today is Fily’s 3rd year in heaven. We used to always go to the cemetery and spend the day in her tomb. Pero ngayong taon, simula ng dumating si Lara ay nagkaroon ng kalaro at tinuturing na ina ang dalawa naming anak. Kita ko ngayon kung paano tumakbo ang dalawang bata papunta kay Lara habang humahagikgik. Nung una ay hindi ako komportable sa kanya ngunit ng nakita ko kung paano niya alagaan ang mga anak ko ay naging okay na rin. ”Ti…ta!!! h-hug me f-first ,” sigaw ni Calia habang nakikipag-unahan sa kuya niyang mas mabilis tumakbo. Si Colter Flynn ang unang nilabas ni Fily and he has always been acting as an older brother to her sister. Kahit sa gatas, uunahin niyang padedehin ang baby sister niya.Farrah Calia was a mischievous and always the unserious one. I don’t mind though because she’s my princess and I could give everything to them.
Terakhir Diperbarui: 2025-10-02
Chapter: CHAPTER 184: The EndCHAPTER 184:I took a nap sa airplane dahil 4 na oras pa naman ang biyahe. Binaba ko ang shades ko at umidlip kahit kakasakay pa lang sa eroplano. Sanay na sanay na ako sa turbulence kaya hindi na ako nabo-bother doon, instead tinutulugan ko na lang ang ingay. Sakto naman pag-unat at pagmulat ng mata ko ay malapit nang makadating sa airport ng Japan. Pero nagulat ako ng may tumikhim sa gilid ko. “Oh my….what the fuck are you doing here?......Love?” para akong nakakita ng multo. Nagtinginan pa ang iba samin dahil sa pagsigaw ko. Mabilis akong yumuko at tinago ang mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan. “Bakit hindi mo sinabing babalik ka ng Japan? Akala ko ba napag-usapan na natin ito, Celeste?” Muli ay napayuko ako dahil hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya. “I-im sorry…I just need to sign a paper and will come back later, love,” pagpapaliwanag ko pero napahilot na lang si Theo sa noo niya. “Hindi mo alam kung paano ako nagkumahog na pumunta ng airport at mag-book ng flight para m
Terakhir Diperbarui: 2025-01-31
Chapter: CHAPTER 183: JapanCHAPTER 183: Hanggang sa mag-lunch break kami ay hindi pa rin ako makapaniwala sa katotohanang photographer din pala si Theo. “H-how come, love?” bulong ko. Wala namang nakakaalam na mag-asawa kami ni Theo kaya hininaan ko ang boses ko. Malakas siyang tumawa kaya nahampas ko siya ng malakas sa bibig. “What the?!” gulat na sambit niya. Natutop ko rin ang bibig ko dahil sa nagawa at humingi ng pasensya sa kanya. “Sorry na….but sagutin mo muna ang tanong ko, how did you became my photographer? Or nang-agaw ka lang ng camera?” tanong ko. Natawa na naman siya kaya pinigilan ko na ang kamay kong hampasin siya. “Of course not wife, I am a professional photographer. Hindi mo ba nakita kung gaano ako kaganda kumuha ng litrato?” pagyayabang niya. Pero kitang kita naman sa mga litrato kanina kung gaano siya kaganda kumuha. Maging ako ay namamangha na makita ang sarili kong ganun kaganda. Idagdag pa kung gaano siya kahusay pumili ng anggulo ko, kahit kinikilig ako ay kailangan kong maging p
Terakhir Diperbarui: 2025-01-31
Chapter: CHAPTER 182: Photographer and ModelCHAPTER 182: Hindi ako pinansin ni Theo simula pa kanina, hanggang ngayong nasa eroplano na kami. Pero nag-aalala naman siya sa ‘kin ng humingi ako ng kape at sinasadya kong kamuntikan ng matapon. “Mag-ingat ka, Celeste. Wala dito yung piloto para i-entertain ka,” sarkastikong saad ni Theo at binalot ng tissue ang kape ko para hindi gaanong mainit. “Are you mad ba?” tanong ko sa kanya pero hindi niya ako pinansin. “Yeah, you are,” pagsagot ko sa sarili kong tanong. Nang lumipad na sa himpapawid ang sinasakyang eroplano ay biglang nagsalita ang piloto ng airplane. “I would like to acknowledge the presence of Miss Celeste Amethyst. Nice seeing and talking for a bit with you,” saad niya pagkatapos magsabi ng iilang reminder patungkol sa flight. “At nakipaglandian pa talaga ang pilotong iyon?” sarkastikong bulong ni Theo. Natawa na lang ako kaya tinignan niya ako ng masama, “I love only Theo. So wag ka ng magalit sa ‘kin please?” Kinulit kulit ko pa siya hanggang sa hinila niya ako
Terakhir Diperbarui: 2025-01-30
Chapter: CHAPTER 181: Who's that Pilot?CHAPTER 181: Magkaharap kami ngayon ni Alec sa police station, katabi ko si Theo habang nasa likod naman sina Colton at Matthew. “You will pay for what you have done to me bitch!” inis na saad ni Alec. Pero hindi man lang ako makaramdaman ng kahit anong kaba o takot. Mas natakot pa ako ng tumayo si Theo, napasandal din si Alec sa kinauupuan niya at handa na ang kamay na pangsangga. “Yes? Hello! You already have the report?” “Okay, I’ll just take this call. Matt, ikaw na ang bahala may kakausapin lang ako,” saad ni Theo at umalis sa kanyang kinauupuan. “What’s the case all about officer?” seryosong tanong ni Matthew at umupo sa bakanteng upuan na iniwanan ni Theo. Pinaliwanag ng officer na kinasuhan daw ako ni Alec about serious damage and oral defamation. Nagtaka pa ako nung una dahil wala naman sa mga iyon ang totoo. “Serious damage and defamation? Really?” natatawang saad ko kay Alec. “You should apologize to me now, Amethyst. Or else-” “Or else what? Mr. Alec San Miguel? Yo
Terakhir Diperbarui: 2025-01-30
Chapter: CHAPTER 180: Police Station (SPG)CHAPTER 180: “How about making our night a little spicy, Celeste?” bulong ni Theo. Napaigik naman ako dahil sobrang sexy ng boses niya, hindi ko na rin napigilan ang sarili ko at ibinaba ang baso ng warm milk ko. Mabilis akong lumapit sa kanya, hinawakan niya ako sa bewang at inalalayan paupo sa kandungan niya. Napalunok ako ng maramdaman ko ang pagkalalaki niya sa pagitan ng aking mga hita. Sinunggaban agad ni Theo ang aking labi kaya nag-eespadahan ang aming mga dila habang gumagalaw ang aming mga ulo. Naitaas ko rin ang kamay ko ng itaas ni Theo ang damit na suot ko, tumambad sa kanya ang dibdib kong namumutok sa laki pero may nakaharang pang bra. “Eyes here, Theo.” Tumawa na lang si Theo at pinalo ang aking pwetan bago himasin. Hindi ko alam na masarap pala iyong pinapalo ang pwet bago hihimasin. Mas idiniin ko rin ang may saplot kong pagkababae sa t****o niyang parang gusto ng sirain ang humaharang sa pagitan namin. “Ohhhh,” ungol ko ng maramdaman ko ang dila ni Theo
Terakhir Diperbarui: 2025-01-29
Chapter: CHAPTER 179: The ClosureCHAPTER 179: “Ha? A-annulment?” naguguluhang tanong ko sa kanya. Marahan namang tumango ang lalaki at yumuko sa aking harapan. “Sasabihin ko pa lang sana sa ‘yo, pero anong ginagawa mo? Celeste? M-masaya bang paglaruan ako?” masakit na sambit ni Theo. “Anong pinagsasabi mo diyan?” napatingin pa ako sa palagid. Madami ng tumitingin sa amin dahil sa ginagawa ni Theo. “Bakit kailangan mo akong saktan ng ganito, Celeste? Akala ko wala na akong pag-asa kaya pina-process ko na yung gusto mong annulment.” Hindi ako nakaimik sa sinabi niya dahil iyon naman talaga ang una kong binaggit sa kanya. Gusto ko ng annulment, pero nagtataka lang ako sa isang bagay. “Wala akong pinirmahan na annulment, Theo.” “Ha? E ano yung sinabi sa ‘kin ni Matthew?! Sabi niya inayos na raw-” nakatitig lang ako sa kanya. Nang makitang tumatawa si Matthew sa gilid ay bigla na lamang siyang nawala sa harapan ko para habulin si Matthew. Napaka-childish talaga, naturingan pa namang cold at matigas na CEO pe
Terakhir Diperbarui: 2025-01-29
Chapter: CHAPTER 42: MomentsCHAPTER 42: Moments“Jeo….w-wait Jeo! Ano ba!?” sigaw ko habang tumatakbo palayo sa kanya. “Nauna kang makipaglaro, Belle,” sigaw pabalik ng lalaki. Kahit tirik pa ang araw ay tuloy tuloy pa rin ako sa pagtakbo. Paglingon ko ay malayo pa siya kaya naman huminto muna ako para huminga ng malalim. “Hah! Grabe nakakahingal tumakbo. Parang napasukan na ng buhangin yung paa ko,” hinihingal na ani ko at tinignan ang paa kong pagaling pa lang ang sugat.“Got you, Belle,” bulong ni Jeo bago niya iniyakap ang braso niya sa katawan ko. Napasigaw naman ako sa biglang pagyakap niya ngunit wala na siyang hinintay na panahon at inikot pa talaga ako. Natawa na lang ako dahil mukhang honeymoon namin ang araw na ‘to. I never really expect or imagine any honeymoon with him. But this is kinda way great….much greater than what I could think of. Kasi all this time, ang alam ko lang ay ang inisin at kamuhian niya. “Ang bilis mo naman tumakbo, Jeo,” natatawang ani ko ng bitawan niya na ko pero nakaya
Terakhir Diperbarui: 2025-09-13
Chapter: CHAPTER 41: BetaCHAPTER 41: BETAAnong oras na pero mukhang hindi pa rin bumababa ang energy ng mga taong ito. Naalala ko ang binake kong banana loaf. “Sandali, kukunin ko lang yung banana loaf sure ako malamig na yun,” nakangiting ani ko at bumaba mula sa pinag-uupuan naming lahat. Pagdating sa kitchen ay tama nga ako dahil malamig na ang mga banana loaf. Nilabas ko ito sa baking tray nila at hiniwa na parang katulad ng tasty bread. Paakyat na sana ako ng marinig ko ang usapan nilang pito. Mukhang seryoso iyon kaya hindi ko muna inistorbo ang usapan nila. “Hindi mo ba ‘to ginagawa para gumanti? Matagal ng patay si tukayo, pinatawad ko na rin siya sa lahat ng ginawa niya,” rinig kong ani Mang Tonyo at muli kong narinig ang katahimikan sa pagitan nila. “Marangyang pamumuhay ang nararapat sa inyo, Mang Tonyo,” wika ni Jeo gamit ang boses na may halong pighati? M-may nanakit o lumapastangan ba kay Mang Tonyo? Bakit tila galit na galit si Jeo sa mga iyon? “Akala ko dati ay kapag sinabi mong marangy
Terakhir Diperbarui: 2025-09-12
Chapter: CHAPTER 40: Men Needs CareCHAPTER 40: MEN NEEDS CARE“No! Hindi nga maayos ‘yan yung paglilinis mo,” sabi ko ng pasinghal dahil kita ko pang may dumi pa sa pinasugat niya sa noo. Napakamot naman sa ulo si Jeo ng pinaupo ko na siya para lagyan ng alcohol ang noo niya. “Parang kulang pa yata ang alcohol na nilagay mo, Yso?” tanong naman ni Mang Tonyo at nasa itaas na pala malapit sa amin. “Tay naman, madami ng binuhos si Belle diyan kanina e,” simangot nitong aniya na kinatawa ni Mang Tonyo. “Sakto, makakapagfocus na si Yso kasi binaba na ni Kuya Rex yung angkla,” pagpaparinig naman ni Kuya Arvie kaya nagtawanan silang lahat. “Tara na nga lang dun sa kwarto, Belle. Nanggagatong pa ‘tong mga isdang nahuli ko,” ani Jeo kaya naman napakunot ang noo ko. “A-anong isda ang pinagsasabi mo?” tanong ko pero natawa na lang sina Kuya Rex at tinuro si Kaloy. “Si stone fish ba kamo? Heto na nahuli ko na!” masayang ani ni Kuya Arvie at hinawakan pa ang ulo ni Kuya Arnie. Hindi ko na napigilang humalakhak dahil nagulat
Terakhir Diperbarui: 2025-09-12
Chapter: CHAPTER 39: RevengeCHAPTER 39: Revenge“This is a small bruise, Belle. Don’t worry, I can even swim from here to there,” pagyayabang niya kaya naman natawa ang iba naming kasama pero nag-walk out lang ako. “Ohhhhh! Mukhang may manunuyo ah,” asar nila Kuya kaya naman kita kong napakamot ng ulo si Jeo. “Paano ba manuyo ang isang Jeo Ezekiel?” asar naman ni Kaloy sabay takip ng bibig niya. Ang jejemon pala ng lalaking ‘to, kulang na lang ng sumbrero at shades e.“Tigilan niyo na nga at baka lalong pagpasuyo,” pakikipagbiruan naman ni Jeo kaya padabog na akong pumasok at nakita ang mga banana loaf na nakalabas na sa oven. Mukhang toasted na papunta na sa sunog dahil hindi ko na talaga naalala sa kakahanap kay Jeo. Mamaya ko na lang aayusin at ipapatikim kina Kuya kasi kukuha muna ako ng medicine kit para sa sugat ni Jeo sa noo. I remember na meron nun sa rooms kaya mabilis akong pumunta sa room pero napatigil ako ng makita ang kama. Gulo gulo pa iyon dahil hindi ko pa naaayos, napahawak na lang ako sa
Terakhir Diperbarui: 2025-09-11
Chapter: CHAPTER 38: HelpCHAPTER 38: Help“H-hindi Kuya! K-kailangan natin iligtas si Jeo,” umiiyak na sigaw ko habang nagpupumiglas umalis mula sa mga hawak nila. Mahigpit ang hawak ni Kuya Arnie at Kaloy sa magkabilaang braso ko. Kanina pa ako pumipiglas para tumalon at sagipin si Jeo. “Gusto mo bang pati ikaw ay hanapin namin?” biglang ani Kaloy at binitawan ang braso ko. Nanlaki naman ang mata ni Kuya Arnie at inginuso na hawakan ako pero umiling lang si Kaloy. “Hayaan mo siya Kuya, parang iniisip niya na wala tayong ginagawa para sagipin si Sir,” nakapamewang pa niyang sabi kaya naman nagulat ako. “I-i didn’t mean it like that, Kaloy,” pabulong kong ani at napayuko na lang sa kinatatayuan ko. Umalis si Kaloy at tinulungan na mag-ikot sa boat sina Kuya Gary para hanapin ang asawa ko. Naiwan kami ni Kuya Arnie sa unahan ng boat ng dahan dahan niyang binitawan ang braso ko. “P-pasensya na po kayo,” mahinang bulong ko na tinanguan niya lang. Kahit nagsilbi iyong pagpapatawad o pagkakaintindi, alam kon
Terakhir Diperbarui: 2025-09-11
Chapter: CHAPTER 37: Storm CHAPTER 37: Storm “W-why? May mali ba sa tanong ko?” tanong ko kay Jeo na nagligpit na rin ng pinagkainan kasunod lang nila Kuya. Napasimangot naman ako kasi pakiramdam ko ay sinira ko ang hapunan namin dahil sa tanong ko. Kaya naman nakapag-decide akong ipag-bake sila para naman makabawi. Kasi kitang kita ko talaga na ayaw nilang sagutin ang tinanong ko kanina. Habang nililigpit ko ang pinagkainan ko ay sinusubukan kong makipag-usap pero madami silang ginagawa. “Kuya Gary patulong naman po, paabot po nitong mga bowl,” mahinang ani ko ng dumaan siya sa gilid ko galing sa likod. Ramdam ko ang paglapit niya at dahan dahang kinuha ang mga bowls na gagamitin ko sa pag-bake. “Galit po ba kayong lahat sa ‘kin, Kuya?” mahinang tanong ko habang pinapadaanan ng water ang bowl para malinis. “Ay hindi, Yso. Ayaw lang talaga naming pag-usapan ang bagay na iyon,” mabilis na saad ni Kuya at bahagyang ngumiti sa gawi ko kaya parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib. “Pasensya na po kayo, Kuya
Terakhir Diperbarui: 2025-09-10
Masuk
