Kabanata 3

"Opo Lola, gagawin ko po."

Kaswal lang ang naging sagot ni Alex.

Bagamat mabait si Lola Paula sa kanya, apo pa rin nito si Morgan, at siya ay asawa lamang ng apo nito. Kung sakaling magkaroon ng hindi pagkakaunawaan sa pagitan nilang mag-asawa, kakampi kaya ang pamilya Villamor sa kanya?

Hindi naniniwala si Alex.

Katulad na lang ng mga magulang ng bayaw ng kanyang kapatid.

Bago ang kasal, napakabait nila sa kanyang kapatid, sa puntong nagselos pa ang tunay nilang anak.

Pagkatapos ng kasal, nagbago ang pakikitungo nila. Sa tuwing nagkakaroon ng alitan ang kanyang kapatid at ang bayaw niya, laging sinisisi ng biyenan ang kapatid niya sa pagiging masamang asawa.

Ganito talaga—ang anak ng iba ay laging itinuturing na kamag-anak, at ang manugang ay laging taga-labas.

"May trabaho ka, kaya hindi na kita iistorbohin. Papupuntahin ko si Morgan para sunduin ka mamaya para sabay kayong maghapunan sa bahay."

"Lola, hindi ko po puwedeng iwanan ang bookstore hanggang gabi. Hindi po kakayanin ng oras kung uuwi pa po ako para maghapunan pa roon. Puwede ho bang sa weekend na lang?"

Ang paaralan ay bakasyon tuwing weekend, at ang mga tindahan ng libro tulad ng kanila ay nakadepende sa paaralan para sa kabuhayan. Kapag walang pasok, matumal ang negosyo, at minsan ay hindi na sila nagbubukas. Kaya tuwing weekend, may oras siya.

"Sige, ayos lang."

Sabi ni Lola Paula nang may konsiderasyon, "Pag-usapan na lang natin sa weekend. Sige, magpatuloy ka na sa ginagawa mo."

Siya na mismo ang nagpaalam at tinapos ang tawag.

Hindi agad pumunta si Alex sa tindahan. Sa halip, nagpadala muna siya ng mensahe sa matalik niyang kaibigan na si Carol, na nagsasabing babalik siya sa tindahan bago magtanghalian, sa oras na palabas ang mga estudyante mula sa paaralan.

Matapos niyang tapusin ang pagtitipa ng mensahe, kailangan niyang bumalik sa bahay ng kanyang kapatid upang magpaalam at magsimula nang lumipat.

---

Pagkalipas ng kalahating oras.

Bumalik si Alex sa bahay ng kanyang kapatid.

Nasa trabaho na ang kanyang bayaw. Ang kanyang kapatid naman ay naglalaba sa balkonahe. Nang makita siyang dumating, tinanong siya nito nang may pag-aalala, "Alex, bakit ka nandito? Hindi ka ba magbubukas ng tindahan ngayon?"

"Mamaya na, tanghali pa naman marami ang tao. Si Jack, hindi pa gising?"

Si Jack ay pamangkin ni Alex. Dalawang taong gulang pa lang ito at nasa edad na napaka-likot.

"Hindi pa. Kung gising na siya, hindi magiging tahimik ang bahay."

Sumama si Alex sa kanyang kapatid upang tumulong magpatuyo ng mga damit at tinanong tungkol sa nangyari kagabi.

"Alex, hindi ka naman pinalalayas ng bayaw mo. Masyado lang siyang nai-stress dahil sobrang bigat ng pressure at wala akong kita," paliwanag ni Bea para sa kanyang asawa.

Hindi sumagot si Alex. Sa kanyang pananaw, ang ginawa ng kanyang bayaw ay ibang paraan ng pagpapalayas sa kanya.

Ang bayaw ni Alex ay isang manager sa isang kilala at malaking kumpanya. Ang kanyang kapatid at siya ay naging mag kaklase noong kolehiyo. Dati silang nagtatrabaho sa parehong kumpanya. Pagkatapos, nagpakasal sila. Matapos ang kasal, sinabi ng kanyang bayaw sa kanyang kapatid nang may pagmamahal, "Aalagaan kita sa hinaharap. Puwede ka nang magpahinga sa bahay at maghanda para sa pagkakaroon natin ng anak."

Ang kapatid niya ay naramdaman na nakahanap siya ng tamang tao, kaya talagang nagbitiw siya sa trabaho at umuwi upang maging isang may bahay. Isang taon pagkatapos ng kasal, nagkaroon sila ng isang malusog na sanggol na lalaki. Ang pag-aalaga sa bata at sa pamilya ay sobrang nakakaubos ng oras kaya wala na siyang panahon upang mag-ayos, alagaan ang kanyang pangangatawan, o bumalik sa trabaho.

Lumipas ang tatlong taon sa isang iglap, at ang kanyang kapatid ay nagbago mula sa pagiging isang kabataang maganda at maayos magdamit patungo sa pagiging isang maybahay na mataba, simple ang pananamit, at hindi mahilig mag-ayos.

Mas bata si Alex ng limang taon sa kanyang kapatid. Noong siya ay sampung taong gulang pa lamang, nagkaroon ng aksidente ang kanilang mga magulang at pareho silang namatay. Simula noon, nakaasa na siya sa kanyang kapatid na si Bea.

Ang kabayaran mula sa aksidente ng kanilang mga magulang ay sapat upang mapagtapos ang dalawang magkapatid, ngunit kinuha ng kanilang mga lolo’t lola ang bahagi nito. Ang natirang pera ay ginastos nang maingat upang makapagtapos sila ng kolehiyo.

Dahil ang bahay nila sa probinsiya ay inokupa ng kanilang mga lolo’t lola, kailangang magrenta sina Alex at ang kanyang kapatid hanggang sa nagkapag pakasal ang kanyang kapatid. Nang ikasal ito, hindi na sila nangupahan at lumipat na ng bahay kasama ang kaniyang bayaw.

Mahal na mahal siya ng kanyang kapatid. Bago ang kasal, napagkasunduan na nito sa kanyang bayaw na mananatili si Alex sa kanilang bahay pagkatapos ng kasal. Agad namang pumayag ang bayaw niya, ngunit ngayon, nagsimula na itong mainis sa kanyang pananatili roon.

"Ate, patawarin mo ako, alam kong pabigat ako sa iyo," sabi ni Alex.

"Hindi, Alex, huwag mong isipin ‘yan. Maaga tayong iniwan ng mga magulang natin, at ako nalang ang meron ka."

Naantig si Alex. Noong bata pa siya, ang kapatid niya ang naging sandigan niya. Ngayon, gusto niyang maging sandigan naman ng kanyang kapatid.

Pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, inilabas niya ang marriage certificate, iniabot ito sa kanyang kapatid, at sinabi, "Ate, kasal na ako. Kakakuha ko lang ng marriage certificate kanina. Bumalik ako para sabihin ito sa iyo. Mag-iimpake na ako at lilipat na mamaya."

"Kasal ka na?"

Tumaas ang boses ng kaniyang kapatid sa labis na pagkagulat, at para bang sumisigaw na ito.

Tinitigan niya ang kapatid nang may di-makapaniwalang ekspresyon, sabay mabilis na inagaw ang marriage certificate. Nang buksan niya ito, nakita niya ang wedding photo ng kanyang kapatid at ng isang lalaking hindi niya kilala.

"Alex, ano ito? Wala ka ngang boyfriend, paano ka nagpakasal?"

Ang lalaking nasa marriage certificate ay guwapo, ngunit ang kanyang mga mata ay matalim at ang ekspresyon nito ay malamig. Halatang hindi siya isang taong madaling pakisamahan.

Habang pauwi, inisip na ni Alex kung ano ang sasabihin niya kung sakaling magtaka ang kapatid, kaya agad niyang sinabi, "Ate, matagal na akong may boyfriend. Ang pangalan niya ay Morgan Villamor, pero sobrang abala siya sa trabaho kaya hindi pa siya nagkakaroon ng oras na makasama ko para makilala mo."

"Nag-propose siya sa akin, at pumayag ako. Kaya pumunta kami sa Munisipyo para kumuha ng marriage certificate. Ate, mabuting tao siya at maayos ang pakikitungo niya sa akin. Huwag kang mag-alala, magiging masaya ako pagkatapos ng kasal."

Hindi pa rin matanggap ni Bea ang sinabi ng kanyang kapatid.

Hindi pa niya kailanman narinig mula sa kanyang kapatid na may kasintahan ito, tapos bigla na lang ngayon, kasal na daw ito.

Naalala ni Bea ang alitan nila ng kanyang asawa kagabi, na narinig din ng kanyang kapatid. Biglang nakaramdam si Bea ng sama ng loob at nag-init ang kanyang mga mata hanggang mapaluha. Sinabi niya sa kanyang kapatid, "Alex, sinabi ko sa asawa ko na nagbibigay ka ng pera para sa gastusin dito. Kaya huwag kang mag-alala sa pagtira dito."

"Huwag kang magmadaling magpakasal o lumipat."

Sigurado si Bea na hindi pa matagal ang pagkakakilala ng kanyang kapatid sa nobyo nito. Kung matagal na, malamang ay matagal na ring sinabi ito sa kanya.

Ang dahilan kung bakit bigla itong nagpakasal ngayon ay dahil naiinis na ang kanyang asawa na matagal nang nakikitira ang kanyang kapatid. At para maiwasan ang gulo sa kanyang kasal, nagmadali ang kanyang kapatid na magpakasal.

Ngumiti si Alex at pinakalma ang kanyang kapatid, "Ate, wala talaga itong kinalaman sa inyo. Maayos ang relasyon namin ni Morgan. Magiging masaya talaga ako. Ate, dapat maging masaya ka rin para sa akin."

Ngunit patuloy pa rin sa pag-iyak si Bea.

Niyakap ni Alex ang kanyang kapatid nang walang magawa. Matapos nitong umiyak at kumalma, nangako si Alex, "Ate, madalas akong babalik dito para makita ka. May bahay si Morgan na malapit lang dito. Trenta minuto lang ang biyahe gamit ang electric scooter ko."

"Ano ang sitwasyon sa pamilya niya?"

Tapos na ang kasunduan kaya wala nang magagawa si Bea kundi tanggapin ito. Kaya nagtanong siya tungkol sa pamilya ng kanyang bayaw.

Hindi gaanong alam ni Bea ang tungkol sa pamilya ng mga Villamor. Bagamat tatlong buwan na niyang kilala si Lola Paula, hindi siya nagtatanong tungkol sa pamilya nito. Kapag nagsasalita si Lola Paula, nakikinig lang siya. Ang alam niya lang ay si Morgan ang panganay sa pamilya at mayroon itong maraming nakababatang kapatid (kasama na ang mga pinsan).

Nagtatrabaho si Morgan sa isa sa pinakamalalaking kumpanya sa Makati. Mayroon siyang sasakyan at bahay. Sa tingin niya, hindi naman siguro masama ang kalagayan ng pamilya nito. Sinabi ni Alex ang mga nalalaman niya sa kanyang kapatid.

Nang marinig ni Bea na binili ng bayaw niya ang bahay nang buo, sinabi niya, "Iyon ay ari-arian niya bago kayo ikinasal. Alex, pwede mo ba siyang pakiusapan na idagdag ang pangalan mo sa property certificate?"

Ang pagdagdag ng pangalan ng kanyang kapatid sa titulo ay kahit papaano magiging panatag siya.