CHAPTER 34

Kinagabihan ay nandito kami sa parang malawak na garden. May mga sulo sa bawat sulok kaya maliwanag ang buong lugar, lahat ata ng mga kapitbahay nila Tita nandito, nalaman kong mga mangkukulam at mga taong lobo pala silang lahat. Naiilang tuloy akong makipag usap sa kanila, nahihiya ako na natatakot. Baka isang maling salita ko e' parusahan o lapain nila ako.

"Oi ayos kalang?" Biglang sulpot ni Gabo.

"Ah. . . O-oo ayos lang."

Tiningnan ko ang buong muka at pangangatawan niya, dimo talaga aakalaing isang taong lobo ang nasa harapan ko. Bumuntong hininga ako at umiwas ng tingin sa kaniya.

"Parang di ka yata maayos. Nabalitaan ko na nahimatay ka raw kagabi, kamusta na ang pakiramdam mo?"

"Ayos lang." Tipid na sagot ko. Alam niya din ba na buntis ako?

"Yun lang ba nabalitaan mo?" Agad na tanong ko.

Tumango siya at ngumiti, ginulo niya ang buhok ko at nagsalita.

"Alam kong alam mo na ang tungkol sa akin, sa tabas ba naman ng dila ni Ziang." Tumawa ito.

"Ah- oo alam ko na. A-ano ba sa feel