Share

Chapter 3

last update Huling Na-update: 2023-02-27 13:06:13

MADILIM ANG paligid at mga ingay ng kulisap ang tanging naririnig ngunit hindi iyon pinansin ni Richell dahil mas nangingibabaw ang kagustuhan niyang hanapin ang ama sa gubat. Alam niyang gutom na ito at natatakot rin dahil ni minsan ay hindi ito nanakit ng kapwa.

Tinalasan niya ang pagmamasid sa paligid habang dala ang flashlight at bag na may pagkain at damit ng kanyang ama. Nakapatay man ito upang ipagtanggol ang sarili o kung ano pa man ay ito pa rin ang kakampihan niya dahil ama niya ito.

"Tay?" Tawag niya dito dahil sa mga kaluskos na naririnig niya sa paligid. Nagpalingon lingon siya ngunit wala siyang makitang ibang tao. Sanay siya sa gubat at hindi siya takot sa mga hayop na naninirahan doon dahil kaya niyang ipagtanggol ang sarili.

Walang ibang gubat ang kanilang lugar kundi ito kaya't alam niyang dito nagtago ang kanyang ama.

"Tay sumagot po kayo ako po ito si Richell." Mas lalo niyang nilakasan ang kanyang boses ngunit wala pa rin.

Nagpatuloy siya sa paghakbang kahit alam niyang mas lalo nang lumalalim ang gabi. Sobrang dilim ng paligid dahil ang buwan ay natatakpan ng makapal na ulap at ang mga bituin ay hindi nagpapakita.

Sa muli niyang paghakbang ay napatigil siya dahil sa narinig niyang mga yabag. Lumingon siya sa dinaanan ngunit walang tao, humakbang siya at nandoon na naman ang mga yabag na nagpapatunog sa mga tuyong dahon.

"Guni guni ko lang siguro." Bulong niya sa sarili at nagpatuloy ngunit mas lalaki ang mga hakbang niya ngayon kumpara sa kanina.

Narating na niya ang gitnang parte ng gubat ngunit hindi pa rin niya makita ang ama. Nawawalan na siya ng pag-asa lalo't gabing gabi na. Hindi niya mapigilan ang pag-aalala dahil baka napahamak na ito.

"Tay nag-aalala na po ako sa inyo nasaan na po kayo?" Sigaw niyang muli hindi alintana ang gabi. Wala siyang natanggap na sagot kaya napagpasyahan niyang magpahinga muna, umupo siya sa ilalim ng isang puno habang hindi pa rin inaalis ang pagmamasid sa paligid.

Mahigpit niyang hinawakan ang flashlight dahil sa mga yabag na naririnig niya. Kung ama niya iyon ay alam niyang sasagot ito dahil mag-aalala din sa kanya ngunit hindi pero sigurado siyang may ibang tao sa gubat ngayong gabi.

Hindi ako nag-iisa.

Binuksan niya ang bag na dala at inilabas ang baril mula doon. Pistol ito ng kanyang ama na itinago sa kanilang bahay upang proteksyon nila.

"Sino 'yan?" Lakas loob niyang tanong. "Tarantado ka kung sino ka man hindi ako natatakot sa'yo."

Napatili siya dahil sa kamay na biglang humawak sa kanyang baril at tinakpan ang kanyang bibig. Nagpumiglas siya ngunit mas malakas ito sa kanya. Akmang sisipain niya ito ngunit mabilis nitong nakulong ang kanyang mga hita sa hita nito. Nagsimula siyang matakot dahil sa tagal niyang paggagala dito sa gubat simula noong bata pa lamang siya ay ngayon lamang ito nangyari.

Kinilabutan siya nang dumampi ang hininga nito sa kanyang leeg. Pinilit niyang umiwas pero para lang siya langgam na pilit tinutulak ang malaking bato. Sinubukan niyang aninagin ang katawan nito ngunit hindi niya magawa.

"You're so lovely." Sa malamig nitong boses ay tila siya pinanginigan ng kalamnan. Hindi niya mailarawan dahil sa pagsabay ng matinding kaba sa kanyang dibdib.

Napatili siya dahil hindi na lamang hininga nito ang nararamdaman niya sa kanyang leeg kundi pati ang mga labi nito, sumasakit na ang kanyang lalamunan ngunit walang ingay na kumakawala sa kanyang bibig dahil sa pagtakip ng kamay nito.

Gagahasain niya ba ako? Dahil sa tinatakbo ng isipan ay mas lalo siyang natakot.

"Don't be scared I won't hurt you." Bulong na naman nito. Paano siya hindi matatakot kung pati ang boses nito ay napakalalim at hindi niya kilala.

Mas lalo siyang nagpumiglas at halos maiyak na siya dahil ang kamay naman nito ang naglikot sa kanyang katawan. Wala siyang kalaban laban at kung sakaling gahasain siya nito ay alam niyang walang makakaalam ni isa sa mga kababaryo nila. Tahimik itong makakaalis sa lugar nila na tila walang ginawang krimen.

"You're mine now." Mahigpit siyang napahawak sa braso nito dahil ramdam niya ang mga daliri nitong naglalaro sa kanyang pagkababae.

Tuluyan siyang naiyak at sa unang pagkakataon sa buhay niya naramdaman niyang hindi niya maipagtatanggol ang sarili. Pero kahit gan'on ay pinipilit niyang protektahan ang puri niya. Ipinagdikit niya ang kanyang mga hita habang ang mga luha ay hindi na niya napigilan.

Ang kalooban niyang susuko na sana ay biglang nabuhayan dahil nakarinig siya ng mga boses at ilaw na papalapit sa kanila. Mariin niyang ipinikit ang mga mata dahil sa walang pag-iingat nitong paghawak sa kanyang dibdib.

Tulong. Tulong. Sigaw niya sa kanyang isipan ngunit alam niyang hindi iyon maririnig ng iba.

Nakita niya ang paglabas nito ng puting panyo at iyon ang itinakip sa kanyang bibig at ilong kapalit ng kamay nito. "Wag kang lalayo dahil babalikan kita." Iyon ang mga salitang narinig niya mula rito bago siya mawalan ng malay.

NAGISING SI RICHELL na masakit ang buong katawan. Napabalikwas siya ng bangon nang makitang hindi ang bahay nila ang kinaroroonan niya ngayon. Mabilis siyang bumaba sa kama kahit na maraming katanungan sa kanyang isipan.

Ang sakit ng katawan ay hindi niya alintana dahil mas may malala siyang problema.

"Bakit ako nandito?" Tanong niya sa sarili. Kilala niya ang ganitong mga disenyo ng mga silid dahil madalas siyang pumapasok sa mga ito. Lumapit siya sa pinto at walang pag-aalinlangan iyong binuksan.

"O, mabuti nagising ka na." Nakita niya ang kanyang among si Leo na saktong papalapit sa silid na nilabasan niya. May dala itong tray ng mga pagkain.

"Sir ang tatay po, nasaan po si tatay? Paano po ako napunta dito, nasa gubat ako kagabi dahil hinahanap ko siya." Sunod sunod niyang tanong. Ngumiti ang amo at tumingin sa pagkain na dala nito.

"Kainin mo muna ito bago ko sagutin ang mga tanong mo."

Agad siyang umiling. "Busog pa po ako at hindi rin po ako gaganahang kumain hanggat hindi ko nalalaman ang lagay ni tatay."

Tumango ito. "Naiintindihan ko." Naglakad ito papasok sa silid na kanyang kinalabasan kaya napasunod siya rito. Inilapag nito ang tray bago muling humarap sa kanya. "Nasa presinto na ang tatay mo dahil sumuko siya kaninag madaling araw. Nandito ka ngayon dahil nakita ka ng mga trabahador kagabi na walang malay sa gitna ng gubat, ano bang ginawa mo doon at natagpuan kang walang malay?"

Dahil sa tanong nito ay bumalik sa kanyang isipan ang kanyang sinapit kagabi at gusto man niyang alamin kung sino ang lalaking iyon ay hindi niya na iyon magagawa ngayon. Naramdaman na naman niya ang paninindig ng kanyang mga balahibo at ang takot pero pinatatag niya ang sarili.

Malakas akong tao at hindi ang gan'ong bagay ang pipigil sa'kin para mabuhay na masaya.

"Dahil lang po siguro sa takot dahil madilim." Nakita niya ang mga gamit na nasa ibabaw ng upuang naroon, kinuha niya iyon at yumuko sa harap ng amo. "Salamat po sa malasakit niyo sir pero tutuloy na po ako dahil kailangan ako ng tatay." Nang tumango ito ay walang lingon siyang umalis sa malaking bahay.

Kahit na walang bihis at dinig niya ang pagkalam ng sikmura ay mas pinili niya pa ring puntahan ang kanyang ama. Dumaan siya sa bakery na malapit sa presinto at bumili doon ng pwedeng kainin ng ama.

Pagkatungtong sa labas ng headquarters ay tinakbo niya ang pagpasok sa loob. Kilala naman siya ng mga pulis dahil ang ilan sa mga ito ay binubusuhan nila ng mga kapwa niya chismosa kapag nakikitang naliligo ang mga ito sa talon.

"Nasaan po si tatay." Tanong niya, taas baba ang kanyang paghinga.

"Napakaganda mo talaga Richell." Nakangising sagot sa kanya ng pulis. Tinaasan niya ito ng kilay.

"Wala akong paki. Ang mabuti pa gawin mo nalang ang trabaho mo, saan ikinulong si tatay?" Irita niyang sagot.

Ngingisi ngisi pa rin ito at titig na titig sa kanyang hinaharap. "Sa ikalawang selda." Tinalikuran na niya ito at hindi pinansin ang pagsipol.

Sanay siya sa mga lalaking hayok sa laman dahil naglipana iyon sa kanilang lugar. Mapaprofessional o tambay ay mga bastos. Madalas ay pinapatikim niya ang mga ito ng masasakit na salita pero minsan ay hindi niya nalang pinapansin tulad ngayon.

Halos maluha siya pagkakita sa amang nakaupo sa tabi ng rehas, nakayuko at alam niyang gutom na rin. Dahan dahan siyang lumapit dito dahilan para tumingala ito.

"Tay." Nangingilid ang kanyang mga luha pero hindi niya iyon hinayaang lumabas. "Ayos lang po ba kayo?"

Agad na tumayo ang ama at hinawakan ang kanya kamay bago sumilay ang ngiti sa mga labi nito. "Sa wakas nandito na ang anak kong malaki ang bunganga." Biro nito. Natawa siya at mahigpit itong niyakap kahit na may bakal na namamagitan sa kanilang dalawa.

"Nag-alala po ako ng sobra sa inyo."

Ramdam niya ang paghaplos nito sa kanyang buhok. "Wag kang mag-alala dahil buhay pa naman ako, hindi pa ako handang iwan ka dahil alam kong hindi mo pa kayang pakainin 'yang malaki mong bibig kaya lumaban ako."

Tinitigan niya ang mukha nito. Matanda na ang kanyang ama at sobrang nadudurog ang puso niya sa nakikita niyang kalagayan nito ngayon. "Papatunayan po na'tin 'yan 'tay, ilalaban natin ang kasong inihain nila sa inyo. Gagawin ko ang lahat para mapatunayang inosente kayo, hihingi ako ng tulong kay Sir Leo."

"Wag na anak ayos lang naman ako dito ang mahalaga ay ikaw, araw araw mo akong dadalawin ha? Para makita kong ayos ka." Malungkot itong ngumiti, bilang anak kilala niya ang ama at alam niyang nalulungkot rin ito tulad niya.

"Sa akin po hindi ayos paano kung mailipat kayo sa bilibid? Hindi ko masisikmurang hayaan kayong pagdusahan ang kasalanang hindi mo naman sinadya." Tutol niya.

"Mahirap lang tayo anak at ang hustisya ay para lang sa mga mayayaman." Ramdam niyang nawawalan na ito ng pag-asa ngunit hinawakan niya ng mahigpit ang kamay nito.

"Magtiwala kayo sa'kin 'tay gagawin ko ang lahat, lahat lahat ng paraan para makalaya kayo at hindi matalo sa kaso." Ilang ulit siyang napalunok sa sariling mga salita dahil sa totoo lang ay wala siyang alam na paraan pero ayaw niyang panghinaan ng loob ang kanyang ama.

"Salamat anak." Ngumiti siya at iniabot dito ang biniling tinapay.

"Kainin niyo po ito at babalik ako mamaya na may dalang bagong lutong pagkain. Hahanap na din po ako ng pera at magtatanong kung pwede kayong mapiyansahan habang hindi pa dinidinig ang kaso niyo." Tango na lamang ang isinagot nito dahil naging abala ito sa pagkain ng ibinigay niya.

Umupo siya malapit dito at hindi ito nilubayan ng tingin. May mantya ng dugo ang damit nito kaya pinagbihis niya ito ng dala niya. Napapansin niya ang pangingilid ng mga luha ng ama ngunit umiiwas ito ng tingin sa kanya.

Lihim siyang napabuntong hininga at nagmasid masid sa paligid. May mga preso sa kabilang selda, nagkakagulo ang mga ito at ayaw niyang dumating sa punto na danasin iyon ng kanyang ama.

Nagpaalam siyang aalis muna at hahanap ng paraan para makalaya ang ama. Pagkalabas sa headquarters ay may nakita siyang pulis na nakatambay sa mobile sa tapat ng gusali.

"Kuya di ba may agency ang gobyerno para sa mga nakukulong na walang kakayahang kumuha ng abogado?" Lakas loob na tanong niya.

Alam niya ang bagay na iyon dahil kahit papaano ay may pinag-aralan naman siya. Umabot siya ng second year college pero natigil dahil hindi na kinaya ng kanyang ama na pag-aralin siya. Mahal ang matrikula noong mga panahong iyon.

Tumango ito. "Oo sa PAO pero kung doon ka kukuha ng abogado baka abutin ng siyam siyam ang kaso ng tatay mo dahil sa napakadaming kasong hawak nila ay hindi nakakapagfocus sa isa. Kung ako ang tatanungin ay mas maganda kung kukuha ka nalang ng private attorney para natutukan ang kaso niyo."

"Gan'on ba 'yon pero sige susubukan ko munang maghanap ng ibang paraan dahil ayokong magtagal si tatay sa kulungan." Tumango siya dito bago nagpatuloy sa pag-alis. Bumalik siya sa malaking bahay ng kanyang amo.

Susubukan niyang humingi ng tulong dito.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Special Chapter

    "ARE YOU HAPPY?" Sixth asked while looking at her beautiful wife smiling from ear to ear, dancing with the wild wind of Essaouira seaside. Ngayon ang pangalawang araw ng honeymoon nila dito sa Morocco, ang favorite destination ng kanyang asawa. "Yes, masayang masaya," nakangiting sagot nito. Lumingon ito sa kanya, napangiti siya dahil pumikit ito sa pagtama ng sikat ng araw sa mga mata nito. The most beautiful woman in the world, he whispered. Pinagsiklop niya ang kanilang mga kamay. Hindi pa rin nawawala ang malakas na pagtibok ng kanyang puso sa tuwing hinahawakan niya ang kahit anong parte ng katawan nito. From her hair to the tip of her nails. She's everything for him. "Be careful. Baka masugatan ang paa mo," paalala niya dahil mas lalo itong lumapit sa mabatong parte."Ayos lang naman masugatan e." Napakamot na lamang siya sa batok nang bumitaw ito at parang batang inilubog ang mga kamay sa tubig. Tumayo siya sa likod n

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Epilogue

    MALAKI ANG mga ngiti sa labi ng bagong mag-asawa. Katatapos lamang ng kanilang kasal at ngayon ay patakbo silang lumalabas sa simbahan habang magkahawak ang mga kamay. They are happily married witnessed by God, friends and family. Walang mapagsiglan ang saya sa kanilang mga puso dahil sa lahat ng mga pagsubok na kanilang pinagdaanan sa kanilang pag-iibigan ngayon ay walang humpay na saya naman ang kanilang tinatamasa. Natatawang ihinagis ni Richell ang hawak na bulaklak habang buhat buhat siya ng asawa. Sa likod naman nila ay ang kanilang pamilya at mga kaibigan na may mga ngiti rin sa labi. "Akin 'yan," dinig niyang tili ni Vale at talagang halos makipagpatayan makuha lamang ang bouquet. "Ipaubaya niyo na sa'kin mag-iisang taon na akong tigang," hinablot nito ang bulaklak na napunta sa iba. Napahalakhak sila at napailing sa pagiging eskandalosa nito. "Honeymoon is coming," sigaw ni Sais kaya nagtawanan ang lahat. Nakakapit siya sa batok nito

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 28

    KINAUMAGAHAN ay maagang gumayak si Richell. Suot ang bestidang puti ay lumabas siya sa kanilang silid ni Sais. Pansamantala silang nakatira sa malaking bahay ni Leo. "Are you ready?" Nakangiting tanong sa kanya ni Sais. Napangiti rin siya pagkakita sa gwapo nitong mukha suot ang white Armani polo shirt nito na pinarisan ng demin jeans at itim na sapatos. Tumango siya at hinaplos ang urn na dala. "Ready na.""That's good to hear," lumapit ito sa kanya at inayos ang kanyang buhok. "You're so beautiful, little kitten.""And you're so handsome," balik niya. Humalik ito sa kanyang noo bago siya inakay palabas. Balak sana nitong gamitin ang sasakyan nito ngunit mas pinili ni Richell na maglakad na lamang dahil gusto niyang namnamin ang sikat ng araw sa umaga."Wala pa ring nagbabago, maganda pa rin ang buhay probinsy," huminga siya ng malalim habang ipinapalibot ang tingin sa paligid, purong mga berde ang kanyang nakikita at nakakagaan iyon s

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 27

    MALAKI ANG PAGKAKANGITI ni Richell nang lumapag ang helicopter na kanilang sinasakyan sa malawak na hacienda ng dating amo na si Leo. Ngayon ang pagbalik nila dito isang linggo magtapos sabihin ni Sais na pupunta sila sa dagat.Sobrang nangungulila na siya sa hangin sa bukid, ang purong mga berdeng kahoy na halos bumabalot sa buong lugar, ang walang traffic na lugar at tahimik. Simpleng pamumuhay ang namimiss niya dahil sobrang magara ang naging buhay niya sa syudad.Unanh bumaba si Sais at napakunot ang noo niya nang idipa nito ang mga braso. "I will carry you.""Wag na," tanggi niya at akmang bababa na ngunit bigla siyang binuhat nito."Kakargahin kita dahil baka maputikan ang paa mo."Tinaasan niya ito ng kilay pero hindi maalis ang masayang ngiti."Ano ka ba sa putik ako pinanganak kaya sanay ako kahit lumangoy pa ako sa palayan wala lang sa'kin 'yon."Ang noo naman nito ang kumunot. "Bakit sa putik ka ipinangan

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 26

    MATAPOS MAGSIPILYO at maghilamos upang linisin ang mukha ay nadatnan ni Sais si Richell na hawak hawak ang mahabang buhok. Paulit ulit itong inaamoy ng dalaga at napapasimangot."What's the problem, little kitten?" Kahit papaano ay masaya siya sa unti unti nitong pagbalik sa dati, siguro'y nakakatulong ang palaging pakikipaglaro nito sa kanyang anak at pagkausap nito kay Syete. Madalas pa rin itong tulala ngunit hindi na umiiyak at nagwawala, nagsasalita na rin ito kapag kinakausap niya o sumasagot ng tango. "Mabaho," sagot nito habang inaamoy pa rin ang buhok. Natatawa siyang lumapit dito at hinaplos ang buhok nito. "Kailan ko huling naligo?""Kahapon pero naglaro kami ni Zam at may inilagay siya sa buhok ko."Tumango siya bago inamoy ang buhok nito. "The smell is fine. Hindi naman mabaho e." Mas lalo itong sumimangot. Kinurot niya ang ulong nito dahil sa panggigigil. "Come here, we will take a bath.""Dalawa ta

  • Castillion Brothers Series 6: Sixth Castillion    Chapter 25

    "AKALA NIYO papalagpasin ko lahat ng mga ginawa niyo. Devils don't deserve my conscience, assholes," napangisi siya at sandaling lumayo sa mga ito para tignan ang takot na mga mukha ng dalawa samantalang si Fabilon ay halos hindi na makadilat ang mga mata.Lumapit siya sa mesang ipinasok ng mga kapatid kung saan nakapatong ang iba't ibang bahay na maaari niyang gamiting pagpapahirap dito. Pinulot niya ang alcohol at itinaktak sa kanyang kamay. "Sa sobrang gigil ko sa inyong mga putangina kayo nadumihan ang kamay ko," aniya. Matapos linisin ang kamay ay nagsuot siya ng gloves upang hindi na muling mamantsahan ng dugo ang mga kamay."Nanggigigil talaga ako sa mga ungas na 'to," umalis si Gale sa pagkakasandal sa dingding at naiiling na lumapit sa tatlo. "Pasampal nga ako sa mga ito.""Go on," sagot ni Sais.Hinawakan ni Gale ang baba ni Fabilon at naiiling na tinalikuran ito. Ginawa niya iyong bwelo dahil sa muling pagharap ay malakas na sampal

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status