KABANATA 14
Simula noong araw na 'yon ay nabawasan ang awkwardness sa'min ni Yael. Nakakapag-usap na kami kahit hindi katulad ng dati. Pero okay lang 'yon sa'kin dahil kahit papaano, bumabalik na kami sa dati. Nabawasan man 'yung dating closeness, atleast hindi niya ako tinataboy palayo.
"YAEL!" malakas na tawag ko. Humabol ako sa kanya nang makita ko siyang papalabas na ng ateneo. Tumambay kase sila rito ni Kai. Hindi kasama si Cloud dahil hindi siya bakante ngayon. Nauna namang umalis si Kai dahil mas maaga ang pasok niya kesa kay Yael.
"Bakit?" tanong niya nang makalapit ako sa kanya. Tipid akong ngumiti, ang pogi talaga ng lalaking 'to.
"Date tayo." Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Noong isang araw ko pa pinag-i
KABANATA 15After that day, hindi ko na nakita si Yael. I didn't asked Kai about him pero nang narinig kong hindi niya rin alam kung nasaan ito, roon na ako nagsimulang mag-alala. Kai even told me na pinuntahan niya sa bahay nila 'to at tiningnan kung naroon ba, ang sagot lang ng mama niya ay nagpaalam si Yael na sa condo niya muna siya tutuloy. Mawawala na sana ang pag-aalala ko until Kai told me that Yael's condo is empty. Kahit anino lang ni Yael ay hindi niya nakita roon. He even asked the receptionist kung tumuloy ba si Yael doon pero wala."Where do you think he is right now, Frey?" tanong ko kay Freya. Siguradong asar na asar na 'to sa'kin dahil kanina ko pa siya tinatanong tungkol kay Yael kahit alam ko namang mag kasama kami simula noong nakaraan. "Uh...maybe sa bar? I do
KABANATA 16Days had passed but still no sign of Yael. Sa bawat araw na lumilipas na wala kaming balita sa kanya, mas lalong lumalala ang pag-aalala ko. Minsan nga ay naiiyak na lang ako dahil sa mga pumapasok sa isipan ko. Saan siya natutulog? Pumapasok pa ba siya? May pera pa ba siya sa wallet niya? Paano kung magkasakit siya?God, please take care of him."EMMA!""HUY IWAS!""DIZON!"Huli na nang makita ko ang papalapit na bola papunta sa'kin. Saktong pagpikit ng mga mata ko ay siya namang pagtama ng bola sa'kin.Aray.
KABANATA 17Lumipas ang maraming araw na sarili ko lang ang tinutukan ko. Bumalik na rin si Yael at nakakasama na uli siya sa'min. Tuwing siya ang pumapasok sa isipan ko, agad akong nag-iisip ng panibago para lang maiwasan na isipin siya.Simula noong gabing 'yon, narealize ko kung grabe na pala ako kadesperada para lang mahalin niya ako. Wala na rin akong pinagkaiba sa mga babaeng naikukwento ni Cade sa New York. Hindi nga ako nagpanggap na buntis, inalay ko naman ang pagkababae ko.Kung malaman ito ng mommy ko, paniguradong hindi lang sermon ang aabutin ko. Baka nga ipagdasal pa ako non at tanungin kung anong pumasok sa kaluluwa ko para gawin 'yon. Pero kahit ganon, wala akong pinagsisihan sa lahat ng sinabi ko dahil alam ko sa sarili ko na kaya kong gawin lahat 'yon.
KABANATA 18"Where are you going?" tanong ni mommy nung nakita akong paalis. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa."Mag-g-gym ka?" Tumango ako. Sports bra at dolphin shorts lang kase ang suot ko. Naka high ponytail ako at may dalang gym bag."Opo. Wanna come?" aya ko. Agad siyang umiling, tila ba isang masamang panaginip ang pag-g-gym."Thanks but no thank you. I almost died the last time I went to gym. Grabe, ang sakit ng lower back ko noon." Umiling-iling siya uli. Tumawa ako nang mahina, naalala ko 'yon. Halos murahin ni daddy 'yung dumbbell noong triny ni mommy na buhatin 'yon tapos natumba siya kase hindi niya kinaya."Okay. Gotta go, bye." Luma
KABANATA 19"Mommy, I'm going!" sigaw ko mula sa pinto. Tanging 'I love you' lang ang narinig ko sa kanya bago ako makalabas ng bahay. Susunduin ako ni Yael ngayon pero hindi rito sa loob ng subdivision, sa labas siya naghihintay. Hindi rin naman kilala ang sasakyan niya rito kaya hindi na kami nag aksaya ng oras na papasukin siya.Pagkalabas ko ng subdivision ay hinintay ko pa siya ng ilang minuto bago siya nakarating. Ibinaba niya ang bintana ng sasakyan at nakangiting bumati sa'kin."Hey. You look beautiful," puri niya sa'kin bago nakangusong tingnan ako mula ulo hanggang paa."Thank you." Hindi na ako naghintay ng sagot niya at pumasok na sa loob. Nang makaupo ako sa tabi niya ay sinalubong niya ako ng mapang-asar na tingin. Tumaas ang kilay ko.Bakit ganyan siya makatingin sa'kin?
KABANATA 20"Oh?" hindi makapaniwalang tanong ko."Yes! Grabe, how dare she accused me na inaagaw ko boyfriend niya? I don't even know her boyfriend's name!" naiiritang sigaw ni Freya.Mahina akong tumawa at umiling. Ibinalik ko ang tingin ko sa textbook ko at hindi siya sinagot."Pinagkalat niya pa sa twitter na I stole her boyfrien
KABANATA 21"Mommy, are you okay?" tanong ko nang makita kong nakangiwi siya. Agad na nagbago ang ekspresyon ng mukha niya at pilit na ngumiti."Of course. Bakit naman ako hindi magiging okay?" nakangiting tanong niya. Umiling ako bago ibalik sa tasa na nasa harapan ko ang paningin ko. Linggo ngayon kaya wala kaming pasok. Nandito kami nakatambay ni mommy sa terrace ng bahay. Wala silang lakad ni tita Menggay ngayon kaya nakapirmi lang siya rito sa loob.Tahimik akong uminom ng tea na nakalagay sa tasa bago inalala ang nangyari kagabi. Uminit ang pisngi ko. Tanghali na akong nagising kanina. Mabuti na lang at tanghali na rin nagising non sina Cloud. Tanging si Gavin at Yael lang ang nagising ng maaga.Pagkagising ko n
KABANATA 22 "ATENEO!!" malakas na sigaw namin. Nagpalakpakan kaming lahat bago umayos sa kanya-kanyang pwesto. "Okay team, bukas na ang laban natin. Okay lang kabahan, 'wag lang dalhin sa laban. Champion tayo last year kaya pag-igihan niya ulit ngayon. Kayang-kaya niyo 'yan. Fight!" malakas na sigaw ni coach. Sumigaw ulit kami at nag-apir sa isa't isa. Marami pang habilin si coach sa'min bago kami pauwiin. Bukas na ang laban namin sa UAAP. Hindi ko alam kung kakabahan ako o hindi dahil alam kong marami ang sumusuporta sa'kin. Sa'min. Wala akong kasabay pauwi dahil nag extend ng isang oras si coach sa training. Nauna sina Freya natapos kaya pinauna ko na rin siyang umuwi. Pagkarating ko sa bahay ay sinalubo