KABANATA 16

KABANATA 16

Days had passed but still no sign of Yael. Sa bawat araw na lumilipas na wala kaming balita sa kanya, mas lalong lumalala ang pag-aalala ko. Minsan nga ay naiiyak na lang ako dahil sa mga pumapasok sa isipan ko. Saan siya natutulog? Pumapasok pa ba siya? May pera pa ba siya sa wallet niya? Paano kung magkasakit siya?

God, please take care of him.

"EMMA!"

"HUY IWAS!"

"DIZON!"

Huli na nang makita ko ang papalapit na bola papunta sa'kin. Saktong pagpikit ng mga mata ko ay siya namang pagtama ng bola sa'kin.

Aray.