DISCLAIMER. This is a work of fiction. The names, characters, businesses, places, events and incidents in this story are purely the work of fiction. All characters appearing in this work are fictitious. Any resemblance to real people, living or deceased, is purely coincidental.
DO NOT PLAGIARIZE THIS WORK. Plagiarism is the representation of another author's language, thoughts, ideas, or expressions as one's own original work. It is not in itself a crime, but like counterfeiting, fraud can be punished in a court for prejudices caused by copyright infringement, violation of moral rights, or torts.OCTOBER 2021— enjoy reading, lil'ies. :)··································································································································Hellios' POVNahihilo man ay pinilit kong imulat ang aking mga mata, ngunit iyon ay natatakpan ng isang piring. May busal ang aking bibig, nakagapos ang mga kamay at paa. Pinuno ng katanungan ang aking isipan.“Are you guys awake?” Isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa atensiyon ko.‘No... No, it can't be her.’ I stated at the back of my mind. Pamilyar man sa pandinig ang kanyang tinig, pinilit kong iwaglit iyon sa aking isipan. Hindi niya magagawa sa amin iyon.Tinanggal niya ang busal sa bibig ko. “Are you comfortable, Hellios?” She whispered.“Pakawalan mo kami!“ Isang sigaw ang umalingawngaw sa buong silid.“Wahahahaha, ang tat*nga n'yo kahit kailan, mukha bang papakawalan tayo n'yan?”“T*ngina ano na naman 'to? Kalagan mo'ko hahambalusin kita ng dos por dos!” Matapang na hamon ng isa pa.“Tulong! Kiwashi! Pakawalan mo ako kung sino ka man, please, I need to meet Kiwashi.”“Tulungan n'yo kami! Parang awa n'yo na pakawalan mo kami!”“Shut the f*ck up, that won't help.”Iba't ibang komento ang naririnig ko. Napuno ng tinig ng pagmamakaawa ang silid. I tried to move. Pero masyadong mahigpit ang pagkakatali sa akin.‘Think, Hellios. You have got to get out of here.’I heard a sudden gasp. “B-Bakit? No... no let me go! Wala akong ginawang masama sa'yo!”Lalong napuno ng kuryosidad ang aking isipan. Maya-maya pa'y tinanggal n'ya ang piring ko. Bumungad sa akin ang kaniyang pigura na agad kong ikipinanlumo. Hindi ko sukat akalain na magagawa niya ito.‘What happened to you?’ I wanted to ask her that, but I could utter nothing. I was more worried than scared of her.Lumingon ako sa gawi nila. There I saw Eos, hindi pa siya gumigising. Panay ang pagtulo ng dugo mula sa kaniyang ulo. And then, there was Nix, beside her is Lincoln, followed by Klare, Selene, Dianex, then Crimson. Pare-pareho kaming halos sugatan. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa ganito.Paano nga ba kami humantong sa sitwasyon na ito?flashback...“Guys bilisan n'yo naman! Ayaw ko abutin ng gabi sa biyahe.” Pagmamadali ni Psyche, nobya ni Harris. “Ang init-init! Bilisan niyo.” Iritableng dugtong nito.Napailing na lamang si Harris at ibinigay sa akin ang susi ng van.“Mauuna na kami sa camp. You wait for the others. Make sure you don't leave anything nor anyone behind. Ikaw na ang bahala rito.” He instructed.“Mag-iingat kayo HAHAHAHA!” Tugon ko.Naiiling na umalis si Harris at inakbayan ang nobya niya papunta sa van nila. This reunion is actually for Harris' and Psyche's wedding. Everything is going as planned.*BEEP! BEEP!*Isang busina ang pumukaw sa atensyon ko. Agad na lumapit sa akin si Calista at sabay namin sinalubong si Crimson. She just got out from her maroon Chevrolet Volt. She was wearing a beige pencil cut, topped with a white long sleeves and a beige blazer jacket. Mukhang kagagaling lang niya sa opisina.Nagmamadaling naglakad s'ya patungo sa amin. Nakakunot na ang noo, halatang hindi gustong dumalo. But she has no choice, hindi naman niya ako matitiis eh. I let out a soft smile. Ang lakas ko talaga sa kaniya.“This better be worth it, I just cancelled my meeting with Mr. Matsumoto.” Crimson said in annoyance.Ikinatawa naman iyon ni Calista. “Chill, you'll enjoy it. That's a promise.” She smiled and looked at me. “Right, Hellios?” Calista asked me, and I agreed.Nauna nang maglakad si Calista pabalik sa hotel na s'yang tinutuluyan namin at nag-asikaso ng mga gamit.“I missed you, Crimson.” I genuinely smiled at her.Agad naman s'yang napangisi. “Namimiss ako ng lahat Hellios, ako lang 'to.” Tugon niya, nagyayabang.With that, we both laughed. I assisted her to her room para makapaghanda. Pumasok na rin ako sa sariling kwarto at inayos ang mga gamit na dadalhin. Nauna na sina Hadean sa tutuluyan namin upang mag-ayos sa venue. We ate lunch and at exactly 2pm, we made our way on the road.Panay ang kwentuhan at tawanan namin sa loob ng kotse. Harris sent me the location, hindi mahirap hanapin ang lugar. We're staying at a rest house in Mabini, Batangas. Owned by Estevan, he planned this reunion. He's actually the one in charge on the couple's wedding. It's a 2-hour drive from Manila, so we should be there before it gets dark. Ako na ang nagmaneho, being the only guy in the group. Crimson could do it, but she's tired from work so I let her rest.I glanced at her and smiled a bit.Gusto kong matawa sa itsura niya. Tahimik nga siya kapag tulog pero hindi mukhang anghel. Nakakatakot matulog! Nakakunot ang noo at nakabusangot. HAHAHAHA!“Pati ata sa panaginip, may kaaway. Tsk tsk.” Bulong ko sa sarili at iiling-iling na natawa.All was going well until I felt a bump in the car. Hindi ko iyon pinansin hanggang sa nagsunod-sunod ito. The car seems to have a problem. I was starting to lose control. Nagsisigawan na sila. Nagising si Crimson at agad na napakapit sa inuupuan.“Ahhh! Ayoko pa mamatay!”“Hellios do something!”“I am!”Sari-saring reaksyon ang narinig sa loob ng kotse pero itinuon ko ang atensyon ko kung paano kami hihinto. I hit the breaks but it won't clutch. F*ck!“Damn it! Bakit ngayon pa?!” Inis na sigaw ko habang sinusubukan pa rin gawan ito ng paraan. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang patutunguhan ng sasakyan.“Ughh!” We all grunted when the van hit the railings. Half of the car was now out of the road. One wrong move and we'll fall into the cliff.“Walang gagalaw.” My voice was shaking. But I need to calm them down. The creaking sound of the car scared us even more, knowing that we are in the brink of death.“Kailangan ko makaalis dito!” Dianex yelled and started to move.“N-No! No, Dia stay still--!!”It was too late. The car fell and we ran into the cliff full of trees.The last thing I remembered was Crimson's hand holding onto mine until we hit a huge tree, before I fell unconscious.end of flashback...“Look at you guys, you all look pathetic.” Saad ng babae sa harap ko.“Malala na ang kalagayan ni Eos, we need to get her to the hospital. Tell us why we're here and let's get this over with! Please!” Nix exclaimed, worry filled her face.“Alright, para maging patas, I'll tell you why you're here. We're going to play a game.”Calista stated while holding onto her bat and swung it hard. She smirked when she saw how we reacted. Fear. The demon feeds on fear. And the more we are frightened, the more it gets stronger.“In this game, I get to decide whether you win, or you die. Hawak niyo ang kapalaran ninyo, kaya sana handa kayo. Play wisely, I hope you brought luck with you because you are gonna need it. Get ready to draw your cards. Let the games, begin!”⚘ little ⊹ lies ··································································································································WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Calista's POV“Pakawalan mo kami!” Sigaw ni ate Nix.“Wahahahaha, ang tat*nga n'yo kahit kailan, mukha bang papakawalan tayo n'yan?” Lincoln sarcastically asked. Tsk, always with her foul words.“T*ngina ano na naman 'to? Kalagan mo'ko hahambalusin kita ng dos por dos!” Maangas na hamon ni Klare. ‘Eh kung siya kaya ang hambalusin ko?’“Tulong! Kiwashi! Pakawalan mo ako kung sino ka man, please, I need to meet Kiwashi.” I scoffed after hearing her statement. ‘Marupok, dapat kitang unahin.’“Tulungan n'yo kami! Parang awa n'yo na pakawalan mo kami!” I laughed to myself. ‘Aw, I'm sorry Dianex. You will have to bare with it a little more longer.’“Shut the f*ck up, that won't help.” Crimson. Hah! I stared at her, obviously pissed off. ‘The goody two shoes.’Tulog pa si Eos, mukhang napalakas ang pagkakauntog n'ya. ‘Poor thing.’ And lastly, Hellios. I stared at h
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Harris' POV“Dre, are you sure we should leave the rest to Hellios?” Tanong ko sa katabi kong si Knythe bago muling lingunin si Hellios sa 'di kalayuan. He was just standing there, watching us walk away, wearing his smile as always. I sighed at the sight.“He'll be fine. Ayaw niya rin umalis na hindi nakakarating si Crimson. You know how he cares for her. Besides, kanina ka pa inaaya niyan oh.” Tugon n'ya at inginuso ang nobya kong si Psyche. I chuckled at his statement.Muli kong nilingon si Hellios at huminga ng malalim. ‘They will be fine.’ I stated at the back of my mind, trying to convince myself. But something is really bothering me.“Chineck naman lahat ng sasakyan ano?” I asked him again. Napatawa na lamang nang bahagya si Knythe at pinaupo ang anak na si Bullet sa loob ng sasakyan.“Stop being such a worrywart and hop in.” He said in assurance. I sm
Harris' POVNasa living room kami ngayon ng resthouse na tinutuluyan namin. Nakayuko ako't hindi mapakali habang si Psyche ay nakaalalay sa akin.Pauli-uli sa harap ko si Hadean, nag-aalala sa maaaring kalagayan ng pinsan niya. Knythe is checking up on Crimson, who is unconscious at the moment. May mga galos din siya at makikita mo ang kapaguran sa kanyang mukha. Halos lahat kami rito ay puno ng pagtataka at kinakabahan. Sari-saring mga tanong ang namuo sa aking isipan. Mga katanungan na nais kong masagot. Sumasakit ang ulo ko sa kaiisip kung bakit ganito ang kalagayan ng kaibigan namin.‘I knew it. I knew something was wrong pero hindi ko sinunod ang nararamdaman ko. P*nyeta!’ Inis na singhal ko sa aking sarili.Agad kaming nabuhayan nang marinig ang pag-ubo ni Crimson. Luminga-linga muna siya sa kanyang paligid at bigla na lamang napaluha.“Crimson, ayos ka lang ba?” Nag-aalalang tanong ni Estevan.Nagpumilit umupo ang dalaga. She grunted and held her head because of her sudden actio
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Crimson's POV“Meet me in hell, Hellios.” Saad ko habang ngiti ay nakakubli sa aking labi. Tumitig akong muli sa kalangitan na binabalot ng kadiliman. Puno ng mga bituin na nagbibigay ningning sa langit, at buwan na nagbibigay liwanag sa gabi.Take out the stars and the moon, and we are staring at a space. A total void. With nothing to see, and nowhere to go to. Unti-unti akong nakaramdam ng pagod, bumigat ang talukap ng aking mga mata dala ng labis na panghihina dahil sa nangyaring trahedya. It has been forever since I felt such peace. Or at the least, it's how it feels. I let myself sleep on that dark place, letting my worries go.“Hmm... ” napadáing ako nang makaramdam ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. Nilalamig ako, ang hinala ko'y wala akong saplot maski isa ngunit sa kabila ng lamig ay nakaramdam ako ng kakaibang init sa aking katawan.Masarap,
Crimson's POV“What are you doing there, Bullet?” Tanong ko sa bata at naupo sa kama, sa tabi niya. He was holding a book and was really focusing his attention on it.“I'm reading a book po.” He replied without taking his gaze off of the book. Nagpigil naman ako ng tawa nang makitang baliktad ang librong binabasa niya. It was a picture book of the story Little Red Riding Hood.“What happened in the story?” I asked him.He pointed at the book. “This is a tree po, tita Crimson.”“Mhm-hmm, and then?” I urged him to continue while brushing his hair softly.“And then, Daddy and I picked apples from the tree.” Maikling tugon niya.I bit my lower lip and let out a soft chuckle.“Really? You were in the story too? What about tita, nand'yan din ba ako?” Tanong ko na ikinatango niya nang paulit-ulit. He flipped the pages, seems like he's trying to find something on the book.“This is you po, Tita. Because Daddy said you're a grandma.” He cutely said while pointing at the picture of the Grandma,
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Psyche's POVNapasipol ako habang sinusundan ng tingin ang papalayong pigura ni Crimson. Tumayo na rin si Lore at nagpaalam upang magpahinga. Naiwan kami sa lamesa at nagtuloy sa pagkain.Kinagabihan ay nagtungo na sa kani-kanilang silid ang mga kasama namin. Hindi pa rin ako pinapansin ni Harris simula noong mangyari 'yong sa van.Agad akong namula sa isipin na iyon.“Harris? Hindi ka pa ba tapos?” Sigaw ko dahil kanina pa siya sa banyo. But all I heard was low grunts and heavy breaths.“Tsh, nagsolo pa nga. Hindi ka makakaisa ngayon.” Saad ko sa sarili at nahiga na sa kama upang makapagpahinga.Maya-maya lamang ay naramdaman kong may humihimas sa aking hita, marahan at dahan-dahan niya itong pinisil pataas sa aking pang upo.“Hmm..” munti kong halinghing nang haplusin niya ang aking kaselanan.Pinatihaya niya ako nang ayos at pinagparte ang aking mga binti
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Crimson's POVI ended up on my bedroom. Nahiga ako sa kama at tumitig sa kawalan. I want to hurt Lorelei. I want to make her suffer so bad, to the point she will regret that she even existed.I'm going mad in this place. Hindi ako makakilos nang maayos. Hadean is such a pain in the ass. She had the police investigate the incident. Tsk!“But I shouldn't worry. They won't find anything. I mislead them... right?” Tanong ko sa sarili at tumayo para humarap sa salamin. Nagpauli-uli ako sa harap ng salamin habang kagat-kagat ang aking kuko.Napatigil ako at tumitig sa repleksyon ko.“You seem unsure of your actions.” I talked to myself in front of the mirror. “No! I'm sure... I'm sure.” Pangungumbinsi ko sa aking sarili.Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin. I immediately got a white blanket and covered the mirror before laying down at the bed.“Stop being so par
WARNING. This work is not suitable for young audiences. Matured and explicit contents are expected ahead. Read at your own risks.Crimson's POVPagkalabas ko ng warehouse ay agad hinanap ng aking mga mata ang pigura ni Yxe.Ikinatawa ko kung paanong iika-ika siyang tumatakbo papalayo. Hila-hila ang isang palakol ay sinundan ko siya.“Tulong! Tulungan niyo ako!” Paghingi ng saklolo ni Yxe.Nagdire-diretso ito sa loob ng madilim na kakahuyan. Tanging buwan lamang ang nagbibigay liwanag sa malamlam na gabi.Agad kong ibinato sa kaniya ang palakol na hawak ko at tinamaan naman siya sa likod na ikinasigaw niya.’Sapol.’“AAARRRGHHH!”Pinilit niyang gumapang ngunit nabigo siya. Dali-dali akong lumapit sa kinaroroonan niya at umupo sa harap niya.“Tsk tsk, you look awful from this angle, Yxe.” Saad ko habang sinisipat ang kalagayan niya. Tumayo ako at tinitigan kung gaano kalalim ang pagkakabaon ng palakol sa likod niya.“T-Tama na... Pakawalan mo na ako...” Pagmamakaawa niya na ikinatawa ko.