Chapter 4 Survival and Hope

Huminto ang bus na sinasakyan nila sa isang maliit na bayan malayo sa mga kabahayan, itinago nila ang bus sa likod ng makakapal na puno, inayos din  nila ang mga damo para hindi mapansing nandoon sila, baka kasi may mga katulad nilang survivor na magnakaw sa mga kagamitan nila.

They would be happy kung hindi masasamang tao ang makakasalubong nilang survivor, ngunit sa panahon ngayon mahirap magtiwala.

Napatingin-tingin si Nyx sa mga puno habang dala-dala ang lubid na kinuha niya sa mall kanina.

Konti nalang at didilim na, kumakain narin ang mga kasamahan niya ang iba naman ay nagbibihis.

"Para saan yan?" Tanong ni Roxy sakanya

She climed the tree beside her, eksperto niya itong inakyat gamit ang lubid at naupo sa mataas na sanga, pagkatapos ay itinali niya ang katawan sa puno para hindi mahulog.

"Wag mo sabihing sa taas tayo ng puno matutulog Nyxie!" Gulat na sigaw ni Roxy dahilan para maagaw nila ang pansin ng iba.

Nyx just wave her sword at nakapikit na sumandal sa puno.

"Seryuso ka ba talaga dyan?" Hindi makapaniwalang tanong ni Roxy sa kaibigan.

One of her classmates Liam tap her shoulder, "Rox, Nyx never tells a joke."

Bagsak ang balikat niyang napatingin sa mga kasama niyang nagsimula ng humanap ng mga puno.

Agad siyang nagbihis ng madulas na brown na jeans, iyon kasi ang pinili nina Asha para daw hindi basta-basta mahawakan, pinaresan niya ito ng sleeveless na puti at pinatungan ng leather jacket na brown.

She smile when she remember her bestfriend outfit, magkatulad na magkatulad sila kulay itim ngalang ang napili ng kaibigan. Agad na isinout niya ang brown na boots at nilagay ang baril niya sa gun  holder belt na suot niya sinuksok niya rin sa binti niya ang dagger niya.

"Roxy tabi na tayo, dito ka sa taas ko kaharap ni Nyx."

Napatingala si Roxy ng may tumawag sakanya, and there she saw Asha smiling sa iisang puno lang sila ni Nyx kaya naman ay umakyat din siya doon.

"Hey, Nyxie!"

"Sleep Rox, ihuhulog kita."

She pouted her lips at her, masyado talagang maldita ang isang yon.

"Good night!"

_______

Umaga na kaya naman everyone is busy packing thier things, napaunat-unat si Nyx habang tinitignan ang mga kasama.

"Where do we go next?" A husky yet barritone voice caught her attention

"I don't know siguro sa ngayon kailangan mo na nating magliwaliw hanggang sa makahanap ng tulong." Sagot niya sa tanong nito

"Tommy, natawagan mo  na ba ang pamilya mo?"

That question totally make all of them froze, lahat sila nakalimutan nilang may pamilya pa silang nasa malayo dahil sa nangyari.

"Oh my God!"

"Oh shit!"

Everyone become panic but not her, napapikit siya at nagsalita dahilan upang mapahinto sila sa mga ginagawa.

"Don't bother to call your family." She said

"What? Are you insane?" Clyde shouted

"Then go call them, kapag hindi niyo na sila makontak ano ng gawin niyo? Magpapakamatay nalang din?" She said coldy

Call her harsh but it's also for their own good, ayaw niyang mawalan sila ng pag-asa dahil akala nila patay na ang mga magulang nila.

"All we need to do for now is to survive, and pray that they're safe and sound." Huling saad niya at nauna ng sumakay ng bus

All of them silent at unti-unting napatango, Asha smile when she hears those words from her.

"She's really an ideal leader," Damon whispered

"I heard that Blaze, but you're right." Asha teased him

"Tsk."

___________

Ilang oras na din ang lumipas simula ng nagsimula silang maglakbay, si Ace ang nasa driver seat ngayon nasa likod naman nito si Roxy at nakahandang pumalit.

Patuloy lang  siya sa pagmamaneho ni hindi nga niya alam kung saan na sila na punta.

"Nyx, wala na tayong gas." Ace announced

Parang nagising ang lahat galing sa pag-iisip sa narinig, again they started to panic.

"Mga ilang metro pa bago tayo maubusan ng gas?" Austin asked

"400 meters nalang."

"Itabi mo sa may malaking bahay." Usal ni Nyx na agad namang sinunod ni Ace.

"Anong gagawin mo?" tanong ni Asha dito pero imbis na sumagot lumabas ito ng bus.

"Nyxie bumalik ka nga dito masyadong delikado dyan sa labas." Saway ng kaibigan niya

"Mas delikado kapag naabutan tayo ng gabi dito." She answered

Napalinga-linga siya at tumitingin sa paligid. She found an air-condition van na kasya ang labing-anim katao, pinuntahan niya ito at tinignan kung may susi ba, and luckily meron.

The tank is also full, ini-start niya ito and luckily gumagana pa ito.

"Ilang tao ang kasama natin?" She asked

"Labing Lima lahat."

Napangiti siya ng makitang tamang-tama lang yon para sa kanila.

"Bumaba kayo dito, ilagay niyo ang mga importanting gamit sa likod, bring your weapons dito muna tayo sasakay."

They're busy transferring thier things when they hear something from a far. Napatingin silang lahat doon at laking gulat nila ng may napansing paparating na nasusunog na bus na ngayon ay sinusundan ng maraming halimaw.

"N-Nandyan na sila!"

"Faster!"

"Pasok na kayo!"

Dali-dali silang pumasok sa loob ng van at pinaharurot naman ito agad ni Ace paalis.

Nakahinga sila ng maluwag, ng mawala na sa mga mata nila ang bus but they freeze when they found someone is missing.

"F*ck na saan si Cassandra?" Tanong ni Lisa

Agad na napatingin si Nyx kay Meah ng makitang umiiyak ito.

"Hey! Meah answer me!" Halos pasigaw na nasaad Lisa dito.

Lisa, Meah and Cassandra are best of friend like her and Roxy, at alam ni Nyx kung gaano kasakit ang mawalan ng kaibigan.

"Itigil niyo ang sasakyan, balikan natin si Cassandra." naiiyak na sigaw nito

Napatungo  nalang silang lahat dahil sa nangyari,gustuhin man nila alam nilang wala na siya sa mga oras nayon.

"What? Bakit ayaw niyong bumalik? Akala ko ba walang iwanan bakit iniwan niyo si Cassandra?!" may bahid ng  sakit ang boses nito

"Ano n- "

*pak!*

Isang malutong na sampal ang umalingaw-ngaw sa loob ng van, nagulat ang lahat ng makita ang ginawa ni Meah sa kaibigan.

"Stop please, pinili niyang magpaiwan hindi siya iniwan!" She cried

"A-Ano, Bakit?"

"She saw her mother in one of those creatures."

Natahimik ang lahat sa narinig, tanging ang mga hagulgol at iyak lang ng magkakaibigan ang maririnig sa boung byahi.

Hindi namalayang napaiyak na din si Nyx she silently wipe her tears, habang tinitignan ang natatanging larawang meron siya sa pamilya niya.

Hindi niya din alam kung anong gagawin niya kapag nakita niya ang isa sa kanila na kasama na ng mga halimaw.

"Isang buhay na naman ang nawala at wala man lang akong nagawa." Bulong niya sa sarili.

______

Pagkatapos ng mga nangyari, Nyx and her comrades decided to stop in the police station, kailangan nilang makahingi ng tulong bago pa man maubos silang lahat isa-isa.

Napahinto sila sa isang police station, katulad ng inaasahan nila sobrang tahimik nito at wala na ni isang tao ang natira.

Agad na bumaba si  Nyx sa sasakyan nila, sinundan ito ni Knight at ni Roxy.

"Let's go."

Sinilip muna nila kung may panganib bang nag-aabang sa loob ngunit purong kadiliman lang ang nakikita nila.

"Papasokin na natin." Suhistiyon ni  Roxy  na agad namang sinang-ayunan ng kaibigan

Dahan-dahan at tahimik nilang pinihit ang door knob nito, agad silang napatakip ng ilong ng isang masang-sang na amoy ang bumugad sa kanila.

Ginamit ni Nyx ang cellphone niya pang-ilaw sa boung paligid. Tinignan nila ang bawat sulok ng lugar hanggang sa dumapo ang ilaw nila sa isang taong nakatayo na nakatalikod sa kanila.

"Sir?" Tawag ni Roxy dito

They hold their weapon tightly when they heard no response from him.

"Sir? Ayos ka lang?" This time Nyx asked him

Dahan-dahan silang lumapit dito, at muntik na silang mapasigaw ng bigla itong humarap.

"Oh shit!" Rox cursed when the infected man began to attack her.

Walang pinalagpas na sigundo si Damon at sa isang kisip mata lan ay nakabulagta na ito sa sahig.

"Oh God, Rox are you okay?"

Roxy gasped some air bago tinanguan si Nyx, napatingin siya sa taong ngayon ay nakabulagta na sa harap nila.

"What is him?" Wala sa sariling tanong niya

Nyx laughed in a sarcastic tone, "Bampira yan Rox."

"Tsk, wag ka nga!" Saway ni Roxy sa ka malditahan ng kaibigan

"Napansin mo din pala." Usal ni Damon na umagaw ng pansin ni  Nyx

"What do you mean?"

"Kanina, look at him Nyxie kanina hindi niya tayo sinugod ng basta-basta kahit nag-ingay tayo kahit nasa labas pa tayo, and look at his appearance he seems normal duguan lang siya at may gas-gas." Lintaya ng kaibigan niya dahilan para mapaisip siya.

She look at the corpse carefully, hanggang sa isang tinig ang pumutol sa pag-iisip niya galing sa isang radyo na nasa gilid.

"Attention, attention! This is Luis Recto Ocampo the Philippines elected president, kung meron mang mga survivors na nakarinig saakin, stay safe and alive hahanapin namin kayo,  kung nasaan man kayo give as a sign so that we can found you. Again this is Luis Recto Ocampo your president."

"Let's get out of here, kunin niyo nalang ang lahat ng pwede nating magamit." Saad niya at na agad namang sinang-ayunan ng dalawa

Bumalik sila kaagad sa Van na sinakyan nila, at dinala ang radyo na nakuha nila doon.

"What happen? Nakahingi ba kayo ng tulong?" Agad na bungad ni  Niza sa kanila

They shake thier head as an answer, napatingin siya sa mga kasamahan niya.

Bakas sa mukha ng mga ito ang kawalan ng pag-asa, at hindi niya alam kung paano pagaanin ang loob nila.

"Don't worry makahingi din tayo ng tulong, sa ngayon we need to survive no matter what."

Napangiti nalang siya sa sinabi ng bestfriend niya kahit papaano nakatulong ito para gumaan ang atmospera sa boung lugar.

"Saan na tayo papunta?" Tanong ni  Liam

"We need to find a safe place, may narinig kami galing dito kanina.." she paused bago ipinakita ang isang wireless radio communication system.

"He introduce himself as the president of the philippines, at ang sabi hinahanap na nila tayo at may magliligtas saatin all we need to  do is to keep safe and sound, hanggang sa mahanap nila tayo." Saad niya na umani ng iba't ibang reaksyon

"Totoo? Sa wakas at may hahanap na din saatin."

"Maliligtas na tayo!"

"Salamat naman."

She smiles when she saw their face brighten.

"For now, kailangan nating pumunta sa lugar kung saan tayo madaling mahanap." Saad ni Roxy at pinaandar na ang sasakyan paalis.

Napasandal si Nyx sa nakasaradong bintana ng kotse, hindi maalis sa isip niya ang nangyari kanina, labis siyang nangamba sa ideyang naglalaro sa isipan niya.

"That man, nasa isipan mo parin?"

Napatingin siya sa taong nasa tabi niya, napalinga-linga muna siya sa mga kasama niya bago sumagot, karamihan sa mga ito ay natutulog at ang iba papikit palang.

"Don't worry just lower your voice." He added

"Sa tingin mo paano tayo humangton sa ganito?" She asked him

"I don't know, maybe some accident happen." He answered casually

"Ganun ba."

"Why? May iniisip ka pa bang dahilan?" Tanong nito

She sighed before answering his question, " Aksidente? Sana ganun nga, hayst iwan I just feel that something is wrong lalo na sa lalaking nakita ko kanina, I mean his different from all infected that we already encountered, para lang siyang ordinaryong tao kung titignan ang nag-iba lang ay ang mga mata niya na katulad ng iba. Wala siyang sugat kundi kalmot lang na naging dahilan kung bakit siya nagkaganun, nakakalito lang kasi isipin kung bakit iba ang naging reaction ng virus sa kaniya para itong ginawa sa iba't ibang layunin. Wierd right?"

Napatitig ang binata sa kaniya bago sumagot, "Baka nagkataon lang, you're just overthinking things, magpahinga ka muna mawawala din yan."

Napahugot siya ng malalim na hininga, may punto naman kasi ang binata siguro nga nagkataon lang ang lahat at masyado lang siyang nag-aalala.

"Yeah right."

Napapikit nalang siya at pilit kinalimutan ang  nangyari.

"Sana nga nagkataon lang lahat, kung hindi man mas lalo lang akong mahihirapang magtiwala, I can't risked my friends lives ."