Share

Chapter 6

The mobile phone rang as Luis ease the car onto the road, he automatically smiled when he reads Anna Huffman’s name on the caller ID and informed her that he was fine and that he was on his way to meet her.

Anna was his partner to investigation and they have been working together for the past years, he was actually thankful of having Anna to be his partner to investigate the princess of Jalil’s case which Luis finds intriguing in some ways he couldn’t explain.

Luis parked outside the station, and cut the call as he reached the main entrance.

It proved to be a hectic morning for him, there was paperwork requiring attention, data to enter into the computer, and several phone calls from people who are in need of their help and services.

Being in the law enforcement have proved to be a very tiring job for Luis but it has also proven to be exciting in some ways, there is no doubt that needs to be made that he indeed loved his job and he vouched to be in service for as long as he can.

“Hey…”

Luis was busy fixing his uniform and removing the un-imaginary dirt on it when a familiar voice called for him from outside his office door.

He automatically smiled as he saw Anna barged in without even waiting for his approval.

“Hey back.”

He greeted.

“So, kamusta ang naging lakad mo kagabi?”

Tanong nito na may baluktot na pananagalog, Anna was like him too, they both have Filipino mothers except that his father was American and Anna’s from London.

Sa madaling sabi ay pareho silang dugong pinoy na napadpad sa Paris para doon na manirahan at mag trabaho bilang mga mahuhusay na alagad ng batas.

Halos sabay lamang silang nakapasok sa training ni Anna at sabay ring pinalad na makapasok sa serbisyo, dahil pareho silang magaling ay hindi pumayag ang departamentong kanilang kinaaaniban na huwag silang mag sama sa bawat misyon.

Luis was good when it comes to covert surveillance and investigation that made his way to a much higher rank while Lieutenant Anna Huffman caters more on technology, she was more on to computer forensic which their officials believed to be the reason why they have to work together.

There have been countless cases Luis and Anna solved together, ang iba ay mga simpleng kaso lamang naman tulad ng simpleng kidnapping, buy bust operations and the list goes on and ibang kaso naman na nagawan nila ng paraan ay saksakan ng hirap lalo pa at kung sadyang magagaling ang mga taong sentro ng kanilang imbistegasyon at sa kasamaang palad ay kabilang ang kaso ng prinsesang si Kitana Dawn Yousaf Al-sayed doon.

“Mukhang maayos naman.”

Luis finally answered. Anna’s eyebrow creased and Luis knew exactly why.

His partner never takes a simple answer to every question she asks.

It irked him to have to explain his every move to his partner especially when it comes to the cases they are following.

For Luis, his partner’s simple questions actually meant ‘tell me everything that I need to know’.

Naiiling na nag lakad pa lapit sa kanyang lamesa si Anna para lamang ilapag ang isang kulay brown at makapal na sobre na sa tantsa niya ay mukhang alam niya na ang laman.

“These are the photos of princess Kitana Al-Sayed taken before she left her house at Le Marais to last night’s event, nasa loob din ang mga litratong mag kasama kayong nag punta sa penthouse mo sa La Ville Lumiere.”

Mabilis ang pag sasalita at tila inis na sabi sa kanya ni Anna, bahagya naman siyang napangisi dito saka dinampot ang ibinagsak nitong envelope sa kanyang lamesa.

“Cut the game Luis and tell me why you are together, bakit ka kumilos ng hindi ko alam?”

Galit sa sermon nito sa kanya, nag kibit-balikat lamang naman si Luis at hindi na lamang nag salitang binuksan para isa-isahing tingan ang laman ng envelope na iyon.

Luis’s eyes turned dark the moment he opened the envelope and saw the beautiful face of the burglar to whom he had a little game last night.

His lips automatically formed a sweet smile.

Oh hell… Kahit sa litrato ng magandang dalaga ay hindi niya magawang alisin ang tingin.

“Luis!”

Anna called almost shouting, agad namang bumalik ang atensyon niya rito at agad na bumungad sa kanya ang kunot na kunot nitong noo.

Muli pang napangiti si Luis saka nag salita.

“I am doing my own investigation Huffman.”

He informed her.

“Why?”

Luis just shrugged.

“To know more about the culprit. You know what, I still can’t believe na siya ang taong iniimbistigahan natin ngayon, I mean she’s pretty…”

Sandali siyang natigilan saka muling napangiti.

“No, she’s beautiful. If I were to be honest I’d say that she’s the most beautiful woman I have ever seen.”

Tila wala sa sariling sabi niya saka muling nalipat ang tingin sa kanina pang hawak na litrato ng prinsesa.

He heard Anna Scoffs as she shown evident disgust to what she heard from Luis’s mouth.

“Look at every pictures Harrington.”

Utos sa kanya ng babae na agad naman niyang sinunod.

Halos mukha ni Kitana lamang naman ang naroon, ang iba ay mag isa lamang ito habang ang iba naman ay may mga kasamang kapwa rin myembro ng alta sosyedad na kinabibilangan nito.

Lalo lamang lumaki ang kanyang ngiti nang makita ang huling litratong naroon.

It was him and the princess, kissing at his penthouse’s loan last night.

Wala sa sariling mas lalo lamang lumaki ang ngiti ni Luis, nagawa niya pang haplusin ng marahan ang mukha ng dalaga sa naunang litratong hawak niya, hindi maipaliwanag ang ganda nito, tila ito isang anghel na hinding hindi kakayaning gumawa ng kasalanan sa iba.

Ganun pa man ay alam niyang kabaliktaran ng tunay na pagkatao nito ang ipinapakita ng maamo nitong mukha.

Luis knew that Kitana was dangerous, fabulous, beautiful, glorious yet very dangerous.

Luis thought from the very first time he’d seen her face that Kitana was indeed the live meaning of the old phrase ‘face that can sink a thousand ships’.

She was absolutely gorgeous and she kissed him last night.

Agad na nawala ang malaking ngiti sa mga labi ni Luis nang maalala ang ginawang panunuhod at pag tapak sa kanya ng magandang prinsesa kagabi matapos ang halik na iyon.

“Gorgeous, sexy and dangerously playful, Princess Kitana Dawn Yousaf Al-Sayed of Jalil, you are a glorious mess.”

Naiiling na bulong ni Luis saka ibinaling ang tingin kay Anna na masamang masama na ang tinging ipinupukol sa kanya.

Kitana woke up with a start, the images of vivid from the space of few seconds that she was prepared to swear they were real.

Luis Harrington’s dark and threatening eyes haunted her dreams for no valid reason known to her.

Mariing napapikit si Kitana saka pilit na bumangon mula sa malambot na kamang kanyang hinihigan at pilit na kinapa ang maliit na ilaw na nasa tabi ng kanyang kama.

Muli siyang napapikit nang lamunin ng liwanag mula roon ang kaubuan ng kanyang silid saka pilit na sinanay ang mga mata sa liwanag.

“God’s teeth, what a disturbing dream.”

She whispered as her eyes shifted to a digital clock that’s been sitting on her bedside table for so long as she can remember.

The numbers on the digital clock relayed the time nine-o-five.

Kitana grunted out of dismay, it was very unlikely to her to wake up this late, she was way too focused on waking up as early as she can and start her day out right.

Handa na sanang bumangon ni Kitana para salubungin ang umaga nang tumunog ang cell phone niyang kasamang naka patong sa kanyang bedside table.

Agad na nawala ang pangungunot ng kanyang noo nang makitang numero mula sa Pilipinas ang rumehistro sa maliit na screen niyon, excited na sinagot ni Kitana ang tawag at mas lalo lamang lumaki ang kanyang ngiti nang marinig ang malambig na tinig ng kanyang tita Venice.

“Hi sweetie, how are you doing?”

Aunt Venice greeted.

“Great tita, except that I over-slept. It’s already five past night and I haven’t even started my day yet.” Kitana lamented making her beloved aunt giggle.

“Walang masama ang mag pahinga paminsan minsan, Kitana.

How was the party?”

Kitana sensed the excitement to her aunt Venice’s voice.

She instantly rolled her eyes when she remembered that her night have been ruined by some guy that even to her dreams followed her.

“Ugghh it was a nightmare tita.”

She answered.

“Was it?”

Aunt Venice asked intrigued.

“Am I allowed to ask why?”

“Well there was this someone…”

Halos pa bulong niyang sabi.

“Was this someone that we are talking about is a boy?”

Muling napa irap si Kitana na tila ba kaharap niya lamang ang kausap sa kabilang linya.

And a boy? Oh no he’s absolutely not.

“No tita, he’s a man. Lieutenant Luis Harrington was a man.”

Sabi ni Kitana na nanlalaki pa ang mga mata.

Nobody will dare to say that Luis Harrington was a just a boy, he was a man, a very sexy one.

Kitana thought as an unconscious smile started to form from her lips.

Her lips…

Wala sa sariling nahawakan ni Kitana ang sariling mga labi saka lalo lamangnapa ngisi nang maalala ang malalim na halik na pinagsaluhan nila ng gwapong pulis kagabi.

“Are you still there sweetie?”

Muling nabalik ang atensyon ni Kitana sa kausap sa telepono.

“Yes, sorry I was spacing out. Anyway yeah, he is an officer that’s been following me for months.”

She informed.

“Following?”

Bakas sa boses ng kausap ang pag aalala na siya namang ipinag-kibit balikat lamang ni Kitana. “Well yeah, apparently I am his subject of investigation for the burglary that’s been happening here.”

Balewala niyang sabi.

Kitana never viewed that Harrington was a threat in fact she sees him as a playmate.

A playmate…

Kitana grinned playfully as she envisioned the man, his painfully handsome face, strong jaw, and his dark eyes that haunted her sleep.

Kitana groan unconsciously as if she felt his strong muscular arms wrapped around her waist, and his soft playful lips covered hers.

‘You kissed him first’

A tiny voice taunted.

Agad na nanlaki ang kanyang mga mata at tila wala sa sariling natutop ang bibig.

“Holly hell, I kissed him first, geez ano na lang ang sasabihin ng hambog na iyon?”

Halos pa sigaw niyang sabi na tila ba nakalimutan nang may kausap pa siya sa telepono.

“You kissed who?”

Gulat na tanong ng kanyang tita Venice mula sa kabilang linya.

“Harrington, anyway he knew that I was the burglar who’s been victimizing everyone here tita. But it’s okay I can handle this mess, I have to go, love you.”

Muli ay balewala nanaman niyang sabi saka hindi na hinintay ang sasabihin ng kausap at basta niya na lamang itong pinatayan ng telepeno.

“What’s happening to you Kitana, kalimutan mo ang hambog na iyon!”

Sermon niya sa sarili saka kumilos na para ituloy ang na udlot na pag bangon.

The darkness of the night fuelled Kitana’s urge to turn her mission in to success, crept behind the wall, she was careful not to make any noise that will call for anyone’s attention from the mansion like house of Adira Marqueza.

Kitana was wearing a black tight suit that’s made of latex, it was too tight that it hugged her perfect curve but then the suit made Kitana move smoothly and without a hustle.

Kailangang ganoon ang maging ayos niya para nga naman walang maging sagabal sa bawat kilos niya, kailangan niya rin ng dobleng pag iingat dahil kung hindi ay paniguradong tapos ang maliligayang araw niya oras na mahuli siya.

Maging ang kanyang mukha ay natatakpan din at tanging ang mga mata niya lamang ang nakikita.

Ilang sandali pa siyang nag tago sa isang sulok ng malaking pader ng mansion ng mga Marqueza at nang maka kuha ng pagkakataon ay mabilis siyang kumilos para akyatin ang mataas na pader na iyon.

Kitana almost curse out loud when a sight of a security guard have startled her, she let out a sigh of relief as the guard didn’t even noticed her presence.

Mabilis ang kanyang pag kilos na agad na nilapitan ang gwardya, marahan niya itong kinalabit mula sa likuran at hindi na binigyan ng pagkakataong makita siya dahil mabilis siyang umikot para bigyan ito ng isang malakas na sipa, agad namang bumagsang ang gwardya.

Kitana smiled devilishly as she continued to move closer to the house.

Countless numbers of guards have gathered in and out of Adira Marqueza’s mansion and Kitana wasn’t here for them.

Isa lamang ang sadya niya sa lugar na ito, at iyon ay ang mamahaling emerald stone na nakuha ni Adira sa isang auction event nito lamang nakaraan.

Kitana grinned playfully as she made her way inside the mansion and to the vault where she presumed to be the location of the stone, muntik pa siyang mapasipol nang bumungad sa kanya ang naka laser security na kwartong kinaroroonan ng bato.

Mukhang mas madali ang inasahan niyang pag bubukas ng vault kaysa ang kakailanganin niyang tripling pag iingat para makuha ang sadya niya. “Let the game started, blow this thing Kitana.”

She whispered as she let out a playful grin.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status