Third person point of view
Habang ang mga kalahok sa battle royale ay isinusugal ang kanilang mga buhay para makamit ang korona ang mga tao naman sa isang silid sa University of Trealvale ay pawang nagkakasiyahan at nagdiriwang.
"Sa wakas ay mapapasakin na rin ang trono," ani ng ginang sabay simsim sa kaniyang basong may lamang wine kasabay nito ang pagpalakpak ng kaniyang mga kasamahan.
"Headmistress, totoo ba na nasa loob noon ang tunay na prinsesa?" tanong ng isang ginang at kasunod nito ay napuno na ng bulong-bulungan ang buong silid na siyang nagpawala ng ngiti sa mukha ng headmistress.
"Siya ngang tunay. Ngunit huwag kayong mabahala dahil hindi na siya makakalabas doon ng buhay," ani niya at nagbalik ang ngisi sa kaniyang labi. "O kung sino man sakanila," pagpapatuloy niya.
Napatayo ang isang ginang sa tinuran ni headmistress. "Anong ibig mong sabihin? Wala ni isa sa
I have no idea kung ilang minuto na akong naiyak and I don't care. Why is he not waking up?! I tried every possible way but none of it worked! I need to find Miranda. She's the only one who can help Acheron. I get up and glance at Acheron for the last time before paving my way to find Miranda.Hahakbang na sana ako palayo nang may marinig akong tumawa. I heard that laugh twice or thrice and I will not forgot how it sounds. Acheron. Paglingon ko sa kinalalagyan niya ay nakatayo na siya at pinapagpag ang buhangin sa kaniyang katawan."You should've seen your face," he said in between his laughter. Naikuyom ko ang kamao ko sa sobrang galit. Nakukuha niya pang tumawa pagkatapos ng kalokohang ginawa niya?! Did he not know how frustrated and devastated I was earlier?! I thought he's dead!I threw death glares at him. Sinugod ko siya and punched the laughter out of him."Do you think that's funny?! I panicked! I
Third person's point of view"Headmistress, they successfully annihilated all of their enemies," pahayag ng kararating lang na kawal sa punong tagapangasiwa na ngayon ay nakatunghay sa kabuuan ng kaniyang unibersidad.Naikuyom ng headmistress ang kaniyang kamao sa balitang inihayag sa kaniya ng kaniyang taga-sunod. Hindi niya lubos akalain na magagawa nilang tapusin ang lahat ng kanilang kalaban. Siya mismo ang personal na pumili ng mga kalahok at sinigurado niya na ang karamihan sa mga 'yon ay laban kay Tanisha. Ang isinagawang unang labanan ay para lang masabi na may batayan ang pagpili niya sa mga ito. Tunay ngang ma-utak ang headmistress."Papuntahin mo dito si Azura, pronto!" Nagitla ang taga-sunod sa ginawang pag-sigaw ng headmistress kaya naman ay dali dali itong umalis upang tawagin si Azura. Si Azura ay isa sa mga makapangyarihang Wrucudian at isa rin sa tapat niyang taga-sunod at ito lamang ang m
"Ita, quis suus volens sacrificandum esse praecipiunt?" Nagkatinginan kaming lahat sa huling sinabi ni Theran. I don't know much about that language but somehow, I understand it.Who's willing to sacrifice? "Ako na."Lahat kami ay napatingin kay Lucille. She looks like she made up her mind already. She's about to step forward when Lucian quickly grabbed her arm."Nababaliw ka na ba, ha?!" singhal niya sa kaniyang nakakatandang kapatid. He looked pissed and worried at the same time."This is the least thing I can do at isa pa wala na akong pamilya dito kaya dapat ako na ang magsakripisyo."Awtomatiko akong napitingin kay Lucian dahil sa sinabi ni Lucille. He's flustered. There's a hint of pain and sadness in his eyes.He sneered and let out a mocking laughter, "Wala ka ng pamilya? Eh ano ang tingin mo sa akin?" may hinanakit na
My eyes were fixed at Elizabeth. I can't believe my eyes. She's actually here, in a flesh. I want to yell at her and be mad at her for abandoning me but I just can't. I know better now. Instead of lashing out my anger, and disappointment I ran towards her and hugged her tight.She wrapped her arms around me and let out a soft laugh, "Now, that's new. Since when did you became a hugger?" she asked in a playful tone."I hate you," I muffled. I don't mean what I said and I know Elizabeth knows that. I'm so happy she's here. And I need to hear her explanations."Everyone please be seated," Elizabeth order as soon as we broke the hug then motioned her hand at the chairs. Naupo kami sa kani-kaniyang upuan. I settled at the chair in front of Elizabeth.Elizabeth tapped her fingers at the table, "Now.. where do I begin?" she asked herself.Humalukipkip ako sa kinauupuan ko at nagsalita. "Bring me
Kasalukuyan kaming nakatayo ni Acheron sa harap ng isang kwadra kasama si Mattheus. Mataas ang bakal na bakod nito at napapalibutan ng malalagong halaman. Gumawa si Mattheus ng susi na gawa sa yelo gamit ang kaniyang mana at pagkuwan ay binukasan na ang pinto ng kwadra."Pumili na kayo ng gagamitin niyo sa inyong paglalakbay," utos ni Mattheus.Iginala ko ang paningin ko sa buong lugar. Kumunot ang noo ko nang mapansing puro kabayo ang laman nito. I mean obviously kase nga kwadra ito pero 'yan ang sasakyan namin? Hindi ako marunong magpatakbo ng kabayo! And the last time I checked I hate riding horses. I feel like I can't entrust them with my life.Lumingon ako kay Mattheus at tinignan siya ng nagpapaawa. "Wala bang kotse dito?" nakangusong tanong ko. Ghad! Baka hindi pa kami nakakarating sa pupuntahan namin ay lasog lasog na ang katawan ko. 'Yon nga lang umangkas ako kay Marchessa sa kabayo ay muntikan na akong mahulog eh
And we soar aloft into the sky. I shrieked and tightened my grip when we ascend to the sky. Napapapikit ako sa tuwing humahampas ang hangin sa mukha ko. Tumingin ako sa baba at halos malaglag ang puso ko nang makita kung gaano na kataas ang lipad namin. I'm not afraid of heights but damn my heart is pounding so fast it would came out of my chest if it isn't for my ribs. I'm used of climbing tall buildings wearing nothing sort of protection aside from harness but this is different. Way different."Not bad for a beginner."Napalingon ako sa gilid ko at nakita si Acheron na prenteng naka-indian seat sa ibabaw ng kaniyang dragon habang ang mga kamay naman niya ay magkapatong sa kaniyang malapad na dibdib.Napaismid ako. Nagpapasikat ba siya? Edi siya na sanay sumakay ng dragon. Tch.'Let's go get your mother. Follow me.'Mabilis siyang lumipad at halos malaglag ako
Acheron's point of view"Let the battle.. commence!" The audience cheered wildly with a hunger to see blood.I looked at my opponent. His stances are firm and unwavering. From the look of his built, he shows off an impression as someone who can tear you from limb to limb with just his hands. I tried so hard to compose myself and I'm lying if I say I'm not worried. I really am worried not just for myself but for Tanisha mostly.I saw him clenched his fist as if preparing himself to attack.I've never been to a fight with a malveillante before so I don't know what to expect. Well expect the worst and hope for the best.I can feel an icy cold sensation flowing through my veins as I lift my hand and forged a sword made from ice. We never break our eye contact. We're just staring at each others eyes with a face void from any emotion. This is not a great time to look vu
Makalipas ang ilang oras ay sa wakas narating na rin namin ang kabilang dulo ng dagat. Ang akala ko ay aabutin pa kami ng ilang taon dito eh. Mabuti na lang at napabilis kami dahil sa sagwan na galing sa mga malveillante. Hindi nga iti pangkaraniwan gaya ng sabi ni Acheron.Wala sa sariling nangingiting napahawak ako sa aking mga labi. I can still feel the warmth of Acheron's lips against mine. Mabilis akong umiling at pilit na inaalis sa isip ko ang imahe naming dalawa na magkalapat ang labi. Namumula nanaman ako. Nawala ang ngiti ko at napalitan ng pagka-irita nang maalala ko ang sinabi niya. Hinalikan niya lang ako para hindi ako huminga. Right. Hindi ko dapat bigyan ng malisya."Tatayo ka na lang ba d'yan?"Napatingin ako kay Acheron na nakahilig sa malaking bato habang nakahalukipkip. Damn. He looks breathtakingly attractive even with those wounds and bruises. Hindi na niya suot ang kaniyang armor suit kaya kitang-kit