“IS YOUR FRIEND YOU MEET LAST NIGHT A GUY?” inulit ni Anastasia ang tanong niya sa kambal. Aslan couldn't answer immediately because he was thinking of a reason to tell her twin sister.
Hindi naman sa ayaw niyang itanggi sa kambal na lalaki nga ang kinita at sumundo sa kaniya kagabi. Hindi rin naman siya takot kung ano ang iisipin nito kasi kahit naman aminin niya na si David nga iyon ay tiwala naman siyang hindi magbabago ang tingin ni Anastasia sa kaniya. Iniisip lang ni Aslan na ayaw niyang sumagot sa tanong nito sa kaniya dahil hindi naman na mahalaga ang isasagot niya dahil tapos nang nangyari iyon kagabi, nagtatampo na sa kaniya ang kambal niyang si Anastasia at hangga't maaari ay ayaw niya ng dagdagan pa ito.“Hindi mo naman siguro iniisip na hindi sagutin 'yong tanong ko 'no?” ramdam ng binata ang paniningkit ng mata ni Anastasia ng sabihin iyon. “I'm asking. Kambal mo ako.”“It doesn't matter if who I was with last night aMAAGANG gumising si Aslan para maaga rin siyang makapasok sa trabaho upang masimulan ang mga nag-aantay sa kaniyang ibabawa ng lamesa na inatang na naman ng ina. Dahil nga natanggap niya ang text message ng sekretarya na iba't-ibang schedule niya para sa susunod na tatlong linggo bago ang launching at releasing ng Callenreese Wine. Maraming deadlines ang naghihintay sa kaniya upang makapagpasa ng trabaho, at kaliwa't kanang meetings na dapat niyang puntahan. Pero dahil alam ni Rosee na hindi siya umaattend sa gano'ng uri ng trabaho, sigurado ang binata na ito ang pupunta para sa kaniya.I'm starting to feel bad for Rosee dahil sa kaniya palagi bumabagsak ang mga trabaho kong hindi ko gustong gawin. I mean alam naman na kasi ni Mama ayaw ko ng mga meetings pero she keeps on sending me on everywhere. Bumuntong hininga si Aslan ng makarating siya sa A&J Beverage. Sakto naman na maraming ng empleyado ang nasa front desk at mga maintenance na naglilinis.
NAKABABA na si Aslan sa cafeteria ng kumpanya ng ina. Hindi na siya nag-abala pang lumabas dahil marami pa siyang trabaho na kailangan tapusin sa opisina niya at iniisip niyang mahihirapan lang siyang makabalik agad kung sa labas pa siya kakain. He grabbed his tray full of foods and seat at the empty table he had seen near. Nauna na siyang bumaba kay Rosee dahil inaasikaso na nito ang pagpapadala niya ng peace offering sa kambal.“Sure, eating alone is kind of boring.” he murmured to himself. Sinimulan niya ng kumain dahil sigurado naman siya na maya-maya ay nandiyan na ang sekretarya at sasabayan siyang kumain.Halos patapos na siya sa tanghalian ng umupo si Rosee sa tabi niya na may tray na dala pero tanging sandwich at kape lang ang laman. Nagtataka siyang nag-angat ng tingin para tignan ang sekretarya.“You're only eating that?” Aslan asked his secretary. Tumango naman si Rosee.“Your orders are on their w
“CALLENREESE Wine is made up of 50% grapes and is a diabetic friendly drink. So the advantages of drinking a cup of this wine was to reduce the sugar for next 48 to 72 hours which, a normal wine can last for only 24 hours within the body of a diabetic person or a healthy one.” sinasalaysay ng team leader ang components ng produkto ng ina. “And we are trying to eliminate any possible disadvantage of the wine, including the any other risk to health of the drinker. Syempre, may note rin po tayo sa wine. Hindi po 'yon nakakalimutan.”“And the shipment?”“Ah, the shipments and deliveries are already discussed with the CEO and she already signed it.” medyo nahihiya pa ang team leader na ka-meeting ngayon ni Aslan. Napatingin naman siya kay Rosee dahil wala naman itong nasabi sa kaniya tungkol doon. “So we didn't discuss it here since it was already on process.”Tumango-tango naman siya at sumenyas
KINABUKASAN, hindi niya alam kung anong oras na siyang nagising. Basta nagising na lang siya dahil sa sunod-sunod na katok na natanggap mula sa labas ng kwarto niya. Dali-dali siya bumangon para mag-asikaso dahil sikat na sikat na ang araw at dumiretso sa loob ng kaniyang cr. Napasarap yata ang tulog ko kaya pakiramdam ko ay tinanghali na ako ng gising. Shit. I have so many things to do! Mabilis na lang naligo si Aslan para makalabas na siya sa kwarto at masimulan ang trabaho niya.Malaking tulong talaga na nag-request ang binata sa ina upang magpagawa ng kwarto sa loob ng opisina niya dahil hindi na niya kailangan umuwi at maghikahos kapag ganitong oras siya nagising at tambak pa ang trabaho. Nakibihis na siya at tanging salamin na lang ang isusuot kaya lumabas siya ng kwarto ng hindi pa inaayos ang basang buhok.Bumungad kay Aslan ang nakangiting si Rosee habang inaayos ang lamesa niya para sa susunod at sisimulan niyang set na trabaho na irereview.
NAIIRITA si Aslan pagkapasok niya sa elavator pababa para puntahan si David. Ni hindi niya nga alam kung saan siya nito dadalhin para sa pananghalian nila. Buti na lang pala sana at nakalimutan kong pupuntahan niya ako. Sa dami kong trabaho na nakatambak, ayaw ko na talaga lumabas at sayangin ang oras ko imbis na itutuloy ko na lang ang trabaho ko habang kumakain. Fuck! You're really annoying me, dumb fuck. Pinikit na lang ni Aslan ang mata niya para ikalma ang sarili dahil naiirita talaga siya.Binulsa niya ang kaliwang kamay sa pants niya pagkabukas ng elavator. Wala na nga sigurong thirty minutes ang lunch break niya, dahil no'ng nakarating si Rosee at sabihan siya ng lunch break ay hindi pa siya titigil sa pagtatrabaho at hindi pa niya mapapansin ang oras. Naglakad si Aslan palabas ng kumpanya, bawat madadaanan niya ay binabati siya na nginingitian naman niya pabalik. Nasilaw na lang siya at napaso ang balat dahil sa init ng araw. Aslan glance everywhere to f
“CAN I be the boyfriend that you think might work?” tanong ni David. Paubos na ni Aslan ang pangalawang ice cream niya na para sana kay David ng maramdaman niya ang paa nito sa ilalim ng lamesa na dumikit sa kaniyang hita.“Only if you could be more open.” Aslan composed his self and smirk. “Or like at least can answer my questions.”“Spicy,” David chuckled. Ang paa nito na nakadikit sa kaniyang paa ay humagod pataas hanggang hita niya na parang may pinapahiwatig. Aslan stilled. Natawa naman ang nasa harap niya ng makita ang reaksyon niya. “And your pronounce? What was your pronounce?”Pumikit ng mariin ang binata para ikalma ang emosyon dahil sa malikot na paa ni David na patuloy pa rin humahagod at dumidikit sa kaniyang paanan at hita. Pero hindi siya nagpatinag, sumagot siya. “Isn't it obvious? I'm a man.” Aslan met David's gaze and smirk. “Although I met someone, a guy
HINDI na siya lumingon para tignan ang pag-alis ni David dahil narinig naman na niya ang tunog ng sasakyan nitong papaalis. Inayos niya na lang ang suot na salamin at buhok na nagulo dahil sa halikan nila ni David kanina. Papasok na siya sa kumpanya ng ina pabalik sa opisina habang hawak ang labi niya at nakangiti. Ngayon ko lang nakita ang gano'ng emosyon ni David at mas bagay pala sa kaniya kung gano'n palagi ang reaskyon niya.Binati ulit ang binata ng mga empleyado na madadaanan niya pagkapasok niya sa loob ng elevator paakyat. Binulsa niya ang kaliwang kamay habang nakahawak pa rin sa labi ang kanan nang mapansin niya ang sariling repleksyon sa salamin ng elevator. Nakita niya ang sarili niyang nakangiti habang hawak ang labi na medyo mamula-mula. Natatawa na lamang siya dahil sa nakita dahil hindi niya rin alam kung bakit gano'n na lamang ang reaskyon niya ng makita ang mukha ni David na nakatawa na hindi peke.Palagi niya kasi itong napapansin l
KINAUMAGAHAN, luckily maaga siyang nagising para mag-asikaso ng kaniyang sarili at masimulan agad ang trabaho. Hindi na rin niya hihintayin ang pagdating ni Rosee at kusa na lamang siya magsusimula para maaga rin siya matapos ang makapagpahinga na agad. Dahil hindi pa nga nagsisimula ang working hours ni Aslan ay ramdam na agad niya ang stress sa buong araw kakatrabaho.I promise, after these week I'll make sure to take my break from work. Hindi ko na muna iisipin 'yong mga mag-aapply, sila na muna ang bahala roon. I'm so done. Ang nasa isip ng binata habang inaayos ang neck tie niya sa harap ng salamin sa loob ng kaniyang cr. Napansin na rin niya ang sinasabi ni David na napabayaan niya na raw ang sarili. Well, honestly speaking. Hindi naman siya mali sa sinabi niyang 'yon, I feel like I lose some weight. And I even got a darker bags under my eyes. Ito na nga ba ang sinasabi ko, I'll pamper myself well after these hell month! Urgh!Inayos niy