Home / โรแมนติก / Diffuser Love หอมกลิ่นรัก / Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 27

Share

Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 27

last update Last Updated: 2025-10-29 13:03:34

Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 27

ตอนนี้ที่บ้านฉันมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาเพิ่มสองคน คือคุณคริสตินที่แทบจะเรียกได้ว่าเต็มใจหอบกระเป๋าเสื้อผ้าหนีตามฉันมา ส่วนอีกคนคือออสก้าที่คาร์โลว์บอกว่า พอรู้ว่าเขาจะกลับบ้านก็ขอกลับมาด้วย เพราะว่างแล้วไม่มีที่ไป ทำให้ทั้งสองนั่งอยู่บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามฉันและกำลังกินข้าวเย็นกันอยู่

อาหารที่น้องชายสั่งมาจากสวนอาหารเป็นอาหารไทยทั่วไป รสชาติไม่ค่อยจัดจ้านนักเพราะคุณคริสตินไม่ค่อยทานรสจัดเท่าไหร่ ระหว่างที่กินข้าวกันอยู่นั้น จานข้าวของฉันเต็มไปด้วยอาหารหลายอย่าง ทุกคนต่างพากันแย่งชิงตักกับข้าวมาใส่จานให้ จนฉันแทบกินไม่ทัน

“หยุดตักมาเถอะนะ กินไม่ทันแล้ว ขอร้องค่ะ” ถึงกับต้องร้องขอความเห็นใจ คุณคริสตินเมื่อได้ยินฉันขอก็พยักหน้าเข้าใจไม่ได้บังคับตักอาหารให้ ส่วนน้องออสก้าก็ขานรับสั้น ๆ แล้วนั่งกินข้าวต่อ

“คาร์ลพอค่ะ”

“อันนี้อร่อย” ต่างจากน้องชายที่ยังไม่หยุดตักกับข้าวให้สักที และเป็นเพราะคนที่ยังดื้อดึงคือน้องชายของตัวเองฉันถึงได้ปล่อยผ่าน อยากตักอะไรมาให้กินก็ต้องยอมเพราะเข้าใจว่าน้องอยากดูแล แต่บางทีพี่สาวคนนี้ก็กินไม่ทันอะนะ

“พี่กินไม่ทันแล้วค่ะเด็ก”

“อ้อ โอเ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Diffuser Love หอมกลิ่นรัก   Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 39

    Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 39“แล้วพี่ก็ขอยืมเงินมันอะนะ” เสียงน้องชายทวนถาม ก่อนจะสำลักน้ำออกมาโขลกใหญ่หลังจากได้ยินฉันเล่าเรื่องเมื่อสองสามวันก่อนให้ฟัง“ใช่สิ จู่ ๆ มาชวนลงทุน แล้วยังถามถึงที่ดินเราอีกอะ มันแปลกเกินไป” เล่าให้น้องฟัง จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเวลรู้เรื่องที่ดินฉันมาจากไหน ทำไมถึงได้มุ่งตรงมาแบบนั้น อีกอย่างเรื่องที่เขาโกหกว่าเพื่อนฉันก็จะร่วมลงทุนกับเขาน่ะ เพื่อนฉันด่าเวลยับเลยเพื่อนทั้งสองคนของฉันเกลียดเวลจะตายไป ไม่มีเหตุผลข้อไหนเลยที่เพื่อนจะร่วมลงทุน อีกอย่างสองคนนั้นก็มีธุรกิจของตัวเองมากมายไม่สนใจสิ่งที่เวลพูดหรอกนะ“ตลกอะ ฮ่า ๆ ๆ”“หน้าเหวอเลยตอนที่พี่บอกว่าพี่เป็นหนี้แล้วขอยืมเงินเขาน่ะ”“สมน้ำหน้ามัน หวังว่าจะไม่มายุ่งกับพี่อีกนะ”“อื้อ ขอให้เป็นแบบนั้นเหมือนกัน” อีกอย่างฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเขาแล้วยังไงล่ะ ไม่อยากเจอหน้าด้วยซ้ำ เห็นแล้วหงุดหงิดไปหมด“แล้วนี่ พี่คริสล่ะครับ”“ไปทำงานน่ะ โด

  • Diffuser Love หอมกลิ่นรัก   Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 38

    Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 38ภายในร้านอาหารแห่งหนึ่ง...เพื่อนทั้งสองคนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อเห็นคุณคริสตินเดินเข้ามาพร้อมกับฉัน ไม่เพียงเท่านั้น เขายังช่วยเลื่อนเก้าอี้ให้และดูแลฉันเป็นอย่างดี ฟ้าใสตกใจ ฉันเข้าใจได้ แต่ยัยชื่นใจนี่สิ… ก่อนหน้านี้ก็เคยเจอแล้วแท้ ๆ ยังจะทำหน้าตื่นอยู่อีก หรือว่านี่เป็นการตกใจแทนฟ้าใสกันนะ?“ขอไปรับโทรศัพท์หน่อยนะครับ เดี๋ยวกลับมา” ทันทีที่คุณคริสตินกระซิบเบา ๆ ข้างหู พร้อมกับหันหน้าจอโทรศัพท์มาให้ฉันดู ฉันพยักหน้ารับอย่างเข้าใจโดยไม่ต้องเอ่ยอะไรเพิ่มเติม แต่แทบจะในทันทีที่เขาเดินออกห่าง เพื่อนทั้งสองก็หันมาจ้องหน้าฉันอย่างจดจ่อ ราวกับเฝ้ารอจังหวะนี้มาเนิ่นนาน“ยังไงไหนเล่า”“เล่ามาเดี๋ยวนี้” ทั้งชื่นใจและฟ้าใสต่างเร่งเร้าให้เล่า แต่ว่า...“เล่าอะไรล่ะ?” แกล้งถามอย่างไม่เข้าใจ“ก็แกกับแฟนแก ไปเจอไปรู้จักกันได้ยังไงเล่ามาให้หมดเลยนะ” ฟ้าใสที่เพิ่งกลับมาอยู่ที่ไทยรีบถามอย่างไม่เชื่อเมื่อได้ยินว่าฉันและคุณ

  • Diffuser Love หอมกลิ่นรัก   Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 37

    Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 37จากนั้นฉันก็ตัดสินใจว่าจะเข้าไปหาเพื่อนที่โรงงาน เพื่อคุยเรื่องสัญญาเครื่องหอมกลิ่นใหม่ที่จะสั่งผลิตและสั่งกลิ่นเดิมเพิ่ม ส่วนคุณคริสตินฉันถามแล้วว่าเขามีงานไหม เขาก็บอกว่าไม่มีและยืนยันที่จะไปพร้อมกับฉัน เอาเถอะ วันนี้งอแงตั้งแต่ตื่นนอนแล้ว จะพาเขาไปด้วยก็แล้วกันนะคะ“เรียนถึงกี่โมงล่ะวันนี้?”“ไม่เกินบ่ายสามครับ แต่เดี๋ยวให้เพื่อนไปส่งที่คอนโดฯ เลย”“อ้าว แล้วรถ?”“เดี๋ยวใช้รถมอเตอร์ไซค์แทนครับ คนสวยไม่ต้องห่วงนะ” เจ้าเด็กรีบบอกขณะที่เรากำลังเดินไปขึ้นรถ และมีป้ากระถินทำความสะอาดบ้านอยู่“จะขับเองเหรอคะ?” ก่อนขึ้นรถ คุณคริสตินก็เปิดประตูด้านหน้าไว้รอ ฉันถึงได้ถามอย่างสงสัย“ใช่ครับ ขึ้นมาเร็ว แดดร้อน” อีกฝ่ายบอกแบบนั้นก็ไม่คิดที่จะขัดใจ ยอมขึ้นไปนั่งบนรถอย่างว่าง่าย กระทั่งเริ่มออกเดินทาง คนมีเรียนก็ร้องขอจะซื้อกาแฟก่อนเข้าคณะ“พี่ขอรอบนรถนะ” บอกน้องชายเสียงเบาขณะที่รถหยุดจอดที่หน้าร้านกาแฟ&ld

  • Diffuser Love หอมกลิ่นรัก   Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 36

    Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 36กว่าที่เราจะคุยกันเข้าใจก็ใช้เวลานานพอสมควร ฉันนอนอยู่บนเตียงหลังใหญ่ เครื่องปรับอากาศเปิดทำงานพร้อมกับผ้าม่านหนาที่ถูกดึงมาปิดกั้นแสงสว่างจากด้านนอก การพักผ่อนครั้งนี้ไม่ใช่แค่ฉันที่หลับเพราะฤทธิ์ยา แต่ยังมีคนตัวโตอย่างคุณคริสตินที่ขยับขึ้นมานอนซ้อนหลังแล้วกอดฉันไว้แน่น ๆ ให้ชิดกับตัวเขา โดยที่ไม่กลัวว่าจะติดไข้หวัดจากฉันเลยสักนิดคนที่มีปัญหานอนไม่ค่อยหลับนั้นหลับสนิทส่วนฉันก็หลับลึกไม่ต่างกัน เราทั้งคู่หลับพักผ่อนอยู่นานหลายชั่วโมงก่อนจะรู้สึกตัวตื่นเพราะอยากเข้าห้องน้ำ นั่นจึงทำให้ฉันค่อย ๆ แกะมือปลาหมึกของคนที่หลับลึกออกจากตัวเองแล้วเดินเข้าห้องน้ำ จากนั้นก็เดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือตัวเองก่อนจะย่องออกจากห้องนอนเพื่อลงไปที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน ภายในห้องนั่งเล่นตอนนี้มีคาร์โลว์นั่งทำอะไรบางอย่างกับแท็บเล็ตอยู่ ซึ่งฉันเองก็ไม่รู้ว่าน้องชายกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เหมือนกัน“อ้าว ตื่นแล้วเหรอครับ?”“อื้อ ตื่นแล้ว กลับมานานหรือยังล่ะเรา?” ระหว่างที่ถามก็เดินไปนั่งบนโซฟา&ld

  • Diffuser Love หอมกลิ่นรัก   Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 35

    Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 35สถานการณ์ภายในบ้านในเช้าวันถัดมานั้นไม่ต่างจากเมื่อคืนเลยสักนิด ฉันที่ยังไม่สบาย เสียงแหบแห้ง น้ำมูกไหล ตัวร้อนมีไข้ พอตื่นขึ้นมาตอนหกโมงเช้าก็รีบเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว ก่อนจะหยิบแก้วเก็บความเย็นติดตัวลงมาด้วย แล้วไปเติมน้ำเปล่าที่ห้องครัว ตั้งใจจะเอาน้ำกลับขึ้นไปด้วยอีกสามขวด เพราะสองขวดที่น้องชายเอามาให้เมื่อคืนหมดเกลี้ยงแล้วแต่ไม่ทันได้คิดว่าพอลงมาถึงห้องครัว จะเห็นใครบางคนยืนทำอาหารอยู่ ฉันไม่ได้ทักหรือถามอะไรเขา ต่างจากคนตัวสูงที่รีบเดินเข้ามาหาพร้อมกับแสดงท่าทีเป็นห่วงเป็นใย“เป็นยังไงบ้างครับ ไปหาหมอไหมพี่พา...”“...” ไม่คิดจะฟังให้จบ ก็เดินขยับหลบไปตักน้ำแข็งใส่แก้วจนเต็มจากนั้นก็เติมน้ำเปล่าลงไปในแก้ว ทำเหมือนอีกฝ่ายไม่มีตัวตนแม้เขาจะยืนอยู่ห่างจากตัวเองเพียงแค่ไม่กี่ก้าวเท่านั้น“ไม่สบายไม่ใช่เหรอ? โอเค ๆ ไม่ได้ว่าครับแค่ถามดู” คนที่ตั้งใจจะแย้งรีบเงียบเสียงไปแทบจะทันทีเมื่อถูกฉันปรายตามองอย่างไม่ชอบใจ“เดี๋ยวถือขึ้นไปให้ครับ&rdquo

  • Diffuser Love หอมกลิ่นรัก   Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 34

    Diffuser Love หอมกลิ่นรัก 34ประโยคแสนเรียบง่ายของน้องชายทำให้ฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่เลย เพราะความจริงแล้วพวกเราต้องเจอหลายเรื่องที่ไม่คาดคิด เช่น การสูญเสียทั้งพ่อและแม่ในช่วงวัยที่ยังไม่พร้อมรับภาระชีวิต แต่ถึงกระนั้น เราสองพี่น้องก็พยายามช่วยเหลือกันและกันอย่างเต็มที่ พี่นิดาเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งที่เราได้พึ่งพาในทุกเรื่อง เพราะเธอเคยทำงานกับแม่มาก่อน จึงช่วยดูแลพวกเราได้ในหลาย ๆ อย่าง เราสองคนเลยรักและเคารพพี่นิดามาก ๆ เธอเปรียบเหมือนพี่สาวคนโตและญาติคนเดียวที่เหลืออยู่ของเราพ่อกับแม่จากไปโดยที่ไม่ได้ร่ำลา วันนั้นฉันจำได้ว่าพ่อกับแม่พาเราสองพี่น้องไปที่หัวหินเพื่อพักผ่อน รวมถึงชวนพี่นิดาไปเที่ยวด้วยกัน และใช้เวลาพร้อมหน้ากับครอบครัวอย่างมีความสุข หลังจากที่พ่อลาออกจากงานที่ญี่ปุ่นเพื่อกลับมาอยู่กับเราที่นี่ แต่ความสุขนั้นกลับจบลงอย่างรวดเร็วเพียงแค่ข้ามวันไม่นานหลังจากที่พวกเรามาถึง มีคนมาหาพ่อกับแม่ ท่านบอกว่าเป็นเพื่อน และชวนพวกท่านไปดูพระอาทิตย์ตก ฉันไม่เข้าใจหรอกว่าเหตุการณ์นั้นหมายถึงอะไร แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักพักใหญ่ พี่นิดาก็วิ่งกลับมาอุ้มเราสองคนพี่น้องขึ้นรถแล้วขับกลับมาที่กรุง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status