CHAPTER EIGHTEEN
CELINE's POINT OF VIEW
Napabalikwas ako ng bangon nang makaramdam ako ng hapdi sa bandang hita. Kinapa ko ang sarili ko at napagtantong wala akong suot na saplot.
"Sh-t!" Bahagya akong napamura nang maalala ang ginawa namin kagabi.
Did we just—fvck! Dito pa talaga kami gumawa ng kababalaghan sa condo ko?
Kahit na masakit 'yong ano ko, pinilit kong tumayo at tumungo sa banyo para makapaghanda. Kailangan kong pumunta sa school dahil may mga iilang activities pang pakulo ang department namin at para na din makausap ko si Drake.
Pagkatapos tumila ng ulan kahapon, I asked him na pumarito muna sa condo ko dahil hindi naman kalayuan 'to sa University at para makapagpalit na din siya ng damit. But everything went wrong na para bang may nagtulak samin na gawin ang sagradong bagay.
After fifteen minutes, lumabas ako sa banyo pa
CHAPTER NINETEENCELINE's POINT OF VIEWDalawang linggo na ang nakalipas at dalawang linggo ko na ding hindi nakikita si Drake. Regular na ang class schedule namin kasi tapos na ang University week, pero hanggang ngayon ay hindi pa din siya nagpapakita.I tried asking his friends, pero wala din silang maisagot sakin at puro katarantaduhan lang ang sinasabi nila. So I choose to wait for him na lang. Baka busy pa 'yon."One mocha ice tea please," nakangiti kong sabi sa babaeng nandito sa cafeteria.Actually, wala talaga akong balak na pumunta dito sa cafeteria, kaso nga lang gusto ko ng maiinom kaya napilitan akong pumunta at umorder."Eto na po.""Thank you." inabot ko ang inorder ko tsaka nagbayad. Nagtungo muna ako sa bakanteng table para makapag-relax dahil mamaya pa naman ang next class ko.Kinuha ko ang cell
CHAPTER TWENTYCELINE's POINT of VIEWIsinara ko ang locker ko pagkatapos kong kunin ang extrang damit na susuotin ko. Hindi naman kasi pwedeng pumasok ako sa klase na basang-basa."Hey? What happened?"Nakita kong nagmamadaling pumunta si Megan sa direksyon ko at kitang-kita ko ang pag-aalala sa kanyang mga mata."He broke up with me." I simply said then forced a smile."What? Nag-away ba kayo? Biglaan naman ata?" tanong pa niya kaya nagkibit-balikat na lang ako at hindi na magawang sumagot.Lumabas ako sa locker room at dumiretso sa kabilang room, which is yung changing room. Nakasunod parin sa akin si Megan at patuloy sa pag-uusisa patungkol sa break up namin ni Drake."Bakit daw siya nakipaghiwalay?"Binuksan ko ang isang cubicle para makapagbihis na. "Kasi binigay ko na ang matagal
CHAPTER TWENTY-ONECELINE's POINT OF VIEWMahigit isang buwan na pero hindi pa din ako nakaka-move on sa kanya. I tried everything to get over him, pero walang tumatalab. Siya parin talaga."Sabay na tayo mamaya. Ka-blockmate kasi kita sa next sub." sabi ni Meg habang tinitipa ang kanyang cellphone.Isinubo ko na lang ang kinakain ko at hindi sumagot. Nandito kami ngayon sa cafeteria for lunch, at hindi ko mapigilang mapabaling sa kabilang table na kung saan naka-pwesto ang grupo ni Drake kasama ang bago niya. Sa totoo lang, hindi niya bago 'yan dahil napag-alaman kong siya pala ang dating kasintahan niyang si Agatha.Hayp lang diba? Nang bumalik ang ex niya, biglang break kaagad ang ginawa niya sakin. I can't blame him, siguro hindi pa talaga siya tapos magmahal sa dati niyang kasintahan kaya niya nagawa sakin 'yon nang gano'n kadali.Napangiti sakin si Kathy
CHAPTER TWENTY-TWOCELINE's POINT of VIEW"How's your day?" tanong ni Mom sakinKasalukuyan kaming kumakain sa dining at hindi ko maiwasang mapayuko nang sagutin ko ang tanong niya. "It's fine. As usual."I am broken, mom. Gusto ko sanang sabihin 'yan sa kanya, kaso ayaw ko naman ang mag-alala siya. Abala sila ni Dad sa trabaho at ayaw kong dumagdag pa sa pagod na nararamdaman nila."May problema ka ba?"Napaangat ako ng tingin nang marinig ko si Dad na nagsalita. "Wala naman po." pilit ang ngiti kong sagot.Itinuon ko na lang ang atensyon ko sa pagkaing nakahain sa hapag saka muling kinain ang nasa plato ko. Hindi ito ang oras para mag-drama na naman dahil nandito ang parents ko lalo pa't nasa hapag kami. Minsan lang ako umuwi dito sa bahay and I should cherished being with them rather than thinking of how broken I am.
CHAPTER TWENTY-threeCELINE's POINT of VIEW"Is everything okay?" kinakabahan kong tanong kina Yuri dahil baka pumalpak ang plano ko.Humingi kami ng tulong kina Yuri at Kathy at mabuti na lang pumayag sila sa gusto kong mangyari. I know this may sound stupid dahil ilang beses ko nang sinubukang kausapin si Drake nang masinsinan pero walang nangyari. It's either siya ang umaalis, o di kaya'y ako ang umaalis kapag hindi ko na nakayanan ang ambiance between us."Sigurado ka bang okay lang sayo 'to? Baka masaktan ka na naman sa mga actions ni Drake towards you." nag-aalalang usal ni Kathy at napahawak pa sa balikat ko. "Pwede mo naman sigurong ipagpaliban muna 'to para makapag-isip kayong dalawa ng maayos.""Hindi ko pwedeng palagpasin ang araw na 'to." I forced a smile as I slowly take her hands off my shoulder. Hindi ko sinabi sa kanila na aalis na ako bukas papuntang New Zealand. It's ju
CHAPTER TWENTY-fourCELINE's POINT of VIEW"Excuse me," tawag ko sa isang babaeng blondina na napadaan. Napatingin ito sakin at tinitigan ako mula ulo hanggang paa. Awkward."Yes?"Napangiwi ako sa kadahilanang, mukhang mali yata ang mapagtatanungan ko. Seeing her the way she looked at me makes me feel uneasy even more."I-I'm a little bit lost," nagdadalawang isip kong sagot at napangiti ng pilit. Napatingin pa ako sa sa mga taong napapadaan para lang huwag ipahalata sa kanya na kinakabahan ako sa awra niya. Nakakatakot ang titig niya, promise.Ang hirap naman kasi intindihin ang school map ng University na nakadisplay malapit sa bulletin board ng school na nasa entrance gate."Newbie?" tanong pa niya at mabilis naman akong tumango na para bang nabuhayan ng loob. Is she going to help me find my way?"I-If
CHAPTER TWENTY-fiveCELINE's POINT of VIEW"Okay! Okay! Just give me a minute or two. Lalabas na ako." natataranta kong sagot sa kabilang linya at mabilis na tinapos ang tawag.Minadali ko na ang pagtali sa buhok ko. I wore my fave peep toe pumps na nababagay sa suot kong black backless choker neck dress. Balak ko pa sanang pakulutin ang buhok ko, kaso wala na akong oras.Kinuha ko ang sling bag sa kama at kaagad na lumabas sa kwarto. Sinilip ko ang kabuuan ng ikalawang palapag at nang masiguro kong walang tao, dumiretso na ako sa hagdanan. Hinubad ko muna ang suot kong stiletto bago marahang humakbang pababa."Sh-t!" mahina akong napamura nang bigla akong matalisod at muntikan nang mawalan ng balanse. Daig ko pa ang isang preso na gustong makatakas sa ginagawa ko ngayon."Where are you going?"Napalunok ako at napako sa kinatatayuan ko. Na
CHAPTER TWENTY-sixCELINE's POINT of VIEW"Uuwi na sa Pilipinas ang Daddy mo para mag-take over ng posisyon ng boss niya.""That's good to hear. After all these years, umani din ang hirap at pawis ni Dad dito sa New Zealand." sagot ko kay Mom sabay abot sa pitsel na may lamang tubig at nagsalin sa baso. Ininom ko muna ang tubig bago tumayo. "I'll just—""Sasama ang Mommy mo sa Pilipinas at malamang sa malamang, sasama ka din sa'min." putol ni Dad na nakapagpahinto sakin."Dad, may job interview po ako mamaya," saglit akong napatawa sabay iling. "And if you're planning na isama ako sa pinas, then I am sorry to tell you pero ayaw ko po." dagdag ko saka bumaling kay Mom na nakatingin din sakin ngayon.Eto ba ang kondisyon na sinasabi niya sakin kagabi?"Sweetie, baka naman—""No. This is too much, mom." tanggi ko dah