Library
Search
Home / Mafia / Embracing Our Lies Together / Chapter 18

Share

Chapter 18

Author: Moonlights_Winter
last update Last Updated: 2025-05-27 12:39:00

I smiled while looking at my own refection in the mirror. Tumalikod ako para makita ang tattoo sa likod ko, kailangan ko pang itagilid ang buhok ko dahil natatakpan na niya ito. It's been weeks na rin pala kaya hindi na siya namumula.

Muli kong inayos ang damit ko dahil may pasok pa ako mamaya. Hindi ko naabutan si Lorenzo kanina nung magising ako pero, baka nasa baba lang iyon.

Gano'n naman iyon. Lagi siyang nauuna sa baba. Sumasabay na rin naman ako lagi sa breakfast and dinner. Well, kapag busy sa pag-aaral ay naghahatid nalang siya ng pagkain.

Semi-finals na namin next week and kailangan kong bumawi. Madami rin akong tinatapos na case study. Lalo na sa management and business major namin. Puro essay ang kailangan kong tapusin kaya minsan ay sumasakit talaga ang ulo ko.

"Si Lorenzo?" Tanong ko nang mapansin na wala siya. Si Lucas ang nakatayo ro'n sa tabi ng kapatid ko. They're wearing uniform. I guess maaga rin ang pasok nila.

"May pinagawa po si Gov, ako raw po ang maghahatid sa
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Embracing Our Lies Together    Chapter 20

    "Kaya mo ba?" Natatawang tanong ni Lorenzo nang pagbuksan niya ako."Shut up! Nakababa nga ako ng hagdan kanina, e." Irita kong sabi at nilampasan siya. Rinig ko ang mahina niyang pagtawa kaya matalim ko na naman 'tong tiningnan."Hmm? Dapat ko na bang isipin na dinadala mo ang panaganay natin?" Kusang umikot amg mata ko sa sobrang pagkairita. Kanina pa niya ako inaasar nung papasok na kami."Eh kung taguan kaya kita ng anak?" Pang-aasar ko sa kaniya. Pinagtaasan niya lamang ako ng kilay."Binigyan mo na naman ako ng idea para bilhin lahat ng hospital, Priscilla." Pabiro ko nalang siyang inirapan dahil hindi talaga aki mananalo sa kaniya."Should I wait here or outside your classroom?" Tumigil ako saglit at tumingin dito."And what are you going to do here? Maghanap ng magaganda?" Matalim ko siyang tiningnan nang muling sumilay ang mapang-asar niyang ngiti"Okay. I'll wait outside your classroom." Padabog ko siyang tinalikuran. Gusto kong mainis dahil rinig ko pa rin ang pagtawa niya.

  • Embracing Our Lies Together    Chapter 19

    Halos nakailang buntong-hininga ako. Lorenzo just waited for me to eat and sleep before leaving again. Talagang bumalik lang siya rito sa probinsya para lang masigurong okay lang ako. I know he really loves me but, why do I feel like he's only doing that because of my father. Maybe, still part of his job.But, again...my father doesn't have an idea about last night. I mean, hindi naman siguro siya tinawagan ni Ate Kristina?"Mas lalo lang sumasakit ang ulo ko," Mahina kong bulong sa sarili ko."Oo, girl. Actually malapit kunang isipin na kabayo ka sa past life mo. Kanina ka pa bumuntong-hininga." Natatawang sabi ni Brittany. Pikon ko lang siyang tiningnan."You know what? You're not helping." Sabi ko sa kaniya. Matalim ko siyang tiningnan nang itulak niya ang balikat ko."Paano ako tutulong kung hindi ka magsasabi? Girl, hindi ako manghuhula." Reklamo niya. Kakalabas lang ng professor namin. Pero heto at hindi ko magawang lumabas. Mas naguguluhan lang ako pag nasa bahay ako."Naranasa

  • Embracing Our Lies Together    Chapter 18

    I smiled while looking at my own refection in the mirror. Tumalikod ako para makita ang tattoo sa likod ko, kailangan ko pang itagilid ang buhok ko dahil natatakpan na niya ito. It's been weeks na rin pala kaya hindi na siya namumula.Muli kong inayos ang damit ko dahil may pasok pa ako mamaya. Hindi ko naabutan si Lorenzo kanina nung magising ako pero, baka nasa baba lang iyon. Gano'n naman iyon. Lagi siyang nauuna sa baba. Sumasabay na rin naman ako lagi sa breakfast and dinner. Well, kapag busy sa pag-aaral ay naghahatid nalang siya ng pagkain.Semi-finals na namin next week and kailangan kong bumawi. Madami rin akong tinatapos na case study. Lalo na sa management and business major namin. Puro essay ang kailangan kong tapusin kaya minsan ay sumasakit talaga ang ulo ko."Si Lorenzo?" Tanong ko nang mapansin na wala siya. Si Lucas ang nakatayo ro'n sa tabi ng kapatid ko. They're wearing uniform. I guess maaga rin ang pasok nila."May pinagawa po si Gov, ako raw po ang maghahatid sa

  • Embracing Our Lies Together    Chapter 17

    "Bakit kasi walang mall dito sa probinsya? Should I ask my dad na magpatayo nalang ng mall?" Inis kong sinulyapan si Lorenzo nang tawanan niya ako. I know it's impossible but, kaya naman ni Daddy iyon. Malaki ang negosyo niya. Pero hindi rin gano'n kadali dahil politician siya. Baka isipin nila na pera iyon ng bayan kahit hindi naman."Ikaw lang iyong mataray na mas lalong gumaganda pag naiinis." Nauna akong lumabas ng kotse. Mamaya ay kung saan na naman mapunta ang usapan namin.Tatlong oras ang byahe namin dito sa mall. But, it's okay. I just want to enjoy this moment with him. Wala rin masyadong fancy restaurant dito kaya okay lang din. At least magkasama kami."I know places where we can enjoy our date. It's a private property." Pinagtaasan ko siya ng kilay. Pag ganitong walang pasok ay nadami akong mga kakilala rito. Nakita ko nga kanina iyong ex ni Lucas, e. Mukhang may sasabihin siya pero hindi rin niya tinuloy."Alam mo? Kung hindi kalang bodyguard ni Daddy ay iisipin kong ik

  • Embracing Our Lies Together    Chapter 16

    Muli akong nagising ng mga madaling araw. Nasa tabi ko pa rin si Lorenzo and his now wearing his shirt. Good thing dahil dito siya dumeretso kanina pagkauwe namin. Mabuti nalang at hindi iyon napansin ni Daddy. Muli kong pinikit ang mata ko at ginawang unan ang isa niyang braso at mahigpit na yumakap rito. After we make love last night is we decide to take a bath and change our cloth, mahirap na kapag may biglang kumatok at magtaka kung bakit pareho kaming walang suot na damit.Nang sunod kong paggising ay wala na sa tabi ko si Lorenzo. It's already 6 o'clock in the morning. Masakit ang katawan ko but I manage to take a bath. Alam kong sanay na silang lahat na hindi ako sumasabay sa breakfast and lumalabas ng kuwarto but, I don't know. Ayaw kong makahalata pa rin sila.Kahit na alam kong suportado nila kami. Well, I know Solana is still thinking a lot of what if about me and Lorenzo but, like what I've said I don't regret anything about what happened."Good morning, baby." Napangiti

  • Embracing Our Lies Together    Chapter 15

    I stayed in my seat and tilted my head backward, pressing the back of it against the headrest. I closed my eyes. "What's so funny, Lorenzo?" Pikon kung tanong. Alam kong pinapanood niya ako sa rearview mirror.Pabalik na kami ngayon sa probinsya dahil kailangan raw makabalik ni Daddy sa Cebu. Muli kong narinig ang mahinang pagtawa ni Lorenzo. I leaned my head back on the headrest and looked at him. His eyes flickered at me for a hint of a second before he smiled. "You're so cute when you're annoyed, Priscilla." Kusang umikot ang mata ko. Gusto ko pa naman din mag-stay do'n sa Villa kaso nga ay hindi rin puwede. Baka makahalata si Daddy kung magpapaiwan kami. Sa huli ay wala pa rin akong choice."Do you want us to go there again?" Mukhang nakuha ni Lorenzo ang dahilan ng pagkainis ko."As if we can? Babalik na ako sa school, Lorenzo. Isa pa, you think hindi makakarating kay Daddy kung ilang araw akong absent sa klase?" Hindi ko maiwasang hindi mairita. I really love the view of the s

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status