CHAPTER 25

Naramdaman ko ang bigat ng ulo ko ng magising ako. Ang init ng pakiramdam ko, tsaka sinisipon din ako. Pagdating kase namin kanina ni Kira ay naligo ako at natulog. 

Tinignan ko ang orasan sa bedside table ko. 5:00 na pala, medyo madilim na sa labas. Mukhang magkakasakit pa ata ako. Bonak ka kase, Lawliet! Ikaw nagpumilit na sumulong sa ulan, ayan tuloy. 

Tumayo ako kahit feel ko matutumba ako dahil sa hilo. Dala ang kumot na binalot ko sa katawan ko ay lumabas ako ng kwarto, magtatanong ako kung meron ba silang stock ng gamot, kailangan kong uminom. Hindi pwedeng lagnatin ako ng matagal, may pasok na sa lunes. 

Nanginginig na humakbang ako pababa ng hagdan. Ang lamig... 

Mabilis lang talaga ako lagnatin, ewan ko ba kung bakit.  

"Hey," sulpot ni Julius sa gilid ko. 

Nakasuot siya ng formal suit at mukhang may pu