"Kung ganun, kailangan na nating bumaba and go to the other building because that is where the household goods we sell restore,"
Umayon siya sa sinabi ko. Hindi naman gaanong malayo ang building ng mga furniture namin dahil nasa gilid lang ito ng kompanya at malalakad lang rin ito.
Habang pababa ang elevator ipinakilala ko muna ang aking sarili.
"Nakalimutan ko po yatang magpakilala sa inyo. Miss. Bernadette Wood po!" I extended my hands.
"Mrs. Jenefer Esci," she introduced herself.
The guard bowed and greeted as I entered on our own furniture mall. "Welcome to W's furniture, Ma'am!"
The coolness and the smell of the aircon clash on us.
The sales lady approaches to assist Mrs. Jenefer but I insisted myself to handle her kaya naghanap nalang siya ng ibang customer.
Una naming pinuntahan kung saan nakalagay ang mga sofa.
"
"Gusto kitang ligawan!""Gusto kitang ligawan!""Gusto kitang ligawan!""Gusto kitang ligawan!"Tila ay para itong sirang plakang pabalik-balik sa aking isipan."Look, A-alam kong hindi masyadong maayos ang huli nating pag-uusap. Kaya gusto sana kitang imbitahing lumabas para naman makapag-usap-usap tayo!" Pambawi niya."We've been over for a long time, Justin. Don't you remember that?" napalakas kong saad. "Ikaw yung nakipaghiwalay!""Kaya nga lalabas tayo diba. Aayusin natin. Dette don't you figured it out. I'm still into you. I want you back!" He said in pleading voice."Sorry to say Justin but the feeling isn't mutual. I'm already into someone atsaka hindi ko na uulitin ang pagkakamali kong minahal kita,""Dette!" namumungay ang kanyang mga mata."Labis mo akong sinaktan Justin. Iniwan mo pa ako sa ere. Lugmok a
"Can we talk for a moment?" he said nonchalantly.Bigla nalang kumabog ng malakas ang puso ko. Sa hindi mapaliwanag na dahilan bigla akong kinabahan. Sumunod ako sa kanya palabas hanggang sa huminto siya malapit sa fountain.Namataan ko si Tita Alexa at Tito Jeffrey na pasakay na sa kanilang SUV kasama si Zelai at kanilang personal driver."Hindi ka pa uuwi?" he stayed his cold stare facing at me. Pinagpagan ko ang upuan tsaka umupo at tinuro ang parte sa gilid ko ."Dito ka sa tabi ko, Babe!"Tila'y hindi niya ako narinig dahil ibinulsa niya ang kanyang dalawang kamay ng nakatayo parin sa harapan ko. Iwinagayway ko ang aking kamay malapit sa mukha niya. I saw frustration in his eyes."Dette, I have something to tell you!" Inangat ko ang tingin ko sa kanya. Ang mapupungay niyang mata ay napalitan ng pagiging malamig na titig."Oh bakit nagmistulang nawala ang endearment natin?" I tri
"Can we talk for a moment?" he said nonchalantly.Bigla nalang kumabog ng malakas ang puso ko. Sa hindi mapaliwanag na dahilan bigla akong kinabahan. Sumunod ako sa kanya palabas hanggang sa huminto siya malapit sa fountain.Namataan ko si Tita Alexa at Tito Jeffrey na pasakay na sa kanilang SUV kasama si Zelai at kanilang personal driver."Hindi ka pa uuwi?" he stayed his cold stare facing at me. Pinagpagan ko ang upuan tsaka umupo at tinuro ang parte sa gilid ko ."Dito ka sa tabi ko, Babe!"Tila'y hindi niya ako narinig dahil ibinulsa niya ang kanyang dalawang kamay ng nakatayo parin sa harapan ko. Iwinagayway ko ang aking kamay malapit sa mukha niya. I saw frustration in his eyes."Dette, I have something to tell you!" Inangat ko ang tingin ko sa kanya. Ang mapupungay niyang mata ay napalitan ng pagiging malamig na titig."Oh bakit nagmistulang nawala ang endearment natin?" I tri
"Hop in, ihahatid na kita!"My wrist watch hands move to the quarter of 3 in the morning. I'll bet my eyebags will be so full. Para na siguro akong bangkay na nakatakas sa kabaong. But anyways,I still have a 2 hours left to sleep for my tomorrows schedule."Salamat talaga ng marami, Bella. Kahit gaano ay nabawasan ang bigat at sakit dito sa puso ko!"Abala siya sa pagmamaneho. "Wala iyon, dahil alam ko pag-ako na ang nagkaganyan gagawin mo rin ito sakin-Charot!"Umiling ako. Bella seems born to be a joker but enough not to hurt everybody's feelings. Sa kaunting minutong nakasama ko siya ay gumaan ang pakiramdam ko. She is a gift of gab. So glad to be her friend at all."Ingat ka!" I waved at her when I got down of her Morris Garage car. "Thank you ulit!"Some of our lights were off especially at my room. I'm already home. Nagising si Mommy when I opened our main door. Di kalaunan ay
"E-eric and I broke up last night!"Kinagat ko ang aking pang-ibabang labi at yumuko."Ano?""What?""Bakit?"Palipat lipat ang tingin ko sa kanilang tatlo ng magkasabay at pareho sila ng reaksyon. Umangat ang kaliwang kilay ni Mommy."Kahapon? As in? Victory party kapon di bah?" Hindi makapaniwalang tanong ni Brent."Aba'y gagong lalakeng iyon. Sinaktan ka niya!" puna ni Dad ng nakakuyom ang mga kamao."Re-resbakan na ba namin ni Dad yun, Young Sis?"Tumayo siya at pinagpagan ang kanyang mga kamao. Napangiti ako sa inasta ng dalawa. Kahit kailan talaga. Boys will be boys."I thought he's different from your last boyfriend, Justin." Dad brows furrowed of anger."Ano ba talaga ang nangyari sa inyo kagabi?""It was so—last night he invited me to go outside for a momen
One month ago since the day I spoke with Eric at the company. I haven't seen him in the business community after that. Then I remembered the last word I mentioned to him."If you don't want to love me back please don't mess with me and show yourself, The hardship of moving on about us is turned on!"I immediately wiped the tears from my sad eyes when Mellisa came in."How's your daddy?" I was looking for something to work so she wouldn't find me crying."Maayos na po, Nakalabas na siya ng Hospital. Marami pong salamat sa tulong!" umupo siya. "That's what I want to say Ms. Wood. Nais ko po sanang magresign nalang po muna!"I stayed being silent."Matanda narin po kasi ang Nanay at Tatay kailangan na ng mag-aalaga. I'm just the only child they have na hindi nag-Manila so it's my responsibility to look after them,""I understand Mellisa, But will you really
After knowing Mom that I'm pregnant hindi na siya mapakali sa sitwasyon ko. Kung ano-ano nalang ang mapapasok sa ulo niya.Kung tutuusin para siya ang buntis sa aming dalawa. Mas stress siya kesa sakin."Is the baby healthy? Should I hire some bodyguards for you two?"Mom and Dad also knew that recently I was receiving some death threats. Kaya natural na hindi mawala-wala sa mukha niya ang takot."A personal nurse will it do?" si Dad sa mapag-alalang tono.Napangiti ako sa inasta nila."Don't worry the baby is healthy, no need for bodyguards and a nurse," mahinahon kong sunod-sunod na sagot. "Everything will be fine."Sinabi mo na ba ito kay Eric?" Brent asked.Natigilan ako saglit bago sagutin ito. Dad eyes were waiting for my answer while Mom bowed her head. I know that they will ask this matter. Eric."Hindi pa, Sigur
"Who ordered you to do this?"When it was calm, Brent was the first to ask. He gritted his teeth. We sat face to face with the three suspects with their hands behind their backs. The mouths of the three remained silent and could not lift their eyes to us."Sino?" he repeated coldly. Anytime ay parang sasabog na siya sa galit pag hindi pa ulit ito sasagot. Kung nakakamatay lang ang titig ni Brent tiyak na nalagutan na ito ng hininga kanina pa.Umamba siyang tumayo pero agad ring napigilan ni Daddy. He clenched his fist. Kahit si Brent ay naghuhurmitado na sa galit, isang salita lang galing kina Mom o Dad tiklop siya."Let them talk, Wag mo munang bubugbugin baka mas lalong itikom ang mga bibig niyan." Dad articulated with a sharp eyes towards the suspects. "Magsasalita rin iyan. Pinag-iisipan pa nga lang."Bumuntong hininga ng malalim ang nasa gitna. Sa tingin ko'y nasa mid 30's na ang edad. Naka-bon