Alam ko itatanong niyo kung may update mamaya. Di ko sure guys kasi may estimate kami sa isang plan, so kapag matapos ng maaga baka may update pero kapag 9-10 pm na nawala pa rin update it means bukas na ang next Chapter. Alam ko na excited kayo sa kasal ni Archie at ni Lindsy, pero wait lang guys. :› Dadating din tayo diyan. Busy pa si authors sa acads.
Tahimik ang buong lobby ng city hall. Kapansin-pansin na umiiwas ang mga empleyado na magtungo sa lobby dahil sa presensya ng dalawang taong naroon.Si Fernando Alcazar ay pabalik-balik sa paglalakad at mukhang hindi mapakali. Samantalang ang anak nito na si Lindsy Alcazar ay tensyunadong nakatayo malapit sa water dispenser at halatang may kino-contact na tao, ngunit sa ekspresyon ng mukha nito, tila walang nakukuhang sagot mula sa kabilang linya ng telepono.Alam ng lahat kung ano ang mayroon ngayong araw. Kumalat na ang balita sa lahat ng sangay at opisina ng city hall ang tungkol kasal ni Lindsy Alcazar at Archimedes Garcia.Ang mga chismosang empleyado ay nagtungo sa pantry para sa kanilang snack break. Madalas, kaunti lamang ang tao sa pantry, ngunit ngayon, Puno ng mga empleyado mula sa iba-ibang opisina.Hindi na napigilan ng mga empleyado ang kanilang mga sarili. Nagtipon na sila upang mag-unahan sa pagbibigay ng kanila-kanilang opinyon at obserbasyon.“Nasa lobby pa rin hangg
“Lindsy.” Tawag ni Fernando sa kaniyang anak. Hindi nag-angat ng tingin ang babae. Bagkus ay naging abala na naman ito sa pagtipa sa screen ng cellphone. Kagaya ni Fernando, hindi na mapakali si Lindsy. Nagtatagis ang kaniyang bagang at nanginginig ang kaniyang mga kamay dahil sa matinding frustrasyon na kaniyang nararamdaman. Mas lalong tumitindi ang kaniyang galit sa tuwing nagkakaroon ng typological error sa kaniyang itinitipa dahil sa panginginag ng kaniyang mga kamay at daliri. Sino ang hindi kakabahan ng husto? Sino ang hindi magkakaroon ng panic attack kung hindi sinasagot ni Archie ang kaniyang mga tawag simula pa kanina? Simula kaninang umaga hanggang ngayong hapon ay hindi pa rin ito sumasagot! Hindi na lamang limampung beses niyang tinawagan ang numero nito ngunit palagi siyang bigo na macontact ito. Kung hindi cannot be reach at out of coverage area ang sagot sa kabilang linya ay sinasadya naman na hindi sagutin ni Archie ang kaniyang mga tawag kahit na nagriri
Samantala sa sementeryo, hawak-hawak ni Agatha ang kaniyang Tita Yves. Umiiyak ito habang isinisigaw ang pangalan ni Adonis. Hindi pa tapos ang misa sa patay, ngunit bigla na lamang pumalahaw ng iyak si Yves. Sa unang pagkakataon, matapos na mai-cremate ang mag-amang Adonis at Yvonne, ngayon na lamang ulit umiyak si Yves ng ganito. Humagulhol ito at pilit na inaabot ang urn ng asawa at anak. Ngunit dahil sa panghihina, hindi ito makatayo pagkatapos na mahulog sa wheelchair. Niyakap ng mahigpit ni Agatha ang kaniyang Tita Yves upang pigilan ito sa paglapit sa mga urn. Nangingilid ang luha sa kaniyang mga mata at naninikip ang kaniyang dibdib. Yves is in so much pain. Everyone could feel it. Dahil hindi ito mapigilan at mas lalong lumalakas ang iyak ni Yves, binuhat ni Rizzo ang ginang at dinala sa nakaparadang SUV na nasa pathway. Nahihirapan na itong huminga dahil sa matinding pag-iyak. “Tita… Tita…” Puno ng pag-aalalang tawag ni Agatha naghahabol na ito ng hininga. “Adonis… m
Humarap siya kay Luna. Kakikitaan ng pag-aalala at pangamba ang kaniyang mga mata.Nahahati siya sa dalawa, gusto niyang manatili para tapusin ang misa sa patay at siguraduhin na maayos na maililibing ang kaniyang Tito Adonis at pinsan na si Yvonne. Ngunit hindi niya maaaring hayaan na lang na mag-isang dalhin sa ospital ang kaniyang Tita Yves.Mas kailangan siya nito ngayon.“Stay here, Luna.” Bilin niya."Klaus and Rizzo will stay here with you and they will help—”“No, I'm coming with you.” Putol ni Klaus sa kaniya.Naibaling niya ang tingin sa kaniyang asawa. Naging matigas ang ekspresyon nito. Mariin ang pagtutol na iwanan niya ito rito.“Si Luna at si Rizzo na lang ang mananatili muna para asikasuhin ang mga tao at ang libing ni Tito Adonis at Yvonne. Sasamahan kita sa ospital.”Unti-unting naging malamig ang ekspresyon ng mukha ni Klaus, tila hindi papayag na siya lang mag-isa ang sasama para dalhin si Yves sa ospital.Tumango siya, hindi na lamang nakipagdebate.Muli niyang ib
Alas singko y media nang bumuhos ang malakas na ulan. Dumilim ang buong kalangitan at agad na sinakop ang naghihikahos na liwanag. Umihip ang malamig na hangin kasabay ng mas malakas na paglagaslas ng tubig.Nasa private ward na si Agatha at Klaus para bantayan si Yves na ngayon ay normal na ang paghinga at maayos na ang pakiramdam kahit paano.Nakapagpahinga na rin ito sa wakas pagkatapos na makatulog dahil sa tranquilizer na itinurok ng doktor.Kapwa sila nakaupo sa sofa ni Klaus habang tinitingnan ang ‘emergency call’ na nakasulat sa itaas ng screen ng kanilang mga cellphone. Bigla na lamang nawalan ng signal ang kanilang mga sim card at hanggang ngayon ay hindi pa iyon naaayos.Hindi na nila na-contact ang mga tao na galing sa libing. Hindi pa sumusunod sila Luna sa kanila, kaya naisip niyang baka nagkaaberya.Paano kung nanggulo si Archie?Isang mahaba at malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya.Nilingon siya ni Klaus. Ramdam nito ang kaniyang pag-aalala.“Everything's fi
Hindi na inalintana ni Archie ang lamig ng hangin at ang malakas na buhos ng ulan, dahil ang tanging nararamdaman na lamang niya'y pamamanhid ng buong katawan habang pinagmamasdan niya ang lapida ni Yvonne.Kanina pa niya tinatanaw sa malayo ang lahat ng kaganapan. Naghintay siya nang matagal para makalapit sa pinaglibingan nito dahil hindi siya maaaring magpakita sa mga taong dumalo sa libing.Ngayon lamang siya nabigyan ng pagkakataon na makalapit sa libingan ni Yvonne dahil kaaalis pa lamang ng supurturero.Masikip ang kaniyang dibdib at hindi siya makahinga ng maayos kahit pa malakas naman ang ihip ng hangin sa paligid. Malamig ang kaniyang balat, ngunit mainit ang kaniyang pakiramdam na animo’y sasabog siya na parang isang bulkan. Nanghihina siya.Umawang ang kaniyang bibig, ngunit walang salita ang namumutawi sa kaniyang mga labi.Ang hirap.Ang hirap aminin na kasalanan ko lahat. Bulong niya.Pinanghihinaan siya ng husto kaya dahan-dahan siyang naupo sa tabi ng libingan ni Yvon
"Iniisip ko palagi na habang maayos ang tulog mo sa gabi ay hirap na hirap naman akong makatulog dahil sa mga bangungot na bumibisita sa akin sa tuwing nakapikit na ako. Sa tuwing nagigising ako sa hatinggabi dahil sa mga masasamang panaginip, ikaw ang sinisisi ko. Ikaw agad ang pumapasok sa isip ko. Ikaw ang may kasalanan kung bakit minumulto ako ng masakit na nakaraan ko." Pumikit siya, natatandaan kung paano unti-unting lumalim ang galit at pagkamuhi sa kaniyang puso para sa babaeng minsan na niyang itinangi. "Sa tuwing nadadapa ako dahil hindi ko kayang maglakad kahit na pilitin ko, naalala kita lalo pa kapag nakasalampak na ako sa sahig at ramdam ang kawalan ng pag-asa. Iniisip ko na siguro tuwang-tuwa ka kasi hirap na hirap ako sa sitwasyon ko. Siguro tumatawa ka kasama ang ibang lalaki, habang miserable ko namang binabawi ang lakas ko para makapaglakad ng mabuti. Siguro masaya ka, habang sinusuong ko ang madilim na impyerno." Mahina ang kaniyang boses ngunit puno iyon ng hin
Sa rounded table ay naupo si Reinella kasama si Jake at ang kaniyang kaibigan na si Carlo. Galing na sila sa opisina at balak nang maglunch-break muna nang bigla silang ipinatawag ni Jake para pag-usapan ang kaso ng isang kliyente nito. Dahil mas mataas ang posisyon ni Jake kumpara sa kaniya, wala rin siyang nagawa kung hindi siputin ang lalaki at alamin kung ano’ng kaso ang hawak nito ngayon. Pagkatapos na mag-order ng pagkain, ay ibinaba ni Atty. Jake Olivares ang folder na dala nito sa ibabaw ng mesa at itinulak iyon sa direksyon ni Reinella. Sinundan ng tingin ni Reinella ang folder. "The information inside this folder contains Mr. Archimedes Garcia's detailed explanation about his conflict with the other party. Atty. Pasquito wants us to resolve this case immediately before the press makes a fuss about it." Imporma ni Jake sa kanilang dalawa ni Carlo. Tinanggap ni Reinella ang folder at binuksan iyon. Ilang pahina lamang ang nakapaloob sa folder kaya mabilis niyang ini-scan a
Samantalang kabado si Agatha nang makarating sa pasilyo ng private pediatric ward. Sa elevator pa lang ay hindi na siya mapakali kaya nagmamadali niyang tinahak ang pridadong silid ni Coleen .Naabutan niyang nasa labas si Rizzo at may kausap sa telepono.Nakita niyang tensyunado ang lalaki at mukhang hindi komportable sa taong kausap nito. Hinilot ng lalaki ang sintido bago bumuga ng hangin.Hindi man lang nito napansin ang kaniyang presensya."Dad, I know it's an important meeting. Pero hindi ko naman pwedeng pabayaan na lang ang anak ko. Coleen has a severe allergy reaction. She needs me now. I don't care about anything else, I just want to make sure that my daughter is safe."Saglit na natahimik si Rizzo, tila pinapakinggan ang sinasabi ng taong nasa kabilang linya."It's not her fault, Dad." Matigas na tugon nito pagkaraan."It's not her carelessness or my daughter's recklessness that caused this. Coleen is fond with furred animals, while Anais is unaware about Coleen's allergy w
Nang mawala sa kaniyang paningin si Agatha ay saka lamang siya bumalik sa kasalungat na pasilyo kung saan naghihintay si Archie sa impormasyon na ibibigay niya. Mabagal ang bawat niyang hakbang habang inaalala ang tensyunadong ekspresyon ng mukha ni Agatha.Bakit nga ba magiging tensyunado si Agatha?Wala naman siguro siyang nagawang kasalanan? Bulong niya sa hangin. Muli niyang naabutan si Archie na tulalang nakaupo sa bench. Malayo ang tingin nito at walang partikular na bagay na tinitingnan. Halatang malalim ang iniisip nito. Pagkalapit sa kaibigan ay naupo na siya sa katabing upuan nito. "The patient's name is Malia Coleen." Panimula niya para makuha ang atensyon ni Archie. At kagaya ng kaniyang inaasahan, mula sa pagkatulala, ay napaangat ito ng tingin sa kaniya. Napansin din sa wakas ang kaniyang presensya, at tila ngayon pa lamang naputol ang sumpa nito na matulala sa kawalan. "Malia Coleen Javier Galvez is her fulle name. She's still young. Her biological father is Riz
Pagkatapos na makuha ang impormasyon ng pasyente ay lumabas si Patrick para kausapin muli si Archie. Sigurado siya na hindi aalis ang kaniyang kaibigan hangga't hindi nito nakukuha ang gusto.At alam niya kung gaano kadesperado sa impormasyon ngayon si Archie.Alam niya ang pakiramdam nito ngayon. Dahil kagaya ni Archie, hindi rin siya mapakali noon nang malaman niyang may anak si Suzzane.Alam niyang kung may anak ito ay malaki ang tyansa na kaniya ang batang iyon.Ngunit kahit gaano kadesperado ang kaniyang kaibigan na makilala ang batang pasyente ay hindi niya maaaring hayaan na lamang itong gawin kung ano ang maisipan nitong gawin. Istrikto ang ospital. Malaking bagay ang privacy ng mga pasyente sa ospital na ito.Kaya kung papasok ito sa isang pribadong silid para lamang makita ang pasyente nang walang pahintulot mula sa pasyente o sa pamilya ng pasyenteng ay magdudulot lamang ng malaking gulo.Pabalik na siya sa upuan kung saan naghihintay si Archie, nang bigla siyang matigilan
Napahinga na lamang ng malalim si Patrick, alam niya sa kaniyang sarili kung ano ang tumatakbo sa isip ngayon ni Archie. Hindi nito maituloy ang gustong sabihin dahil magiging sinsitibo lamang ito pagpinag-usapan na ang tungkol sa pagkakaroon ng anak. Kahit hindi sabihin sa kaniya ng kaibigan, alam niyang nagsisisi ito ng husto sa nangyari noon kay Yvonne. Sinisisi pa rin nito ang sarili hanggang ngayon. Lalo pa at hindi lamang isang tao ang nawala sa buhay nito nang mangyari ang insidente noon. Nagdadalang-tao si Yvonne. Sabay na nawala sa kaniya ang kaniyang mag-ina. Dahil sa kagagawan niya. Kaya siguro ganito na lamang si Archie kung umakto. Maybe he’s thinking that he could also experience Greig’s luck. Maybe he's considering the idea that Yvonne is alive and the child also was able to survive. Sa kanilang tatlo, si Greig ang pinakamaswerte sa lahat. Kung kailan akala nila ay wala na talagang pag-asa na maging maayos pa ang buhay nito ay saka naman aksidenteng natagpuan ni
“What’s wrong with you?” Ibinaba ni Patrick ang dala-dalang chart at tinitigan ng matiim si Archie. Hindi nito napansin na nakalapit na siya dahil sa sobrang lalim ng iniisip. Sa malayo pa lang ay natanaw na niya si Archie. Sa laki ng katawan nito ay agad na mapapansin ang lalaki, lalo pa't mag-isa lamang ito sa mahabang upuan at nakatulala sa kawalan. Kung hindi niya kilala ang lalaki ay baka naisip na niyang wala na ito sa katinuan. Nang marinig nito ang kaniyang boses ay agad na tumayo si Archie at hinarap siya. Umawang ang bibig nito, ngunit halatang hindi alam ang sasabihin sa kaniya, kaya nagsalubong naman ang kaniyang kilay. He looks confused and f*ck*d. What happened? Bulong ng kaniyang isip habang pinagmamasdan ang reaksyon ng kaniyang kaibigan. “Hindi ka pa ba aalis? Kanina ka pa ah?” Sita niya sa kaibigan. Itinikom ni Archie ang bibig dahil sa kaniyang sinabi. Mahigit tatlong oras na ito sa may bench, naghihintay na mapadaan siya sa koridor para makapag-usap sila.
"I don't want to cause trouble—" "Then, don't do this." Putol agad sa kaniya ng babae. Nakita niyang nagtagis ang bagang nito bago matalim siyang tiningnan. "Don't trouble us. And if it's not too much, please, don't make a scene. I don't know you, and I don't even know why you want to take me when obviously I don't know you! May batang naghihintay sa amin. Kaya kung ayaw mo naman pala ng mangugulo, then let us go." Lumingon ito kay Rizzo at humawak sa braso. Hinila nito ang lalaki at tuluyan na naglakad. Walang siyang nagawa nang lagpasan na lamang siya ng babae at ni Rizzo pagkatapos niyang matulala dahil sa mga sinabi nito. Nanigas ang kaniyang katawan sa gulat at pagtataka. Hindi niya inaasahan na ganoon siya kakausapin ng babae. Oo at kamukhang-kamukha ng babae iyon si Yvonne, ngunit sa pananalita at kilos ay ibang-iba ito. This woman is fearless. She's cold and straight forward. She isn't afraid of anything. She's not afraid of me. Isip niya. Kung si Yvonne, alam niya
There was confusion. Then fear.Ngunit mabilis na kumurap ang babae kaya nawala iyon. Ang pagkalito at takot na saglit niyang nasulyapan ay napalitan ng lungkot at pagsisisi.Humakbang ito palapit kaya naman nahigit ni Archie ang kaniyang hininga.She's definitely the woman I've been dreaming of. Bulong niya sa sarili.Sigurado siya na ang babaeng ito ay si Yvonne. Dahil kung hindi si Yvonne ang nasa harap niya, bakit bumibilis ang tibok ng kaniyang puso?Bakit nabubuhol ang kaniyang dila?Bakit nagiging mababaw ang kaniyang paghinga?"Hon." Mahina nitong sambit.Umawang ang kaniyang labi at tuluyang nawalan ng hangin ang kaniyang baga.Isang hakbang pa'y inaasahan na niyang titigil ito sa harap niya ngunit nabasag lamang ang kaniyang pagpapantasya nang humakbang pa ito at nilagpasan siya nang tuluyan na para lamang siyang isang hangin."Hon." Tawag muli ng babae.Nang lingunin niya ito para sundan ng tingin, nakita niyang sinalubong ng babae si Rizzo Galvez na nagmamadaling lumapit.
Maraming tao sa loob ng ospital. Maliban sa mayroong pila ng check-up para sa mga buntis sa may entrance ay kapansin-pansin din na paroo't parito ang mga pasyente, nurse at mga doktor sa koridor.Hindi makapagtanong si Mexan sa hospital staff dahil abalang-abala ang lahat. Kaya naman dumiretso ang kaniyang assistant sa nurse station para ipagtanong kung saan ang pediatric ward."Sa kaliwa, Sir." Sagot ng attending nurse sabay turo sa pasilyo."Mayroong elevator sa dulo, sa second floor sa kanan na koridor ang pediatric ward. Pinakadulo naman ng koridor ang private pediatric ward." Imporma nito.Nang marinig niya ang sinabi ng nurse, hindi na niya hinintay na ulitin pa ni Mexan ang impormasyon. Naglakad na siya patungo sa direksyon na itinuro nito.Nakahabol naman agad sa kaniya ang assitant nang nasa elevator na siya.Nang sumarado na ang elevator ay saka naman niya tiningnan ang oras sa suot na relo.It's already 9:45 in the morning. Bulong ng kaniyang isip.Alas dyes ay may meeting
Naiwan siyang nakatulala nang umalis si Lindsy.Ang sugat na matagal nang nakakubli ay tila inalisan ng harang. Nalantad iyon ay humapdi dahil sa mga matatalim na salita ng babae. Ngayon niya napagtanto na mas malalim pala ang sugat kumpara sa kaniyang iniisip. O baka mas lumalim iyon dahil hinayaan niyang nakakubli?Maybe she was right. Bulong niya.Maybe I've been so guilty for the past years that I no longer care about money. It means nothing to me. Humugot siya ng malalim na hininga at nang mapuno ng hangin ang kaniyang baga ay sumikip naman ang kaniyang dibdib.Noon pa man, alam na niya na nagkakaroon lamang ng halaga ang pera kapag nagagamit niya iyon sa may kabuluhang bagay.Kagaya na lamang nang magpagawa siya ng mausoleum.Milyones ang inilabas niyang pera para lamang maging maganda ang libingan ni Yvonne. Binayaran niya rin ang ilang pulitiko at mambabatas para lamang mabigyan siya ng legal na permiso na hukayin ang labi ng babae at ilipat iyon sa mausoleum na kaniyang pina