Forbbiden Arousal

"Boss, nasa hospital ang kuya mo." Dali-daling umalis si Xaiver Collins papunta sa hospital. Nadatnan n'yang nasa Emergency Room ang kapatid n'ya at kasalukuyang ni rerevive ng Doctor.

"1...2...3... Clear!" tanging nagagawa n'ya lang ay ituon ang galit sa pader. Hindi n'ya maramdaman ang sakit mula sa kaniyang mga kamao; wala rin siyang pakialam sa mga dugong lumalatay sa kaniyang kamay. Sinisisi n'ya ang sarili dahil sa nangyari. Kung hindi n'ya sana pinapunta sa opisina kahit malakas ang ulan at gabi na si Cedric—kaniyang kuya—, ay hindi sana 'to nangyari sa kaniya.

"Time of Death, 9:46 P.M." Bigla s'yang nanlumo dahil sa narinig. Ang kuya n'ya ay ang kaisa-isa n'yang kaibigan sa buong buhay n'ya. Marami kasing may ayaw sa kaniya simula pa pagkabata dahil sa angkin nitong kasungitan. Nangako pa nga itong sabay nilang papalaguin ang kompanyang iniwan ng kanilang ama bago ito bawian ng buhay.

Ilang saglit pa ay nakita n'yang nag mamartsa ang mga pulis papunta sa kinaroroonan n'ya.

"Sir Xavier, ayon sa imbestigasiyon, napag-alaman naming posibleng sinadya ang pangyayaring 'yon. May nakita kaming bala ng baril sa crime scene. Suspetsiya namin ay binaril ang gulong ng sasakyan ng kapatid mo kaya ito bumangga sa puno ng Nara. Ginagawa na namin ang lahat para matukoy ang salarin."

Pag katapos nilang ibalita 'yon sa kaniya ay umalis na silang muli. Sakto namang tumawag si Sebastian—kanang-kamay at kaniyang utusan.

[Hello Boss? Pasensiya na hindi ako nakatawag agad dahil dumating ang mga pulis dito. Kinailangan ko pang magtago.]

"Any useful information?" Tanong ni Xavier habang pinupunasan ang kaniyang mga luha. Nangako s'ya sa kaniyang sarili na ito na ang huling beses na iiyak s'ya.

"Boss, may nakita akong manuscript sa crime scene. Pag mamay-ari 'yon ni ASHLEY FATE ANDERSON. One more thing boss, may nakita rin akong silver na bracelet sa hindi kalayuan." Naunang makapunta si Sebastian sa pinangyarihan ng krimen kung kaya'y s'ya ang nakakuha ng mga 'yon. Hindi buo ang tiwala ni Xavier sa mga pulisya dahil sa hindi malamang dahilan. Kaya agad n'yang pinapunta roon si Sebastian para magkaroon sila ng sariling imbestigasiyon.

"Come back now." Utos nito bago ibinaba ang tawag.

'I'll make sure that someone will pay for your death.'

**********

"FATE!"

"ASHLEY FATE ANDERSON GUMISING KA!!" Sigaw ng kaibigan n'ya mula sa labas ng pinto. Bawal kasi itong ma late dahil may interview pa ito sa isang kompanya kung saan ay mabibigyan ng pagkakataon ang mga newly hired na ipublish ang isa sa mga akda nila.

"FATE SINASABI KO SA'YO, GIGIBAIN KO 'TONG PINTO MO!"

"OO NA! BABANGON NA NGA OH!" Pupungas-pungas pa itong lumabas sa kaniyang kwarto at tinungo ang pinto para pagbuksan ang kaibigan n'ya.

"Naku Fate, paano mo matutupad ang mga pangarap mo kung late ka gumising ha?" Bulyaw sa kaniya ng kaibigan.

"Alas-sais y medya palang bii. Tsaka napuyat ako kakasulat kagabi." Sagot n'ya habang kunukusot pa ang mga mata.

"A-ARAY!" reklamo nito ng kurutin s'ya ng kaibigan.

"Oh ayan! Siguro naman ay gising ka na n'yan? Fate ha, maligo ka na't mag almusal. Dinaanan lang kita para gisingin. Mauuna na ako sa opisina, baka ma late pa ako dahil sa'yo." Isang Editorial In Chief kasi ang kaibigan n'ya; si Vien.

"Ingat bii."

"Maligo ka na agad!" paalala ni Vien. Si Vien ang tipo ng kaibigan na kapag nahihirapan ka dapat ay nahihirapan din s'ya.

"Oo na nga! Layas na!" pagtataboy ni Fate. Halos ganito sila kapag may interview si Fate. Palagi kasing tanghali s'ya nagigising dahil hanggang alas-dose s'ya ng madaling araw nag susulat. Masipag naman s'ya kung sa masipag, yun nga lang ay hindi talaga s'ya makuha-kuha sa mga kompanyang inaplyan n'ya.

Pagkaalis ni Vien ay mabilis naman s'yang naligo. Pagkatapos ay nagpalit na s'ya ng damit. Nakatingin s'ya ngayon sa harap ng salamin at pinasadahan ng tingin ang kaniyang sarili.

"Ang ganda ko talaga." Wika niya sa harap ng salamin. Umikot-ikot pa ito na parang prinsesa. Tila naudlot naman 'yon ng marinig n'yang tumutunog ang kaniyang telepono.

"HOY BABAETA BILISAN MO NA DIYAN AT WAG KANG TUMAMBAY SA HARAP NG SALAMIN!" alam na alam ni Vien ang mga ginagawa ni Fate kapag mag isa ito sa bahay. Kung mayroon ngang tawag sa higit pa sa 'bestfriend' siguro ay ganoon sila.

"Nagsusuklay pa ako." Saad n'ya at ipinatong ang kaniyang telepono sa kama at pinindot ang 'loud speaker'.

"Bilisan mo na. Nandito na ang mag iinterview sa'yo. Nag pa book na rin ako ng sasakyan mo para hindi ka hagard pag makarating dito." Narinig naman ni Fate na may humintong sasakyan sa tapat ng bahay n'ya.

"Okay. Okay. Paalis na ako. Babye!" pagkababa ng tawag ay dali-dali n'yang kinuha ang sling bag n'ya at ang manuscript na ipapakita n'ya sa interview.

Pagkalabas n'ya sa gate ay tumambad sa kaniya ang isang magarang sasakyan. 'Iba ka talaga Vien.'

"Ikaw po ba si Ashley Fate Anderson?" Tanong ng lalaki.

"Oo, ako po 'yon. Tara na kuya baka ma late ako sa interview." Agad naman s'yang sumakay sa likuran. Pinaharurot na ng driver ang sasakyan. Tahimik s'yang nakasakay sa sasakyan ng mapansin n'yang malapit na mag shutdown ang telepono n'ya. 'Patay! nakalimutan kong e charge.'

Napansin naman n'yang hindi tama ang dinadaanan nila kaya nangahas na s'yang magtanong.

"Kuta hindi po 'to ang daan papunta sa interview ko."

"May gustong kumausap sa'yo." Wala naman s'yang nagawa kun'di manahimik. Useless din kung sisigaw s'ya o aagawin ang monobela kagaya sa mga napapanood n'yang teleserye. 'Mahal ko pa ang buhay ko.'

Ang inaalala lang n'ya ay ang interview at si Vien. Paniguradong nag hihimutok na yun sa inis. Makalipas ang ilan pang minuto ay bumaba sila sa isang napakalaking bahay. May hardin ng mga bulaklak ang natanaw n'ya pagkababa sa sasakyan. Napakalawak din ng espasyo ng lupa dito. Kulay luntian ang mga makikita sa halos buong paligid nito.

"Mahilig pala sa mga halaman at bulaklak ang amo mo." Komento nito subalit parang hangin lang ang sinabi dahil hindi man lang ito nagbigay ng reaksiyon.

Pagkapasok nila sa loob ay agad silang lumiko sa kaliwa, ilang saglit lang ay lumiko rin sa kanan. Marami pa silang nilikuan.

"Ano ba 'to? Ang daming liko na ang nagagawa natin ah. Nasa maze ba tayo? Tapos iiwan mo ako sa gitna at ako lang ang lalabas mag isa?" Reklamo n'ya.

"Nandito na tayo." Pinindot ng lalaking kasama n'ya ang elevator na nasa harapan nila ngayon. Pagkabukas nito ay agad silang pumasok sa loob. Nagtaka naman so Fate dahil wala itong pinipindot. 'Paano kami mapupunta sa ibang floor?'

"Anong floor tayo?" Tanong n'yang muli.

"Malalaman mo rin Ms. Anderson." Sakto namang bumukas ang elevator. Tumambad sa kaniya ang isang puting silid. May mini table sa harapan at nakapatong ang dalawang laptop doon. Iginala n'ya ang mga mata n'ya sa loob.

'Ang pangit naman dito. Para akong nasa hospital ahh.'

"I finally found you." Napaigtad s'ya dahil sa gulat. Nilingon n'ya ang lalaking nagsalita mula sa kaniyang likuran...

"IKAW/YOU?" Sabay nilang tanong ng makita ang isa't-isa.

"Boss, magkakilala kayo?" Singit na tanong ni Sebastian.

FATE'S POV

Bakit s'ya nandito? Naku baka naaalala n'ya pa 'yon. Lagot na!

F

L

A

S

H

B

A

C

K

Nasa bar ako ngayon at nagpapalunod sa alak. Hindi ko na nga mabilang kung ilang beses ng na reject ang manuscript ko; ilang beses na rin akong sumubok sa job interview pero hindi pa rin makapasa-pasa.

"Fate, 'wag kang panghinaan ng loob. Hindi ka man nakapasa ngayon, marami pa namang kompanya ang pwedeng mong pagpasahan." Pag papalubag-loob ko sa'king sarili.

Makalipas pa ang kalahating oras ay naramdaman kong medyo nahihilo na ako. Hayyy naku! Kailangan ko ng umuwi. Patayo palang ako ay bigla akong nawalan ng balanse. Hinihintay ko na tumama ako sa sahig pero ang tagal naman yata. Huminto ba ang oras?

"Don't drink too much." Napamulat ako dahil sa narinig kong boses. Bigla akong naoatayo ng makita ko ang hitsura n'ya. He's tall, moreno, amoy mayaman at higit sa lahat, gwapo!

*********

Nagising ako sa hindi pamilyar na kwarto.

"Gusto ko pang uminom ng alak!" Saktong paglingon ko sa kanan ay may nakita akong alak doon. Kinuha ko 'yon at tinungga.

"WOAHHHH!" Nahihilo na ako ngayon. Wala akong pakialam kung nasaan ako ngayon basta ang gusto ko lang ay lunurin ang sarili ko sa alak.

"Na iihi */hik/ ako." Pasuray-surat kong hinanap ang banyo. Sinubukan kong mangapa dahil hindi ko na makita ang daan. Nasusuka rin ako!

"H-hindi ko na talaga kaya."

"WHAT THE H-LL?" Kinurap-kurap ko ang mga mata ko.

"Hi Mr. Pogi hehe." Nakita ko s'yang bumalik sa loob kaya'y sinundan ko s'ya.

"WHAT ARE YOU DOING? ANG BAHO NG SUKA MO." May narinig naman akong lagaslas ng tubig. Siguro ay ipinaghahanda n'ya ako ng panligo. Sweet n'ya naman.

"Iihi ako." Hindi ko mapigilang kiligin dahil sa wakas ay nailabas ko na rin. Pagkatapos kong umihi ay lalabas na sana ako pero bigla s'yang humarang sa pinto.

"Ang tigas naman ng katawan mo hehe."

"You need to pay for what you've done." Saad nito at bigla akong hinalikan. Agad ko namang tinugunan 'yon. Hmm lasang alak.

Tinanggal ng mga kamay ko ang tuwalyang nakabalot sa katawan n'ya. Samantalang patuloy n'ya akong hinahalikan pababa sa leeg ko habang ang isang kamay n'ya ay abala sa paghimas sa'king dibdib.

Sandali s'yang humiwalay sa mga halik n'ya at tumingin sa'kin. Isinandal n'ya ako sa pader kung nasaan ang shower. Binuksan n'ya 'yon at sabay kaming naligo. He removed my clothes including my underwear. Pinaglaruan n'ya ang malulusog kong hinaharap.... it's making me crazy.

"Hmm..." Hindi pa s'ya nakuntento kaya pinaupo ako sa sahig. Ibinuka n'ya ang mga hita ko at sinimulan n'yang kainin. Sabi ko kanina na sa alak ako mag papakalunod ngunit hindi ko alam na sa ganitong paraan para ito hahantong.

******

Nagising ako ng madaling-araw. Sh-t! Bakit ang sakit ng katawan ko? Napaayos ako ng upo ng maalala ang nangyari kagabi. F-ck! Nagbihis ako na puno ng pag iingat dahil ayaw kong magising s'ya. Ayaw ko rin s'yang makilala at magkaroon ng kaugnayan sa kaniya.

'Grabe ka Fate, nakipagsiping ka sa taong hindi mo kilala. Nasisiraan ka na ba?'