Chapter 115: Carbon Copy

"Mama, hurry up!"

Halos patakbo na siyang lumabas, nagmamadali ang kanyang mga yapak. Hindi niya alam kung alin ang uunahing bitbitin, ang school bag niya ba o ang packed lunch niya. Ni hindi pa man lang din siya nakakapagsuklay ng basa pa niyang buhok. Medyo late na kaming nagising. Galing kasi siya sa mahabang bakasyon. Late na rin natulog eh.

"I am going to be late!"

"Coming, Zaria!" sigaw ko pabalik habang hindi magkandaugagang buhatin ang naiwang gamit niya. "Mauna ka na sa sasakyan. Susunod na ako."

"Okay..."

Sinara ko ang pintuan ngunit muling binuksan nang maalala na wala pala akong dalang suklay. Inilagay ko iyon sa ulo bago mabilis na lumabas. Nagawa ko pa namang magpalit ng damit. Hindi rin naman ako mukhang nanlilimahid ang hitsura.

"Move a bit Zaria!" utos ko pagkabukas ng pintuan sa passenger seat upang ayusin ang buhok niya.

Matapos na ihagis ko ang dalang mga gamit niya sa likod ng sasakyan ay pinuntahan ko naman siya sa unahan upang mabilis na suklayan ng buhok. Ni