Third Person point of view
Isang dagliang pagpupulong ang ipinatawag ng konseho ng Akademia para sa mga guro at opisyal ng paaralan. Dinaluhan iyon ng lahat kasama ang nga Elders ng bawatt kaharian. Ikinabigla rin ng lahat ang pagdalo ng Apat na Diety na minsan lamang nilang makita ng harapan bukod kay Artimus na kabilang sa konseho ng Akademia.At ang mga Diety na ito ay sina Luther, Quillon, Nelson, at Gertrude. Sila ang huling pumasok sa bulawagan na talagang ikinalingon ng lahatt dahil dama lahat ng nilalang sa loob niyon ang naguumapaw na Supreme Aura ng nga Diety. Isang malamig na pakiramdam na natural na biyaya sa kanila ng mga espirito ng Gaia."I'm glad you all came. Especially our Respective dirties from the human world. Ikinagagalak kong makita kayong lahat." Paunang bato ng pinunong konseho na si Greyson.Magalang ang tindig nito, at kahit may katandaan na ay nangunguna ang aura nito na naiiba sa lahat. Isang regalo bilang isang leader ang ibiKABANATA 48 "Noong nakaraang taon ay nagsimula na tayong magbigay ng mga espesyal na asignatura para sa mga estudyante ng Gaia. At ito ay ang paggamit ng aura. We introduce Aura to them for we need more hands to protect our home." Pagpapaliwanag muli ng guro sa mga piling mga personalidad upang magturo ng mga bagong asignaturang ito para sa lahat ng nagaaral sa Gaia. Si Eliot maging ang propesor nila Hagan na si Miss Gremmy ay isa lamang sa mga piling personalidad na mahusay na sa kategorya kung saan ang aura ng bawat isa ang pinaguusapan. Hindi talaga sila mga gurp. Kung hindi mga personalidad na nangaling sa ibat-ibang lahi na nagpamalas ng kagalingan sa kani-kanilang mga aura. Bagay na ginawang basehan ng Pinunong Konseho na si Grayson upang makahanap ng mga tamang taong makapagtuturo sa mga estudyante ng Gaia ng mga bagay bagay na dapat malaman ng magaaral tungkol sa Aura at kung anong mga dapat ng mga itong gawin para magamit ng tama ang Aur
HAGAN’S POINT OF VIEW Matapos ang isang simpleng asignaturang Pagaaral sa likas na yaman. Ay agad na kaming naghanda lahat upang magtungo sa silid aklatan ng Akademia. May isang oras kaming bakanteng oras bago pa man dumating ang isa pa naming guro upang magturo ng huli naming subject ngayong araw. At iyon ay ang Iba’t-ibang uri ng mga Nilalang. “Are we really allowed to use the Akademia’a Library? Paano kung hindi nila tayo papasukin sa loob?” Nagaalalang tanong ni Asya habang ipinapasok sa kanyang bag ang mangilang pangamit niya sa pagsusulat, dahil sa pagsusulat niya sa subject nila kanina. “Oo,” sabat ng isang boses na agad naming ikinalingong lahat. It was Tamara. Nakasandal ito sa pintuan ng aming silid at taas-taas ang kanyang kanang kamay na may inakaipitan sa kanyang mga daliri na isang lilang card na ang tanaw ko ay may initials ni Mister Rudino, ang guro naming kaalis-alis lamang. Nakita ko nga p
HAGAN’S POINT OF VIEW Matapos ang isang simpleng asignaturang Pagaaral sa likas na yaman. Ay agad na kaming naghanda lahat upang magtungo sa silid aklatan ng Akademia. May isang oras kaming bakanteng oras bago pa man dumating ang isa pa naming guro upang magturo ng huli naming subject ngayong araw. At iyon ay ang Iba’t-ibang uri ng mga Nilalang. “Are we really allowed to use the Akademia’a Library? Paano kung hindi nila tayo papasukin sa loob?” Nagaalalang tanong ni Asya habang ipinapasok sa kanyang bag ang mangilang pangamit niya sa pagsusulat, dahil sa pagsusulat niya sa subject nila kanina. “Oo,” sabat ng isang boses na agad naming ikinalingong lahat. It was Tamara. Nakasandal ito sa pintuan ng aming silid at taas-taas ang kanyang kanang kamay na may inakaipitan sa kanyang mga daliri na isang lilang card na ang tanaw ko ay may initials ni Mister Rudino, ang guro naming kaalis-alis lamang. Nakita ko nga palang sinundan agad ni Tamara ang aming guro matapos
KABANTA 50:Hagan Point of View.Dagliang naudlot ang kasiyahan sa pagpapakilala ni Dima sa librong hawak nang tahasan itong kuhain ni Morriban. Agad niya itong binuksan at mas sumalubong lalo ang mga kilay sa nakita sa loob nito. Bagay na kusa ko ring nilapitan bago pa man ang lahat makalapit kay Morri, ngunit gaya nito ay nagtakha rin ako sa nakita ko sa loob nito. Isang pirasong dahong berde na berde ang nasa una nitong pahina. Sinubukan pa naming ilipat sa iba pang mga pahina ang libro ngunit iba’t-iba lamang na piraso ng dahon o talulot ng bulaklak ang mga nakadikit sa gitna ng bawat pahinang mayroon ang libro. “Bakit ganito ang mga pahina ng libro, Dima? Wala ni ano mang nakasulat sa mga pahina nito kung hindi ang iba’t-ibang halaman lamang,” tanong ko pero imbis na sagutin ay ngumiti lamang jto at kinuha muli ang libro mula sa aking kamay. Umupo ito sa mahabang silya na kinauupuan naming lahat at masaya at buntong hininga lamang na umupo roon. Takha ko l
KABANTA 50:Hagan Point of View.Dagliang naudlot ang kasiyahan sa pagpapakilala ni Dima sa librong hawak nang tahasan itong kuhain ni Morriban. Agad niya itong binuksan at mas sumalubong lalo ang mga kilay sa nakita sa loob nito. Bagay na kusa ko ring nilapitan bago pa man ang lahat makalapit kay Morri, ngunit gaya nito ay nagtakha rin ako sa nakita ko sa loob nito. Isang pirasong dahong berde na berde ang nasa una nitong pahina. Sinubukan pa naming ilipat sa iba pang mga pahina ang libro ngunit iba’t-iba lamang na piraso ng dahon o talulot ng bulaklak ang mga nakadikit sa gitna ng bawat pahinang mayroon ang libro. “Bakit ganito ang mga pahina ng libro, Dima? Wala ni ano mang nakasulat sa mga pahina nito kung hindi ang iba’t-ibang halaman lamang,” tanong ko pero imbis na sagutin ay ngumiti lamang jto at kinuha muli ang libro mula sa aking kamay. Umupo ito sa mahabang silya na kinauupuan naming lahat at masaya at buntong hininga lamang na umupo roon.
Kabanata 51Third Person Point of ViewNagtakha ang iba sa ginagawa ni Dima. Lalo na ni Asya.“May mabait ba ditong kayang ipaliwanag sa akin ang nangyayari?” takhang tanong ni Asya sa lahat habang wirdong pinagmamasadan si Dima na hawak-hawak ang Dandelion at pilit na ipinipikit ang mga mata. Bagay na ikinatayo naman ni Hagan at kinuha ang librong binabasa ni Dima at pasaglit na may kinonfirm doon at nagtungo na sa isang blankong pisara sa hindi kalayuan kay Alek. At doon gumuhit ng larawan.Gumuhit ito ng larawan ng Dandelion. At doon ipinakita ang pagkadikit dikit ng mga hibla nito.“Ganito ang pagkakaintindi ko sa binasa ni Dima. Ang Aeras andelion ay isang halaman na umaasa sa enerhiyang nakapaligid sa kanya. Mga aura na nakakpagpanatili sa kanyang buhay, lalo na kung nakadikit pa ito sa pinaka puno ng kanyang pagkahalaman.” Paliwanag ni Hagan.“Ngunit kapag sila ay pinitas na at dumaan na ang ika dalawamput apat na oras, dahil s
Morriban Point of ViewNakahinga ako nang maluwag nang gumana ang impormasyong nakalap ng Trolls na si Dima sa libro ng Plantea. Ang buong akala ko ay masasayang ang tiwalang iginawad ko sa kanya, para sa pagsubok na ito. Mabuti na lamang at tama ako ng aking naging desisyon. May magagawa rin palang mabuti ang pagsangayon sa iba’t-ibang kakayahan mayroon ang aking mga kagrupo.Natuwa ako sa pagliwanag ng husto ng aking Dandelion. Ikinumpara ko ang liwanag ng akin kumpara sa iba kong kagrupo at talaga namang napangisi ako nang mapansin na ang sa akin ay ang pinakamaliwanag na Dandelion sa aking mga kagrupo. Pero hindi ang tagumpay ko ang nakapagpaagaw sa akin ng atensyon. Ito ay kung hindi ang halos mapupundi nang liwanag ng Dandelion na tangan-tangan ni Hagan.What happen?Ngunit nang mag sink in sa akin ang lahat ay napaikot na lamang ang aking mga mata. I look at him disapointed.Psh, Oh ang akala ko ba gagalingan niya para matalo ako?
Hagan's Point of ViewIlang minuto na akong naiwang magisa sa silid aklatan. Pinilit kong gawin ang lahat ng aking makakaya oara mamaster ang Concentrated Aura pero hindi ko magawa. Ni ang paliwanaginbng husto ang halamang ito ay hindi ko magawa.Totoo ba na wala akong kakayahan na magtagumpay sa lahat ng ipinangako ko kay Morriban? Totoo bang wala akong karapatang mangarap na manguna sa klase at matalo si Morriban para lang magkaroon ng karapatang protektahan siya?Nang tuluyan na akong sumuko ay dumeretyo na rin ako sa Cafeteria kung saan ipinaalam sa akin ni Alek, kung saan sila nakatakdang pupunta para kumain.Sa aking paglalakad patungong cafeteria ay may nadaanan akong isang mahabang hallway kung saan linaliligiran ng mga silid aralang abandunado pansamantala dahil marahil ay halos lahat sila ay nasa Cafeteria na at kumakain. Pero isang kaduda dudang tunog ang narinig ko mula sa isang sulok ng pasilyo. Tila nay tumatamang kung ano