Para mapalapit kay Ninong ay siyempre gumagawa ako ng paraan para lang makita siya. "Ang aga mo yatang nagising Tita Kristine?"
"Oo, gusto kong sorpresahin ang Ninong Royce mo. Kaya heto nagluto ako ng paborito niyang ulam." "Ah, kaya pala." Lihim na nagngitngit ang aking kalooban nang marinig ang sinabi ni Tita Kristine. Kailangan kong paghiwalayin sila ni Ninong para masolo ko na ang lalaking pinagpantasyahan ko. "Pwede bang sumama sa'yo, Tita?" Kumunot ang noo ni Tita Kristine sa narinig mula sa akin. "Are you sure that you want to go with me?" "Opo, t'saka na bored na rin ako rito sa bahay." "Ikaw naman kasi ayaw mo pang pamahalaan ang kompanya niyo at mas gusto mong i-focus ang atensyon sa maliit mong flowershop." Yes, may maliit akong flower shop pero kahit paano ay kumikita naman iyon. Kumikita nga ako ng limang-libo sa isang araw, minsan kapag mahina naman ay malas na ang isang libo at limang daan. Sariling-sikap ko ang aking flower shop, dati na nag-aaral pa lamang ako, iniipon ko ang aking baon kaya nagkaroon ako ng sarili kong negosyo. "Sige na pumayag ka na Tita Kristine. Malay mo baka may makilala ako doon na gwapo at matipuhan ko?" biro ko pa. "Ikaw talaga, sige na nga. Ang mabuti pa tulungan mo nalang din ako at nang makaalis na tayo." "Pero...magbibihis pa ako, Tita." "Ha? Aba'y okay na iyang suot mo na naka-t-shirt ka at naka-maong." Hindi ko napigilan na mapasimangot. "Alam mo naman na naiinitan ako kapag ganito ang suot ko, hindi ba?" "Ay, ewan ko sa'yo. Hala sige at bilisan mo at nang pagkatapos ko rito ay aalis na tayo." "Yes!" excited kong bulalas at nagmamadaling pumanhik sa taas patungo sa kwarto para magbihis. Pinili ko ang maikli kong white shorts, at spaghetti trap, pagdakay pinatungan ko ng red cardigan na yari sa Satin. I also wear my white Skechers and of course my Louis Vuitton shoulder white bag. Umikot pa ako sa salamin at masayang pinakatitigan ang maganda kong mukha at katawan. Hmmm... tingnan ko kung hindi maglalaway sa'kin si Ninong Royce. Pagkatapos ay nagmamadaling bumaba na ako at hinanap si Tita Kristine. "Manang si Tita nasaan?" tanong ko nang hindi ko makita sa kusina si Tita Kristine. "Hinihintay ka nasa garage na dalian mo at baka ikaw ay maiwan," ani Manang. Nagmamadaling naglakad ako hanggang sa nakita ko nga si Tita Kristine kasalukuyang nakasandal sa kotse nito habang nakatingin sa relong-pambisig. "Tita!" Sigaw ko. "Halika na!" Sigaw din niya sa akin at pumasok sa may driver seat ng kotse. Nagmamadaling tumakbo ako patungo kay Tita Kristine at mabilis an pumasok sa may front seat. "Naku, pagpipiyestahan ka na naman ng mga kalalakihan diyan sa suot mo, Lorna." "Tita, buwan ng Marso at mainit na ang panahon, hello... paparating na ang summer. Bagay naman sa'kin ang suot ko." "Tiyak kong pagagalitan ka na naman ng Ninong mo riyan sa mga style ng pananamit mo. Alam mo namang very conservative iyon." Sa narinig ko kay Tita Kristine ay naglalaro sa aking mga labi ang excitement. Excited na naman akong akitin si Ninong Royce. Alam kong nararamdaman nitong may gusto ako rito at malakas ang dating ko sa bumubukol nitong harapan sa tuwing pasimpleng sinasagi ko iyon ng aking mga kamay. Hindi naman nagtagal ay dumating na kami sa naturang building. Halos tumalon sa tuwa ang aking puso nang sa wakas ay makakaapak akong muli sa building na ito. Mula sa kotse ay sabay na umibis kami ni Tita Kristine. Hindi nakaligtas sa aking paningin ang ilang mga kalalakihan na ngayo'y nakapako ang tingin sa akin. Hmmm... maglaway kayo sa makinis at seksi kong katawan. "Look, Lorna. Naku, pansin mo ba ang ilang mga kalalakihang employees ng Ninong Royce mo? Nasa iyo ang lahat ng tingin." "Hayaan niyo na lang sila, Tita Kristine. Hindi rin naman ito magiging kanila at hanggang tingin lang sila sa akin." Naglakad na kami ni Tita Kristine at halatang excited na makita si Ninong Royce na tulad ko. Hayan na naman ang pagbangon ng inis at selos sa aking puso. Sumakay kami sa elevator at pinindot ni Tita Kristine ang palapag kung nasaan si Ninong Royce. "Halatang in love ka, Tita Kristine." "Oo naman, mahal na mahal ko ang Ninong Royce mo. Siya lang ang lalaking nagpapasaya sa akin ng ganito." Totoo ang sinabi ni Tita Kristine. Pero hindi niya parin maitatago na nagtaksil siya sa kanyang unang asawa dahil kay Ninong Royce. Kaya hindi ko siya gusto kay Ninong. Ako ang nababagay kay Ninong Royce, hindi siya. Hindi naman nagtagal ay nakarating na rin kami sa mismong opisina ni Ninong Royce. Kumatok muna si Tita Kristine saka namin narinig ang baritonong tinig ni Ninong. Tinig pa lang ay nag-init na ako. Paano na lang kaya kung malasap ko na ang halik at haplos nito sa aking malambot na katawan? Heto na naman ako sa pagpapantasya ko kahit gising. Nagulat pa nga si Ninong nang makita ako pero agad din siyang nakahuma nang maramdaman ang halik ni Tita Kristine sa kaliwang-pisngi nito. "Akala ko ikaw lang mag-isa. Kasama mo pala si Lorna?" "Yes, ang kulit kaya sinama ko na." Napansin namin ang sekretarya ni Ninong na si Emily na malaki na pala ang tiyan. "Buntis ka pala, kailan ka manganganak?" tanong ko kay Emily. "Oo, e. Heto nagpasa ako ng resignation kay sir. Nalulungkot nga ako dahil wala pa akong kapalit." Biglang nagliwanag ang aking utak at mabilis na nagsalita. "Pwede ako, what do you think, Tita Kristine?" Nakangiting napasulyap ako kay Ninong Royce ngunit tumigas lang ang kanyang anyo nang marinig ang aking suhestiyon. "May hiring kaya no need," seryosong sagot ni Ninong Royce. Aaminin kong may naramdaman akong munting kirot dito sa aking puso. Hindi ko nalang pinansin ang sinabi nito at kunway kalmadong nakaupo lang ako sa couch habang nanood ng TV. "Bakit kasama mo si Lorna?" tanong ni Ninong kay Tita Kristine. "Gusto niyang sumama, isa pa alam mo naman na mapilit ang babaeng 'yan. Agree ako na pwede si Lorna bilang sekretarya mo. Lahat ng skills ay nasa kanya." Narinig ko ang marahas na buntong-hininga ni Ninong Royce. "Oo nga naman, sir. Lalo na at tambak pa ngayon, kung skilled si Ms. Monsanto, ibig sabihin madali lang sa kanya ang lahat ng trabaho na naiwan ko." Gusto kong yakapin ang dating sekretarya ni Ninong sa narinig mula rito. Sana nga pumayag si Ninong para naman may pagkakataon akong mas lalong akitin pa.Nanatiling nasa loob lang ng kotse ang kaibigan niyang si Susan. "Mag-ingat ka, okay?""Salamat," aniya. Umibis siya mula sa kotse saka naglakad papasok ng naturang building. Abut-abot ang kanyang nadaramang kaba. Pero kailangan niyang ipaalam kay Royce ang kanyang kalagayan.Dumiretso agad siya sa front desk at sinalubong siya ng matamis na ngiti ng isang babae at pagbati, inaalam kung may appointment ba siya kay Royce. "Actually, wala akong appointment sa kanya but this is urgent," aniya na nagmamakaawa pa."Pasensiya na po, Ms. Monsanto pero kailangan muna nating mag-set ng appointment dahil kung hindi ay baka madali pa ang trabaho ko kung sakaling hahayaan kitang pumasok ng walang appointment sa mismong opisina ng CEO."Naintindihan naman niya ang naturang babae kaya minabuti na lamang niyang maghintay sa waiting area hanggang sa dumating ang uwian. Aabangan niya si Royce.Tinawagan niya si Susan at pinaalam ang naging resulta ng kanyang pag-uusap sa naturang magandang front de
"Pinayagan ka ni Mr. Lee?!" Hindi makapaniwalang tanong ni Susan sa kanya. "Yes, at valid naman ang rason ko. Wala namang problema dahil kailangan ko ring makapag-focus sa aking pagbubuntis, hindi na ako ang pinag-uusapan dito, Susan. Para ito sa batang nasa sinapupunan ko.""Hindi kami papayag na puntahan mo pa ron sa building na iyon si Mr. Sy para lang ipaalam na buntis ka, Lorna. Alam mo bang eskandalo lang ang hatid mo ron? Hindi maniniwala sa'yo si Royce lalo na at may kumakalat na si Mr. Lee ang ama ng batang dinadala mo since palagi kayong magkasama."Hindi niya pwedeng sabihin sa dalawang kaibigan ang tungkol sa tunay na pagkatao ni Mr. Lee, may isang salita siya at totoong kung sekreto lang ng isang tao ay mapagkatiwalaan siya lalo na at sobrang confidential."Walang makakapigil sa'kin sa gagawin ko, Susan. Karapatan ni Royce na malaman niya na may anak kami.""Ikaw ang bahala pero huwag na 'wag mo akong sisisihin na hindi kita pinagsabihan.""Hindi ako mag-e-eskandalo roon
Hindi niya alam pero sobrang nanghihinayang siya nang tuluyan na nga silang maghiwalay ng landas ng kanyang ina. Malungkot siyang pumara ng taxi patungo sa isang pharmacy para bilhin ang ilang mga vitamins na para sa kanya. Nagpapasalamat siya sa Panginoon dahil kahit paano ay malaking tulong ang siyang pagkikita nila ng kanyang ina. "Salamat po ng marami, Panginoon," aniya na hindi mapigilan ang sari't saring emosyon.Ginamit niya ang ATM card na ibinigay ng kanyang ina sa pagbili ng ilang vitamins na inireseta sa kanya ng doktora. Pagkatapos niyang mamili ay sumakay na ulit siya ng taxi patungo sa merkado para bumili ng ilang mga gulay, isda, karne at ilan pang dapat mabili para ilagay sa kanyang ref na siyang ibinigay sa kanya ni Susan para magamit niya sa kanyang apartment.Pagdating niya ay nagulat pa siya nang makita ang kotse ni Mr. Lee. Nagmamadaling inabot niya ang kanyang bayad sa taxi driver at umibis mula rito."Mr. Lee, bakit ka narito?" takang-tanong niya rito."To see
"H—Huwag mong sabihing buntis ka, hija?" nauutal na turan ng kanyang mommy."Kaya nga ako narito, Mommy. Ang totoo, isang buwan na pong delayed ang menstruation ko," sagot niya sa ina. Pagdakay napasulyap siya sa doktora na ngayo'y makikita ang labis na pag-aalala sa anyo nito. "Ilang taon ka na ba, hija?" tanong ng doktora sa kanya. Nagkatinginan sila ng kanyang mommy. "She's 18, Betty.""Napakabata pa niya upang magbuntis. Kabataan nga talaga ngayon, mas pinairal pa ang karupukan kaysa magseryoso sa pag-aaral. Huwag ka sanang magalit hija sa sinasabi ko dahil alam kong alam mo ang tinutukoy ko, hindi ba?""Tama rin naman po kayo doktora. Mapigilan pa ang malakas na baha huwag po lamang ang nag-uumigting na kalibugan po, alam kong mali ako sa mga desisyon ko sa buhay at inaamin ko po iyon," aniya na hindi makatingin ng diretso sa mga mata ng kaibigang doktor ng kanyang ina."Umamin naman itong anak mo, kaya hija kung ako sa'yo sana magising ka na sa kahibangan mo. Sigurado akong wa
"May problema ba?" tanong ni Mia sa kanya. Kasalukuyang patungo sila sa unibersidad kung saan siya mag-aaral. "I'm fine, hindi lang kasi maganda ang pakiramdam ko, Mia," sagot niya sa kaibigan. Kumunot ang noo ni Mia nang pagmasdan siya. "Sandali, namumutla ka.""S—Sigurado ka?" "Oo, ang mabuti pa magpahinga ka na lang kaya muna. Hindi rin kasi maganda sa katawan mo iyang pagpupuyat mo sa trabaho lalo na at hindi ka pa sanay. Tapos nag-overtime ka pa," ani Mia sa kanya. "Pero kailangan kong kumita ng pera para sa pag-aaral ko, Mia. Ayoko rin namang umasa sa inyo ni Susan. Sobra-sobra na rin ang naitulong niyo sa akin at nahihiya na ako," aniya."Ano'ng silbi ng pagkakaibigan kung ganyan rin lang ang tingin mo sa amin? Hindi pwedeng abusuhin mo ang katawan mo, Lorna. Komportable ka ba ron sa bago mong apartment?""Oo naman, wala namang problema," sagot niya kay Mia. Ang totoo, hindi maganda ang kanyang pakiramdam at palagi na lamang siyang nahihilo. Kung ang bagong apartment lang n
Kinakabahan siya nang makita ang kanyang ninong. Pasimpleng napasulyap siya sa may bintana. Sigurado siyang doon na naman ito dumaan."Sa bintana ka na naman ba dumaan ninong?""Ano sa tingin mo?" Iniiwasan niyang sulyapan ang kargada nitong nag-uumigting na naman sa katigasan. Halatang handa na naman sa matinding bakbakan. "Come here, baby girl."Tinig pa lang ng kanyang ninong ay tila gusto na niyang bumukaka sa mismong harapan nito. Nag-atubiling lumapit siya rito. "Maliligo pa lamang ako," aniya."Well, go'on at maghihintay ako."Tarantang nagmamadaling pumasok siya sa banyo pagdakay kinakabahan na isinara iyon. What the! May nakakita kaya sa ginawa ng kanyang ninong? Sabagay, sobrang aga pa para mapansin ng mga ilang kapitbahay lalo na at alas-otso pa lamang ng umaga. Kaya lang nagulat siya nang biglang bumukas ang pinto ng banyo kasabay ng malakas niyang pagsigaw. Awtomatikong napahawak siya sa kanyang dibdib kung saan naroon ang kanyang puso."N—Ninong?""Hmmm..." Sumilay an