แชร์

Chapter 3

ผู้เขียน: Inanilily
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2020-12-15 03:35:10

"have you already go to the oby by any chance Lindy?" Tanong ni Tita Dina. Diken's mother. She's beautiful. 

"A-ahmmm ... Hindi pa po t-tita" sagot ni linda na nauutal. Naging malikot din ang mata nya which is really weird. 

"Why? Dapat samahan ka ni Diken kung ganon" Diken's father Mr. Duke Vildamir interject. 

"S-sige po Tito." 

Something's wrong, i can feel it. Pero di ko alam ang sagot. 

"Hindi ko talaga in expect na ikakasal na ang anak ko. Dati rati pag tinatanong ko yan ngingitian lang ako" kwento ni tita Dina. 

"Ang anak ko nga din, i did not expect na mauuna pang ikasal ang bunso ko" sagot ni Mommy 

"Oh. So Leigh right? You two really look a like! My goodness!" Naibulalas na lang neto. 

I smiled to her. I really want to meet her before. She's a former Beauty Queen. But i did not get any chance kht pa naging boyfriend ko ang anak neto. 

"Yeah. Nice to finally see you Tita." Ngiti ko. Its genuine. Idol ko kasi sya. 

"Oh dear, the pleasure is mine." Ngiti neto. 

"Saan nga pala gaganapin ang kasalan?" Tito Duke asking the couple. 

"Garden Wedding dad." Sagot ni Diken. 

Oh. How much i miss his voice. Pinipigilan kong tingnan sya. Dapat hindi na!

"Why? Is it way better that Church wedding?" Tanong ulit neto. Its like tito Duke is against on Garden wedding. 

"Its Lindy's choice dad" sagot na lamang ni diken. 

Para kong tinotorture ang sarili ko. I should excuse myself! Parang unti-unting sinasaksak ang puso ko sa sakit. 

"Let them be. Its their choice. The more important here to for them to get married as soon as possible." Pinal na sabi ni daddy. 

Wala ng nagsalita pagkatapos nun. 

Hays. Dad has really the power to shut people up huh. 

Mahaba habang minuto din at wala pa ding nag tatangkang magsalita. Its getting more awkward here. They look all formal. 

Parang hindi kasal ang pinag uusapan, kundi negosyo lamang. 

Buti na lang pumasok si Manang. Ang mayordoma. 

"Leigh hija, may tawag ka" sabi neto. 

Napatingin sa akin lahat. Even him. 

Mag tatanong na sana ako ng .. 

"Who is it? I told you. No calls! Its a family dinner!" Halos walang emosyong tanong ni daddy. 

Napipilan ako. I look at manang pero parang wala lang sa kanya ang sinabi ni daddy. Siguro'y sanay na. 

"Sabi nya Tristan Lee daw ang pangalan nya. Kailangan daw talaga nyang makausap si leigh." Pagpapatuloy neto. 

"Tristan Lee?" Lindy's ask suddenly. 

"Take the call. You're excuse." Sabi ni dad. 

"Thank you dad. Excuse me everyone" 

I don't know but i really want to thank Tristan for saving to that scene. Haha 

"Ano na namang kailangan mong hinayupak ka!" Bungad ko agad. 

He chuckled. 

"Ang ganda talaga ng bungad mo"

"Kung di mo lang ako niligtas sa nakakaboring na dinner nakuuu!" Sabi ko na lang. 

"So ano na naman? Bkt ka na tumawag!" Pag susungit ko 

"I saw her Leigh." He said. At alam ko he's in pain. 

Masungit talaga si Tristan. But when i found out his secret that He's still inlove with his Ex, naging mabait sya sa akin, ng konti. Oo, konti lang. Tss 

"Where did you saw her? What did you do?" Sunod sunod na tanong ko. 

"In the cafe. She's a waitress." He said. Like he's in pain. 

Maybe its one of the reason, why Tristan and I vibe, because we still have one thing in common. 

We're both in pain. 

We're both brokenhearted. 

Napa buntong hininga ako. 

"Where are you right now?" I ask. 

"I'm at the bar. Drinking" sagot nya. 

I knew it! 

"Papaalam lang ako kay Dad. Pupuntahan kita okay? Stay where you are. Don't get yourself into trouble" sabi ko. 

"Yes Ma'am!" Sagot nya na alam kong may bahid na ng ngiti 

I smiled. He's really a good friend. 

"Okay. I will call you later" then i ended the call. 

Pabalik na sana ako sa komedor ng .. 

"Don't go please, I'm begging you .. wag mo syang puntahan .." 

Nanlaki ang mata ko. 

"D-diken .. " naisatinig ko na lang 

He grab my arm. Dinala nya ako sa garden. 

Its dark. Pero hindi man lang ako nakaramdam ng takot. I always feels safe with him. 

"Pupuntahan mo pa din ba ang lalaking yun?" He ask. His is cold. At alam kong galit sya. 

"Diken, may pangalan ang lalaking sinasabi mo. Its tristan." Sagot ko. 

Nakita kong kumuyom ang kanyang kamao na tila nag pipigil ng galit. 

"I. Don't. Fucking. Care! Wag kang pumunta please?" He pleaded. From cold to soft. 

I smiled bitterly. 

"Diken, may i remind you that you are going to get married. With my sister. Hindi na kita boyfriend na pwede akong pag bawalan sa mga gagawin at pupuntahan ko!" Sagot ko. 

I'm mad. Galit ako. Galit na galit. 

"It should be you! Dapat ikaw yun!" Sabi nya. 

"Yeah, dapat nga ako yun! Pero bakit naging sya ha! Dahil putangina naman diken! Nalasing ka lang! Hindi ka nagka amnesia!" Halos pabulong kong sigaw 

"Believe it or not hon, i don't know. Nagising na lang ako na sya na ang katabi ko" paliwanag nya. 

"What i saw is what i saw. And please don't call me hon." Matapang kong sagot. 

"Old habits die hard hon" sabi nya. He's really confident. 

"Stop it now diken. Wala na tayong magagawa. Oo MAHAL PA DIN KITA! Hindi naman basta mawawala yun! We've been together for almost 10 years! Sampung taon yun diken!" Paliwanag ko habang umiiyak. 

"Ang sakit sakit. Sobrang sakit! Sana pinatay mo na lng ako! I trusted you! I give you my all! And now, I'm lost! Wala kang tinira! Kinuha mo lahat! Pano na ako ha! How can i live!" Pagpapatuloy ko. 

"H-hon .. Stop crying. I don't want to see you cry" he said. 

"Don't come near me." I stop him. 

"Please, don't come near me. Marupok ako pagdating sayo. Hindi ko kaya Diken. I am not a home wrecker! May batang involve. So please, leave me alone!" Napaupo ako habang hawak hawak ang muka ko dahil sa walang tigil na luha. 

Ayaw tumigil. 

"Okay, if that's what you want." He said in a very cold voice. 

"Mananahimik muna ako for now, hindi kita guguluhin. But i want you to know that i won't give you up, not today, not tomorrow, not in the future." Pagpapatuloy nya pa 

Hindi ako nagsalita. Dahil alam kong wala na. Talo na kami. 

"And hon? That's a promise." 

And then he left. Again.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Getting Back Together   Chapter 34

    PABIRO kong pinag tatampal ang mukha ni Diken. I think nagulat si Maggy sa sigaw nya kasi bilang pumainlanlang sa apat na sulok ng condo ang iyak nito na agad namang dinaluhan ni Lindy.Nakapameywang akong humarap sa kanya."Why the hell are you shouting Mister!" I ask annoyed at him.Malambing nya akong niyakap. I know there's a hint of smile on his voice."Natakot kasi ako ng di mo sagutin ang tawag ko eh" aniya na parang bata.I look ay my phone. Its fucking .."You shouted like that because i did not answer after three rings? Are you out of your mind!?" Halos pabulong kong sigaw. Wala ng maingay. Maybe Lindy made Maggy's calm down. Ayoko ng maingay. Ang sakit sa tainga."Eh kasi naman Misis, Nag ka phobia na ata ako sa hindi mo pagsagot ng tawag ko" sagot nito na nakanguso.

  • Getting Back Together   Chapter 33

    "Aray ang sakit! Ang daming langgam!" OA na pag kaka comment ni Lindy sa amin ni Diken.We're eating lunch. Diken is kinda extra sweet. Sinusubuan nya ako, at ganon din ako sa kanya.He also promise na sasamahan akong makausap si dad.Maybe Its time for me to forgive them.Hayaan na lang ang lahat.Tapos naman na. Wala na akong magagawa.The damage had been done."Ikaw marami kang hindi sinasabi sa akin" sabi ko.Nag peace sign sya. Tss. Childish."Oo ate marami." Sagot nya na bumalik sa pag papakaen kay Maggy.Oh before i forgof, about Maggy .."Who's maggy's father Lindy?" I ask. I'm intently looking at her.Nakita ko kung paano sya nataranta. She seems so uncomfortable with my question.

  • Getting Back Together   Chapter 32

    After that talk, inayos ko ang sarili ko.Bad mood is gone, magaan na ang pakiramdam ko. I think, i can to talk to them just fine and without shouting.Nag drive ako papunta sa condo ni Lindy.Napapaisip na tuloy ako. Why mom did not know it all? Samantalang si Lindy ay alam?Hmm ..Nakita kong lumabas sa screen ng cellphone ko ang pangalan ni Diken.He's calling me!Sasagutin ko na sana ang tawag, but i stop mid air. Wag na lang. We'll talk again. Dadating kami don.Hindi bobo si Diken, alam nyang Something is wrong.Nagmamadali akong lumabas sa sasakyan pagkatapos i park ang sasakyan ko."Good morning Ma'am" bati sa akin ng guard.I just smile at him.After ng ilang doorbell ko ay bumukas ito.

  • Getting Back Together   Chapter 31

    A/N: This chapter is dedicated to all the mother's out there! I salute you! I salute myself! Mabuhay mga momshy! 💙--Pagka pasok ko sa pintuan pa lang ay hinanap ko agad sila mommy at daddy sa katulong na sumalubong saken."Nasa garden po si Ma'am. Si Sir naman po nasa Library." Sagot nito.Hindi ako ngumingiting umalis sa harapan nya.I know its very unsual for me to not smile to the maids.I am really in bad shape today.Una kong pinuntahan si mommy sa garden. Nakita ko syang nakatalikod at nagdidilig ng mga halaman.Mommy loves Flowers. Pinagmasdan ko sya. She's really beautiful kahit halata na nag edad neto sa mukha.Tahimik lang syang nagdidilig.She looks so peaceful.I don't know what i can feel pag nalaman kong alam ni m

  • Getting Back Together   Chapter 30

    Pagkadaong namin sa Pier ay agad akong umibis ng kotse.Habang tulog kanina si Diken ay lihim kong pinakialamanan ang Cellphone nya para i text ang driver namin sa bahay.And Yes, May nangyari na naman sa amin. A hot steamy sex is good for the last time right?Or not?Marupok ako. Nakakatakot manatili sa tabi nya dahil alam kong kaya kong kalimutan ang lahat.My love is bigger than my anger."Baby .. " Pigil nya sa akin.I know. I'm acting weird towards him.Kanina pag gising namin.Ang hirap kasing magpanggap."Diken, I need to go. Its emergency." Sagot ko. I'm afraid to look at him because I know, If I saw his sad eyes, I'll be Soft. I might hug him all day at hindi na makayanan pang iwan sya"I

  • Getting Back Together   Chapter 29

    AUTHOR'S NOTE: Sorry kung natagalan :)You can comment ha? Wag sana puro next. Haha I need your insight about my story. Enjoy reading--Nandito pa din kami sa Yate nya.Nag usap na kami ng masinsinan at mas naliwanagan ako.Mas magaan na ang pakiramdam ko.Yes, we're okay but i can't trust him fully. Don't get me wrong ha? I love him. Its just that, its hard for me to trust him.Hays. I sigh."Baby are you okay? You keep on sighing" He said.He hug me from behind. He's favorite position."Wala. Parang hindi parin nag sisink in sa akin ang mga sinabi mo kanina." Sagot.I felt him stilled."I'm sorry again" i can hear pain in his voice.We both hurting.

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status