Chapter 2

Its been a month and the upcoming wedding of my sister and my bastard Ex is coming. 

Nag start na din kaming mag date ni Tristan Lee. He's okay. Very serious type. Gwapo din naman. Mayaman din. Pero di ko type. 

Isang bwan ko na ding di nakikita si Diken. And to be honest, I already miss him. 

Minsanan ko na ding makita si Lindy. Busy sa kasal nya e. Plus, She's pregnany. 

After that incident, we haven't talk about it yet. 

Sorry lang naman ang hinihintay ko. I am still the oldest even she's my twin. 

Alam kong may gusto si Lindy kay Diken dati pa. We're not legal kaya sya lang at si mommy ang nakakaalam sa 10 years naming relasyon ni Diken. 

Tiwala naman ako kay Diken na hindi nya ako lolokohin at sasaktan. But I was wrong. 

"How are you hija?" My mom ask na nakapasok na pala sa kwarto ko ng hindi ko namamalayan. 

"Still not fine mom, but i can live." Sagot ko na lang. I never lied to my mom. 

Mother knows you better than yourself. And i believe that. 

Isang mabuting ina at mapag alaga si mommy. 

Kaya siguro mahal na mahal sya ni dad.

Yes, my dad is strict but when it comes to mom, he's soft. 

"I know you're still hurting anak. Pero nandito lang ako ha? I know you know that." She said that makes me realize i had an amazing mother. 

"Thank you. But I'm still hurting mom. Pag nakikita ko si Lindy gusto kong magalit pero wala akong magawa" i cry my heart out. Because i know, I'm safe with her. 

"And I am so sorry. Hindi ko alam kung pano pagagaanin ang loob mo pero dapat mas maging matapang ka pa anak." 

Umiiyak pa din ako. Hinawakan ni mama ang muka ko at pinahid ang mga luha ko. 

"Diken talk to me. He said Sorry to me." 

He said. Napatingin ako sa kanya. 

"H-he did that?" Tanong ko. 

"Yes. And he said its you that he loves. But he can't do anything about that because your sister is pregnant" pagpapatuloy nya 

When i heard the Pregnant word, my world crash! Dahil alam ko sa sarili ko na kahit kailan hindi ko na makukuha pa si Diken. 

Hinding hindi ko sisirain ang pamilya nila lalo na't may involve na bata. 

I am not a home wrecker. 

Continuation of chapter two (2)

Tanghali na akong nagising dahil umaga na ako natulog. 

Lumabas ako ng kwarto na inaantok pa. Hindi pa ako naghihilamos at nakapantulog pa. 

I am planning to sleep the whole day. 

"Manang, ano pong almusal naten?" Tanong ko na hindi pa nakakapasok sa kumedor.

"Hija, gising kana pala. Kumain kana. Madaming nakahain sa lamesa" sagot nya ng nakangiti, as usual. 

"Anong meron manang? May fiesta ba? Haha" tanong ko na kinuha ang chicken wings na favorite ko. 

"Ano ka bang bata ka! Umupo ka nga ng maayos!" Natatawang sabi nito. 

Nakataas kasi ang paa ko sa lamesa. Tinawanan ko lang si manang. 

"Ano nga hong meron manang?" Tanong ko ulit na binaba na ang paa ko. 

"Darating kasi ang mga magulang ni Sir Diken galing Amerika. Kaya sibihan kami ni Sir Lei maghanda" masiglang sagot nito. 

And it hurts! Double kill! 

"Ah .. kaya po pala" matamlay kong sagot. 

"May sakit kaba Leigh hija?" Tanong nito na may pag aalala. Hinawakan pa neto ang leeg ko para tingnan kong may lagnat. 

"Ano kaba manang! Wala po!" Pinasigla ko ang boses ko. 

"Napuyat kasi ako kakapanuod ng korean drama manang!" 

"Ikaw talagang bata ka" 

Ini enjoy ko na ang pagkaen ng may dalawang bweset na pumasok. 

"Wow manang! You cook my favorites!" Bulalas nya. She looks so beautiful with her dress. Samantalang ako naka pajamas. 

"Hon, kumaen na tayo? Nagugutom na kami ni baby" napairap na lang ako sa kaartehan ng kapatid ko. 

Umupo sila sa harapan ko. Anak ng! 

"Manang coffee nga po." Nasabi ko. Mas magandang mag kape na lang. 

Nag start na silang kumaen pero hindi ko pa sya naririnig magsalita. I miss his voice! Arrgghh! 

"Ikaw leigh kape ka ng kape, kaya di ka maktulog sa gabi e" sermon ni manang. 

"Manang, i already told you nanuod nga ako ng korean drama. Interesting kasi e. Niloko sya ng boyfriend nya dun sa kapatid nong bida." Pag kekwento ko.

Narinig ko napaubo si Lindy. 

I smiled. Haha 

"Tubig ho manang para kay Lindy, baka mabilaukan e." Sabi ko na lang. 

But deep inside I'm celebrating! Two points for Leigh.