Aiden's Point of View"You can't take back your words," he immediately turned to me and he almost kissed me because of that.I bit my lower lip and nodded, "Uh-hmm."Umismid siya, "Fine. Put my name on the list," he then crossed his legs."List of what?" Hans' left brow arched."Track and field, bro," Wyatt answered.When I remembered his reaction earlier, I couldn't help but smile. Damn, is that how much he really wants to kiss me? Isn't he disgusted? Well, I am not either. Is it because we're best friends and we have known each other for a long time?"Why are you smiling?" Wyatt asked, he probably saw me.Why couldn't I hide my emotion when I'm thinking about him? Hmp! But I'm certain that I'm good at it though."I'm not," I denied and averted my eyes."You are!" He insisted and poked my side.I looked at him and gave him a death glare, "My head is aching. Don't start with me, Wyatt.""Really!?" I was startled when Hans suddenly touched my forehead to see if it was hot, "Oh, you're
Aiden's Point of View"Aiden, it's time to wake up," someone shook my shoulder.My brows furrowed while my eyes were still closed. I covered myself with the blanket and ignored the one who's waking me up.Seriously, I didn't get any sleep last night. When I said let's not think about anything, my mind kept on thinking about Wyatt. And I was imagining- what if Wyatt develops feelings for me? Damn it. I know! My thought is so gay but... Aish! I can't stop thinking about it. If that really happens I don't know what to say. But I'm certain that Wyatt is straight, there is zero chance for him to fall for me. Then, what if I were the one to fall? Gosh!I'm not gay, either. No, I'm not sure. It's just... I haven't fallen in love with someone else yet so I don't know. And this is the first time I was bothered by someone. I mean... Wyatt is absolutely bothersome but... Goodness! Stop thinking already, you stupid mind!"Aiden~ I cooked for you, wake up now," he continued shaking me.I heaved a
Warning: R-18! Read at your own risk.=°°=Aiden's Point of View"Where's my gift?" Tanong ni Wyatt, "Wala ka pang inaabot na regalo sa'kin. Kanina pa ako naghihintay na may iabot ka sa'kin."Tapos na ang celebration ng birthday niya at ang ibang mga bisita niya ay paalis na para umuwi. Imbes na nasa baba siya upang magpaalam sa mga bisita niya, narito siya sa hotel room kasama ko. We will spend the night here. Gano'n din ang pamilya niya at ang ibang mga bisita kasama na ang mga kaibigan niya: Hans, Jacob and Yuan.Ang totoo niyan, wala talaga akong nabili na regalo para kay Wyatt. Hindi dahil sa nakalimutan ko, kun'di dahil wala akong pera. Hindi pa dumarating ang allowance ko kaya hindi ako nakabili. Pwede ko naman siguro siyang bilhan sa susunod na araw kapag dumating na ang allowance ko, hindi ba? Makapaghihintay naman siguro siya.Tinanggal ko ang wig sa'king ulo at lumingon sa pintuan para tignan kung naka-lock iyon."Wala naman na sigurong kakatok sa pinto, ano? Pagod naman na
Aiden’s Point of ViewNasa eskwelahan na kami ni Wyatt. Ako ang unang gumising sa’ming dalawa kaninang umaga. Akala ko ay malilimutan ko ang nangyari kagabi dahil sa kalasingan ngunit akala ko lang pala iyon. Mas malinaw pa sa tubig na iniinom ko ngayon ang lahat ng nangyari sa’min kagabi. Hindi ko alam kung naaalala ni Wyatt dahil simula noong gumising siya ay mukha naman siyang maayos at walang iniisip. Hindi niya kaya talaga maalala na may nangyari sa’min kagabi? Hindi naman siya mukhang lasing noong may mangyari, sa katunayan niyan ay ako talaga ang mukhang lasing sa’ming dalawa.Sigh, walang papasok sa utak ko sa mga lesson kung ang nangyari kagabi ang lagi kong iisipin ngunit hindi ko mapigilan. Gusto ko tanungin si Wyatt kung may naaalala siya upang makasigurado ngunit nahihiya ako. Paano kung sabihin niya na may naaalala siya? Ano naman ang sasabihin ko?Hanggang tanghali lang ang pasok naming ngayong araw dahil two subjects lang ang meron kami. Lumabas na ako ng silid kasabay
Aiden's Point of ViewNagpatuloy ang malamig na pakikitungo sa'kin ni Wyatt. Hindi ko tuloy mapigilan maisip na baka may naaalala siya noong gabi na 'yon, dahil hindi niya ako tatratuhin ng ganito ngayon kung wala siyang naaalala. Ang sakit lang dahil kahit hindi niya masyadong ipahalata ay alam kong iniiwasan niya ako. Hindi na nga siya tumatabi sa'kin sa upuan tuwing may klase. Ang pumalit sa kaniya ay si Hans. Si Hans na lagi ang nakadikit sa'kin na parang linta.Kaninang umaga pagpasok ko pa lang sa classroom ay nag-sorry siya sa'kin, naalala niya ata 'yung biglaan niyang paghalik sa ulo ko noong Lunes. Wednesday na ngayon at ngayon lang niya naalala, hindi ko siya masisisi dahil mukha talagang lasing na lasing na siya no'n.Si Wyatt kaya? Hindi niya ba maaalala 'yung nangyari sa'min? Well, mas okay na siguro 'yon. Pero mas magiging okay siguro kung hindi niya ako iniiwasan. May nagawa kaya ako noong gabi na 'yon na hindi ko maalala? Hmm... Sana naman ay wala.•••••"Wyatt!" I cha
Aiden's Point of ViewAko si Aiden at may crush ako sa aking childhood best friend— Wyatt. Ako ay nasa kwarto ngayon kasama siya at hindi ako makatulog. Bakit? Dahil yakap niya ako. Hindi ito ang unang beses na yakap niya ako habang natutulog kami pero parang ito ang unang beses. Siguro dahil katutuklas ko lang ng nararamdaman ko para sa kaniya. Nakatalikod ako sa kaniya habang yakap niya ako, ang kamay niya ay nasa loob ng damit ko. Hawak-hawak niya ang tiyan ko kung saan ko nararamdaman ang mga paru-parong nagpaparty sa tuwa. Ilang beses ko na sinubukan na tanggalin ang kamay niya ngunit binabalik at binabalik niya pa rin ito. Kaya naman sa huli ay sumuko na lamang ako.Huminga ako ng malalim saka napagpasyahan ng matulog talaga. Pipilitin kong matulog kahit na ang puso ko ay parang lalabas na dahil sa lakas ng kabog nito. Dinaig ko pa ata ang may sakit sa puso. Haa, kailan ba patatahimikin ni Wyatt ang puso ko?°°°°Dinilat ko ang aking mata. Sobrang sakit ng mata ko na parang may
Aiden's Point of ViewPagtapos namin kumain ay umuwi na sina Jacob. Akala ko sasabay si Wyatt sa kanila sa pag-uwi ngunit nanatili siya sa condo kasama ko. Aish, gusto ko siyang ipagtabuyan ngunit ayoko naman siya kausapin. Hindi ba pwedeng umuwi na siya ngayon? Gusto ko umiyak. Gusto ko ilabas ang lahat ng luha ko na hindi ko malabas kanina. Ano pa bang gagawin niya rito bukod sa pasakitin ang dibdib ko? I want to be alone right now and clear my mind. Please, sana maisip na ni Wyatt na umuwi.Narito ako ngayon sa kwarto habang nasa sala naman siya. Well, kanina pa ako nakakulong dito kaya hindi ko masabi kung naro'n pa ba si Wyatt.Huminga ako ng malalim bago pinihit ang doorknob. Pagbukas ko ng pinto ay nagulat ako sa kung ano ang sumalubong sa'kin. Akmang isasara ko na ang pinto nang mabilis itong mapigilan ni Wyatt. Damn, anong ginagawa niya sa harap ng pintuan?"Galit ka ba?" Tanong niya, "Wala naman akong ginawa sa'yong masama, ah.""Hindi ako galit," sagot ko. Binaba ko ang aki
Aiden's Point of ViewHe hugged me again, "Okay. Sorry, sorry. Please, don't get mad at me."I heaved a sigh, "Fine. Fine. Umalis kana sa ibabaw ko, kailangan na natin mag-asikaso para sa school.""Huh?!" Bigla siyang bumangon mula sa pagkakadagan sa'kin at hinawakan ang magkabilaang braso ko, "Hindi na natin ipagpapatuloy ang nasimulan natin?" Tanong nito na may pag-iling pa na kasabay."Hindi na," umiwas ako ng tingin sa kaniya. "May pasok pa tayo sa eskwela. Hindi tayo pwedeng ma-late alam mo 'yan.""Totoo? Totoo bang iyan ang dahilan mo? Hindi dahil sa lalaking ni-kwento ko sa'yo?" Tanong niya. Iyong mukha niya ay halatang hindi ako pinaniniwalaan. Bumuntong hininga ako, "Totoo nga! Bakit naman 'yung lalaki na 'yun ang magiging dahilan? Hindi naman siya nag e-exist in the first place," then I rolled my eyes. He chuckled, "So cute..." He muttered and buried his face on my neck."Hey, I said we need to care about going to school," tinanggal ko ang ulo niya sa'king leeg at saktong