Share
CHAPTER 37
Have you ever stare at someone and all you feel is love and adoration?
Iyon ang naramdaman ko habang nakatitig sa kaniya. Habang abala siya sa pagmamando sa mga tauhan, ako naman ay abala sa paninitig sa kaniya. Ewan ko, nagising na lang ako na parang gusto ko siyang gawing keychain at titigan maghapon.
Sa isang linggo na kasi ang bisita ng mga Lacson dito, kaya lahat kami ay may ginagawa. May mga tubo na inaayos, may mga ilaw na ikinakabit at kung anu-ano pa. Katatapos ko lang i- check lahat ng mga bisagra ng mga pintuan, kaya nakadungaw na lang ako kay Ricci habang kunot-noong nakikinig sa isang electric engineer.
Nakahalukipkip lang ako sa gilid habang pinagmamasdan ang pagbuka ng kaniyang mga labi. I can't get enough of him. Hindi ko maiwasang mamangha sa mukha niya. Para talagang model ang isang ito, eh. Too bad for his admirers, ako ang mahal niya.
"Hey, matunaw 'yan," untag ni Mitch.
I was a bit starled, but I just made a face at her. Nang luming
Kaugnay na kabanata
Glimmer of Hope CHAPTER 38
"Stop staring!" saway ko."Ano?" maang-maangan niyang tanong. "Natutusok ka ba kapag tinititigan ka?"Natawa ang mga nakarinig. Kung anong uri ng boyfriend si Ricci, kayo na ang humusga."Ganda mo kasi, Ma'am, eh. Nahuhumaling lalo si Sir," komento ng baklang nags-spray ng kung ano sa mukha ko. "Grabe, stunning ka po!"I smiled at him. Tumayo ako, umikot sa harap ng salamin at nag-project ng mga pose. Kumikinang ang red long gown ko kapag natatamaan ng ilaw. My face is made up with smoky eyes and nude lips. Nagpaikli ako ng buhok kanina at c-in-url nila ito nang malalaki."Sir, anong masasabi mo?" nakangiting baling ng bakla kay Ricci."You're so magnificent," seryosong sabi nito habang nakatingin sa mga mata ko."Ang corny mo!" "I love you.""I love you more."Natawa ako nang magtilian ang mga tao sa parlor. He is drop- dead gorgeous right in front of me, wearing his red polo withinthe black tux. His hair is brushed
Glimmer of Hope EPILOGUE
Hindi pangkaraniwan ang lamig na sumalubong sa akin pagbaba ko pa lang ng eroplano. Simula ngayon, ito na ang magiging tahanan ko, dahil narito ang puso ko.Ayaw ko nang magtanong lagi kung kumain na kaya siya? Nasa trabaho na ba?Nakakatulog ba siya nang maayos?Marami ba siyang ginagawa?I remembered the first time I noticed her inside my class. She was secretly taking a picture of me. Pasimple akong natawa pero hindi na iyon bago. Bawat klase na papasukan ko, may mga babaeng kulang na lang ay hubaran na ako sa paningin nila.Nasundan pa iyon ng ilan pang mga pangyayari. But the most unforgettable was when she presented something on a class. She was not the most outstanding, but she really caught my eyes. The way she talk about everything like she knew all of it very well.Plus she asked me the most remarkable question..."I did great, right?"Hinatak ko ang bagahe ko palabas ng airport. Agad kong nasulyapan ang kaibigang matagal ko
Glimmer of Hope PROLOGUE
Daming nangyari sa nagdaang buwan. I can't believe that I'm enjoying the journey plus the music I am listening, except the fact that my classmates are so noisy. Seryoso, hindi ba sila nawawalan ng pag-uusapan?
Glimmer of Hope CHAPTER 1
"Good evening, guys!""Good evening, Sir."Kita ko ang mga ngisi sa labi ng mga kaklase kong babae. Mukhang pare-pareho kami ng iniisip. Sa sobrang busy namin sa pagsagot sa mga problema ng agham at matematika, nakalimutan na naming may puso kami. Ito na yata ang sign para muling buksan ang puso."By the way, I'm Engr. Patricio Cy. You can call me Sir Ricci and I'll be your instructor for Surveying subject. My reference is Elementary Surveying by Juny Pilapil La Putt. Kung gusto niyong pumasa sa subject na 'to, you must have scientific calculator. I recommend 991-ES para hanggang board."Hmm, Engr. Patricio Cy. Noted, baby Ricci or I must say, baby boy.Dami pang sinabi ni Sir hanggang sa discussion. Mukhang madugo ang subject na 'to, pero mukhang mas dudugo ang labi ko kakakagat.Ang hot! Ang gwapo niya! The way he smile and his posture. Singkit, katamtamang tangos ng ilong, makapa
Glimmer of Hope CHAPTER 2
Medyo hindi ako swerte sa araw na ito. Late na ako para sa exam namin sa Chem. Bakit ba kasi laging nasisiraan ang LRT kapag may exam ako? Ang traffic pa naman sa Manila. Umaga pa lang, sira na araw ko."Sir, s-sorry. I'm late," hinihingal kong sabi.
Glimmer of Hope CHAPTER 3
"Guys, papasok si Sir Cy ngayon kaya maghintay tayo," Eric announced. "Wala munang uuwi.Buti naman kung ganoon. Ang hirap kaya ng subject niya tapos wala siya lagi. Para kaming nangangapa sa dilim. Saka kahit naman wala siya, naghihintay pa rin kami.
Glimmer of Hope CHAPTER 4
"Kamusta ang eskuwela?" bungad ni mama pagkauwi ko.Bukas na ang alis namin papuntang Batangas kaya after ng klase ko ay umuwi na agad ako sa bahay. Gabi na, gusto ko na magpahinga.
Glimmer of Hope CHAPTER 5
As expected, bumuhos ang sangkatutak na gawain. Kabi-kabilaan ang mga exams at activities. Jam-packed ang araw na ito dahil tatlong sunod-sunod na subjects ang mayroon kami at lahat ay may exam. Two weeks na lang, matatapos na kami. Kaunting pasensya pa!"Nasagutan mo 'yong sa torque?" tanong ni Les nang makalabas kami.
Pinakabagong kabanata
