Share
Kabanata 15
Taas noo akong naglakad paalis sa kanila. Hindi ko sila uurungan, ano! Mga gano'ng uri ng tao dapat binibigyan ng leksyon. Mga walang magawa sa buhay kaya nangi-ngialam sa buhay ng ibang tao. Kaya kong magtimpi at habaan ang pasensya pero kapag dinamay nila ang pamilya ko, pasensyahan na lang tayo. Lalaban talaga 'ko.
Pagkarating ko sa room ay halos naroon na sila. Pagkapasok ko ay sakto namang pumasok din si Sir Dee, before he gave the questionnaires ay may mga sinabi pa siyang instructions.
"Saan ka kanina?" Bulong ko sa katabi kong si Michelle.
"Dyan lang," aniya.
I gave her a 'weeh?' look. Umirap lang siya sa akin at tumahimik. I pouted. Ano ba 'yan! Hindi na nagshe-share itong kaibigan ko! Marami akong gustong itanong pero mukhan
Related chapters
Glimpse of Perfection Kabanata 16
"Sabi ko naman kasi sa'yo huwag na, 'di ba?" Wika ko.Nasa harap ko ngayon si Santri. May dala siyang itim na bag at isang hand bag na mukhang laptop ata ang laman. He's wearing a white rounded t-shirt and black khaki shorts. Naka itim rin siyang sapatos.Uuwi lang naman pero malakas pa rin ang dating."Ana, tatlong araw kitang hindi nakita tapos 'yong kasunduan pa natin na walang mangungulit, walang tatawag at magte-text. Baby, tiniis ko 'yon," aniya at tunog nagtatampo pa.Kumunot ang noo ko. Sandali lang, ah! Bakit parang tunog boyfriend iyong pagkakasabi niya? Are we in a relationship? Bakit parang big deal sa kanya ito? Did he missed me?!"Alam mo, ikaw! Para kang..." Bwesit na
Glimpse of Perfection Kabanata 17
"Requesting all the passengers to please fasten your seat belt because two minutes from now we are about to land at the NAIA Terminal 3. This is your captain speaking, thank you for flying with us."Nang lumapag ang eroplano ay tumayo ako at kinuha ang aking gamit sa compartment ng eroplano. Tinanggal ko ang suot na earphones at naglakad na palabas. Nakahilera ang mga flight attendants sa labas habang nagpapasalamat sa amin. I smiled at them. Nang nasa loob na ko ng airport ay nakatanggap ako ng text message galing kay Auntie Sally.Auntie:Nasaan ka na, Anna? Andito kami sa labas.Isinukbit ko ang aking bag sa balikat at hinawakan ang malaki-laking handbag na dala. May iilang prutas at pasalubong na pinadala si Mama at Tito para sa k
Glimpse of Perfection Kabanata 18
"Why did you recorded it?!" Sigaw ko at agad siyang sinugod para kunin ang kanyang cellphone.My face was red and I all I want is to disappear right now because of the embarrassment! Kaya ayaw ko talagang nalalasing ako, eh! Kung ano anong sinasabi ko at agad ko ring nakakalimutan."Akin na 'yan!" Wika ko habang inaabot sa pa rin ang kanyang cellphone.Tumatawa pa siya habang nilalayo sa akin ang kanyang cellphone. Tumalon ako habang inaabot pa rin ito. At dahil kapre siya ay hindi ko magawang abutin iyon! Napipikon na rin ako dahil inaasar niya pa 'ko!"Abutin mo muna," nanunukso niyang sabi habang hawak hawak pa rin ang kanyang cellphone.Masama ang tingin ko sa kanya habang siya n
Glimpse of Perfection Kabanata 19
Pagkatapos ng date na 'yon, napagtanto ko kung ano ang nararamdaman ko sa kanya. Hinatid niya 'ko sa bahay at kinabukasan ay umuwi na siya sa kanila. Hindi ko alam kung ano ang trip niya, parang bumyahe lang siya mula Ormoc to Baybay.Lumipad lang siya ng Manila para masamahan akong pumunta sa Intramuros at sa mini concert ng Eraserheads.Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko kung sasabihin kong hindi ako nakaramdam ng saya sa ginawa niya. Sobra sobra ang effort na ginawa niya para sa akin. Kung ibang babae lang siguro ay baka sinagot na siya agad pero natatakot kasi ako, eh. Natatakot akong sumugal ulit.Santrius:Happy New year, Ma'am!Ako:
Glimpse of Perfection Kabanata 20
"Kanina pa nga 'yan sa labas. Pinapapasok ko pero ayaw niya, aniya'y hinihintay ka raw niya." Kwento sa akin ni Ate Rose.Maingat kong pinunasan ang kanyang mukha. Gusto kong mainis sa ginawa niya kanina pero ano pang silbi ng inis ko kung nakahilata siya sa bed at inaapoy ng lagnat dahil sa ginawa niya kanina?! Mabuti na lang at pumayag si Ate Rose na patuloyin si Santri sa kwartong tinutuloyan niya."Ate, salamat po sa pagpapatuloy rito. Malakas pa kasi ang ulan at mahirap siyang dalhin sa dorm niya," wika ko."Ayos lang 'yon, hija. Ito, ipasuot mo sa kanya. Damit 'yan ng asawa ko na naiwan dito," aniya at ibinigay sa akin ang isang puting damit.Umawang ang labi ko. Nagdadalawang isip kong tatanggapin ba at ipapasuot sa kanya.
Glimpse of Perfection Kabanata 21
I still can't believe it! Nakahanap siya ng butas para matalo ako? Paano niya ginawa iyon? I was still wondering how he did that while his dark eyes looked so proud and his smile screamed victory. Para bang nanalo siya sa isang paligsahan o kompetesyon at nakuha ang pinakamalaking papremyo."You're mine now, Anna at dahil natalo kita, ayos lang sa akin kung hindi mo na sasabihin ang rason mo kong bakit iwas na iwas ka sa akin noong nakaraang linggo. Iisipin ko na lang na nagpapamiss ka sa akin at talaga namang epektibo," aniya habang nakahalumbabang nakatingin sa akin.Umiwas ako ng tingin at inabala ang paglalagay ng mga chess pieces sa loob ng chessboard. I gasped when he held my hand. Hawak hawak niya ang kamay ko habang nilalagay sa loob ang chess pieces.Kumabog ang aking dibdib n
Glimpse of Perfection Kabanata 22
Time flies really fast when you're happy. Pagkatapos ng VSU days, we spent our Valentine's Day outside the university. We went to the 16,000 Blossoms, a park perched on top of a hill called Lintaon Peak in Baybay. It features over 16,000 artificial white and red roses.Ang alam ko ay mayroon ding bersyon ang Cordova, Cebu. Mayroon din ang Pilar, Bohol at sa Korea. The best time to go there is during sunset. Makikita mo kasi ang ganda ng Leyte Cordillera at Camotes Sea. You can even see lovely silhouettes of the famed Cuatro Islas from there.Pagkatapos ng date na iyon ay balik na ulit kami sa pagiging estudyante. I had a hard time during the second semester dahil marami ang binibigay na mga group at individual projects ng aming mga professor, but thanks God we survived our first year journey.
Glimpse of Perfection Kabanata 23
Hawak hawak niya ang kamay ko habang nasa harap ang kanyang mga mata. Paminsan-minsan ay hinahalik halikan niya ito. I was just smiling the whole time. Ang buong akala ko ay kakain lang kami somewhere in the university, iyon naman pala ay dadalhin niya 'ko sa ibang lugar.Saktong wala kaming pasok na dalawa bukas dahil sabado kaya gusto niyang dalhin ako sa Kalanggaman Island sa Palompon at sa linggo na kami uuwi. Sumang-ayon na rin ako para makapagrelax na rin dahil ramdam ko ang pagod sa huling semester ng taong ito.Hindi pa 'ko nakakapunta roon kaya excited ako kung ano ang meron sa lugar na 'yon."You seems happy today, babe," wika ko dahil pansin ko ang ngiti niyang hindi mawala-wala."Syempre kasama kita, eh. Masyado ka kasing
Latest chapter
