Glimpse of Perfection

Naiiyak akong lumabas ng administrator’s office habang hawak hawak ang puting folder kung saan nakalagay ang aking requirements para sa entrance examination sa dream school ko. Huminga ako ng malalim at pigil na pigil ang sarili na huwag nang maiyak pero hindi ko pa rin talaga mapigilan. Umupo ako sa hagdan at tinabunan ang aking mukha, tahimik na umiiyak. Naalala ko tuloy ang sinabi ng nasa admin office kanina. “Sorry, Miss, but we really need your PSA. Hindi pwede ang ganitong certificate lang.” “M-ma’am, baka naman po pwede niyong i-consider itong application ko? Ma’am, galing pa po akong Leyte, Ma’am,” pagmamakaawa ko sa dalawang babae na siyang nag-aasikaso ng applications naming mga estudyante. Umiling iyong babaeng mahaba ang buhok. “I’m really sorry but we can’t accept your application unless you have the right requirements. Next, please.” Mas lalo akong naiyak dahil doon. Halo halo ang nararamdaman ko ngayon. Inis dahil sa letching PS

Time flies so fast, now, I am preparing for our acquaintance party. The party will begin on 7 o’clock. Alas sinco y media pa lang naman kaya hinahanda ko na muna ang aking susuotin mamaya. Wala naman kaming specific na dress code. Basta ang importante ay formal. Abala ako sa paghahanda nang tumunog ang aking cellphone. Senyales na may mensahe akong natanggap sa messenger. Nakalagay iyon sa aking bed side table. Kinuha ko iyon at naupo sa aking kama. Huminga ako ng malalim nang mabasa kung kanino iyon galing. Mama: Anna, huwag kang magpapagabi. Pwede ka mag-enjoy pero alalahanin mo ang oras. Nagtipa naman ako ng reply para sa kanya. Simula noong nagdalaga ako ay mas humigpit si Mama sa akin. Minsan nga ay naiingit na ‘ko sa mga kaklase ko at kabatchmates dahil naranasan nila ang mag-overnight kasama ang mga kaibigan nila. Nakakasama lang ako kapag kasama ko ‘yong pinsan ko na si Honey. Pero kahit kasama ko siya, oras-oras naman akong tinatawagan para p

Hala. Anong nangyari roon? Napakadramatic naman ng grand exit niya. Akalain mo 'yon, lahat ng taong narito tumahimik na animo'y may dumaang anghel. Well, anghel naman talaga siya. He gave me a second chance. Kung hindi niya 'ko binigyan ng ikalawang pagkakataon ay hindi ako makakapasok sa grupo."Congratulations sa inyong lahat! At sa mga hindi pinalad na makapasok sa grupo, huwag kayong mag-alala there would always be a next time. You guys did great! Thank you so much for participating and good night!" Wika ni Almira.Ngumiti si Kristel, ang babaeng petite. "Pagpasensyahan niyo na kung biglang nagwalk out si Keith kanina. May project pa raw siyang gagawin. Mabuti na lang at naisingit niya ang screening na 'to sa schedule niya.""At masyadong seryoso iyon sa pag-aaral kaya sa t'wing ma

Ang walang hiyang iyon! Anong karapatan niyang paki-alaman ang privacy ko?! Pati password ko pinalitan! How did he fucking do that?! IT student ba siya?I gritted my teeth. Nakakainis! Mas lalong nadagdagan ang inis ko sa lalaking 'yon!How can I open my fucking phone?!Kinabukasan ay wala pa rin ako sa mood. Nasungitan ko pa si Michelle dahil inis na inis pa rin ako! Hindi ko mabuksan ang cellphone ko dahil pinalitan nung gagong 'yon at hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin dahil hindi ko naman alam ang pangalan at kurso niya.Bobo ko rin, eh. Bakit 'di ko kasi tinanong ang pangalan niya?!Nang maalala ko kung bakit hindi ko na siya natanong pa kagabi ay uminit ang pisngi ko. I

"Salamat nga pala ulit, ah."Tumango ito. "You're always welcome, Miss Intramurals."Umiling ako habang natatawa. "Stop kidding around! Kanina mo pa 'ko inaasar n'yan!"Nagkibit siya ng balikat at ngumiti sa akin. Sobrang gaan ng pakiramdam ko pagkatapos niya 'kong dalhin sa dagat kanina. Sabayan mo pa ng boses niyang parang dinuduyan ka."I know that you will gonna win.""Hindi ka naman siguro si Madam Auring, hindi ba?"Parehas kaming natawa. Umiling siya. He commanded me to go inside, umiling naman ako."Tsaka na 'ko papasok kapag nakaalis ka na," wika ko.