KABANATA 4
❝Kamatayan❞
"Nandito na tayo."
"Pero anong ginagawa natin dito kung Lostrous ang hinahanap natin?" nagtatakang tanong ni Leviticus. "Hangganan ito ng Ludemier at Terremoir,"Sang-ayon ako. Tama nga siya. 'Tsaka sabi ni Rithius may alam siyang palatandaan kaya bakit kami rito napunta?Ang tanong ko sa isipan ay natigil nang namalayan kong nakababa na pala si Rithius sa kabayo niya at naglakad sa isa sa pinakamalaking puno ng acacia sa gitna nang pagitang lupa. Sobrang laki nito na pwede nang pagtaguan ng benteng tao.Pinagmasdan namin ang ginawa niya. May kung ano siyang hinipan sa katawan ng acacia hanggang sa maging lantad sa aming paningin ang mga salitang naka-ukit dito. Hindi gaanong malaki ngunit sakto na para mabasa namin sa layong ito."Ludemier... Terremoir... Lostrous..." basa ng lahat.
"Lostrous?"
Lostrous?Marahas kaming napasinghap.
"Ibig sabihin, hindi lang pagitan ng Ludemier at Terremoir ang lugar na ito dahil ito'y pagitan din nang Lostrous sa dalawang kaharian!" Dare exclaimed. She's smart indeed.
Nakakagulat. Sa pagkamangha naming lahat, bumaba kami sa kabayo at lumapit kay Rithius para suriin ang naka-ukit.
Ang tatlong nakaukit na pangalan ay may naka-angkop na direksiyon. Binasa ko.Ang Ludemier ay may direksiyon pa-hilaga. Totoo nga dahil nasa hilagang parte ng Nervana ang Ludemier. Ang Terremoir sa Kanluran at tama ulit ito. Pero ang Lostrous ay isang kudlit pababa lamang ang naka-angkop na direksiyon.Kumunot ang noo ko. Ganoon din ang iba. Habang si Rithius ay natulala sa nakaukit na pangalan na para bang may inaalala siya."Timog? Nasa Timog ang Lostrous? Pero hindi ba't nasa Timog din ang Pacitheia?" tanong ni Gihon. Ganoon din ang iniisip ko.
"Baka may iba pang ibig sabihin ang pababang direksiyon. Hindi ito nagbibigay nang direksiyon ng Timog. Maaring iba pa." Usal ko. Napatingin silang lahat sa akin. Kapwa wala ring ideya pero pilit nag-isip nang solusyon.
Dumapo ang tingin ko kay Rithius na seryoso pa rin.
"Paano mo nalamang may ganitong naka-ukit sa punong ito?" tanong ko sa kaniya. Nilingon niya ako pero walang nagbago sa kaniyang ekspresyon.
Everyone looked at him.Isinilid niya sa bulsa ang kan'yang mga kamay. Natural lang ang reaksiyon niya.
"I accidentally discovered it years ago. When I was hunting with my father." He anwered. But I wasn't convinced.
Aksidente niyang nakita? Hindi na nakakapagtaka naman?Parang totoo naman pero bakit pakiramdam ko, iba. O baka pakiramdam ko lang naman kase napaka-misteryoso niya."Kung nakita mo ito ilang taon na ang nakakaraan, hindi malabong may nakakita na nito bago o matapos mo itong makita. Hindi kaya may nauna nang makahanap ng Lostrous kaysa sa atin?" si Prudence.
"I don't think so." Sagot niya at umatras para bigyan ng daan si Dare at Akhi na kuryuso sa nakaukit.
Si Leviticus at Darius naman ay medyo malayo sa amin para magbantay sa paligid ngunit nakikinig din sa diskusyon."So you mean sigurado ka na ikaw ang unang nakakita nito, pare?" si Gihon.Tamad na gumalaw ang panga ni Rithius. Bahagya niyang hinilig ang ulo at humalukipkip. Ang mata niya'y nagsasabing ayaw niyang kinakausap siya pero kailangan niyang sumagot dahil magkakasama kami at kailangan naming magtulungan."Yes," Rithius answered.
"Kung nakita mo na ito noon, ibig sabihin alam mo kung saan ang direksiyong tinuturo ng pangalan," Prudence nibbled his chin. Calculating.
"'Yan ang hindi ko alam." Sagot niya. Naningkit ang mga mata ko."Impossible," sabat ko. Nararamdaman kong pinipili lamang niya ang sinasabi sa amin.Hindi kaya siya'y may iba pang mithiin sa misyong ito? Matalino siya at alam kong hindi lang ito ang nasusukat ng kaalaman niya."Ito lang ang alam mo? Wala kang nalaman tungkol sa Lostrous?" paglilinaw ni Prudence.Rithius played his lips. Tamad siyang tumingin sa amin."You're doubting me?" tanong nito. Hindi na ako nagulat na nalaman niya agad ang hinala ko."Bakit mo nilihim ang markang ito?" tinuro ko ang markang nakasulat.His eyes deepened. Bumuka ang labi niya. "At first I didn't know what this mark means but recently, I found a book that consists the signs that's scattered abroad Nirvana." He explained."What do you mean?" our forehead creased.Rithius glanced at the marks. "I found this exact sign on that book but something's missing."He looked at us. "The page was tattered. Made by a herbal knife."Sira ang pahina gawa ng punyal gamit sa panggagamot? Nakakapagtaka talaga... para bang pinaglalaruan kami."Kaya natagalan bago ko mapagtagpi na ito pala ang ibig iparating ng mga markang ito sa akin."But isn't it still suspicious? Sa pagkakasalita naman niya, naramdaman kong siya'y nagsasabi nang totoo. Misteryoso man siya, nararamdaman ko namang sensiro siya sa pagsabi nang totoo.
Nagsimulang mag-isip si Prudence. Nahawa rin ako kaya nag-isip na rin ako.Kung hindi timog ang tinutukoy ng direksiyon, ano naman? Ang lupa? Ang lupang kinatatayuan namin ngayon? Pero hanggangan ito.Walang kasiguraduhan kung nasaan talaga ang Lostrous.Ang Ludemier ay nasa Hilaga. Ang Terremoir ay nasa Kanluran. Ang Pacitheia ay nasa timog. Ang Norm naman ay nasa Silangan. Saan naman ang Lostrous?Saan ka nga ba...
Kung ang binigay mong direksiyon ay pababa, hindi kaya ito'y nasa lupa? Or tumutukoy sa sentro ng buong Nervana? Nasa gitna ba ng mapa ang Lostrous?
Nag-isip ako nang nag-isip. Namo-mroblema na rin ang iba sa kaka-isip hanggang sa may pumasok na kasagutan sa isip ko.Parang alam ko na!
Kung ang tinutukoy nang direksiyon ay pababa, hindi Timog ang tinutukoy nito. Kun'di ang punong pinag-ukitan mismo nito! Literal ang ibig sabihin nang palataan!
Pinaglaruan lamang kami! Ang totoong ibig sabihin nang palatandaan ay mismong sa loob ng puno ang Lostrous! Pero possible nga ba?
"Alam ko na!" hiyaw ko. Nalingat silang kahat at lumapit sa akin. They all look stressed."What is it?" desperadang tanong ni Khione. Nang tingnan ko silang lahat, kita ang namumuong pawis sa kanilang mga noo habang pagod na ang mga mukha.
"Tama nga si Gihon dahil hindi Timog ang tinutukoy ng direksiyon kun'di ang puno mismo. Pababa ang linya, ibig sabihing maaring nasa loob ng puno ang sagot!" sa wakas ay napag-tagpi-tapi ko ang mga ideya.
Maaari. Pinahirapan pa kami sa pag-iisip, nandiyan naman pala mismo sa harapan namin ang sagot. Nilito lamang kami sa naunang dalawa o pwede ring hindi. Dahil nasa sentro ng mapa ang hangganang ito at kung hindi ako nagkakamali, ang malaking puno ng acacia sa aming harapan ngayon ay siyang pinakasentro. Ibig sabihin, nandito lang talaga ang Lostrous.
They became observant. Agad yumakap ang malaking ngiti sa kanilang mukha at pinalibutan ang malaking puno ng acacia. Naghanap sila nang maaring kakaiba sa paningin.
Kahit ako ay tumulong na rin at naghanap nang naghanap. There's nothing weird on the tree. Kaswal na puno lang ito maliban sa kung gaano ito kalaki."Try digging the dried leaves!" Prudence ordered so we did.
Pumwesto kaming lahat palibot sa puno. Hanggang sa naubos naming mahukay ang makapal na mga tuyong dahon sa ugat nito at isang kakaibang ugat ang lumitaw sa amin.
Pa-arko ito at kakaiba ang kulay dahil pinaghalo ang kulay kayumanggi, pula at berde. Sa hugis nito, para itong pwedeng aapakan at iyon nga ang ginawa ko dahil sa kuryusidad.
Hindi ko aakalain na gagana iyon. Pigil hininga ang lahat. Napatayo kami at pinagmasdan kung may magbabago ba sa kapaligiran pero walang nangyari.Ilang minuto pa, wala pa ring nangyari kaya marahas na napasinghap si Khione at Akhira. Para naman akong nawalan nang hangin kaya marahas akong naghanap dahil parang nawalan ako nang lakas. Nawala ang hangin sa paligid.
Walang nangyari. I feel suffocated more. I gasped."Putangina! Pinaglalaruan n'yo ba kami?" malutong na napamura si Akhi.
Ganoon din ang nararamdaman ni Khione at dahil sa inis, nilapitan niya ang kahoy at akmang tatadyakan nang bigla itong lumiwanag dahil sa biglaang lumutaw na sinaw sa katawan ng puno na naghugis ng isang pintuan.
Doon parang bumalik ang hangin. Nakahinga na ako. We are so shocked na kahit si Khione ay napatili at halos tumakbo sa takot. Nakarinig kami nang malakas na kulog hanggang sa unti-unting humulma ang isang pintuan sa malaking puno na umiilaw ng ginto.
Ang mabilis at marahas na kidlat ay tumama sa pintuan kaya ito'y mas lalong naglinaw. Naglinaw ang yari sa gintong ukit sa puno ng malaking acacia.Para kaming nakakita ng multo sa gulat. My jaw-dropped as we stared of what magical just happened. Napa-atras kami. Sa gulat, sa kaba, sa takot at sa saya.
Tumigil ang kulog at unti-unting naglaho ang gintong ilaw sa ukit. Naiwan ang isang magandang desinyo ng pintuang gawa mismo sa puno ng acacia na hinaluan ng ginto.Hindi ako makapagsalita. Ang pagod ay biglang pinalitan nang panibagong lakas. I feel recharged.Nahanap namin. Nahanap namin ang daan!
Doon lang rumihestro sa akin na nagawa namin. Nagawa naming hanapin ang daan patungong Lostrous. Pinuno nang nag-uumapaw na kaligayahan ang bawat puso nang mga taong nakatayo sa harap nito hanggang sa hindi mapigilang mapasigaw.
"Nagawa natin! Nahanap natin!" masayang sumigaw si Dare kaya magsiliparan ang mga ibon sa kakayuhan.Ganoon din ang ginawa ni Akhi. Kahit ako ay pumarte ang labi sa saya.
"We did it again! Nahanap natin!" masayang ani niya at mahigpit akong niyakap kaya napahagilap ulit ako nang hangin.
Masaya kaming nagkatinginang magkaibigan hanggang sa magtama ang paningin namin ni Rithius.I was nailed. I couldn't move my eyes away. Para akong pinako sa kinatatayuan kaya laking pasasalamat ko nang yugyugin ako ni Akhira sa sobrang kasiyahan.Sa sobrang saya namin, nakalimutan na namin ang aming mga kabayo sa likuran na tila naramdaman din ang aming kaligayahan kaya sila'y tumunog din.
"Shall I do the pleasure?" ilang minuto pa, hindi pa rin kami makabawi sa saya kaya si Darius na ang nagpresentang bumukas ng pintuan pero nagulat kami.
Dahil bago pa man mahawakan ni Darius and puno ng acacia, biglang umilaw ulit ang kahoy at umukit nang panibagong salita sa katawan nito.At lahat kamiy nanibugho sa nabasa.
"Tanging nasa bingit lang nang kamatayan ang makakabukas ng pintuang ito."KABANATA 5 ❝Hangal❞ Akhira's POV "Nagawa natin! Nahanap natin!" Hindi ko napigilang huwag mapatili. Abot-abot ang tahip nang dibdib ko sa tuwa habang pinagmamasdan ang hinulmang pintuan na bigla nalang tumuhaw matapos tadyakan nang bruhang si Khione. "We did it again! Nahanap natin!" I screamed happily. Nag-uumapaw ang saya ko kaya maligaya kong nilapitan si Arza at pinagkukuyog ang balikat. Ngumiwi siya sa ginawa ko. Pero hindi naman nagreklamo kaya niyugyog ko pa siya. "Shall I do the pleasure?" Darius asked. Lumipat kay Prudence ang paningin ko at hindi ko naiwasang mamula nang masilayan ko na naman ang gwapo niyang mukha. Tipid lang siyang naglahad nang kamay kaya humakbang na si Darius. Pigil ang hininga naming lahat nang iangat niya ang kamay na dapat sanang bubukas sa pintuan pero hi
KABANATA 6❝Nagkait❞Khione's POV"Are you okay, Kiro?" I asked my horse. Kulay kayumanggi ang kulay nang kabayo ko at pinangalanan ko itong Kiro. Ito na ang naging gabay ko hanggang sa lumaki. Ang palaging kasama ko saan man ako magpunta. At ngayon, kasama ko sa misyon. Panibagong paglalakbay na naman ito kasama siya.Nakalimutan ko ang inis habang hinihimas ang likuran niya. Nagne-ney naman siya na para bang nasasarapan sa paghipo ko kaya mas hinaplos ko pa ang likuran niya. Nangiti na ako."Masarap ba? Gustong gusto mo? Gustong gusto ba ni Kiro 'to?" umakyat sa ulo niya ang haplos ko. Magawq pa niyang kaya napahagikhik ako. Sumasagot ang kabayo ko."Opo. Ipagpapatuloy ko pa." Ani ko at pinagpatuloy ang paghaplos sa kaniya. Sa sarap siguro nang haplos ko, napapapikit na siya
KABANATA 7❝Balang araw❞Akhira's POV"Wala ka talagang naidudulot na mabuti sa aking litse ka! Puro kamalasan ang naabot ko dahil sa 'yo!" halos mabingi ako sa sigaw ni Tiyay sa akin kaya ang nagawa ko na lang ay ang mapapikit at indahin ang sermon niya."Malas ka sa buhay ko! Kaya ka iniwan nang mga litse mong magulang dahil malas ka!" kumirot na naman ang aking dibdib dahil sa napili niyang topiko.Akalala siguro niya, dahil bata pa lang ako, hindi ko maiintindihan ang mga sinasabi niya. Pero hindi niya alam, para akong sinaksak nang ilang beses kase malinaw na malinaw kong naiintindihan ang mga sinasabi niya.Batang lang ako, pero ako'y nakakaintindi rin.Inabanduna ako nang aking mga magulang dahil malas akong anak. Iniwan nila ako sa Tiyahin ko dahil hindi nila ako mahal. Ni-hindi manlang nila a
KABANATA 8❝Like❞Khione's POVI know she's a crazy lunatic baddass girl pero hindi naman umabot sa isip ko na gagawin niya ang sinabi kong saksakin niya ang sarili niya.My gods! Sinong tao ang sasaksakin ang sarili dahil lang sa sinabi ng iba ito? No one would do it unless she's Akhira Mearai Chalde! Gosh! She's crazy!Gusto ko nalang mag-walk out at mag-backout sa misyong ito but I still have my pride and integrity.Ano na lang ang sasabihin nila kung gawin ko iyon? Ayaw kong pagtawanan ako. Kaya kahit mainit ang ulo ko sa kaniya ay hindi ako nagreklamo.I'm trying my best to contribute something in this mission! Gayong nagsalita naman ako bilang parte nang samahan ay galit na naman siya sa akin. Well, we're either kase naiinis din ako sa kaniya."Akhira!"Halos mamutla ako na
KABANATA 9❝Alak❞Khione's POVNagmistula akong kamatis sa loob ng aking kumot sa sobrang pang-iinit ng pesnge ko. Shit. Kinikilig ako. Totoo ba 'to?Baka biro lang 'yun ni Gihon! Knowing him, he's the dorkiest man I know!Iyon na ata ang pinakamasaya kong tulog sa buong buwan. I keep repeatedly thinking Gihon's word kaya dala-dala ko ito hanggang sa panaginip ko.Ang rupok ko talaga! Hindi ko rin masisisi ang sarili kung bakit ako nagkakaganito. Even I, I like myself too!Tunog nang nagsasanggaang sandata ang gumising sa akin nang sumunod na umaga. Bumangon ako nang hindi minumulat ang mata at niyakap ang sarili. Unti-unti, iminulat ko ang aking mata at agad nalaglag ang aking panga."Lakasan n'yo naman! Ang hina n'yo!""Sugod! Lakasan mo, Lev!"
KABANATA 10❝Lostrous❞Arza's POV"Pasensiya na talaga, Khi," Levi who's fair as white pleaded in front of Khione. Namumutla ito sa hiya.Kitang nagsisisi siya na hinayaan niya si Khione na inumin ang alak nila o sa madaling salita ay ang kanilang gamot sa inabot na pangbubugbog kay Akhira."Pasensiya talaga. Hindi namin agad nasabi,"Pero kung tutuosin, wala naman talaga silang kasalanan. Si Khione itong matigas ang ulo. Palibhasa kase, lumaking arogante. Gusto siya lang ang nasusunod.Inilipat ko ang tingin kay Khione na nag-uunat na ngayon."It's okay. Ako nga dapat ang huming ng paumanhin." Ani naman nito at nahihiyang napakamot ng kilay.Good thing, she realized she's wrong. Masyado siyang reckless, iyon tuloy ang naabot niya."Palibhasa pabida. Nangunguha nang hindi naman sa kaniya. Tss
KABANATA 11❝Swallow❞"Takbo!"Iyon na ata ang pinakamabilis na ginawa namin sa aming buong buhay nang sabay-sabay. Ang humarap sa likuran at sabay na tumakbo nang mabilis."Shit," Rithius murmured while running fast. Pinauna nila kaming mga babae habang sinasangga ang mga palasong humahabol sa amin. Ni-hindi ako lumingon para tingnan ang dalawa pang taong nasa hulihan namin na siya talagang hinahabol nang mga hindi ko alam kong anong klaseng tao.Sila'y naka bahag at maitim ang mga mukha. Maingay rin ang kanilang mga sigaw na tila mga tunog ng uwak. They're creepy. Para silang mga sinapian ng demonyo."Bilisan n'yo! Sa kanan!" walang salita naming sinunod ang mga hulihan sa amin at lumiko sa kanang bahagi ng kagubatan at mas binilisan pa ang takbo."Gosh! This is a suicide!" Khione whined. Wala rin naman s
❝Traidor❞Akhira's POV"Akhira! Tumigil ka!" imbes na makinig, inihampas ko sa kaniya ang aking espada. Mabilis siyang naka-ilag.My guts didn't failed me. This is a trap. Mga traidor sila. Pinaghiwa-hiwalay nila kami to trap us and bring us down. Dahil madali kapag malayo ang mga lalake sa amin. Una pa lang ay may kakaiba na akong naramdaman nang makita sila at totoo nga ang hinala ko, may plano sila. Mga traidor. Hindi talaga sila tumutulong.Pero akala lang nila 'yun. Nagkamali sila sa pag-aakalang madali kaming maloloko. No. We will not. Hindi kami naghirap humanap nang mga palatandaan sa aklatan ng akademya para mauwi sa pagta-traidor lamang. Hindi kami mauuwi sa ganito. Kami ay hindi lamang hanggang dito. We are more than they think of us. Hindi kami basta-bastamg bibigay lang. We are not weak.Ipapakita ko sa kanilang magkamali sila nang inakala. I didn't trained myself to be a