Mula noon, madalas na kaming magkasama ng mga kapatid ko sa hapon. Tingin ko, naawa sila sa akin, nang sabihin ko na lonely ako. Kaya napaka saya ko dahil `di na ko nag-iisa lagi sa bahay.
Kaya lang, tingin ko, hindi magkasundo sina Kuya Win at War. Madalas ko sila nakikitang masama ang tingin sa isa‘t-isa. Pero okay lang, at least `di sila nagbabangayan.
Sa dalawa, si Kuya Win ang matalino, habang mas magaling naman sa sports si War, Kaya `pag may `di ako maintindihan sa school kay Kuya Win ako nagpapaturo matapos maghapunan.
”Napaka simple naman nito’ng math problem na `to ba’t `di mo maintindihan?” tanong s’ya sa `kin minsan habang tinuturuan ako sa kuwarto ko.
”Ha? Teka, saan nanggaling `yung number 25?”
”Kukunin mo nga kasi muna ang value ng N.”
”Eh, `yung X?”
”Hay,” yumuko si Kuya Win at isinulat `uli ang equation sa papel ko, ”Ayan, bago mo kasi makuha ang X kailangan mo munang unahin ang N.”
“Ahh... okay, gets ko na!”
“Ngayon, sagutan mo ang next three problems using this formula.”
Sinagutan ko ang ibang problems habang nakaupo si Kuya sa kama ko dahil iisa lang ang upuan ko sa kuwarto. Pagkatapos ko magsagot ay tumayo ako para ma-check n’ya ang ginawa ko.
“Let me see...” umupo s’ya at chinekan ang unang problem. “O, umpisa pa lang may mali ka na!” sabi n’ya.
“Saan?” kumapit ako sa balikat n’ya at yumuko para tignan ito.
”Here,” hinawakan n’ya ako sa bewang at pinakandong sa hita n’ya, saka itinuro `yung mga mali ko, ”28 dapat ang sagot, hindi 29, hindi mo ba kabisado ang table of 7 mo?”
”E-he-he... ang hirap kasing kabisaduhin no’n, eh...”
”Hay, naku, Josh, `di ako makapaniwalang umabot ka ng high school nang `di kabisado ang tables mo!”
”P’wede ko naman isulat sa scratch paper, eh, para `di ako malito!”
”Hindi p’wede sa `kin `yun!”
Iniupo ako ni Kuya sa gitna ng mga binti n’ya, at iniikot ang mga braso n’ya sa tiyan ko.
”Sige, recite to me your tables, from 5 to 15! `Di kita bibitawan hanggat `di mo nasasabi ng tama ang bawat isa!”
Narecite ko naman nang maayos ang 5 at 6, pero `di ko talaga kabisado ang 7!
”Tsk, for that, dapat may parusa!”
”H-ha? Anong parusa?” tanong ko.
Nagulat ako nang ipasok n’ya ang kamay n’ya sa ilalim ng t-shirt ko!
”K-Kuya! A-anong klase’ng parusa `yan?” tanong ko sa kan’ya.
”I want you to recite the table of 7 properly, every time na magkakamali ka, kikilitiin kita rito.” At kinilliti nga ni Kuya ang magkabilang bewang ko!
“A-ha-ha! `W-Wag!” Pilit ko’ng inalis ang mga braso n’ya, pero mas malakas s’ya sa akin!
“Ngayon, recite the table of 7.”
“Seven... fourteen... t-twenty-one... twenty-nine...”
“Wrong!” Muli n’ya akong kiniliti!”
”Ah-ha-ha-ha-ha! K-Kuya! S-sandali!”
“Again.”
“Seven... fourteen... twenty-one... twenty...eight!” ayun, tama ako, “Thirty-five... fourty-three...”
“Sinasadya mo ata, eh!”
“A-ha-ha-ha-ha-ha-ha! H-hindi!”
“Isa pa, lagot ka na sa `kin pag mali nanaman `yan!”
“Seven... fourteen... twenty-one... twenty-nine...”
“Twenty nine nanaman?!”
“Twenty-eight!” pagtatama ko, pero kiniliti nanaman n’ya ako! “A-ha-ha! K-Kuya... t-tama na... ah! Ah!”
Nagulat ako nang bumaba ang isang kamay nya sa shorts ko. Pumailalim ito at marahan ng kumapit sa birdie ko.
“Ahh! K-Kuya...” napakapit ako sa mga braso n’ya. Parang nag-iinit ang katawan ko, lalo na `yung parte na hinihimas n’ya.
“Josh... have you ever played with this before?” tumigil din s’ya sa wakas.
“H-ha...? A-anong play?” Napasandal ako sa dibdib n’ya sa sobrang hingal. “Kuya... makukuha ko na ang table of seven, promise, tapos, saka na tayo maglaro.”
“So, you mean to say, you never played with this?” hinimas nanaman n’ya ang birdie ko.
“Aaah...!” lalong nag-iinit ang katawan ko habang patuloy si Kuya sa paghimas sa `kin. “K-Kuya... a-anong laro ba `yan...?”
“What do you know of masturbation?” tanong n’ya.
“H-hahh?” para ako’ng hinihingal sa sobrang kiliti n’ya.
”You’re from an exclusive omega catholic school, right?” bulong n’ya sa taenga ko, “Hindi ba kayo tinuruan doon tungkol sa genitals n’yo? Don’t you know how to pleasure yourself?”
“P-pleasure...?” napaisip ako. Ayun kaya `yung tinatawag n’yang masturbation? “`Di ba... bad `yun?” sabi ko, “Sa bible... nagalit si God nang sinayang ni Onan `yung seeds n’ya...`di ba... parang pumatay ka na ng bata `pag ginawa mo `yun?”
Natigil ang kamay ni Kuya Win. Sandai s’yang natahimik. Akala ko titigil na s’ya nang himasin n’ya `uli ako.
“Tama.” sabi n’ya, “bad `yun, pero since omega ka, wala ka’ng semen, katas lang `yan, kaya napakababa ng reproduction rate ng omegas na nag-aasawa ng babae. `Di `yan tulad ng semen ng mga alpha na mataas ang sperm rate. So, okay lang palabasin `yan.”
“H-ha? Gano’n ba `yun?” tanong ko na parang naguluhan.
“I’m studying medicine,” sagot ni Kuya Win, “I know what I’m talking about.”
Sa bagay, magiging doktor si Kuya balang araw, kaya alam n’ya ginagawa n’ya. Isa pa, ang sarap ng kiliti n’ya! Parang gusto ko’ng sumabay sa pagtaas-baba ng kamay n’ya. Pero, habang tumatagal, parang may namumuo nanaman sa tiyan ko, tulad noong kinikiliti ako ni War, at sumasakit na ang birdie ko...
”K-Kuya... t-tama na... sasabihin ko na `yung table of s-seven...” sabi ko, pero hindi s’ya tumigil. “Nnn... K-Kuya... tama na... ahh... m-masakit na...”
“Kaya nga `di tayo p’wede’ng tumigil.” Bumilis ang kamay ni Kuya Win.
“Ahh! Haa! Haa!” napakapit ako nang mahigpit sa mga braso n’ya na nakapasok sa loob ng salawal ko. “T-tama na... Kuya... ah! H-hindi na nakakakiliti!”
“Bakit? Ano’ng feeling?”
“M-masakit! May namumuo! Parang... parang p-puputok ang birdie ko!”
“Sabi ko nga, `di ba, parusa `to?” sabi n’ya habang dinilaan n’ya ang leeg ko. “Sige lang, iputok mo.”
At parang may kuryente na dumaloy sa buo kong katawan, papunta sa birdie ko na bigla na ngang sumabog!
“Nahhh!” napasigaw ako at kinilabutan.
`Di ko maintindihan kung matutuwa ako o magagalit o masasaktan o masasarapan, kaya naiyak na lang ako habang hinihimas ni Kuya Win ang birdie ko’ng nabasa.
“A-ayan! N-naihi tuloy ako dahil sa `yo!” humihikbi ko’ng sinabi.
“Ah, sorry na, tahan na,” ibinaba n’ya ang shorts ko at pinakita ang malagkit na uhog na lumabas sa `kin. “For now, ang subject natin ay health,” patuloy n’ya. “You just came from masturbating for the very first time.” Hinalikan n’ya `ko sa pisngi. “Did it feel good?”
“No!” sagot ko, umiiyak pa rin.
Bahagya s’yang natawa. ”Kaya dapat mag-aral ka lagi nang mabuti, dahil everytime you don’t do well, I’m gonna have to punish you, okay?”
Nanlaki ang mga mata ko. Napatango na lang ako dahil wala naman ako’ng magawa.
”Now, tell me the table of seven.”
John Denver Daniel (This is a ‘From Top to Botom’ side story from my version of the omegaverse. You may look for ‘From Top to Bottom’ in my stories here to read about the characters here, but this is pretty much stand-alone and self explanatory.) I used to believe in God. Naniniwala ako na as long as I trust in him, be good, and pray hard enough, ibibigay n’ya lahat nang hinihiling ko. Malalampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay kung magtitiwala ako sa kanya, dahil walang imposible sa Diyos. Ipinagdasal ko na mapansin ako ng crush ko na si Nathan, at sinagot n’ya ang kahilingan ko. But I let him down because of my own stupidity. Natakot ako’ng mapagalitan at mawalan ng scholarship. Dahil doon, nabali-wala lahat ng blessings ni God sa akin. At sa huli, iniwasan niya ako at ipinagpalit sa iba. I prayed again, ’Please, please, God, let us get back together again, show me a sign!’ And he answered me with a phone call. Inisip ko noon, binigyan ako ni God ng bagong chance. `Di
Nais nyo ba'ng magbasa pa ng ibang mga kwentong nagaganap sa Omegaverse? :D Eto naman ay storya ng isang alpha na iniligtas ng kanyang 'anghel' na pinamagatang "Seeing Angels". Pero `wag kayong papaloko sa title, dahil hindi ito tungkol sa mga anghel, bagkus, ito ang storya ng isang tao na nagmula sa impyerno. Babala lang po, hindi po ito pambata >:D . ==================== . I saw an angel when I died. He was beautiful and glowing and had gentle lilac eyes. In fact, I was wondering where he was taking me, since we all know that whores go straight to hell. "There's someone else in here!" His brilliance hurt my eyes. Heaven is such a bright place, compared to the hell I’ve lived in for the past 9 years, and this being of pure light was like a beacon, engulfing me, slowly burning me into ashes. "Are you alright?" His hands are like ambers, burning my skin. I didn't know whether I laughed or cried. One thing was for sure, though, he was an angel, and he has come to take me aw
Ngayon naman ay alamin natin kung paano nagkakilala sina Tito Eric at ang kanyang habibi na si Dr. Aahmes Abdel. Sabi nila, opposites attract, at magandang halimbawa nito ang dalawang genious na ito. ==================== . Old clothes and stale coffee. That was my first impression of him. That was what he smelled of. There I was, stark hopping mad with anticipation, ready to meet this brilliant mind that is well known through out the international scientific community for his advanced and unparalleled research concerning the omega gene. Then I see this... uncouth man in front of me, sipping tepid coffee from a chipped cup in his pajamas. “Sino `to?” he asked the lab assistant who ushered me inside the maze-like laboratory. “Sir, this is Dr. Aahmes Abdel!” the assistant said excitedly, “In the flesh!” He looked back at me from head to toe and smiled. Then he turned to his assistant with the same fake smile stuck in his face. “Sino `yun?” “Sir, s’ya `yung sikat na scientist n
Muli po, maraming-maraming salamat sa lahat nang tumangkilik sa "Good Luck Charm"! Sana po y lubos kayong nasiyahan sa storyang ito, at kung sakaling medyo bitin o naghahanap pa kayo ng kasagutan sa ilang katanungang inyong naisipan sa pagbasa nito, ay narito ang ilang karagdagang kwento tungkol sa ibang mga tauhan sa ating storya :) Eto po ang maiksing intro sa kwento ni Nathan Del Mirasol, ang pasaway na unico hijo ni Atty. Louie Del Mirasol. ==================== ’It's survival of the fittest, baby.’ sabi ng magandang artista sa telebisyon. Siya ang pinaka sikat na babaeng artista dito sa Pinas, pati na rin abroad. Well, at least hindi na sila tinatratong parang mga diyosa ngayon. Matapos kasi makapaglabas ng gamot ang isang Filipino scientist para sa covid22, ay unti-unti nang dumarami `uli ang population ng babae sa mundo. Nang una ay naging national treasure ang mga female born dahil iilan lang sa kanila ang natira, pero matapos lumabas ang Secondary Genders ng mga lalaki,
And that is the last chapter of our novel, "Good Luck Charm" Sana po ay nagustuhan ninyo ito at napulutan ng aral :D (meron ba? ehehehe) Maraming-maraming salamat po sa lahat ng inyong suporta sa pagbasa at pagtapos ng kuwento'ng ito! :) Sana po at tuluyan nyo pa ako'ng masuportahan by reading, following, voting for and leaving comments on my stories! :D And if you wish to support me further, you can always do so by buying me a cup of ko-fi here: ➜ ko-fi.com/psynoidal I thank you in advance for your generosity! :D And did you know? I've been planning to turn this novel into a web comic, but sadly, I haven't found an NSFW artist that could work on it on a 50-50% profit basis. Baka may kakilala kayo? :D Anyway, mukhang suntok sa buwan pa ang pangarap kong iyon ^^' For now, I'm happy that there are people reading it :) So thanky you once again! And I'll see you in my other stories! - Ako g.vecino . alex rosas . psynoid al
Chapter 12 Hindi ako pinansin ng mga tao sa pag-alis ko. Sino nga ba ako, kung `di isang side character lang sa love story nina Jinn and Rome na pang box-office hit ang peg? Eto na ang grand happy ending na hinihintay nila.Well, happy rin ako para sa kanila.“You happy now?” O-oo sana ako sa paglingon ko, nang makaharaap ko ang nanay ni Rome na naghihintay sa labas ng sunken area. “You just gave my son a lifetime of hardships and misery!”Muli ako’ng lumingon sa malalaking TV screens sa magkabilang side ng stage.Nakayapos si Rome sa dibdib ng mate n’ya, at punung-puno ng saya ang mukha nilang dalawa habang ini-interview ng MC ng battle of the bands turned grand pasabog.“Does that look miserable to you?” tanong ko sa kan'ya.“Ngayon lang `yan. Habang masaya pa ang mga tao sa paligid nila. Habang sikat pa si Jinn at mahal ng kan'yang mga fans. `Di magtatagal, pagsasawaan din s’ya at mababaliwala, and when the make-up fades and the lights die away, then, they will know just how mi