PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV PIKIT mata akong pumayag sa nais ni Lucian. Pumayag akong ibahay niya ako sa kanyang isa sa mga penthouse niya at kagaya ng pangako niya provided naman daw lahat ng mga pangangailangan ko. "Dito ako titira?" mangha kong bigkas habang inililibot ko ang aking paningin sa buong paligid. Aminado ako sa sarili ko na napakaganda ng buong paligid. Puro mamahalin ang mga nakikita kong mga kagamitan at hindi ko din ma-imagine na titira ako sa ganito kagandang penthouse. "Yeahh...simula ngyaung araw, dito ka na titira. Ito ang ating magiging nest at ang lugar na ito ang magiging saksi sa lahat ng mga masasayang mangyayari sa pagitan nating dalawa." seryosong bigkas nito at hindi ko pa nga mapigilan ang mapaiktad nang bigla na lang siyang yumapos mula sa likuran ko. HInayaan ko na siya. Masasanay din ako. Tama, masasanay din ako sa ganitong set-up natin. Masasanay din ako sa mga ganitong gesture niya sa akin. Ang importante, huwag niya na akong i-harasss.
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POVNAKARATING kami ng kama at nauwi na naman sa isang mainit na pagtatalik ang namagitan sa aming dalawa. "Ride my dick, My Precious! Dapat matuto ka na ding magtrabaho sa ibabaw ng kama simula ngayun." pautos na wika niya. Pareho na kaming hubot hubadTumihaya siya sa ibabaw ng kama kaya no choice ako kundi ang pumwesto sa ibabaw niya. Inalalayan niya akong upuan ang kanyang naghuhumindig na pagkalalaki. Iyung upo na sakto lang sa pagkababae ko at hindi ko mapigilan ang mapapikit nang dahan-dahan iyung pumasok sa hiyas ko.Pagkatapos noon, nag-umpisa akong magtaas baba. First time ko ito kaya nanantiya ang galaw ko. Baka kasi mahugot eh. Mabuti na lang talaga at naka -alalay ang dalawang kamay ni Lucian. Nakahawak siya sa magkabilaan kong baiwang habang inaalayaan niya akong magtaas baba sa ibabaw niya.Masarap pala ang ganito. Nako-kontrol ko ang bawat paghugot at pagbaon ng mahaba at mataba niyang pagkalalaki sa hiyas ko. Ilang saglit lang, namalayan ko
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV SA isang mall ako dinala ni Lucian. Sky the limit daw at lahat daw ng gusto ko, bibilihin niya since happy daw siya dahil sa pagpayag kong ibahay niya. Regalo niya daw sa akin and since kailangan ko din talaga ng mga gamit para sa paglilipat ko sa bago kong tahanan, pumayag ako. Bumili ako ng mga gamit na kailangan ko. Lalong lalo na ng mga damit ko Iyun nga lang, wala sigurong balak si Lucian na magtipid. Sa mga high end shop niya ako dinala. Mga damit pambahay lang naman ang bibillihin ko sana at ilang pirasong mga pang-alis pero ang presyo, halos malula ako. Ayos lang naman daw, as long as kasya sa akin, bibilihin niya daw. Nagmumukha talaga tuloy siyang sugar Daddy! Isang napaka-gwapong sugar daddy. Gayunapaman, dahil nandito na din ako at kaysa maghubad naman ako dahil wala akong pamalit na damit, nagsukat ako nang nagsukat ng mga damit. Mula sa sapatos, mga underwares at mga damit. Lahat ng mga gamit sa katawan na alam kong kailangan ko, ki
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Lucian, kalabisan na ito. Ang dami mo nang ibinili sa akin.'" hindi ko mapigilang reklamo kay Lucian habang nandito kami sa loob ng isang Jewelry shop. Pagkatapos ng medyo mahabang oras na pamimili sa ibat-ibang shop, nagulat na lang ako nang bigla niya akong hilain papasok dito sa nadaanan naming Jewelry Shop. Mismong ang manager ang nasa harapan namin at inilapag nito ang mga latest collections diumano nilang mga jewelry. halos malula ako sa mga nakita kong presyo. Feeling ko tuioy, hindi lang katawan ko ang gustong bilihin ni Lucian kundi pati na din ang yata kaluluwa ko. BAkit ba kailangan niya pang gumastos ng ganito kalaki gayung nakuha niya naman na ang lahat sa akin. "Pumili ka na ng napupusuan mo, Precious, Hindi tayo aalis dito hangat wala kang magugustuhan. Magrerequest ako na ilabas nila lahat ng collections nila or kung gusto mo bilihin na lang natin lahat itong mga nasa harapan natin? Mukhang bagay naman sa iyo eh." nakangiti niya
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Iho, may kasama ka?" nakangiting tanong ng matandang babae. Muli akong hinawakan ni Lucian sa kamay bago nagsalita "Yes....Lo, La meet may fiancee, Precious Amber!" nakangiting pakilala ni Lucian. Hindi ko naman maiwasan na magulat. Fiancee ? Wala sa usapan namin ito. Bakit ganoon? Bakit bigla niya na lang akong ipinakilala sa Lolo at Lola niya na fiancee niya? God! Ilang nakakagulat pa ba na rebelasyon ang pagdadaanan ko para mas maintindihan ko pa ang mga bagay-bagay sa buhay ni Lucian. Maliban sa pagiging partner in bed niya, ano pa ba ang mga bagay or trabaho na gusto niyang ipaako sa akin? Bakit ba walang briefing bago ako sumalang sa isang pangmalakasang pag acting? Yes...para sa akin, isa itong drama sa buhay. Ginagamit ako ni Lucian para sa sarili niyang interes at kapakanan. Napansin ko pang nagkatinginan ang dalawang matanda bago sabay ng ngumiti. "Wow! Sa wakas! Naiisipan mo din na ipakilala sa amin ang babaeng nagpapatibok
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Lucian, alam mo naman na wala akong ibang babaeng gusto para sa iyo kundi si Lauren lang!" seryosong wika ng Mommy ni Lucian sa kanya. "Mom, please stop it! Kilala niyo po ako noon pa. Alam niyo po na hindi niyo ako mapipilit na gumawa ng mga bagay na ayaw ko." seryosong sagot naman ni Lucian sa kanyang ina. "Pero alam kong si Lauren ang dahilan kaya hangang ngayun hindi ka pa nag-aasawa. For God sake Lucian, stop doing this. Tigilan mo na ang kakapatol sa kung kani-kaninong babae.:" muling bigkas nito. Pigil ko naman ang sarili ko na magreact. Feeling ko talaga, ang baba ng tingin nitong Mommy ni Lucian sa akin eh. Kung sinu-sinong babae daw. Pakialamera. "I changed my mind. Hindi na kami pwede ni Lauren dahil may iba na din siyang kinakasama sa US. You know my rules Mom, ayaw na ayaw ko sa isang babae na basta na lang pumapatol sa kung kanin-kaninong lalaki." seryosong sagot nito sa kanyang Ina. "How abaut that---that lady na kasama mo ngay
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "LUCIAN, galit ka pa ba? Mommy mo pa rin sya at sana maintindihan mo siya sa gusto niya." lakas loob kong wika habang nasa biyahe kami. Pauwi na kami ng penthouse at hangang ngayun ramdam ko pa rin ang tension sa kanyang katawan. Nakakatakot siyang tingnan. Salubong ang kilay niya at matalim kong tumitig. "Yeah...nanay ko siya at bawat anak ay may kanya-kaniyang pinagdadaanan sa mismong kamay ng kanyang mga magulang." seryosong sagot ni Lucian sa akin. Naguguluhan naman akong napatitig sa kanya. "Kung ang tingin mo sa Mommy mo ay isang hero iba ang tingin ko sa sarili kong Ina. She's a devil at huwag na huwag kang magtiwala sa kanya. Hindi mo alam kung ano ang kaya niyang gawin makapanakit lamang ng kapwa." muli niyang bikgas. Hindi naman ako nakaimik. Devil daw? Eh kung ganoon sa Mommy niya siya nagmana. Aware din naman siguro siya na masama ang ugali niya diba? Imbes sa mansion ng Lolo at Lola niya kami magdinner, dumaan na lang muna kami sa
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV NAGING mas makulay ang mundo ko sa piling ni Lucian sa nakalipas na mga araw. Ramdam ko ang maayos na pagtrato niya sa akin. Feeling ko nga, hindi na lang katawan ko ang habol niya eh. SA tuwing inaangkin niya kasi ako sa ibabaw ng kama, hindi na lang kasi puro libog ang nararamdam ko sa kanya. May kasama nang pagmamahal ang bawat paghaplos niya sa katawan ko. Kagaya na lang ngayun. Magkaniig kami sa ibabaw ng kama at hindi na lang puro pagnanasa ang nakiita ko sa mga mata niya. May nakikita na akong kakaibang kislap. Kislap ng pagmamahal. "Let's have a baby, Precious! Bigyan mo ako ng anak." seryoso niyang bigkas habang patuloy sa paglalabas-pasok ang sandata niya sa naglalawa kong hiyas. Nakakapit ako sa kanyang braso at hindi magkamayaw sa kakaungol "Baby? Yes...okay lang! As long as magkasama tayong dalawa walang problema. Ibibigay ko ang gusto mo, Lucian.Ughhh! ahhh!" mahina kong usal na sinabayan ko pa nga ng pag-ungol Grabe, halos tumiri
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ OPV "BAKIT DITO?" nagtataka kong tanong kay Lucian nang huminto ang sasakyan niya sa harap ng isang night club. Kusa na akong sumama sa kanya kanina nang yayain niya akong magdinner pero hindi ko naman akalain na sa ganitong lugar niya ako dadalhin. Although, alam kong mamahaling night club ito pero natatakot pa rin akong pumasok sa loob. Baka kasi kung anu-ano ang makikita ng mga mata ko eh. Tsaka, kung dito pumunta itong si Lucian, ibig sabihin may balak siyang uminom ng alak "Why? Hindi mo gusto dito? Bakit?" seryosong tanong niya. "Ahmm, wala naman! Akala ko kasi kakain lang tayo eh.'" mahina kong sambit. "Believed me, Precious...mag-eenjoy ka dito." nakangiti niyang sambit. Mabilis na siyang bumaba ng sasakyan at hindi na ako nagprotesta pa nang bigla niya na lang din akong alalayan pababa. Noon pa man, sanay na sanay na akong hawakan niya kaya no big deal na sa akin ang mga ganitong bagay. Hindi niya na binitiwan ang kamay ko habang naglal
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "HINDI pa po Sir." mahina kong bigkas. Pinilit ko siyang huwag lingunin ulit dahil ayaw kong makita niya na kanina pa ako naiiyak dahil sa sama ng loob. Makikita niya. Aabsent talaga ako bukas. Bahala siya kung tangalin nya ako. Wala na akong pakialam pa. "We need to go home. You can continue your work tomorrow." narinig kong bigkas niya. Hindi ko siya pinansin bagkos lalo kong inilapit ang mukha ko sa monitor ng aking computer. Para naman ipakita sa kanya kung gaano ako ka-hardworking. "Precious, I said tama na iyan. Marami pang araw para matapos mo ang trabahong iyan.'" narinig kong muli niyang bigkas. Hindi ko naman mapigilan ang maikuyom ang kamao ko. Marami pa palang araw pero bakit ayaw niya akong pauwiin kanina? Sabi niya tapusin ko daw eh. "Sir kayo na din po ang nagsabi kanina na kailangan ko pong tapusin ito bago ako uuwi. Kung wala na po kayong importante na sasabihin pwede po bang iwan niyo na ako?" seryosong bigkas. "Tsk! Sino ba an
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV MALAKAS ang kabog ng dibdib na kumatok ako sa pintuan ng opisina ni Lucian. Dala-dala ko pa rin ang report na ni-reject niya kaninang umaga pero wala namang kahit ni isa akong nabago. Para sa akin, wala namang talagang mali kaya walang dapat na baguhin. Gusto lang talaga akong pahirapan ni Lucian. Ang mga kasamahan ko ay nagsipag-uwian na kasama si Ms. Mayette. Ako na lang ang mag-isang nandito sa labas dahil kahit na si Sapphire iniwan na din ako. Ang unfair ng babaeng iyun. Napapansin kong hindi na siya kagaya ng dati na halos ayaw akong iwan. "Come in!" narinig ko ang boses ni Lucian mula sa loob ng opisina kaya naman humugot muna ako ng malalim na buntong hininga bago ko dahan-dahan na binuksan ang pintuan. Kaagad kong napansin si Lucian na nakaupo sa kanyang swivel chair habang abala sa harap ng kanyang computer. Peke akong tumikhim para makuha ang attention niya. "Ehemmm! Sir!" tawag ko pa sa kanya! Nag-angat naman ito ng tingin at direktang
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Nandoon pa po sa cafeteria ang pagkain ko at kung hindi naman importante ang kailangan mo pwede bang bumalik ako doon?" seryosong tanong ko sa kanya. Napansin kong kaagad namang nagsalubong ang kilay niya. Hindi yata siya masaya sa sinabi ko "No! Simula ngayung araw, hindi ka na sa cafeteria kakain."Seryosong bigkas niya. Kung hindi ako pwedeng kumain sa cafeteria saan ako kakakin kapag lunch. Hindi naman ako pwedeng magbaon dahil tamad na akong magluto. Feeling ko waste of time lang dahil mag-isa lang naman ako. "Hindi kita maintindihan! Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin?" seryosong tanong ko. Napansin ko naman ang makahulugang paguhit ng ngiti sa labi niya. "No! Nothing! Gusto lang kitang alagaan at portektahan sa lahat ng oras kaya ko ito ginagawa." seryoso niyang sambit. Hindi ko naman maiwasan na mapailing. '"Protektahan? Bakit? Nangako ka sa akin noon na hindi mo na ako pakikialaman pero ano itong ginagawa mo?" seryoso kong sambit
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Mr. Rodney, pwede po bang pakisabi kay Mr. CEO na tatapusin ko lang ang food ko. Sayang kasi eh." hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa. Makikiusap at makikiusap pa rin ako at baka mapagbigyan. Baka naman magbigay sila ng consideration since break time ko naman "I am sorry Madam pero hinihintay na kayo ni Sir. Alam niyo po kung paano sya magalit kaya sumama na po kayo sa akin." nakangiti namang sagot niya sa akin. Hindi ko tuloy mapigilan ang magulat nang tawagin niya akong Madam. HIndi ko alam kung sadya ba iyun or baka lutang lang itong Personal Secretary ni Lucian? Wala sa sariling napatingin ako kay Sapphire at nang mapansin kong nakayuko lang ito wala na akong choice kundi ang tumayo na. Umaasa kasi ako kanina na tutulungan niya ako na kumbinsihin si Mr. Quizon na kung pwede mamaya ko na pupuntahan si Lucian. Kaya lang, pati yata si Sapphire takot sa big Boss namin eh. Pati ang iba pang mga kasamahan namin dito sa table deadma din. Hindi k
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV SA lahat yata ng nagpasa ng report kay Lucian, si Sapphire lang ang hindi napagalitan. Siya lang din kasi ang bukod tangi na lumabas na nakangiti eh Sabagay, matapang si Sapphire. Malakas din ang loob nito at hindi naman talaga siguro niya kailangan ang magtrabaho since para namang may kaya ang pamilya nito kaya siguro easy-easy lang sa kanya ang makiharap kay Lucian "Ms. Rodriguez, pakiulit daw lahat ito." abala ang mga mata ko sa harap ng computer nang bigla akong lapitan ni Ms. Mayette. Inilapag niya sa ibabaw ng table ang familiar na mga dokumento. Iyun iyung reports na ipinasa ko kanina kay Lucian "Bakit daw po, Ms. Mayette?" nagtataka kong tanong "Sinabi ni Mr. CEO na marami daw mali. Reviewhin mo daw ulit at ipasa sa kanya within a day." seryoso niyang bigkas. Kaagad namang nanlaki ang mga mata ko sa gulat Seryoso? Rereviewhin ko? Titingnan ko daw ang mga mali? Paano? I mean..hindi ko gets dahil para sa akin walang mali sa ginawa kong re
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Pa-para sa akin po?" nagtataka kong tanong. Ano ang nakain niya, bakit pati ako may pasalubong daw mula sa kanya? "Bakit, may iba pa bang tao dito maliban sa ating dalawa? Keep it! Masyado akong nagandahan sa bagay na iyan kaya binili ko. Since, wala naman akong ibang mapagbigyan, sa iyo na lang." baliwala niyang bigkas. Pagkatapos noon, binuklat niya na ang dala kong mga reports at isa-isa niya nang tiningnan. Hindi ko naman malaman kung ano ang gagawin ko. Nagtatalo ang isipan ko kung tatangapin ko ba ang pasalubong niya daw. Para kasing hind normal kung papasalubungan mo ang empleyado mo eh. Para bang masyadong nakakahiya. Tsaka ano na lang ang iispin ng mga kasamahan namin kapag malaman nila ito? HIndi talaga maganda "Ano pa ang hinintay mo? Bakit hindi mo pa tinitingnan ang pasalubong ko sa iyo? Don't tell me na ayaw mong tangapin? Malaking insulto sa akin iyan at alam mo naman siguro kung paano ako magalit diba?" seryoso niyang bigkas. Hindi
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV NAGING maayos ang susunod na mga araw ng buhay ko. Kahit papano, nasanay na din ako sa bagong routine ng buhay ko. Medyo gamay ko na din ang trabaho sa LMF Corporation Hangang sa dumating na ang araw ng pag-uwi ni Lucian. Abala ako sa harap ng aking computer nang marinig ko ang sunod-sunod na pagbati ng mga kasamahan ko. "Good Morning, Mr. CEO!" narinig kong sambit nila. Wala sa sariling napaangat ako ng tingin at ganoon na lang ang pamimilog ng mga mata ko sa gulat nang sumalubong sa paningin ko ang formal na mukha ni Lucian "Good Morning, Mr. CEO." bigkas ko din sabay tayo. Nakatayo kasi ang mga kasamahan ko habang nagbibigay sila ng pagalang kay Lucian. Nakiki-Mr. CEO na din ako. Bahala na. Teka lang, ngayun na ba ang araw ng uwi ni Lucian? Wala pang isang buwan ah? "Good Morning everyone!" formal na sagot ni Lucian. Nahuli ko na tinapunan lang ako ng tingin nito bago mabilis na pumasok sa loob ng opisina. Nanghihina naman akong muling napa
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Ahmm, never mind! Maybe, nagkita lang tayo before somewhere tapos hindi ko na maalala kung saan." nakangiti muling bigkas ni Ms. Mayette pagkatapos noon, niyaya niya na kami sa top floor. Doon kami ma-aasign malapit sa opisina ng CEO. Kagaya pa rin ng dati, wala pa ring ipinagbago ang top floor. Ang kaibahan ng lang, mukhang mga bago ang mga mukha ng mga empleyado na naka-assign dito May walong table ang makikita dito sa top floor maliban sa opisina mismo ng CEO kaya malawak ang buong paligid. HIndi kagaya sa ibang floor na wala ka masyadong maikutan dahil marami sila at halos puro opisina mula sa ibat ibang department. "Ms. Amber, dito ka at doon ka naman Ms. Sapphire." muling wika ni Ms. Mayette. Hindi ko maiwasan na mapatingin sa salamin na opisina ni Lucian. Naalala ko dati na kapag nasa loob ka ng opisina niya makikita mo ang mga kaganapan sa labas. Ito yata ang disadvantage kapag naka-asign ka malapit sa opisina ng CEO. Bawal ang lalamya-l