PRECOUS AMBER RODRIGUEZ
HINDI lang ang labi niya ang naging abala sa pagkakataon na ito kundi pati na din ang kanyang palad! Naramdaman ko na lang kasi na dahan-dahan na iyung naglakbay sa buo kong katawan. Una nitong nilamas ang aking magkabilaang boobs at bumaba iyun patungo sa aking tiyan pababa sa aking pagkababae. "Ahmmm..." muli kong ungol nang mag-umpisa nang laruin ng kanyang daliri ang aking hiyas. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero nagugustuhan ko na ang ginagawa niya. First time ko ito pero feeling ko ang landi-landi ko na. Nakakaradam ako ng pinaghalong kiliti at init ng katawan sa bawat haplos na ibinigay niya sa akin. Trabaho lang dapat pero bakit nasasarapan na ako? "Lucian, My name is Lucian Motefalco Ferrero at gusto kong itatak mo sa isipan mo ang pangalan ko! Huwag na huwag mong kalimutan iyan, My Precious" mahina niyang bigkas kasabay ng paulit-ulit na paghagod ng daliri niya sa basang basa ko nang lagusan. Wari ba ay sinusukat nya ang kahandaan ko Oo ganoon na nga! Akala ko trabaho lang pero hindi ko naman akalain na mag-eenjoy din pala ako "Moan my name Precious! Gustong gusto ko na marining mula sa bibig mo na binabangit mo ang pangalan ko." pautos ang tono ng boses niya na kailangan kong sundin "Lucian! Yes...Lucian!" mahina kong anas kaya kaagad na gumuhit ang masayang ngiti sa labi niya! Lalo siyang ginanahan sa paghaplos sa buo kong katawan. Lalong pumailalim ang hagod ng kanyang daliri sa aking pagkababae. Ang bawat madaanan ng labi niya ay nag-iiwan ng matinding init na hindi ko maipaliwanag. Sunod ay naramdaman ko na lang na mas lalo niya pang ibinuka ang hita ko kasabay ng pagkiskis ng sandata niya sa bukana ng aking pagkababae. Nagtatalo pa ang isipan ko kung itutuloy ko pa ba pero huli na. Naramdaman ko na lang ang sunod-sunod niyang pag-ulos sa ibabaw ko kasabay ng walang kapantay na sakit na nararamdaman ko sa buo kong pagkatao. Ramdam ko sa kilos niya ang matinding kagustuhan na maangkin ako ngayung gabi at hindi ko na mapigilan pa ang pagtulo ng luha sa aking mga mata nang maramdaman ko ang mabilis na pagbagon ng kanyang naghuhumindig na alaga sa kaila-ilaliman ng pagkababae ko. Para akong binibiyak na hindi ko mawari. hindi ko na nga mapigilan ang mapadaing nang sunod-sunod siyang umulos. "Sa-sandali Lucian! Ma-masakit!:" mahina kong bigkas pero para bang wala siyang narinig! Patuloy siya sa pagalaw sa ibabaw ko na para bang sarap na sarap siya at ako naman itong sobrang hirap na. Napakalaki ng kanya at napakatigas noon! Hindi ko na tuloy mapigilan pa na mapakagat labi para pigilan ang paghikbi na gustong kumawala mula sa lalamunan ko "Ahhh, Fuck Precious! You're so tight! I swear, I' ll fuck you so hard and starting today, you're mine! Akin ka lang at walang pwedeng magmamay-ari sa iyo kundi ako lang!" malakas ang boses na bigkas niya na parang siguradong sigurado siya sa sinasabi niya ngayun. Hindi naman ako nakasagot sa sinabi niya dahil sa sobrang sakit. Napakapit na lamang ako na mahigpit sa kanyang balikat para kumuha ng kahit na kauting lakas mula sa kanya. Masakit, sobrang sakit lalo na nang paulit-ulit ang ginawa niyang marahan na paghugot at marahas na pagbaon. Feeling ko nga hindi ko na maramdaman ang balakang ko sa matinding hirap na nararamdaman ko ngayun Halimaw pala siya pagdating sa kama! Wala siyang pakialam sa nararamdaman ko at ang gusto niya lang ay mailabas ang matinding pagnanasa na nasa kanyang katawan. '"Ahhhmmmh! My Precious! My Precious!" paulit-ulit niyang sambit. Hindi pa siya nakontento at lalo niya pang ibinuka ang hita ko! Kasabay ng paglabas masok ng naghuhundig niyang alaga ay ang paghagod ng kanyang dalawang kamay sa magkabilaan kong boobs. Para lang siyang nagmamasa ng gawin niya iyun. Nilalamas ang magkabilan kong boobs at the same time nilalaro niya ang dalawa kong nipple gamit ang kanyang daliri. Sa makailang ulit niyang paghugot at baon sa pagkakababae ko, hindi ko na mapigilan ang pag-alpas ng mahinang ungol sa aking lalamunan nang bigla ko na lang maramdaman na unti-unting naglaho ang sakit. Pumalit ang kukunting kiliti hangang sa unti-unti ko nang nararamdaman ang sarap. Hindi ko mapigilan ang maidilat ang aking mga mata nang maramdaman ko na para bang may libo-libong kuryente ang kaagad na dumaloy sa buo kong pagkatao. Wala na ang sakit at puro sarap na ang dumadaloy sa bawat himaymay ng aking ugat. Dinig ko ang salpukan ng aming mga ari na para bang musika sa pandinig ko. "How do you feel? " mahina niyang tanong sa akin habang titig na titig siya sa aking mukha "Ma-masarap! Masarap pala!" mahinang daing ko. Isang makahulugang pagngisi ang kumawala sa kanya bago niya tuluyang isinampay sa balikat niya ang aking binti habang nakabaon pa rin ang kanyang alaga.LUCIAN FERRERO POV Hawak kamay kaming dalawa ni Precious Amber na naglalakad papasok ng bahay. Kakarating lang namin galing sa pagbisita sa puntod ng mga magulang nito at ramdam ko sa kilos nito ang sigla. Masaya ako na nakikita ko sa mga mata nito na kontento na ito sa pagsasama namin. Sabagay, wala din naman akong ibang hangad kundi ang maging masaya siya sa piling ko. Si Precious ang lahat sa akin at kahit na walang kasiguraduhan kung mabubuntis ba ito, wala akong pakialam. Kasalanan ko din naman kung bakit hirap siyang mabuntis ngayun. Dahil iyun sa pagiging pdalos-dalos ko sa nakaraan namin. Minsan ko nang nabuntis si Preciuos nang hindi ko alam. Iyun iyung pagkakataon na pinapahirapan ko siya. Nakunan siya at iyun ang dahilan kung bakit tinapat na ako ng doctor na baka hindi na daw mabubuntis ang asawa ko at kung mabuntis man ito, maliit na tsansa lang. Well, hindi na ako umaasa pa. Wala namang mas mahalaga sa akin kundi siya lang. Isa pa, wala din akong karapatan na
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "MOM, kumusta na po kayo? Sorry po kung ngayun na lang ulit ako nakadalaw sa inyo." mahina kong usal pagkatapos kong ipatong ang dala kong isang bugkos ng bulakalak sa puntod nito. Samantalang si Lucian naman ay kusa na din itong nagsindi ng kandila. Pagkatapos noon, tahimik itong tumayo tabi ko habang hindi ko inaalis ang pagkakatitig sa puntod ni Mommy. Parang kailan lang. Kay bilis ng panahon. Halos anim na taon ko na siyang hindi kasama pero sariwa pa rin sa alaala ko noong magkasama kaming nilalabanan ang hirap ng buhay. "Mom, nakita niyo po ba? Ikinasal na po ako. Ikinasal na po ako sa lalaking hindi ko akalain na kaya din pala akong mahalin. I am so happy, Mom! At least, hindi ko man kayo nakakasama na, alam kong may isang tao na handa akong alagaan kailanman!" muli kong sambit. HIndi ko na napigilan pa ang pagpatak ng luha sa aking mga mata. Sobrang namimiss ko na siya pero alam ko na kung nasaan man siya ngayun, alam kong tahimik na din si
"Salamat po----" hindi naman natuloy ni Aurora ang sasabihin niya dahil sa pag-angat ng kanyang tingin, sumalubong sa paningin niya ang gwapong mukha ni David. Pagkagulat ang kaagad rumihistro sa mga mata nito "David?" mahina nitong sambit "Ano ang nangyari sa iyo? Paano ka humantong sa ganitong bagay?" seryosong tanong naman ni David dito. Naluha naman si Aurora. "Patawad! Patawad, David!" umiiyak nitong sambit "Aurora, hindi ka sa akin nagkasala para humingin ka ng tawad. Life is so hard at sana natuto ka na din ng lesson kagaya ko. Ayusin mo ang buhay mo dahil hindi pa huli ang lahat.'' seryosong sagot naman ni David sa dalaga. "Paano? Paano ko aayusin ang isang bagay na sira na, David? Kinarma ako sa mga kasalanan na nagawa ko noon. HIndi ko na alam kung paano mag-uumpisa." umiiyak nitong sambit "Kaya mo iyan! Matapang ka diba? Kayang kaya mo iyan Aurora at walang ibang makakatulong sa iyo kundi sarili mo lang!" seryosong sagot naman ni David sa dalaga."Itago mo na ang
"Ano ang ginagawa mo dito?" seryosong tanong ni Lucian sa pamangkin niyang si David. Nandito na siya ngayun sa simbahan at hinihintay na lang ang pagdating ng bride para maumpisahan na ang seremonya ng kasal. "Uncle, binabati kita!" sagot naman kaagad ni David sa tiyuhin iya. Halata sa mga mata niya ang lungkot habang sinasabi ang katagang iyun Palagi niyang naiisip na siguro kung hindi siya nagluko noon, baka silang dalawa ni Precious ang ikakasal ngayun eh. Nag-umpisa ang lahat sa panluluko niya kaya naiwan siyang luhaan ngayun. "You know what...I know that you love her very much! Pero mahal ko din siya at ako ang pinili niya. David, kahit na ano ang mangyari, magkadugo pa rin tayo. Alam kong nasasaktan ka sa mga nakikita mo ngayun pero sana...tangapin mo na ang katotohanan na hindi kayo para sa isa't -isa." seryosong sagot ni Lucian sa pamangkin niya. "I know, Uncle at tangap ko na ang lahat-lahat! Paalis na din ako. Lalayo na muna ako dahil gusto kong makalimot. Pero bag
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "IKAKASAL KA NA PALA SA KANYA!" wika ni David sa akin habang ramdam ko sa boses nito ang pait. '"David, mahal ko siya. Nagmamahalan kaming dalawa ni Lucian at kung ano man ang meron tayo noon, ibaon mo na sa limot. Marami pang mga babae diyan na mas deserved mong mahalin." seryosong sagot ko din naman sa kanya. Hindi naman ito nakaimik "Ibaon mo na sa limot ang lahat-lahat. Siguro, hindi talaga tayo para sa isa't -isa kaya nangyayari ito. I am sorry, David." muli kong bigkas. "I know..I know! Nasa mga kamay na kita noon pero pinakawalan pa kita. Kung saan naman na-realized ko kung gaano kita kamahal, tsaka naman nagkaroon ng conflict ang lahat-lahat. Alam mo Amber, gusto ko pa sanang ipaglaban ka sa kanya eh. Kaya lang, noong nakita ko na masaya ka na sa kanya, tumigil na ako. Kahit na masakit, kailangan kong tumigil at ipaubaya ka sa kanya." maluha-luha nitong sagot sa akin. Hindi ko naman mapigilan ang makaramdam ng awa para dito "Ang laki ng m
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV"HELLO, Miss Amber." nakangiting bati sa akin ng halos lahat pagkalabas ko ng opisina ni Lucian. Himala, ang bait na yata nila ngayun. Ang mga dating tsismosa ay mga nakangiti na ngayun."Hi! Kumusta kayo?" sagot ko din naman kaagad. Wala naman akong nakapa kahit na katiting na sama ng loob sa kabila nang mga nangyari noon. Wala eh...ayos naman na sila at may mga pamilya din silang binubuhay kaya ayaw ko nang palakihin pa ang issue."Kapag need mo ang help namin, huwag kang mag-alinlangan na lumapit ang magtanong sa amin ha? Kami ang bahala." sabat naman ni Mary."Uyy, grabe..sipsip yarn? Dati, hate na hate mo si Ms. Amber tapos ngayun, mukhang nagbago na ang ihip ng hangin ah?" sabat naman ni Anne habang may halong pang-aasar sa boses nito"Ano ka ba Anne, gusto mo ng away or gusto mo ng gulo?" ani Mary. Hindi ko naman mapigilan ang matawa.'Balik na tayo sa trabaho guys! Hindi na kailangan pang ungkatin ang mga nangyari noon dahil wala na sa akin iyun.