02: Man hater!

NAGULAT ako nang hilain ako ng lalakeng ito papunta sa direksiyon ni Drew na noo'y naglalakad din patungo sa amin.

"Gago ka ah!" nakakuyom ang mga kamao ni Drew at akma na niya sanang susuntukin ang lalake ngunit nakailag ito.

"Drew ano ba! Tumigil ka! Huwag kang magsimula ng gulo dito dahil una sa lahat, ikaw ang nagsimula!" sigaw ko.

"What the hell Nessa! Kailangan ba talagang maghalikan kayo habang nandito ako!"

"And why not?! Bakit, no'ng mga oras na lalabasan ka na at sarap na sarap sa pag-ungol habang nakapatong ang babaeng 'yon, pinigilan ba kita, ha!" sigaw ko habang patuloy na umaagos ang luha sa aking mga pisngi.

"Fuck you! Gago ka! Niligawan mo ako ng isang taon! Naging tayo for almost two years! And next month! Kasal na sana natin..." sigaw ko na halos manghina ang mga tuhod ko sa bawat salitang binibitawan ko.

"Pero ano'ng ginawa mo...ano ang ginawa mo Drew!" sigaw ko habang hindi siya makaimik sa mga salitang ipinupukol ko sa kanya.

"L-love...hear me out please, I'm sorry. Na-carried away lang ako,"

"Putanginang carried away 'yan Drew! We're done! Hindi na ako mag-aaksaya ng luha pa na makipagtalo sa'yo!" sigaw ko. Paalis na sana ako no'n ngunit kaagad akong hinarangan muli ni Drew.

"Nessa--"

"Man, ayaw niya na di 'ba? So, get lost," biglang sabat ng misteryosong lalake na halos magpatayan na sila sa tinginan pa lang.

"Don't test my patience, fiancee ko ang kinakausap ko hindi ikaw. Huwag kang mangialam sa problema namin," matapang na sagot ni Drew na lalong nagpataas ng kilay ko.

"Well, hindi na ngayon. Nakita mo naman di 'ba kung paano niya ako sinalubong ng...matamis na halik,"

Kitang-kita ng mga mata ko kung paano pinipigilan ni Drew ang galit sa lalakeng kaharap niya. Kaya naisipan ko na sakyan na lamang ang trip ng lalakeng ito.

"He's right. Bakit Drew? Natapakan ko ba ang ego mo? Akala mo siguro ay hindi ko kaya, this guy is my new boyfriend... boyfriend ko na siya bago ka pa makipagbakbakan sa p****k na babaeng 'yon!"

That time ay tila nilamon na ako ng kakapalan ng mukha dahil sa galit na nararamdaman ko kay Drew. Halos manikip ang dibdib ko kakapigil ko sa emosiyon na naramdaman ko.

I saw Drew chuckled. At wala na siyang nagawa kung hindi ang maglakad palayo. Nang makaalis ang sasakyan nito'y, doon na bumagsak ang mga tuhod ko sa sahig. Nakita ko kung paano ako inalalayan ng lalakeng ito.

"Get out," malamig kong sabi.

"What? After that scene ganiyan lang ang isasagot mo sa akin?" saad niya at bahagya itong napatawa ng sarkastisko.

"Well sorry kung kinailangan kong gamitin ang presensya mo para saktan ang ex-boyfriend ko. And don't take it seriously," m*****a kong sabi at pinilit na tumayo upang iwasan ang lalakeng na nasa harapan ko.

"Hey Miss! Honestly, hindi rin ako natuwa sa ginawa mo, sinakyan ko lang din ang nais mo. And...here, n-nagkalat na kasi 'yong e-eyeliner sa mga mata mo," wika niya.

Kaagad kong hinablot ang panyo na 'yon sa kamay niya at pagtingin ko sa side mirror ng sasakyan ko ay tila nilamon ako ng hiya dahil nakipagtalo ako kay Drew na ganito ang itsura ko.

Waaaahhhh! Hindi naman kami nagsuntukan ni Drew pero parang mukha na akong may black eye! Kaagad ko itong pinunasan at nang humarap ako'y wala na ang misteryosong lalake sa harapan ko.

"Shit! Multo ba 'yon? Bakit biglang nawala?" bulong ko sa aking sarili. Ang hinanakit na nararamdaman ko ay napalitan ng kababalaghan ng mga oras na iyon at kaagad akong pumasok sa loob ng kotse ko tsaka kaagad na pinaandar ang makina at bumwelata paalis sa parking area na 'yon.

ILANG ORAS pa lamang ay narating ko na ang bahay. Inayos ko ang sarili ko upang hindi mahalata ni Tasha na hindi ako okay. Si Tasha, ang nakababata kong kapatid at nasa bente anyos na ito at kasalukuyang nagta-trabaho bilang call center agent dito sa Manila.

"Hi ate!" bati ni Tasha.

"Oh, wala ka bang kikitain na kliyente ngayon ate?"

"Amh...m-maybe bukas na lang, h-hindi kasi maganda ang pakiramdam ko eh," sagot ko.

"Gano'n ba, may niluto na akong tanghalian natin doon ate. At huwag ka masyadong workaholic ha? Nangangayayat ka lalo eh,"

"Okay lang ang ako bunso, sige na. Magpapahinga lang muna ako saglit,"

Akma na sana akong tutungo sa aking kuwarto nang muling magsalita ang kapatid ko.

"Siya nga pala ate, naaalala mo pa ba si Veos?"

"Sinong Veos?"

"Naku naman ang ate, si Veos?! Iyong kalaro natin dati at lagi mong kaaway, di mo na maalala?"

Sa dami kong iniisip malamang hindi ko na talaga maaalala ang Veos na tinutukoy ng kapatid ko.

"Kinalimutan mo na talaga siguro si Veos ate. Wait ipapaalala ko, siya 'yong nagtago ng panty mo 'non ate at nilagay sa kanal," tumatawang saad nito na halos may kasama pa na paghampas sa braso ko.

"What?! Oh, okay. Oh eh bakit mo naman siya nabanggit? Huwag mong sabihin na boyfriend mo na 'yon ngayon? Kukutusan kita,"

"Ang ate naman advance masiyado, 'di ba umalis siya no'n ate papuntang America? Tingin ko mga 10 years old siya noon eh,"

"Oh tapos?"

"Umuwi na siya ng Pinas ate!" sabi ni Tasha at tila kinikilig pa ang gaga.

"So? At pa'no mo nalaman na nakauwi na siya ng Pinas? May communication ba kayo?"

"Ang ate naman ang daming tanong, hindi pa naman nanliligaw iyong tao eh,"

Napataas ako ng kilay at napakrus ng aking braso. Napansin ko ang pamumula ni Tasha na tila sabik sa Veos na 'yon. Pero hindi ako p'wedeng maging kampante dahil minsan na rin akong dinaya ng pag-ibig.

"At kahit pa manligaw 'yon Tasha hahabulin ko 'yon ng itak, magkamatayan pa kami," seryoso kong sabi.

"Halla siya, ate magbebente-uno na ako, madami na rin akong ni-reject dahil alam mo naman ate na...may hinihintay akong isang tao," ngiti nitong sabi.

"Naku Tasha, unahin mo muna ang career mo, sinasabi ko sa 'yo wala ka'ng mapapala sa pag-ibig na 'yan,"

"Wow, ba't parang tunog ampalaya ka ngayon ate? Nag-away ba kayo ni kuya Drew?"

Natahimik ako sa tanong ni Tasha ngunit pinilit ko pa rin na huwag pag-usapan ang tungkol sa 'min ni Drew. Tapos na ang kuwento namin ni Drew! Bitter kung bitter! Man hater kung man hater! Sinumpa ko na ang pesteng LOVE na 'yan!